• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Tepetaklak olan hayatım ve sıfırdan başlayan ben

Öncelikle başınız sağolsun rabbim size sabır versin. Dedikodunuzu yapan kisilere konu açılınca aynen şu kelimeyi kur " öylemi yapmışım oooooh aferin bana cok iyi yapmışım cok güzel yapmışım " diyin ve birdaha muhattap olmayin inanin bana bir daha konusmayacaklardir. Onlar size laf tasidikca siz onlara kendinizi anlatmaya çalıştıkca dedikodunuzu yapacaklar.
 
Başınız sağolsun, Allah rahmet etsin ikisine de.. :KK43:
Psikolojik destek aldınız mı merak ettim? Almadıysanız almanız iyi olabilir. Eşiniz destekse iyiyse ileriye bakın, sizin de evlatlarınız olacak inşallah onları düşünün, iyi olmalısınız...
 
Başınız sağolsun, Allah rahmet etsin ikisine de.. :KK43:
Psikolojik destek aldınız mı merak ettim? Almadıysanız almanız iyi olabilir. Eşiniz destekse iyiyse ileriye bakın, sizin de evlatlarınız olacak inşallah onları düşünün, iyi olmalısınız...
Nerden başlayacağımı bilmiyorum ama o kadar doldum ki cümlelerimi sağlıklı kuramayabilirim. 24 yasindayim. Çok güzel bi hayatim vardi. Bana çok düşkün ailem;annem ve babam. Babamın annemle 2. Evliligi. Ilk eşi kanserden vefat etmis ve ilk evliliginden bi abim ve ablam var.

Babam geçen sene aniden rahatsızlandi. Beyninde bi damara pihti attı ve felc oldu. Benim o sıralar ciddi giden bi iliskim vardi. Erkek arkadaşımla evlenme niyetiyle başlamıştık konuşmaya. Benimle tanışmak ve konusmak icin baya cabalamisti ve bende onu sevdim. Babamin hastaliginda bana en cok destek olan da oydu. Her aksam hastaneye geldi. Yemek yemediğimde bana yemek getirdi onun omzunda kantinde agladim. Babam bazen çok kotulesti cok zor zamanlar geçirdik.

Ablam ve abim evli. O yuzden annemle babam bana ben onlara cok düşkündüm. Annem ekstra caba harcadı babama o kadar guzel bakti ki. Abim yurtdisinda yasiyor ama maddi manevi cok destek oldu bize. Ablam her gun geldi babama bakmak icin. Ben uni son siniftaydim. Okuldan geri kalan zamanda elimden gelen herseyi yaptim. Okulu birakmayi bile dusundum babama bakabilmek icin.

Erkek arkadasimin ailesi ailemle tanismayi en azindan gecmis olsuna gelmeyi cok istedi. Aslinda bi isim koymak istediler ama cekindiler durumumuzdan. Babam hastayken evin buyugu abim oldugu icin ona sorduk. Okulun bitmeden olmaz hem babam bu haldeyken bunlari düşünme dedi. Babam felci baya yendi. Yürümeye konusmaya basladi. Tam okul bitiyor derken bi pihti daha attı ve baya ilerledi hastalik. Konusma ve hareket tamamen kesildi.

Cok zor gunlerdi o kadar icim yandi ki. Ailemle cok zor seyler yasadik. Erkek arkadasimin ailesi tanismak istedi okul bittigi icin. Abimden onay gelince de annelerimizi tanistirdik. Yasadigimiz mahalle cok eski herkes tanidik oldugu icin annem cok cekindi. Babasi hastayken kiz veriyo derler diye. Biz dışarda annelerle yemek yedik. Belki sizde ayni seyi diyeceksiniz; ben babamin tekrar iyi olmasini cok umut ettim cok dua ettim cok cabaladim. Ama bi yandan da en sevdigim insani babam saglikliyken tanisin beni ondan istesinler istedim. Abim bile olsa babam gibi olamaz kimse ve babamin yeri cok ayridir bende.

