Merhaba kizlar
Nerden başlayacağımı da pek bilmiyorum aslında. Iki yillik evliyim ve iki yıldır karşı apartmanda oturan ve beni bakışlarıyla bunaltan bir komşum var. Hiçbir muhabbetimiz yok. Tanışmıyoruz bile. Ilk zamanlar tanışmak istiyor herhalde diye düşünüyordum yada birşey söylemek istiyor zannediyordum. Ama halaaa iki yıldır ne tanışmak için bir adım attı nede konuşmak için. Öyle boş boş bakıyor
. Hal ve hareketlerini sevmediğim için ben konuşmak, komşuluk etmek istemiyorum bu kişiyle. Öyle fazla komşuluk yapmayida sevmem evine gittiğim (arada bir) bir komşum tek var. Çamaşır sererim öyle gelir durur isim bitene kadar abartısız söylüyorum,gözünü bile ayırmadan bakar. Eşimle balkona çıkarız hafta sonu saniyesinde oda balkonda olur. Sesli sesli dikkat çekmeye çalışır gibi konuşur çocuğuyla. Bazen eşim işten gelince arabayı park ederkederken bakmaya çıkıyorum, benden önce balkonda bön bön eşime bakıyor.
Ayrıca gözlemledim birtek benim eşime değil herkese bakıyor. Anlam veremiyorum
. Kocasını fanusa hapsedecek derecede kıskanç bir tip de değilim. Yanlış anlaşılmasın. Ama artık sinirlerim gerilmeye başladı,esine güvenen ve hiçbir hareketini sorgulamayan ben,esine balkonu yasaklamış durumdayim. Sizden isteğim bir akıl verin şu kardeşinize. Napayim ne söyleyeyim bilmiyorum. Cirkef kadının teki yüz göz olmak istemiyorum. Ters ters bakiyorum hala öylece durup bakıyor çok sinirlerim bozulduuu
Kizlar camlarımi silerim mesela. Oyleeee filim izler gibi bakardı mesela. Artık sabah erkenden siliyorum 7 gibi. Kadının yüzünden kendi evimde hapis hayatı yasiyorum
aklima o geldi valla
