- 3 Şubat 2018
- 6.053
- 23.810
- 27
-
- Konu Sahibi Merkur Retrosu
- #1
Sürekli bir şeylerden şikayet eden, birimini yaptığı işi hiç sevmeyip hep en kötü işte kendisinin çalıştığını zanneden, başka iş yerlerini başka birimleri mükemmel zanneden, işle ilgili en ufak bir sorunda çok yoruldum bunaldım diyip ortamın huzurunu kaçıran iş arkadaşlarınız var mı sizin de? Eğer varsa nasıl modunuzu düşürmeden, gününüzü kötü etkilemeden devam edebiliyorsunuz merak ettim. Hayatın zaten zorlukları varken bu kadar mızmızlanıp duran insanlar beni çok düşürüyor ve tüm günümü mahvediyolar maalesef
Ben ilk duymamaya çalısıyorum ama aynı ortamda isek sürekli maruz kalıyorsam bozuyorum bir kaç sonra benim yanımda yapmamaya baslıyorlar. Hiç sevmem negatif insan. Katlanma eşiğim çok düşük. Hayat zor zaten basit negatiflikleri bile çekemiyorumSürekli bir şeylerden şikayet eden, birimini yaptığı işi hiç sevmeyip hep en kötü işte kendisinin çalıştığını zanneden, başka iş yerlerini başka birimleri mükemmel zanneden, işle ilgili en ufak bir sorunda çok yoruldum bunaldım diyip ortamın huzurunu kaçıran iş arkadaşlarınız var mı sizin de? Eğer varsa nasıl modunuzu düşürmeden, gününüzü kötü etkilemeden devam edebiliyorsunuz merak ettim. Hayatın zaten zorlukları varken bu kadar mızmızlanıp duran insanlar beni çok düşürüyor ve tüm günümü mahvediyolar maalesef
Olmaz mı tabi ki var.bakayim ben de okuyayım.Sürekli bir şeylerden şikayet eden, birimini yaptığı işi hiç sevmeyip hep en kötü işte kendisinin çalıştığını zanneden, başka iş yerlerini başka birimleri mükemmel zanneden, işle ilgili en ufak bir sorunda çok yoruldum bunaldım diyip ortamın huzurunu kaçıran iş arkadaşlarınız var mı sizin de? Eğer varsa nasıl modunuzu düşürmeden, gününüzü kötü etkilemeden devam edebiliyorsunuz merak ettim. Hayatın zaten zorlukları varken bu kadar mızmızlanıp duran insanlar beni çok düşürüyor ve tüm günümü mahvediyolar maalesef
Var tabii ki. Ben ciddi anlamda duymamazlıktan geliyorum. Ya da tepki vermiyorum.Sürekli bir şeylerden şikayet eden, birimini yaptığı işi hiç sevmeyip hep en kötü işte kendisinin çalıştığını zanneden, başka iş yerlerini başka birimleri mükemmel zanneden, işle ilgili en ufak bir sorunda çok yoruldum bunaldım diyip ortamın huzurunu kaçıran iş arkadaşlarınız var mı sizin de? Eğer varsa nasıl modunuzu düşürmeden, gününüzü kötü etkilemeden devam edebiliyorsunuz merak ettim. Hayatın zaten zorlukları varken bu kadar mızmızlanıp duran insanlar beni çok düşürüyor ve tüm günümü mahvediyolar maalesef
Var-dı. Sadece işle alakalı değil kız her ağzını açtığında acaba şimdi hangi problemi anlatacak kim hakkında ne söyleyecek diye düşünüyordum. Hatta bir kere odama gelince yine ne oldu diye sormuştum gayrı ihtiyari. Hamdolsun çıkarttım hayatımdan vallahi öyle kafam rahat ki. Resmen hayat enerjimi sömürmüş.Sürekli bir şeylerden şikayet eden, birimini yaptığı işi hiç sevmeyip hep en kötü işte kendisinin çalıştığını zanneden, başka iş yerlerini başka birimleri mükemmel zanneden, işle ilgili en ufak bir sorunda çok yoruldum bunaldım diyip ortamın huzurunu kaçıran iş arkadaşlarınız var mı sizin de? Eğer varsa nasıl modunuzu düşürmeden, gününüzü kötü etkilemeden devam edebiliyorsunuz merak ettim. Hayatın zaten zorlukları varken bu kadar mızmızlanıp duran insanlar beni çok düşürüyor ve tüm günümü mahvediyolar maalesef
Çok denedim ama o kadar çoklar ki. Maalesef haftanın 5 günü sabahtan akşama maruz kalıyorum.Duymama ya çalısıorum. Dinlemıyorum. Bence şükret diorum.
