Yasada pitbull ve türevleri olarak geçiyor.Tam olarak kanunu bilmiyorum ama pitbull değil de pitbull kırması da olsa giremiyor mu trye siz biliyor musunuz?
Depresyona giriyorlar, evlenmeden önce terrierim vardı, ki eşim getirmişti, eşimi tanıyor ve biliyordu, o da bebekti bana geldiğinde, 2 yaşına geldiğinde evlendik bunalıma girdi, eşimi yanıma yaklaştırmıyordu, hemen ortamıza yatardı, elinden gelse eşimi yataktan atacak o kadar sinir oluyordu, evi yadırgadı, eski evimizde onla dinlediğimiz bir şarkı vardı, ne zaman çalsa tv karşısına geçip ağlamaya başladı, tam herşeye alıştı ben hamile kaldım bu sefer karnımdaki bebeği kıskanmaya başladı, bebeğin eşyalarını çalıp saklıyordu, bulunca hırlayıp kızıyordu bana, epey uğraştım serseriyle.Ben de bundan korkuyorum depresyona girerse diye. Hep anneme diyorum insanın çocuğu gibi oluyor sen beni bırakır miydin diye sen köpekle bir misin diyorben aslında ona alıştığı, rahat ettiği düzeni saglayamamaktan korkuyorum ama sanırım en önemlisi benimle olması geri kalanı bir şekilde halledeceğiz
Asil turkiyede asla be asla sahiplendirmeyin. Yani yalan olmasin bizim sahiplendirme yaptigimiz 5 hayvandan 3 u geri donuyor. Ve tenis topu gibi ordan oraya perisan oluyor hayvanlar ki oyle onumuze gelene vermedigimiz halde. Ben Turkiyede cogu insanin hayvan sevmedigine eminim artik. Seviyorum diyen bile ilk zorluguna kadar. İdrar yollarini usuttugu icin uyurken koltuga iseyip sirilsiklam etmis yavrumu hemen cisinden arindirip kurulayip sonra koltuga baktim. Ama cogu insan daha bunun onda birinde yaaa alin bunu bu cok zor diyor. Ettafi kapali soyle doya doya gezecek kosacak kopek parki yok. Ortalik sokak kopegi dolu evden disari cikinca hep bi saldiri tehlikesi. Evinizden elini ayagini ceken arkadas ve sosyal cevre musvetteleri. Neler neler. Pasta yeteneklerim cok iyidir. Bir toplantiya giderken ben de biseyler goturdugumde benimkinden icinde tuy vardir diye yemeyenler vs vs.. yani benim hayalim Almanyada kopeklerimin de bir canli muamelesi gordugu ya da abd de Montana gibi ucsuz bucaksiz arazilerin oldugu eyaletlerde yasamak..kopeginiz uc ay aglar ama 4. Ay yeni sahibine alisir merak etmeyin. Ve sahiplendirmeden sakin donmeyin. Aslinda bana kalsa hic donmeyin. Hele ki bir de aile evine donmek. Bir kadin olarak yasidiginiz hayattan cikip yeniden cocuk oldugunuz ortAmda yasamak?? Neyse, sizin seciminiz.Çok tatlısınızaslında şeyi de düşündüm Turkiye'de geçici sahiplendirmeyi ben is bulup ev kurana kadar ama nasıl olur bilmiyorum. Erkek arkadasim sinema sektöründe sete köpeğimizi bir kere götürdük ortalığı öyle bir karıştırdı ki en son beni köpekle beraber eve yolladılar
Ya ben ikram derken bildiğimiz ikram bisküvi sanmıştımVar tabi, köpek ikramları satılıyor aynen çikolata paketi boyutunda ben de alıyorum. Misafirliğe gelmiş bir hayvanı aç susuz koyamazdım
Bu pazartesi bir köpek ziyarete gelmiş, sabah da mutfakta kepekli muffin ve tereyağı vardı. İş arkadaşım kendine kahvaltılık hazırlıyordu bir muffini dilimlemiş üstlerine de tereyağı sürmüş. Ben de köpeğe de bir parça var dedim demez olaydımSahibi köpeği tutamadı valla hayvan her fırsatta mutfağa vınladı
Bu yazınızı anneme okutacağım çok güzel söylediniz :) hayvan beslememis olanlar tam olarak anlayamıyor bence nasil bir bağ olduğunu. Benim zaten içimden hiç geçmiyor onu bırakmak ama çevremdeki herkes ikinize de eziyet olacak deyince sizlerin de fikirlerinizi almak istedim acaba ben mi çok duygusal düşünüyorum diye. Anladığım şu ki evcil hayvanı olan herkes benimle aynı fikirde. Köpeğim de benimle geliyor sonuç olarakDepresyona giriyorlar, evlenmeden önce terrierim vardı, ki eşim getirmişti, eşimi tanıyor ve biliyordu, o da bebekti bana geldiğinde, 2 yaşına geldiğinde evlendik bunalıma girdi, eşimi yanıma yaklaştırmıyordu, hemen ortamıza yatardı, elinden gelse eşimi yataktan atacak o kadar sinir oluyordu, evi yadırgadı, eski evimizde onla dinlediğimiz bir şarkı vardı, ne zaman çalsa tv karşısına geçip ağlamaya başladı, tam herşeye alıştı ben hamile kaldım bu sefer karnımdaki bebeği kıskanmaya başladı, bebeğin eşyalarını çalıp saklıyordu, bulunca hırlayıp kızıyordu bana, epey uğraştım serseriyle.
