Arkadaslar konu sahıbı ortada bıle yok butun gun bırbırınızı yedınız yatın uyuyun yaw.:)
arkadaşlar kendimi çok kötü hissettiğim için ancak şimdi gelebildim bunuda yazıp çıkıcam. Sabah 6 ya kadar hiç uyumadım sonra eşim kalktı, beni gördü söylenmeye hakaretlere küfürlere başladı, hiç seslenmedim. Dünde yazdığım gibi telimi almıştı, sonrada pc yi söktü, sanki aldatan benim. sonra kendimi kaybettim, geçirdiğim ağlama krizimiydi, yoksa sinir krizimi bilmiyorum, ama onun bana söylediklerini duyuyorum, kendi sesimi kontrol edemiyorum, oda çocuklar duyacak, korkacak diye ağzımı kapatıyor, neden sonra kendime gelebildim, sonra telimi verdi, pc yi taktı, zor belada olsa yukarı çıktım. Bana sürekli, tamam bitti, dün gece konuştum, bitirdim, böyle birşey bir daha olmayacak diyor. Bende bitse ne olur bende bittim dedim. O gittikten sonra biraz uyumuşum. Sonra olayları anlattığım arkadaşım geldi, onada anlattım ama arkadaşım eşimin yalan söylediğini, inanmamam gerektiğini, eşimin hayal dünyasında yaşadıklarını gerçekmiş gibi anlattığını söylüyor. Şu anda çok bitkinim, ne yapacağımı, ne düşüneceğimi bilmiyorum. Eşimin hezeyanları olduğunu kabul etsem bile 2 gündür yaşadıklarımı hayatım boyunca unutamam. Yaşadığım acıyı ben biliyorum. Ben bugüne kadar çok acılar yaşadım. Çok yakınlarımı kaybettim ama bir insanı sağken kaybetmek çok daha acı veriyormuş insana. Eşim bana bunu 3 yıl önce yapsaydı bu kadar canım yanmazdı. Çünkü o zaman sorunlarımız vardı. Ben bu kadar herşey yolunda giderken yaşadıklarımı kabullenemiyorum. Bir taraftanda 2-3 hafta gibi kısa bir sürede hemen nasıl birini buldu, bu kadar çabuk ilerledi herşey diyorum, yada o nasıl bir kadınki bitti deyince hemen kabullenip bitiriyor diyorum. Evet yerine oturmayan taşlar var ve bunuda tek oturtacak kişi eşim, ama o bu konuyu çoktan kapattı kendince.
arkadaşlar kendimi çok kötü hissettiğim için ancak şimdi gelebildim bunuda yazıp çıkıcam. Sabah 6 ya kadar hiç uyumadım sonra eşim kalktı, beni gördü söylenmeye hakaretlere küfürlere başladı, hiç seslenmedim. Dünde yazdığım gibi telimi almıştı, sonrada pc yi söktü, sanki aldatan benim. sonra kendimi kaybettim, geçirdiğim ağlama krizimiydi, yoksa sinir krizimi bilmiyorum, ama onun bana söylediklerini duyuyorum, kendi sesimi kontrol edemiyorum, oda çocuklar duyacak, korkacak diye ağzımı kapatıyor, neden sonra kendime gelebildim, sonra telimi verdi, pc yi taktı, zor belada olsa yukarı çıktım. Bana sürekli, tamam bitti, dün gece konuştum, bitirdim, böyle birşey bir daha olmayacak diyor. Bende bitse ne olur bende bittim dedim. O gittikten sonra biraz uyumuşum. Sonra olayları anlattığım arkadaşım geldi, onada anlattım ama arkadaşım eşimin yalan söylediğini, inanmamam gerektiğini, eşimin hayal dünyasında yaşadıklarını gerçekmiş gibi anlattığını söylüyor. Şu anda çok bitkinim, ne yapacağımı, ne düşüneceğimi bilmiyorum. Eşimin hezeyanları olduğunu kabul etsem bile 2 gündür yaşadıklarımı hayatım boyunca unutamam. Yaşadığım acıyı ben biliyorum. Ben bugüne kadar çok acılar yaşadım. Çok yakınlarımı kaybettim ama bir insanı sağken kaybetmek çok daha acı veriyormuş insana. Eşim bana bunu 3 yıl önce yapsaydı bu kadar canım yanmazdı. Çünkü o zaman sorunlarımız vardı. Ben bu kadar herşey yolunda giderken yaşadıklarımı kabullenemiyorum. Bir taraftanda 2-3 hafta gibi kısa bir sürede hemen nasıl birini buldu, bu kadar çabuk ilerledi herşey diyorum, yada o nasıl bir kadınki bitti deyince hemen kabullenip bitiriyor diyorum. Evet yerine oturmayan taşlar var ve bunuda tek oturtacak kişi eşim, ama o bu konuyu çoktan kapattı kendince.
