Sürekli Yaygın Ağrılar, Kaygı ve Kısır Döngü: Fibromiyalji mi?

Geçmedi malesef. cırcır böceği sesi gibi. işitme testine de girdim o da normal. bir ilaç verdi ama yan etkileri sebebiyle çok fazla kullanmadım. emzirirken de kullanabileceğiniz ilaçlar var diye biliyorum.
 
Her şey ense kökümde başlayan tutulmayla başladı, özellikle sol tarafımda. Yaklaşık bir ay boyunca boynum tutuktu. İlaç içtiğimde geçiyor ama bırakınca tekrar başlıyordu. Sol tarafım boynumdan itibaren gergindi. Sağ tarafımda ise başıma vuran bir ağrı oluyordu, sanki başımın belli bir noktası kasılmış gibi. Hatta bu ağrı kulağıma kadar yayılıyordu. Bazen dişlerime, yanak üstlerime, kulak çevreme ve kafamın arkasına da yayılıyordu. Bu da beni rahatsız ediyordu.

Daha sonra sol omzuma da vurmaya başladı. O gün ellerimde uyuşma oldu ve aşırı stres yaşadım. Aynı gece yoğun çarpıntı, ishal ve mide bulantısı şikayetleriyle özel hastaneye gittim. Çok hafif bir enfeksiyon olduğunu söylendi ama mide bulantım için ilaç verildi sadece.

Yine de midem sürekli bulanıyormuş gibi hissediyordum. İştahım yerindeydi ama düşününce midem bulanıyor gibi oluyordu. Bu süreçte sık sık çarpıntı yaşadım. Sürekli kötü senaryolar kuruyor, bacaklarımı sallıyor, bir noktaya dalıp kalıyordum. Kendime sürekli “Neyim var?” diye soruyordum…

Sonra bir anda sol kaburgamda ağrı hissetmeye başladım. Zaten en başta da tutulmam sol tarafta başlamıştı. Bazen bileklerimde sancı hissediyordu. İçim sürekli titriyormuş gibiydi. Midem bulanıyordu. Kaslarım gergindi. Sanki beynimin içine ve kalbime iğneler batıyormuş gibi hissediyordu.

Sonra bir beyin ve sinir cerrahına gittim.
MR sonucunda boynumda düzleşme ve tek bir noktada fıtık başlangıcı olduğu ortaya çıktı. Doktor, ilaçların bir süre işe yarayacağını ama uzun vadede spor önerdi.

Tam bu konuyu kabullenmişken bu kez baş ağrılarıma odaklanmaya başladım. Özellikle sağ tarafta, tek bir noktada ağrı hissediyordum ve kulağım çınlıyordu.

Beynimde bir şey mi var diye düşünerek sürekli ağladığım için bu sefer de nörolojiye gittim. Kalbim, kaburgalarım ağrıyordu.

Nöroloğa başımın tek bir noktasının ağrıdığını, kulağımın da ağrıdığını söyledim. Stres kaynaklı dedi. Yine de MR’ımı çektirdim. Kan tahlili de yapıldı. Beyin MR temiz çıktı. Kan tahlillerimde ise B12 seviyem ve D vitamini seviyem düşük çıktı. Çok önermem ama antidepresan istersen yazarım dedi ama onun bu sözleri üzerine ben de istemedim.

Sık sık sağ bacağım ağrıyor, sol kaburgam ağrıyor, bazen eklemlerim ağrıyor, kaslarım ağrıyor. Fibromiyalji böyle bir şey mi?

Geçen gece de sanki boğazım ağrıyor, lenflerimde bir sorun var mı diye düşünüyordum. Kan tahlilimde (2 hafta önce) lenfosit değerim 1,19’muş. CRP ise 2 çıkmış.

Ayrıca geçen gün başımda sağ tarafımda elime minik bir yağ bezesi geldi bastırınca acıdı. Ama görmezden geldim, sonra birkaç kez daha baktım hala orda. Sanki o acıyormuş gibi hissediyorum. Oysa mr’ın tertemiz demişti dr. Herkes alt tarafı yağ bezesi mr sonucunda eline gelen bir şey kötü olsa her türlü çıkardı dedi geçti.

