Surekli bizim yanimizda kavga eden çift

Bizim bir aile dostumuz var (turk), Amerikaya 3-4 yıl once gelmişler ve yolumuz kesişti, muhabbetimiz de uyunca ailecek görüşmeye başladık. Baslarda eglenceli idi hep beraber (ben ve esim, onlar kari koca ve cocuklarimiz) güzel vakit geçiriyorduk, sürekli bize geliyorlar, arada biz gidiyoruz, ben kadınla telde görüşüyorum baya da canayakinlar vs vs.
Tabi samimiyetten dolayı bu çift bizim yanımızda tartisip, kavga edip, atisiyordu. Bize sorunlarını anlatıyorlar, biz de dertlerini dinleyip derman olmaya calisiyorduk, aralarını bulmaya calisiyorduk. Belli bir zamana kadar esim ve ben bunu normal goruyorduk, ne yapsınlar gurbette kimseleri yok en yakınları biziz gibisinden.
Ama artık son gelisleri bizi çok rahatsız etti. Bunlar bize yatılı geldi (2-3 gun kadar) Ilk gun yine dert dinlemek ile gecti, kadın ağlıyor, kocası konuşuyor, biz moral vermeye calisiyoruz vs. 2. 3. gun artık bunlar bağıra cagira evimizde kavga etmeye başladı (şiddet yok ama ortaligi inletiyorlar bağıra cagira, kadın ağlıyor bir yandan falan ) Esim ve ben yine moral vermeye calistik, düzeltmeye calistik. Sonra kocası ben araya bulmaya calisirken sinirle beni tersledi yatmaya gitti. Sabah oldu ben kahvaltı hazırlıyorum, kadın kocasına sataşıyor oturduğu yerden. Ben de X yardim eder misin kahvaltıya dedim, bana ne neden ben yardim ediyorum erkekler etsin dedi,esim ve adam kalktı yardim etti, sonra diyor ki oh iyi oldu Boyle erkekler calisacak. dedim ki ama ben sana kirildim çünkü yardim istedim, kalkmadın bile, bu da gelmiyorum da yemiyorum da o zaman dedi, sofraya gelmedi. yapma şöyle gel sofraya zaten kotuyum dedim (kayinvalidemde kanser riski vardi ve ben sabaha kadar aglamistim, esim de uzundu ve bunu biliyordu. ) bana ne ben de kotuyum dedi. esi cagirdi, benim esim cagirdi zoraki oturdu sofraya. ben de uzatmadım artık misafir diye ama bu hareketleri beni fazlası ile rahatsız etti
Simdi de kari koca sabahtan aksama kadar yanak yanağa, sarma dolAS instagrama resim koyuyor. O kadar dengesizler ki bizim yanımızda ağza alınmayacak hakaretler ediyorlar, sonra da yanak yanağa fotolar, gezmeler, tatiller, canim cicimler.... Bu bir defalık da degil üstelik her kavgadan sonra boyle. Bir de kadın sürekli beni arıyor, açmıyorum, mesaj yazıyor mecbur cevap veriyorum.
Size sorum su bu kadına kirici olmadan bu hissettiklerimi/kirginligimi ve beni sabah kahvaltıda çok rahatsız ettigini nasıl anlatmalıyım? Yani her defasinda kavga etmelerinden rahatsız oluyoruz, bizim kaç yıllık evliliğimizde Boyle kavgalar yaşanmadı kendi evimizde
Ben ortada kocaman bir toksit ilişki evlilik ve toksik bir arkadaşlık görüyorum silin gitsin. Görüşmek konuşmak mesajlarına cevap vermek zorunda değilsiniz. Alınırsa da alınsın insanları kırmayayım derken siz kırılıyorsunuz.
Yardım talebinizi bu denli tersleyen bir insanla görüşmeyi bırakın telefonları açma gibi bir zorunluluğunuz yok bahane olarak da müsait değiliz meşgulüz demeniz yeterli açıklama yapmaya değecek bir arkadaşlık görmüyorum.
 