arkadaşlar kendimi çok kötü hissettiğim için ancak şimdi gelebildim bunuda yazıp çıkıcam. Sabah 6 ya kadar hiç uyumadım sonra eşim kalktı, beni gördü söylenmeye hakaretlere küfürlere başladı, hiç seslenmedim. Dünde yazdığım gibi telimi almıştı, sonrada pc yi söktü, sanki aldatan benim. sonra kendimi kaybettim, geçirdiğim ağlama krizimiydi, yoksa sinir krizimi bilmiyorum, ama onun bana söylediklerini duyuyorum, kendi sesimi kontrol edemiyorum, oda çocuklar duyacak, korkacak diye ağzımı kapatıyor, neden sonra kendime gelebildim, sonra telimi verdi, pc yi taktı, zor belada olsa yukarı çıktım. Bana sürekli, tamam bitti, dün gece konuştum, bitirdim, böyle birşey bir daha olmayacak diyor. Bende bitse ne olur bende bittim dedim. O gittikten sonra biraz uyumuşum. Sonra olayları anlattığım arkadaşım geldi, onada anlattım ama arkadaşım eşimin yalan söylediğini, inanmamam gerektiğini, eşimin hayal dünyasında yaşadıklarını gerçekmiş gibi anlattığını söylüyor. Şu anda çok bitkinim, ne yapacağımı, ne düşüneceğimi bilmiyorum. Eşimin hezeyanları olduğunu kabul etsem bile 2 gündür yaşadıklarımı hayatım boyunca unutamam. Yaşadığım acıyı ben biliyorum. Ben bugüne kadar çok acılar yaşadım. Çok yakınlarımı kaybettim ama bir insanı sağken kaybetmek çok daha acı veriyormuş insana. Eşim bana bunu 3 yıl önce yapsaydı bu kadar canım yanmazdı. Çünkü o zaman sorunlarımız vardı. Ben bu kadar herşey yolunda giderken yaşadıklarımı kabullenemiyorum. Bir taraftanda 2-3 hafta gibi kısa bir sürede hemen nasıl birini buldu, bu kadar çabuk ilerledi herşey diyorum, yada o nasıl bir kadınki bitti deyince hemen kabullenip bitiriyor diyorum. Evet yerine oturmayan taşlar var ve bunuda tek oturtacak kişi eşim, ama o bu konuyu çoktan kapattı kendince.
arkadaşlar kendimi çok kötü hissettiğim için ancak şimdi gelebildim bunuda yazıp çıkıcam. Sabah 6 ya kadar hiç uyumadım sonra eşim kalktı, beni gördü söylenmeye hakaretlere küfürlere başladı, hiç seslenmedim. Dünde yazdığım gibi telimi almıştı, sonrada pc yi söktü, sanki aldatan benim. sonra kendimi kaybettim, geçirdiğim ağlama krizimiydi, yoksa sinir krizimi bilmiyorum, ama onun bana söylediklerini duyuyorum, kendi sesimi kontrol edemiyorum, oda çocuklar duyacak, korkacak diye ağzımı kapatıyor, neden sonra kendime gelebildim, sonra telimi verdi, pc yi taktı, zor belada olsa yukarı çıktım. Bana sürekli, tamam bitti, dün gece konuştum, bitirdim, böyle birşey bir daha olmayacak diyor. Bende bitse ne olur bende bittim dedim. O gittikten sonra biraz uyumuşum. Sonra olayları anlattığım arkadaşım geldi, onada anlattım ama arkadaşım eşimin yalan söylediğini, inanmamam gerektiğini, eşimin hayal dünyasında yaşadıklarını gerçekmiş gibi anlattığını söylüyor. Şu anda çok bitkinim, ne yapacağımı, ne düşüneceğimi bilmiyorum. Eşimin hezeyanları olduğunu kabul etsem bile 2 gündür yaşadıklarımı hayatım boyunca unutamam. Yaşadığım acıyı ben biliyorum. Ben bugüne kadar çok acılar yaşadım. Çok yakınlarımı kaybettim ama bir insanı sağken kaybetmek çok daha acı veriyormuş insana. Eşim bana bunu 3 yıl önce yapsaydı bu kadar canım yanmazdı. Çünkü o zaman sorunlarımız vardı. Ben bu kadar herşey yolunda giderken yaşadıklarımı kabullenemiyorum. Bir taraftanda 2-3 hafta gibi kısa bir sürede hemen nasıl birini buldu, bu kadar çabuk ilerledi herşey diyorum, yada o nasıl bir kadınki bitti deyince hemen kabullenip bitiriyor diyorum. Evet yerine oturmayan taşlar var ve bunuda tek oturtacak kişi eşim, ama o bu konuyu çoktan kapattı kendince.