Annenizde haklı ama bir evcille yaşayınca o kadar benimsiyorsunuz ki ha evladınız ha o, erişkin kızım var, bir de bu kızım var diyorum herkese, yani benim iki kızım var, gayette bir tutuluyor, belki acayip geliyordur ama çok sevince böyle oluyor, onlar melek gibiler masum ve korunmasız, onları seven ve birlikte yaşadıkları insanlara o kadar alışıyorlar ki terk edilince duyguları inciniyor, hayvan denip geçilemez, bugün bir tas su verdiğiniz evcil bile sizi asla unutmuyor, başını okşayıp sevmenizi asla unutmuyorlar, bugün yavrularım diye seslendiğimde yanıma gelen sokak köpeklerinin gözlerinin içindeki masumiyeti herkes görebilse keşke ve sahip çıksalar hepsine.
Yıllardır beraber yaşadığım bir evcil hayvanım var ve şunu söyleyebilirim ki o benim bebeğim. Öyle çok seviyorum ki. Ne olursa olsun onu bırakmazdım. Bakınca içim eriyor. Azıcık hasta olsa başında ağlıyorum. Anne gibi oldum. Bu dünyaya bin kere gelsem yine sahiplenirdim. O bana muhtaç ben de ona muhtacımSelam kızlar,
Hemen konuya geçiyorum fazla uzatmamak adına. Ben yaklaşık 3 yıldır yurtdisinda erkek arkadaşımla yaşıyorum. Yaklaşık sene once de aramıza köpeğimiz katıldı 3 aylıktı aldığımızda şimdi neredeyse iki yaşında büyük ve çok enerjik bir köpek. Ben burada çalışmadığım ve okul saatlerim çok çok az olduğu için her gün 2 saat büyük bir parka götürüyorum diğer köpeklerle koşuyor sosyallesiyor enerjisini atıyor evimiz de büyük ve balkonlu rahat rahat geziyor. Simdi ben ani bir kararla turkiye'ye dönmeye karar verdim. Bu yaz sonunda tamamen taşınmış olucam muhtemelen. Erkek arkadaşım burada kalip git gel yapacak ama çok seyahat etmesini gerektiren bi işi olduğu için köpeğimizi alamıyor. Ben turkiye'ye götürecektim. Ama su an bir süre ailemle yaşamak durumundayım ekonomik sebeplerden dolayı ve kardeşlerimden birinin astımı cikti doktor evde tüylü hayvan olması kesinlikle yasak demiş ve annem köpeğimi çok sevdiği halde bu şartlarda istemiyor doğal olarak. Benim döndükten sonra iş bulana kadar ayrı eve çıkmam çok zor e is de hemen bulunmuyor. 18 yasimdan beri evden ayrı olduğum için de annemler ne zaman telefonda konuşsak artık gel bizimle yaşa seni çok özledik zaten 3 senedir yurt dışındasın kardeşlerin de seni özlüyor diyor bu anlamda vicdan azabı cekiyorum açıkçası. Simdi köpeğimi getirirsem ailemden ayrı yaşamak zorundayım, maddi olarak çöküntü yaşayacağım kesin, avrupada yaşıyoruz köpek burada toplu taşımaya binebiliyor, mağazalara vs girebiliyor bu yüzden nereye gitsem benimle gün içinde. Onun dışında her yerde kocaman köpek parkları vs var onun da hayatı burada olduğu gibi olmayacak. İse gideceğim için burada ayırdığım kadar zaman ayiramayacagim. Benimle avmye vs gelemeyecek ve ben yokken erkek arkadaşım da olmadığı için evde tamamen yalnız olacak. Eğer onu burada sahiplendirsem de vicdan azabı çekeceğim, birbirimize bu kadar alıştık 2 senedir beraber uyuyoruz bebekliginden beri yanımda, ikimiz için de çok çok zor olacağını düşünüyorum. Ve ayrı ülkelerde olacağımız için ziyaret etme şansım da yok ya travma olursa onun için diye düşünüyorum bu yüzden saydığım tüm olumsuzluklara rağmen onu da götürmek istiyorum ve sanırım götüreceğim, annem ve erkek arkadaşım bir daha düşün dediği için son kararımı vermeden size de danışmak istedim fikirleriniz için şimdiden teşekkür ederim
