Taşınmak, köpeğim?

Benim cok yakin bir akrabam bebekken baktiklari köpeği büyüyüp sıkılınca "apartmandan sikayet geldi" diye birine sahiplendirmisler. Adami da tanimiyorlar. Telefon falan da vermemislar (yillaaaar once,telefonlar bu kadar yaygin degilken)
Bir gun gecerken o bolgeden merak edip biraktiklari adamin dukkanina gitmisler. Adam demis ki; "sizin köpek yemedi icmedi,gunlerce agladi. Size de ulasamadik. Cok uzulduk,gozumuzun onunde acliktan öldü "
Köpekler boyle canlilardir. Nasil ki bosaninca ailemiz istemese de çocuğumuzu birakamiyoruz kopegimizi de birakmamaliyiz. Arada bir fark yok bence
 
Tam olarak kanunu bilmiyorum ama pitbull değil de pitbull kırması da olsa giremiyor mu trye siz biliyor musunuz?
Yasada pitbull ve türevleri olarak geçiyor.

TRye girmesi konusunu belki halledersiniz ama ülke içinde sorun yaşayabilirsiniz. Şikayet edilirse başınız ağrıyabilir.

Kısır mı?
 
Depresyona giriyorlar, evlenmeden önce terrierim vardı, ki eşim getirmişti, eşimi tanıyor ve biliyordu, o da bebekti bana geldiğinde, 2 yaşına geldiğinde evlendik bunalıma girdi, eşimi yanıma yaklaştırmıyordu, hemen ortamıza yatardı, elinden gelse eşimi yataktan atacak o kadar sinir oluyordu, evi yadırgadı, eski evimizde onla dinlediğimiz bir şarkı vardı, ne zaman çalsa tv karşısına geçip ağlamaya başladı, tam herşeye alıştı ben hamile kaldım bu sefer karnımdaki bebeği kıskanmaya başladı, bebeğin eşyalarını çalıp saklıyordu, bulunca hırlayıp kızıyordu bana, epey uğraştım serseriyle.

Annenizde haklı ama bir evcille yaşayınca o kadar benimsiyorsunuz ki ha evladınız ha o, erişkin kızım var, bir de bu kızım var diyorum herkese, yani benim iki kızım var, gayette bir tutuluyor, belki acayip geliyordur ama çok sevince böyle oluyor, onlar melek gibiler masum ve korunmasız, onları seven ve birlikte yaşadıkları insanlara o kadar alışıyorlar ki terk edilince duyguları inciniyor, hayvan denip geçilemez, bugün bir tas su verdiğiniz evcil bile sizi asla unutmuyor, başını okşayıp sevmenizi asla unutmuyorlar, bugün yavrularım diye seslendiğimde yanıma gelen sokak köpeklerinin gözlerinin içindeki masumiyeti herkes görebilse keşke ve sahip çıksalar hepsine.
 
Ne çözüm bulursun bilemem ama asla terkedip köpeğin hayatını mahvetme.Terkedilmiş hissini bir düşün ,bir de hep beraberiz diyorsun.
Tamam belki başkaşarı daha iyi şartlar sağlayabilir ama köpek seni benimsemiş sonuçta.
Ailenden sana daha iyi şartlar sunabilecek bir çok aile vardır yine de kendi aileni seçmez misin?
 
Asil turkiyede asla be asla sahiplendirmeyin. Yani yalan olmasin bizim sahiplendirme yaptigimiz 5 hayvandan 3 u geri donuyor. Ve tenis topu gibi ordan oraya perisan oluyor hayvanlar ki oyle onumuze gelene vermedigimiz halde. Ben Turkiyede cogu insanin hayvan sevmedigine eminim artik. Seviyorum diyen bile ilk zorluguna kadar. İdrar yollarini usuttugu icin uyurken koltuga iseyip sirilsiklam etmis yavrumu hemen cisinden arindirip kurulayip sonra koltuga baktim. Ama cogu insan daha bunun onda birinde yaaa alin bunu bu cok zor diyor. Ettafi kapali soyle doya doya gezecek kosacak kopek parki yok. Ortalik sokak kopegi dolu evden disari cikinca hep bi saldiri tehlikesi. Evinizden elini ayagini ceken arkadas ve sosyal cevre musvetteleri. Neler neler. Pasta yeteneklerim cok iyidir. Bir toplantiya giderken ben de biseyler goturdugumde benimkinden icinde tuy vardir diye yemeyenler vs vs.. yani benim hayalim Almanyada kopeklerimin de bir canli muamelesi gordugu ya da abd de Montana gibi ucsuz bucaksiz arazilerin oldugu eyaletlerde yasamak..kopeginiz uc ay aglar ama 4. Ay yeni sahibine alisir merak etmeyin. Ve sahiplendirmeden sakin donmeyin. Aslinda bana kalsa hic donmeyin. Hele ki bir de aile evine donmek. Bir kadin olarak yasidiginiz hayattan cikip yeniden cocuk oldugunuz ortAmda yasamak?? Neyse, sizin seciminiz.
 
Bırakmayın yavruyu yazıktır. Köpek tabi daha farklı ama benim de iki yaşında kedi kızım var. Eşim bir kere sormuştu ben kediyi istemesem ne yaparsın diye. Sen kendini kapının önünde bulursun demiştim. Çocuğum yok ama ailemden biri kadar değerli. Sahiplendirmek zorundaysanız da orada sahiplenidirin ama lütfen son şansınızı dahi zorlayın.
 