Ben bu kısır döngüden nasıl çıkacağım? Benzer şeyleri yaşayan var mı? Artık ne için doktora gitsem diye düşünüp durmaktan sıkıldım.
Merhaba çok çok geçmiş olsun. Umarım daha iyisinizdir. Tüm arkadaşların yazdıklarını okudum. 37 yaşındayım. Bu anksiyete bir travmam sonrasında başladı psikoloğa gittim. Gittiğim süre boyunca kendimi iyi hissediyordum. Bu arada pskiyatri ilaçlarını hiç kullanmadım. Çok ilaç kullanmayan biriyim. Son zamanlarda kullansam mı diye düşünmeye başladım. Her boşlukta zihin durmuyor çünkü. Eskiden anksiyete sadece çarpıntı yapardı sonra göğüs ağrısı yaptı bi ağrıya odaklandığınızda o ağrıyı hissediyorsunuz. Halbuki gidiyorum tahlillerde birşey çıkmıyor. Ve sürekl birşeyim mi var. Ya da şu düşünce oluyor. Bilmiyorum sizlerde oluyor mu bu düşünce şöyle ki çok stresliyim kesin ciddi bir hastalığa yakalanırım die düşünüyorum. Boş yere yiyoruz kendimizi arkadaşlar. Eşim bana takçak bişey arıyorsun sürekli diyor. anı yaşamaya bak diyor. Anı yakalamalıyız biliyorum kolay gelmiyor ama denemeliyiz. Hiç geçmicekmiş gibi düşünmeyin o düşünce de düşürüyor modu. Bana Farket düşün hisset yaşa kitabı iyi gelmişti. Bir de kitap okumak iyi geliyor odağınız değişiyor. Spor da yapmalıyız henüz başlamadım ama iyi geliceği net. Zihnimizi kandırmalıyız. Konuşmayı deneyin. Ben iyiym beni kandırma vücudumda bi rahatsızlık yok. Sosyal medyada sizi rahatsz eden paylaşımlara bakmayın engelleyin.çok vakit geçirmeyin. Ve her hastalıkta internete bakmayın. Bunlar hep insanları kaygılandıran şeyler. Birde akışına bırakın.
 
Bir de farkettiğim bir konuyu sizlerle paylaşmak isterim. Sıkıntılı bi olay yaşarken anksiyetem olmuyor. Belirsizlik yaşadığımda oluyor. Ya olursa ya olmassa gibi. Gerçekleşmiş birşeyden dolayı yaşamıyoruz. Ve bu yaşadığımız şey mantıklı birşey değil. Kendimize bunu öğretmeliyiz. Zihnim beni kandırmaya çalışıyor ona izn vermiyorum diycez. Bazı insanların yaşamları enerji veriyor onları dinleyin. Sosyal medya inanılmaz enerji sömürüo az vakit geçiriyorum elbise bakıyorum dekorasyon fkri vs onun dışında vaktimi geçirmiyorum .insana iyi gelen canlı kanlı yanında varlığını hissettiğin insan. Belkide bu kurduğumuz iletişim bize iyi gelecek olan. Ağlayın mesela bol bol iyi geliyor. Bastırdığınız duyguları düşünün. Ben çok baskılanmışm mesela sizler nasıldınz bilmiyorum. İnsan özgür hissetmediği zamanda kötü hissediyor. Ve hepimiz insanız herşey yaşayabiliriz bu hayatta çok normal diyeceğiz. Neden ben bunları yaşıyorum düşğncesnden çıkmalıyız.
 
Bir de psikologumdan öğrendiğim birşey ne olacaksa korktuğun olmuş gibi düşün ne olabilir yani olacak olana engel olabilr misin. Engel olamayacağın bi durum için belirsiz birşey için şuan sıkıntı yaşıyorsun dedi. Kanser olablrsn dedi bırak zihnini ol bırak öleceksen öl. Olmamış şeyler için yaşadığın bu strese değer mi. Gerçek düşünceyle hayali düşünceyi ayırt etmeliyiz. Kafamızda kurduğumuz ne acaba kansermiuim gerçek ne sonuçlar temiz değilim. Ağrı hissediyorum evet pskosomotik ağrılar die bişey varmış zihnim başka yere odaklandığımda ağrı kayboluyor gerçek değil.
 
Back
X