Türkiye de hiç köpek beslemedim ama az çok tahmin edebiliyorum zorluklarını malesef keşke böyle olmasa. Turkiye'de zaten geçici olarak ev bulana kadar sahiplendirmeyi düşünmüştüm bir kaç ay kadar ama vazgeçtim. Aile evine dönmeye gelince çok şanslıyım ki modern, anlayışlı, yetişkin bir kadin olduğumun bilincinde bana saygı duyan bir ailem var amma velakin aile evine dönmek istememin asıl sebebi ekonomik sorunlar yaşadığım bir dönemde olmam. Yoksa her halükarda kendi alanım olmasını tercih ederdim.Asil turkiyede asla be asla sahiplendirmeyin. Yani yalan olmasin bizim sahiplendirme yaptigimiz 5 hayvandan 3 u geri donuyor. Ve tenis topu gibi ordan oraya perisan oluyor hayvanlar ki oyle onumuze gelene vermedigimiz halde. Ben Turkiyede cogu insanin hayvan sevmedigine eminim artik. Seviyorum diyen bile ilk zorluguna kadar. İdrar yollarini usuttugu icin uyurken koltuga iseyip sirilsiklam etmis yavrumu hemen cisinden arindirip kurulayip sonra koltuga baktim. Ama cogu insan daha bunun onda birinde yaaa alin bunu bu cok zor diyor. Ettafi kapali soyle doya doya gezecek kosacak kopek parki yok. Ortalik sokak kopegi dolu evden disari cikinca hep bi saldiri tehlikesi. Evinizden elini ayagini ceken arkadas ve sosyal cevre musvetteleri. Neler neler. Pasta yeteneklerim cok iyidir. Bir toplantiya giderken ben de biseyler goturdugumde benimkinden icinde tuy vardir diye yemeyenler vs vs.. yani benim hayalim Almanyada kopeklerimin de bir canli muamelesi gordugu ya da abd de Montana gibi ucsuz bucaksiz arazilerin oldugu eyaletlerde yasamak..kopeginiz uc ay aglar ama 4. Ay yeni sahibine alisir merak etmeyin. Ve sahiplendirmeden sakin donmeyin. Aslinda bana kalsa hic donmeyin. Hele ki bir de aile evine donmek. Bir kadin olarak yasidiginiz hayattan cikip yeniden cocuk oldugunuz ortAmda yasamak?? Neyse, sizin seciminiz.
Kesinlikle onların bize bağlandığı kadar bizde onlara bağlanıyoruz, 2 senedir beraber yiyor içiyor beraber uyuyoruz ve benimle her gittiğim yere geliyor günün belki 20 saati beraberiz ayrılmamız benim için de travmatik olacaktır. İkimiz için de en iyisi olsun istiyorumYıllardır beraber yaşadığım bir evcil hayvanım var ve şunu söyleyebilirim ki o benim bebeğim. Öyle çok seviyorum ki. Ne olursa olsun onu bırakmazdım. Bakınca içim eriyor. Azıcık hasta olsa başında ağlıyorum. Anne gibi oldum. Bu dünyaya bin kere gelsem yine sahiplenirdim. O bana muhtaç ben de ona muhtacım
Hayır, henuz iki yaşını tamamlamadan veterinerimiz tavsiye etmedi bir çok veteriner 1 buçuk yaştan sonra uygundur dese de ben de çok acele etmek istemiyorum açıkçası ne kadar gerekli olsa da hayvanın doğasına müdahale etmek istemiyorum bu kadar kucukkenYasada pitbull ve türevleri olarak geçiyor.
TRye girmesi konusunu belki halledersiniz ama ülke içinde sorun yaşayabilirsiniz. Şikayet edilirse başınız ağrıyabilir.
Kısır mı?