Babam baya kotulesti. Aile olarak konustuk ve babam kotu de olsa en azindan o varken bi soz keselim diye karar verdik. Evde sade bi isteme oldu. Kimseyi de cagirmadik. Ablamin kayinpederi zorla davet ettirdi kendini ve beni ondan istediler. Babam hasta da olsa konusamasa da hayatımın en zor seyiydi ve bu yuzden ablamla cok tartistim. Iyi niyetli de olsalar en azından abimden istemelerini tercih ederdim ama olmadi.

Söz kestik bi kac gun sonra babam vefat etti. Nisanlim her zamanki gibi yanimdaydi. Cok yakin arkadaşlarım vardi ama nedense hayatimin bu doneminde hepsi kendi kabuguna cekilmisti kimse gelip nasilsin demedi. Herkes kendi havasindaydi ben en buyuk destegi nişanlımdan gördüm.

Babam hastayken nisanlandigim için herkes dedikodumuzu yapti tabi. Adam hasta bunlar ne derdinde diye mahalle konuştu. Bu halde düğün mü yapacaklar falan filan. Babami il disi hastanelere sevk ettiklerinde beni erkek arkadasim goturmustu. Herkesi aramistim beni arabayla götürsün diye kimse duymamisti telefonu. Ben hastaneye gelme dememe rağmen erkek arkadaşım beni hic yalniz birakmadi. Bana yemek getirdi bes dakika seni goriyim gidicem dedi. Bana o kadar moral verdi ki. Bende bari gorusuyoruz adi konsun elalem babasi hasta cocukla konusuyo demesin diye nisanlanalim istedim.

Babamdan bi ay sonra annem kalp krizi geçirip vefat etti. Ben oylece kalakaldim. Beni kinayan herkes "iyiki sozlenmissin bak yoksa ortada kalirdin " diye teselli veriyodu. Nisanlimin ailesi beni zor.durumda birakmamak icin hemen nikah yapariz evinizi tutariz seni yalniz birakmayiz dediler. Iki ay içinde ev tuttuk ve nikah kiydik. Disarda nisan yapmak dis cekim abiye nisanlik o kadar hevesimdeydi ki hiçbirini yapamadim. Bende icimde ukte kalmasin diye kima gecesi yaptim. Tabi akraba konu komsu herkes kinadi. Telefonla aradılar sen nasil kina gecesi yaparsın diye. Kina aksami benimle oynayan komsular ertesi gun beni yerin dibine soktular. Calistigim icin cok hafif makyaj yaptim. Makyaj dedigim gozume goz kalemi çektim sadece. Minyon tipliyim makyaj yapmayinca beni okulda ogrenci saniyolardi. Tabi elalem yine konustu annesi babasi öldü gözüne kalem çekmiş diye.

Simdi evliyim. Annemin evine gidemiyorum. Annemin babamin yokluguna dayanamıyorum. Ama elalem yine konusuyo "evi kapattiniz ayip ettiniz. Sana bu evde oturmak yakisirdi kirada oturacagina otur evinde ". Ne zaman eve gitsem zaten bi komsuya rastlayip dedikodumu işitiyorum. Hep beni igneleyen kinayan sözler.

Cok uzun oldu ama anlatacak daha o kadar çok sey varki. O kadar zor zamanlar gecirdim ki doldum tastim. Belki bende hataliyimdir ama o kadar kirildim ki hickimsenin yüzünü bile görmek istemiyorum. Sadece icimi döktüm buraya ama inşallah beni anlayan bi insan vardir
Çok ağır şeyler yaşamışsın ama şunu söyleyeyim ;senin yaptıklarında hiçbir tuhaflık Yok, insanlar konuşur her zaman... benim sana tavsiyem eski komşuların , tanıdıklarınla kimseyle kötü olma, sen herkesi görünce tatlı davran Güleryüz'lü davran ve sabret, 1-2 yıl sonra herkes bir bakmışsın sana hayran kalmış... çünkü büyüdüğün çevreye düşman olmak ileride hep psikolojini bozar, kimseye kötü olma, birde tecrübeli biri olarak eş herşey değildir emin ol, eşin için çevreni silme, hayat politikan polyannacılık olsun
 
Kimse bu kiz ne yaşıyor demedi. Ben annemin babamin acısını yaşarken "sakin nisanlini eve alma sen cahilsin" dediler. Tebareke okunurken millet beni kenar cekip bunlari soyledi.
Ne biçim insanlarla komşuymuşsunuz.. inanın çok sinirlendim.. o acıya saygı gösterir insan. Siz ağızlarının payını verseydiniz keşke teriyesiz hadsizlerin.. böylelerini kafaya takmaya söylediğini önemsemeye değmez.

