Tam iyiyim derken...

Arkadaşlar ben bir sene önce ailemle ciddi sorunlar yaşamıştım. Bu sorunlardan ve sıkıntılardan dolayı sinir krizlerim,bayılmalarım,takıntılarım,kendime zarar verişlerim olmuştu. Babam psikiyatriste götürmek istedi fakat tam üniversite sınavlarına hazırlanırken antidepresan kullanarak uyumak istemedim. ve Psikoloğu tercih ettim. 6 ay boyunca her hafta 1 saat psiko-terapiye gittim. 6.ay sonunda biraz vakit bulamama biraz da isteksizlik başlamıştı. 4 ay kadar bir süre gitmedim terapilere. Doktorum beni ayda bir iki kez mutlaka arayıp nasıl olduğumu soruyordu. 4 ay sonunda erkek arkadaşım askere gitti ve ben doktorumla üzüntümü paylaşmak istedim. İlk gidişimde sorun yoktu. Fakat ikinci gidişimde dolaylı yoldan,ima ederek,BENDEN HOŞLANDIĞINI söyledi. Ağlayarak çıktım terapinin bitmesini beklemeden. 2 aydır erkek arkadaşımın özleminin üstüne bir de kendime çok yakın hissettiğim birinin üzüntüsünü yaşıyorum. Tırnaklarımı ve tırnak etlerimi yemeye başladım. Son zamanlarda farkında olmadan saçları mı da yoluyorum (çocukken bu saç yolma hastalığını yaşamıştım). En kötüsü aileme ne erkek arkadaşımdan ne de doktorumun yaptığından bahsedebiliyorum. Her şeyi içime atıyorum. Yakında patlamaktan korkuyorum. Bana bir şekilde yardım edebilecek birisini bulabilirim umarım.