Kısır olmadığı için ülkeye sokarken sıkıntı çıkarırlar mı diye düşündüm o yüzden sordum.Hayır, henuz iki yaşını tamamlamadan veterinerimiz tavsiye etmedi bir çok veteriner 1 buçuk yaştan sonra uygundur dese de ben de çok acele etmek istemiyorum açıkçası ne kadar gerekli olsa da hayvanın doğasına müdahale etmek istemiyorum bu kadar kucukken
Türkiye de hiç köpek beslemedim ama az çok tahmin edebiliyorum zorluklarını malesef keşke böyle olmasa. Turkiye'de zaten geçici olarak ev bulana kadar sahiplendirmeyi düşünmüştüm bir kaç ay kadar ama vazgeçtim. Aile evine dönmeye gelince çok şanslıyım ki modern, anlayışlı, yetişkin bir kadin olduğumun bilincinde bana saygı duyan bir ailem var amma velakin aile evine dönmek istememin asıl sebebi ekonomik sorunlar yaşadığım bir dönemde olmam. Yoksa her halükarda kendi alanım olmasını tercih ederdim.
Götür yanında senden ayrılırsa neler hissedecek bunu ona yapmaya hakkın yokSelam kızlar,
Hemen konuya geçiyorum fazla uzatmamak adına. Ben yaklaşık 3 yıldır yurtdisinda erkek arkadaşımla yaşıyorum. Yaklaşık sene once de aramıza köpeğimiz katıldı 3 aylıktı aldığımızda şimdi neredeyse iki yaşında büyük ve çok enerjik bir köpek. Ben burada çalışmadığım ve okul saatlerim çok çok az olduğu için her gün 2 saat büyük bir parka götürüyorum diğer köpeklerle koşuyor sosyallesiyor enerjisini atıyor evimiz de büyük ve balkonlu rahat rahat geziyor. Simdi ben ani bir kararla turkiye'ye dönmeye karar verdim. Bu yaz sonunda tamamen taşınmış olucam muhtemelen. Erkek arkadaşım burada kalip git gel yapacak ama çok seyahat etmesini gerektiren bi işi olduğu için köpeğimizi alamıyor. Ben turkiye'ye götürecektim. Ama su an bir süre ailemle yaşamak durumundayım ekonomik sebeplerden dolayı ve kardeşlerimden birinin astımı cikti doktor evde tüylü hayvan olması kesinlikle yasak demiş ve annem köpeğimi çok sevdiği halde bu şartlarda istemiyor doğal olarak. Benim döndükten sonra iş bulana kadar ayrı eve çıkmam çok zor e is de hemen bulunmuyor. 18 yasimdan beri evden ayrı olduğum için de annemler ne zaman telefonda konuşsak artık gel bizimle yaşa seni çok özledik zaten 3 senedir yurt dışındasın kardeşlerin de seni özlüyor diyor bu anlamda vicdan azabı cekiyorum açıkçası. Simdi köpeğimi getirirsem ailemden ayrı yaşamak zorundayım, maddi olarak çöküntü yaşayacağım kesin, avrupada yaşıyoruz köpek burada toplu taşımaya binebiliyor, mağazalara vs girebiliyor bu yüzden nereye gitsem benimle gün içinde. Onun dışında her yerde kocaman köpek parkları vs var onun da hayatı burada olduğu gibi olmayacak. İse gideceğim için burada ayırdığım kadar zaman ayiramayacagim. Benimle avmye vs gelemeyecek ve ben yokken erkek arkadaşım da olmadığı için evde tamamen yalnız olacak. Eğer onu burada sahiplendirsem de vicdan azabı çekeceğim, birbirimize bu kadar alıştık 2 senedir beraber uyuyoruz bebekliginden beri yanımda, ikimiz için de çok çok zor olacağını düşünüyorum. Ve ayrı ülkelerde olacağımız için ziyaret etme şansım da yok ya travma olursa onun için diye düşünüyorum bu yüzden saydığım tüm olumsuzluklara rağmen onu da götürmek istiyorum ve sanırım götüreceğim, annem ve erkek arkadaşım bir daha düşün dediği için son kararımı vermeden size de danışmak istedim fikirleriniz için şimdiden teşekkür ederim
Açıkçası yaşayacağım yeri seçerken bunu da göz önünde bulunduruyorum, kadikoy moda'da yaşadım çok uzun süre orada mesela nispeten daha hayvansever bir kesim var, sokak köpekleri bile şişman hepTürkiyede hayvan beslemek imkansız gerçekten insanlar hayvanlarin da yasama lani oldugunu asla kabul etmiyor. Hayvanin hicbir zarari yok, sesi solugu cikmiyor, apartmandan atmak istiyoruz ciksin gitsin diyorlar. Neden diyorsunuz, el-cevap: cocugumun alerjisi var. Eeee peki kardesim kopek senin evinde yasamiyor ya daireler ayri...Insanlarin derdi cocuklari falan degil, tahammulsuz olmalari ve hayvanlari gormek istememeleri.
Hayvanlarin toplu tasimaya falan bindigini asla dusunemiyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?