Çoookkkk zor acı bi durum. Allah size bol güç kuvvet versin inşallah.. yattıkları yerler nur olsun annenizin ve babanızın.. mutlu bi evliliğiniz hayırlı evlatlarınız olsun mutlu olun bundan sonrasında inşallah..
 
Basın sağolsun.onlar kim ki ne düşünüyorsun.senin kötü zamanlarında yaninda miydi da şimdi söz sahibiler
 
Simdi bayramda kimseyi aramak gelmiyor icimden. Annem babam gitmiş bayram olmuyor bizde. Ama herkes neden eve gelmiyosun. Ev çürüyecek. Neden aramiyosun diyip duruyor. Eş dost akraba konu komsu hepsi arkamdan atip tuttu. Siz olsaniz görüşür müydünüz?

Bu tür şeyler bizde yaşadık
Ağızlarının payını ver ve çekil
İnsanlara konuşmak kolay
 
Gerçekten de artık kimsenin telefonunu açmak gelmiyor içimden. Yolda görünce görmezden geliyorum. Kimseyle konuşmak istemiyorum. Sadece annemle babami istiyorum. Yine eskisi gibi herşeyi onlara anlatmak

Canım annem ile babam maalesef ki senden ebiliyorsun ki... Kimseylede konuşma görüşme görmezden gel kimse sana karisamaz istedgin gbi davran eş iyidir bütün herseyini alır felan diyorsun ama olmuyor maalesef ki hep bir numara içine atıyor insan bir anda en ufak şeyde patlıyor seni çok iyi anlıyorum ama biraz sabır eşine sarıl bazen ise yaramayacak o zaman kapını kapat sessizliği dinle bazen ise yarıyor
 
Nerden başlayacağımı bilmiyorum ama o kadar doldum ki cümlelerimi sağlıklı kuramayabilirim. 24 yasindayim. Çok güzel bi hayatim vardi. Bana çok düşkün ailem;annem ve babam. Babamın annemle 2. Evliligi. Ilk eşi kanserden vefat etmis ve ilk evliliginden bi abim ve ablam var.

Babam geçen sene aniden rahatsızlandi. Beyninde bi damara pihti attı ve felc oldu. Benim o sıralar ciddi giden bi iliskim vardi. Erkek arkadaşımla evlenme niyetiyle başlamıştık konuşmaya. Benimle tanışmak ve konusmak icin baya cabalamisti ve bende onu sevdim. Babamin hastaliginda bana en cok destek olan da oydu. Her aksam hastaneye geldi. Yemek yemediğimde bana yemek getirdi onun omzunda kantinde agladim. Babam bazen çok kotulesti cok zor zamanlar geçirdik.

Ablam ve abim evli. O yuzden annemle babam bana ben onlara cok düşkündüm. Annem ekstra caba harcadı babama o kadar guzel bakti ki. Abim yurtdisinda yasiyor ama maddi manevi cok destek oldu bize. Ablam her gun geldi babama bakmak icin. Ben uni son siniftaydim. Okuldan geri kalan zamanda elimden gelen herseyi yaptim. Okulu birakmayi bile dusundum babama bakabilmek icin.

Erkek arkadasimin ailesi ailemle tanismayi en azindan gecmis olsuna gelmeyi cok istedi. Aslinda bi isim koymak istediler ama cekindiler durumumuzdan. Babam hastayken evin buyugu abim oldugu icin ona sorduk. Okulun bitmeden olmaz hem babam bu haldeyken bunlari düşünme dedi. Babam felci baya yendi. Yürümeye konusmaya basladi. Tam okul bitiyor derken bi pihti daha attı ve baya ilerledi hastalik. Konusma ve hareket tamamen kesildi.

