İstanbulda çok yoğun bir kurumda çalışıyorum memurum. Meslekte 6. Yılım. Artık psikolojik olarak çok yıprandığımı hissediyorum. Burada tanıdık insanlae olduğu için direk kadromu açıklamak istemiyorum ama genel olarak rahat bir meslek değil öyle söyleyeyim. Karadeniz kısımlarında bir tık daha az yoğun olan yerler var. Benim derdim aslında kurumdan çok istanbuldan sıkılmış olmam. İş arkadaşlarımı seviyorum sorunum yok. Biraz daha yeşillik doğa görmek istiyorum. Farklı yerlerde yaşamak istiyorum burda doğup büyüdüm monotonluktan sıkıldım belkide. Ancak nişanlıyım düğünden sonra tercih dönemim olacak ve o özel sektörde çalışıyor. Seninle gelirim diyor ancak atıyorum ben samsuna veya orduya gittim diyelim orda şuanki gibi bir firma asla bulamaz çalışma koşulları çok ama çok iyi ve işini seviyor. Gittiğimiz zaman o kadar emek verdiği pozisyona gelmesi sanmıyorum olacağını. Şimdi ben bu adama vicdanende bırak diyemiyorum. Gidersekte böyle rahat bir iş asla bulamaz. Ya geldiğinde mutsuz olursa? Ya o şuanki gibi bir iş bulamazsa nasıl geçiniriz o sürede o da var çünkü ikimizde kredi ödüyoruz. Muhtemelen düğün borçlarımızda olur. Siz olsanız bu durumda tayin ister miydiniz? Yoksa şartlarınız bu kadar iyiyken gitmez miydiniz?i kimizin ailesi de istanbulda gitmek istediğimiz yerlerde kimsemiz yok tanıdığımız arkadaşımız bile yok. Kafam o kadar karışık ki hayatımdaki insana haksızlık yapmak istemiyorum burda bir hayatı bir çevresi çıkıp bir bardak çay içebileceğimiz insanlar var. Yapayalnız kalır pişman olur muyuz?