Yani rahatsizligimizin farkinda degil ve sabah yaptigi dengesizliğin de beni ittiğinin farkında degil kadın.
evimde misafirdir diye birey diyemedim, gidene kadar idare ettim, uğurladım düzgünce kovar gibi olmasın diye. o da gittiğinden beri arıyor, iki kez cevap verdim sonra acmadim, mesaj yazıyor, nezaketen cevap veriyorum arkadasligimizin hatırına ama ben Boyle birey olmamış gibi konuşmak istemiyorum, yaptiklarinin farkında olmasini, bizi rahatsız etmemelerini söylemek istiyorum ama olmuyor bunu nasıl dile getireceğim bilemiyorum
Şimdi ben sizi de anlamıyorum, kadının ve eşinin normali kavga kaos iletişim şekilleri bu, onların normali bu, bu sefer sana ne benim evliliğimden diyecek size saracak. Bol bol instagramdan laf sokmalı görsel paylaşır, kadın instagramda ponçik olanlardan, :) en temelde ben çocuklarımın kavga gürültüye şahit olmasından rahatsız olur bir daha evime almam.. siz evinizde çocuklarınıza travma yaşatıyorsunuz.. siz kavga edin etmeyin onlar korkuyordum, geriliyordur.. uzak durun sizin aile yapınıza uygun eş değer bir aile değil ki ne demeye etkileşim içindesiniz anlamadım..
 
Kardeş olsa görüşülmez bu insanlara. Sizi bilmem ama ben huzursuzluğa ve strese bir saat bile dayanamıyorum artık. Kim olursa olsun arama mesafe koyarım mutlaka. Kendi ilişkilerine bir şey diyemem ama sizin arkadaşlığınız çok toksik bir hal almış.
 
Bizim bir aile dostumuz var (turk), Amerikaya 3-4 yıl once gelmişler ve yolumuz kesişti, muhabbetimiz de uyunca ailecek görüşmeye başladık. Baslarda eglenceli idi hep beraber (ben ve esim, onlar kari koca ve cocuklarimiz) güzel vakit geçiriyorduk, sürekli bize geliyorlar, arada biz gidiyoruz, ben kadınla telde görüşüyorum baya da canayakinlar vs vs.
Tabi samimiyetten dolayı bu çift bizim yanımızda tartisip, kavga edip, atisiyordu. Bize sorunlarını anlatıyorlar, biz de dertlerini dinleyip derman olmaya calisiyorduk, aralarını bulmaya calisiyorduk. Belli bir zamana kadar esim ve ben bunu normal goruyorduk, ne yapsınlar gurbette kimseleri yok en yakınları biziz gibisinden.
Ama artık son gelisleri bizi çok rahatsız etti. Bunlar bize yatılı geldi (2-3 gun kadar) Ilk gun yine dert dinlemek ile gecti, kadın ağlıyor, kocası konuşuyor, biz moral vermeye calisiyoruz vs. 2. 3. gun artık bunlar bağıra cagira evimizde kavga etmeye başladı (şiddet yok ama ortaligi inletiyorlar bağıra cagira, kadın ağlıyor bir yandan falan ) Esim ve ben yine moral vermeye calistik, düzeltmeye calistik. Sonra kocası ben araya bulmaya calisirken sinirle beni tersledi yatmaya gitti. Sabah oldu ben kahvaltı hazırlıyorum, kadın kocasına sataşıyor oturduğu yerden. Ben de X yardim eder misin kahvaltıya dedim, bana ne neden ben yardim ediyorum erkekler etsin dedi,esim ve adam kalktı yardim etti, sonra diyor ki oh iyi oldu Boyle erkekler calisacak. dedim ki ama ben sana kirildim çünkü yardim istedim, kalkmadın bile, bu da gelmiyorum da yemiyorum da o zaman dedi, sofraya gelmedi. yapma şöyle gel sofraya zaten kotuyum dedim (kayinvalidemde kanser riski vardi ve ben sabaha kadar aglamistim, esim de uzundu ve bunu biliyordu. ) bana ne ben de kotuyum dedi. esi cagirdi, benim esim cagirdi zoraki oturdu sofraya. ben de uzatmadım artık misafir diye ama bu hareketleri beni fazlası ile rahatsız etti
Simdi de kari koca sabahtan aksama kadar yanak yanağa, sarma dolAS instagrama resim koyuyor. O kadar dengesizler ki bizim yanımızda ağza alınmayacak hakaretler ediyorlar, sonra da yanak yanağa fotolar, gezmeler, tatiller, canim cicimler.... Bu bir defalık da degil üstelik her kavgadan sonra boyle. Bir de kadın sürekli beni arıyor, açmıyorum, mesaj yazıyor mecbur cevap veriyorum.
Size sorum su bu kadına kirici olmadan bu hissettiklerimi/kirginligimi ve beni sabah kahvaltıda çok rahatsız ettigini nasıl anlatmalıyım? Yani her defasinda kavga etmelerinden rahatsız oluyoruz, bizim kaç yıllık evliliğimizde Boyle kavgalar yaşanmadı kendi evimizde
Maalesef eşiniz de çocuklarınızda bunları gördüğü için doğal karşılayacak ve bir süre sonra hayatın akışına tartışmaları dahil edecek. Uzak durun
 