Cok zor gunlerdi o kadar icim yandi ki. Ailemle cok zor seyler yasadik. Erkek arkadasimin ailesi tanismak istedi okul bittigi icin. Abimden onay gelince de annelerimizi tanistirdik. Yasadigimiz mahalle cok eski herkes tanidik oldugu icin annem cok cekindi. Babasi hastayken kiz veriyo derler diye. Biz dışarda annelerle yemek yedik. Belki sizde ayni seyi diyeceksiniz; ben babamin tekrar iyi olmasini cok umut ettim cok dua ettim cok cabaladim. Ama bi yandan da en sevdigim insani babam saglikliyken tanisin beni ondan istesinler istedim. Abim bile olsa babam gibi olamaz kimse ve babamin yeri cok ayridir bende.

Babam baya kotulesti. Aile olarak konustuk ve babam kotu de olsa en azindan o varken bi soz keselim diye karar verdik. Evde sade bi isteme oldu. Kimseyi de cagirmadik. Ablamin kayinpederi zorla davet ettirdi kendini ve beni ondan istediler. Babam hasta da olsa konusamasa da hayatımın en zor seyiydi ve bu yuzden ablamla cok tartistim. Iyi niyetli de olsalar en azından abimden istemelerini tercih ederdim ama olmadi.

Söz kestik bi kac gun sonra babam vefat etti. Nisanlim her zamanki gibi yanimdaydi. Cok yakin arkadaşlarım vardi ama nedense hayatimin bu doneminde hepsi kendi kabuguna cekilmisti kimse gelip nasilsin demedi. Herkes kendi havasindaydi ben en buyuk destegi nişanlımdan gördüm.

Babam hastayken nisanlandigim için herkes dedikodumuzu yapti tabi. Adam hasta bunlar ne derdinde diye mahalle konuştu. Bu halde düğün mü yapacaklar falan filan. Babami il disi hastanelere sevk ettiklerinde beni erkek arkadasim goturmustu. Herkesi aramistim beni arabayla götürsün diye kimse duymamisti telefonu. Ben hastaneye gelme dememe rağmen erkek arkadaşım beni hic yalniz birakmadi. Bana yemek getirdi bes dakika seni goriyim gidicem dedi. Bana o kadar moral verdi ki. Bende bari gorusuyoruz adi konsun elalem babasi hasta cocukla konusuyo demesin diye nisanlanalim istedim.

Babamdan bi ay sonra annem kalp krizi geçirip vefat etti. Ben oylece kalakaldim. Beni kinayan herkes "iyiki sozlenmissin bak yoksa ortada kalirdin " diye teselli veriyodu. Nisanlimin ailesi beni zor.durumda birakmamak icin hemen nikah yapariz evinizi tutariz seni yalniz birakmayiz dediler. Iki ay içinde ev tuttuk ve nikah kiydik. Disarda nisan yapmak dis cekim abiye nisanlik o kadar hevesimdeydi ki hiçbirini yapamadim. Bende icimde ukte kalmasin diye kima gecesi yaptim. Tabi akraba konu komsu herkes kinadi. Telefonla aradılar sen nasil kina gecesi yaparsın diye. Kina aksami benimle oynayan komsular ertesi gun beni yerin dibine soktular. Calistigim icin cok hafif makyaj yaptim. Makyaj dedigim gozume goz kalemi çektim sadece. Minyon tipliyim makyaj yapmayinca beni okulda ogrenci saniyolardi. Tabi elalem yine konustu annesi babasi öldü gözüne kalem çekmiş diye.

Simdi evliyim. Annemin evine gidemiyorum. Annemin babamin yokluguna dayanamıyorum. Ama elalem yine konusuyo "evi kapattiniz ayip ettiniz. Sana bu evde oturmak yakisirdi kirada oturacagina otur evinde ". Ne zaman eve gitsem zaten bi komsuya rastlayip dedikodumu işitiyorum. Hep beni igneleyen kinayan sözler.