Ya ben ikram derken bildiğimiz ikram bisküvi sanmıştım
Havımı geri alıyorum
 
17 senedir hayvan besliyorum suanda minicik bir kopegim var 7 yasında önümüzdeki ay 8 e girecek. Evde yalniz bırakmıyoruz nadiren birakiyoruz geldigimizde bizi senelerdir görmüyormuş gibi davranıyor. Lokanta,cafe,bar hep bizimle geliyor. Hatta başka islerimizi halledecegimiz zamanda arabada bekliyor.camı aralıyoruz. Köpekler sahiplerini unutmazlar ve depresyona girerler sakın bunu ona yaşatma al yanina getir türkiyeye
.hatta benim sıpa suanda yanimda yatiyor az.evel kahve iciyordum yine yanimdaydi. Sen onu birakip gidiceksin ne halde olur bilmem anlatabildim mi
Sahiplerine bu kadar duskun canlilar iste simdi su içmeye kalkcam pesimden gelcek kendine de ona da bu yıkımı yaşatma o kadar pisman olursun ki cektigin vicdan azabi da cabasi kardesinde astim cikmissa sen 1 arti 1 de olsa bir ev tutmaya bak turkiyeye gelince. Evet burda toplu tasimalara kopek binemiyor ama evinim civarinda illaki park ya da sahil veya biryerler vardir gezdirirsin sen nereye yavrun oraya kopekler sahipleri yanında oldugu surece mutlular bunu unutma enerjisini de atar bi sekilde evde yalniz kalmaya da alıştır artik kac yasina gelmis bizimki yalniz kapabiliyor ve havlayan bir cins biz yine de götürüyoruz bazen evde birakiyoruz tabi.Ben komsu rahatsiz oluyor diye ev taşıdım başka sebeplerde vardi ama kopegimi istemiyorlardi esim papaz olcakti sebep ise havlaması suanda mutluyuz cok şükür
 
Bu yazınızı anneme okutacağım çok güzel söylediniz :) hayvan beslememis olanlar tam olarak anlayamıyor bence nasil bir bağ olduğunu. Benim zaten içimden hiç geçmiyor onu bırakmak ama çevremdeki herkes ikinize de eziyet olacak deyince sizlerin de fikirlerinizi almak istedim acaba ben mi çok duygusal düşünüyorum diye. Anladığım şu ki evcil hayvanı olan herkes benimle aynı fikirde. Köpeğim de benimle geliyor sonuç olarak
 
Yıllardır beraber yaşadığım bir evcil hayvanım var ve şunu söyleyebilirim ki o benim bebeğim. Öyle çok seviyorum ki. Ne olursa olsun onu bırakmazdım. Bakınca içim eriyor. Azıcık hasta olsa başında ağlıyorum. Anne gibi oldum. Bu dünyaya bin kere gelsem yine sahiplenirdim. O bana muhtaç ben de ona muhtacım
 
Türkiye de hiç köpek beslemedim ama az çok tahmin edebiliyorum zorluklarını malesef keşke böyle olmasa. Turkiye'de zaten geçici olarak ev bulana kadar sahiplendirmeyi düşünmüştüm bir kaç ay kadar ama vazgeçtim. Aile evine dönmeye gelince çok şanslıyım ki modern, anlayışlı, yetişkin bir kadin olduğumun bilincinde bana saygı duyan bir ailem var amma velakin aile evine dönmek istememin asıl sebebi ekonomik sorunlar yaşadığım bir dönemde olmam. Yoksa her halükarda kendi alanım olmasını tercih ederdim.
 
Kesinlikle onların bize bağlandığı kadar bizde onlara bağlanıyoruz, 2 senedir beraber yiyor içiyor beraber uyuyoruz ve benimle her gittiğim yere geliyor günün belki 20 saati beraberiz ayrılmamız benim için de travmatik olacaktır. İkimiz için de en iyisi olsun istiyorum
 
Yasada pitbull ve türevleri olarak geçiyor.

TRye girmesi konusunu belki halledersiniz ama ülke içinde sorun yaşayabilirsiniz. Şikayet edilirse başınız ağrıyabilir.

Kısır mı?
Hayır, henuz iki yaşını tamamlamadan veterinerimiz tavsiye etmedi bir çok veteriner 1 buçuk yaştan sonra uygundur dese de ben de çok acele etmek istemiyorum açıkçası ne kadar gerekli olsa da hayvanın doğasına müdahale etmek istemiyorum bu kadar kucukken
 
Kısır olmadığı için ülkeye sokarken sıkıntı çıkarırlar mı diye düşündüm o yüzden sordum.
 

Türkiyede hayvan beslemek imkansız gerçekten insanlar hayvanlarin da yasama lani oldugunu asla kabul etmiyor. Hayvanin hicbir zarari yok, sesi solugu cikmiyor, apartmandan atmak istiyoruz ciksin gitsin diyorlar. Neden diyorsunuz, el-cevap: cocugumun alerjisi var. Eeee peki kardesim kopek senin evinde yasamiyor ya daireler ayri...Insanlarin derdi cocuklari falan degil, tahammulsuz olmalari ve hayvanlari gormek istememeleri.
Hayvanlarin toplu tasimaya falan bindigini asla dusunemiyorum.
 
Götür yanında senden ayrılırsa neler hissedecek bunu ona yapmaya hakkın yok
 
Açıkçası yaşayacağım yeri seçerken bunu da göz önünde bulunduruyorum, kadikoy moda'da yaşadım çok uzun süre orada mesela nispeten daha hayvansever bir kesim var, sokak köpekleri bile şişman hep en en korktuğum şey biri köpeğime zarar verirse.. Burada bile biraz daha kırsal yerlerde köpek zehirleme olayları oluyor. Malesef vicdansız, nefret dolu o kadar çok insan var ki.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…