Evet hatırlıyorum eski konularınızı gerçekten çok zor zamanlar geçirdiniz. Sonunda kurtulmuş olmanıza çok sevindim umarım yeni iş ortamınız hep güzel olur bu şekilde devam eder. Ben kamuda olduğum için pek değişir mi bu durumlar sanmıyorumBir ara sürekli şikayet eden her gün ağlayan ve her gün istifa edeceğim diyen gençlerle dolu bir ekibin yöneticisiydim. Son derece haklilardi şikayet ettikleri konularda ama yaşları gereği de bazen abuk sabuk incir çekirdeğini doldurmayacak şeylerden agliyorlardi. Gunun 2 saati onlarin psikolojik danismanligini yaparak geciyordu kendi islerimi yapamiyordum. Üst yönetim ise 2 saat boyunca nefessiz bagirabilen, ayni pozisyondaki insanlari surekli kiyaslayan ve gereksiz rekabete yol acan, ve yağmur yağsa bizlerden bilen 60 yas üzeri ruh hastalarıyla doluydu. Kafayı yemek üzereydim. Spora başladım ve hiçbir şeyi kişisel almamaya çalıştım. Hiçbir şeyden dolayı kendimi suçlu ve sorumlu hissetmemeye başladım. Sadece "ok şu an yapabileceğim bir şey var mı peki?" Diye düşünüyordum. Ekstra mesai yapmayı bıraktım. Elestirilince üzülmeyi de bıraktım. İşten çıkınca kendime işi düşünmeyi yasakladım. Geceleri arayıp şikayet eden iş arkadaşlarımın telefonlarını açmayı bıraktım. Ve en önemlisi yeni bir iş bulup o ortamdan kurtuldum. Her gün şükrediyorum gerçekten. Çok kolay gelsin size de.
İnanın ben de aynı kafadayım, beğenmiyosanız değiştirmeye bakın gibi tavsiyeler verdiğim de çok oldu ama hem başka yerlere gitmeye hiçbir çabaları yok hem de bulundukları yeri beğenmiyolar. İşi de öğrenmeye çok bir çabaları yok hep başkaları suçlu hep kendileri haklı. Bu moddalar tamamen. Hani bir kişi böyle olsa tolere edilir ama çoğu insan bu şekilde maalesef. Benim gibi işini gücünü iyi yapmaya çalışıp onun dışında özel hayatıyla ilgilenen insanları da geri çekme gayretindeler garip bir şekilde…var tabii olmaz mı
eskiden de vardı
duymazdan geliyorum yani eğer değiştiremeyeceksek yapacak bişey yok
ya tahammül ya sefer anlayışı var bende. eğer sefer olmayacaksa tahammül edilecek
herkesin işle alakalı sorunları oluyor ama başka işlerin de mükemmel olduğunu düşünmüyorum
böyle insanlardan fazla etkilenmemeyi başarabilmek lazım
Aynı ben. Çözümü varsa çözmeye çalışırım bu durumdan kurtulmak için çabalarım ama çaba veya çözüm yoksa da kabullenirim şikayet anlamsız gelir. Hem başka bir iş yeri için çabalamayıp hem sürekli mevcut iş yerinden yakınım durmak beni de inanılmaz demoralize ediyor. İşten soğumamı istiyolar sanırım, herkes işe gönülsüz gitsin veya bütün gün hepimiz işimize sövelim sabahtan akşama kadar bunu istiyolar galiba. Sonuca ulaşmayan bir istek çok garip. İstem dışı ben de takıyorum bu olumsuz insanları. Kafamı gömmek istiyorum ben de devekuşu gibi.Şikayet etmek hayatta daha çok şikayet edeceğimiz konular çıkarıyor önümüze gerçekten .Bende sürekli negatif insanların yanında olunca gömülüp toprağa girmek istiyorum o derece etkileniyorum .Hayata dair her umudum gidiyor
Ah keşke yapabilsem gerçekten her yerdeler. Çözüm üret desen ona da yoklar üstelikBöyle insanlardan her yerde var. Duymamayı öğrenmek gerekiyor bence mental sağlık için
Son cümlenize tamamen katılıyorum. Hepimiz beraber işe güce sövelim bütün gün, bunu istiyolar bence de. Birsürü olumsuzluk sıralayalım lanet okuyalım ama suçu asla kendimizde aramayalım hep çalıştığımız iş ve koşullara suç atalım istiyolar. Elimize ne geçecek bunu yapınca çözemedim gitti.Yapı gereği söylenmelerden çok etkilenmem.
Galiba söylenmeye yatkın biri olmamdan kaynaklanıyor bu
Ama bunu en yakın çevremde yaparım
İş ortamında kimseye malzeme vermem
Demek ki özel alan/umumi alan ayrımına henüz varamamışlar
Bunu vurgulayabilirsiniz ortak dialoglarda
Ortamdaki diğerlerinin rüzgarını kırmamalarını nazikçe belli edebilirsiniz
Çünkü bazıları bunu cidden fark etmiyor, hatta dertleri üzerinden bir tür bağ kurduklarını zannediyorlar diğerleri ile