Dimi yaa? Ben arkadaşı olsam "merak ettim arkadaşın nereden biliyor eşinin yalan söylediğini:44:
merak ettim arkadaşın nereden biliyor eşinin yalan söylediğini:44:
Sonuç olarak ne anladınız eşinizle geçen konuşmanızdan?
Eşimin sağlıklı düşünemediğini, gene kendi dünyasında kurduğu hayatı için arayış içerisinde olduğunu anladım. Ona göre bütün yaptıkları normal şu anda. Benim bütün konuşmalarım haksız, tek haklı ve mağdur olan o, ona göre ben evi, arabayı herşeyi almışım, o bana gençliğini vermiş, vs.
söyledikleri sadece lafta kalsa şaka yapıyor diyebilirsiniz. iş yerinde nöbete kalmak, çocukları okuldan almamak, 750 dk yetmeyip sizi eskisi gibi aramaması! işten gelip uyumayıp dışarı çıkması? bunlar ne oluyor şakanın bi parçası mı? olayın üstünü şaka yaptım diyerek kapatmaya çalışmasıda işin sıvama kısmı olmuş .
İş yerinde nöbete kalmak değil de, kendi isteği ile vardiyalı sisteme geçti. Çocuklar içinde bahanesi, camiye gitmiş karne saatinde yetişemediği içinde çocukların normalde hep gelip gittikleri arkadaşlarıyla döndüğünü düşünmüş güya.
Son yazımı yazdıktan sonraki yorumları okumadım henüz. Arkadaşım nereden biliyor diyenler çünkü arkadaşım eşimin psikolojik sorunları olduğunu biliyor. Bizim hayatımızı biliyor. Diğer konumda da yazmıştım. Benim eşime daha önce kesin olmamakla birlikte Bipolar bozukluk-Psikoz teşhisi konmuştu.kesin değildi çünkü tedaviyi yarım bırakmıştı. Son 3 yıldır da bayağı iyiydi. Yorumlarınızı yazarken lütfen daha duyarlı olun benim canım zaten yanıyor neden yanıyor anlatayım.
1. Gerçekten aldatılmış olabilirim. (Eşim şu anda yok öyle birşey desede)
2. Eşim bunu sırf beni üzmek, tepkimi görmek için yapmış olabilir. (Buda bir nevi kandırılmak)
3. En kötüsü eşimin hastalığı nüksetmiş olabilir ki bu akşamki konuşmalarından bunu daha iyi anladım.buda diğer 2 madde kadar canımı yakıyor. Hasta bir insan psikolojisi ile uğraşan bilir. Ben 40 yaşındayım bu saatten sonra ne fake konuyla, nede insanlarla dalga geçmekle işim olmaz. Cahil bir insan değilim. Zayıf hiç değilim. Benim en büyük hatam daha yolun başındayken, çocuklarım küçükken, eşimin hastalığını öğrendiğimde ayrılmamak oldu. Onu o halde bırakamadım ama yıpranan ben oldum. Şu an aklım gayet başında evet, üzgünüm, bitkinim ama dünkü gibi uyuşuk halde değilim. Eşimle kavga etmediğimi, tepki göstermediğimi sanıyorsunuz, ama hayır ona gereken tepkiyi gösterdim. Ben 12 yıllık evliyim. ilk 8 yılımız zaten hep onun hezeyanlarıyla geçti. Son 3 yıldır tamda herşey yoluna girmişken yeniden başa döndüğümü görmek kadar hiç bir şey acı vermiyor insana. Bu akşam eşim konuştu ben dinledim. Baktım ki kendisini aşmış gidiyor dedim tmm sen konuş, ben artık sana cvp vermiycem.
siz altadıldığınızı düşündüğünüzü konuştunuz mu?bu konuda kimden bahsediyormuş.eğer hastalıksa gerekli tedaviyle eşiniz ruh sağlığını kazanır ama işin içinde başka bir kadın varsa tedavisi yok bence.Allah yardımcınız olsun...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?