Cok uzun oldu ama anlatacak daha o kadar çok sey varki. O kadar zor zamanlar gecirdim ki doldum tastim. Belki bende hataliyimdir ama o kadar kirildim ki hickimsenin yüzünü bile görmek istemiyorum. Sadece icimi döktüm buraya ama inşallah beni anlayan bi insan vardir


bence sen hayatı kendi kendine dar ediyorsun, elalem hep konuşur, öyle yapsanda konuşur böyle yapsanda konuşur, elaleme göre yaşayamayız, laf eden zaten kötü niyetli ve fesattır, neden görüşüyorsunki bu insanlarla, bence senin bu insanlardan uzaklaşmaya ihtiyacın var, kimseyle görüşme derim, kimseye açıklama yapmak hesap vermek zorunda değilsim, kendi acın yetmezmiş gibi bi de bu saçmalıklara enerji tüketme lütfen
başın sağolsun bu arada, acısı malesef aylarca bitmiyor, belki de o yüzden bu kadar hassassın, kendini düşün kurduğun aileyi düşün, mutlu olmak için evlendin, mutlu etmek için evlendin, eşin sana hep destek olmuş bak, bu emin ol bulunmaz bişey, gerçekten bulunmaz, yani o ne dedi bu ne dedi diye gereksiz endişe ve üzüntülerle evinin huzurunu kaçırma çünkü eşin bunu hak etmiyor
 
ay elaleme bak ya

inanamıyorum yani..

başıma bir şey gelse.. atıyorum ölsem...

ailem tekrar mutlu olmak için çırpınsın isterdim mesela ablam eş adayı bulsa evlensin biran önce mutlu olsunlar isterdim.

annenle baban da bunu isterdi ki bir aile arıyorsun kendine eşini bulmuşsun ne güzel.

elalem bence sen de öl bekliyordu ki çok şaşırmışlar tövbe...
 
Öncelikle çok geçmiş olsun. Senin bir tık benzerini yaşayan bir tanıdığım vardı. Çok üzülmüştüm. İnşallah Allah hakkında başka güzel kapılar açar.
 
Annene de, babana da Allah rahmet etsin.Simdi mutluysan gerisini boşver.40 yaşına geldim gecmisi dusundugumde insanlara boşuna değer vermişim,söylediklerine ne kadar önem vermişim diye kendime kızıyorum.Evliligine bak ,eşimle mutlu olmaya bak.Annen baban hastayken yanında olanlara değer ver ,gerisi konussun dursun.
 
bende babamı kaybettim nasıl bir acı olduğunu yaşayan bilir ilk yıllar her nerede olursan ne yapıyo olursan ol aklından çıkmıyo insanın. Allah dayanma gücü versin.
 
o kadar 'elalem' 'komşu' yani dış kapının dış mandalı insanları kendinize musallat etmişsiniz ki.
neden yani çok mu önemliler.
ne yapmışsanız elalem için yapmışsınız.
'size ne kendi işinize bakın' demek bu kadar zor mu ya..
bir de ortada kalma kısmı var ki hiç girmiyorum oraya.
başınız sağolsun.
 
Acıların en büyüğü bana göre,Allah sabır versin yüreğinize ferahlık versin. Elalemi artık düşünmeyin onlar konuşacak bir şeyler bulur muhakkak bu sene sonra başkasına baslarlar,Allah yuvanızda huzuru eksik etmesin.
 
Yukari tukursen biyik asagi tukursen sakal !

Soz kesmeyip beklesen annen baban bu mutlu anini belki gormeyeceklerdi.
Sözlensen el-alem oturdugu yerden konusacakti. Cok zor.. Allah rahmet eylesin
 
Lutfeb o gerizekalı insan musvettelerini dikkate alma. Bu kadar da ahlaksız rezil bir yaklaşım olamaz. Ailen için Allah rahmet eylesin gerisi boş hiç düşünme bile.
İnsanlar birinin canını yakmak için pusuda bekliyorlar. Sen de artık koskoca kadinsin bu saçmalık lara boyun egme.
 
Annen babana Allah gani gani rahmet eylesin o boş çene yapan gerizekalıları hayatından uzaklaştır duyma onları görme insanı düşürüp bir de tekme atan tipler onlar.
 
Yaptığın yanlış bir şey yok ki canım. Bırak konuşsunlar senin acın sana yeter. Allah bundan sonra mutlu etsin seni.
 
Back