Evleri uzak olduğu için mi gece sizde kalıyorlar? Siz orada çok yalnızsınız galiba böyle toksik insanlara katlanıyorsunuz.
Canım ille Türk arkadaş olmasına gerek yok, yabancı dostlar da edinsin.. Her yerin milletin iyisi kötüsü var🙄
 
Konu sahibi ve eşi o halde insanlara sınır çizemiyor heralde iyi niyet misafir perverlik dostluk arkadaşlık derken suistimal ediliyorlar, kullanıyorlar aileyi.. insanlar ile etkileşim olayınızdaki hataları düzeltmelisiniz konu sahibi new_yorker new_yorker
Yazin arkadaşım geldi avrupadan 16 gun ailecek evimde kaldı, yedi, icti, dolaplarımı acil çok rahat yiyip ictiler, 16 gun boyunca herseyi biz ödedik, 1$ harcamadılar üstelik sürekli de laf koydu, 3 gun cocuklarini bana bırakıp kocası ile gezmeye gitti, diger günlerde de çocukları bırakıp bırakıp ciktilar. Inanin son gun bile dolabımdaki dondurmayı yemişler, esim ve bana bir lokma ayirmamislar. Gittikten sonra da hala bana trip attı, laf koymali mesajlar yazdı, gecen gun de "selam nasılsın, sana kizginligim gecti, bir arayıp sorayım dedim" diye mesaj yazmış, icimden küfürler yazmak geldi tobe estagfurullah dedim, cevap vermedim.

Bu arkadas sürekli evime yatılı geliyor, anne baba evine gelmişim gibi diyor, yanımda kari koca kavgası yapıyor, son geldiginde bana laf koyuyorlar gidiyorlar, gidince de arayıp soruyor hala ama yüzüne karşı ters olmadığım icin rahatsız oldugumuzun asla farkında degil

Baska bir arkadas grubunda dengesiz bi zorba tarafından yogun olarak zorbalığa maruz kalıyorum, sürekli beni manipüle ediyor.

Diger insanlar evime uc kere geliyorsa bir kere davet etmiyorlar.

Ben çok cömert olup da insanlara ev aldiklarinda/dogum günlerinde/cocuk d günlerinde/bayramda pahalı hediye alıyorsam karsiliginda bana en ucuzunu, kotusunu, ise yaramazını alıyorlar, bir tane güzel bir hediyem yoktur arkadaslarimin aldigi.

Bir yere gidilecek ise hep benim arabam ile gidilir, new Yorker sen sur, sen beni al, sen bizi gotur vs vs


con yoruldum ben kullanilmaktan, karsilik bulamamaktan ve de mesafe koyamamaktan.....
terapi de aliyorum terapist de sürekli anlatıyor ama yapamiyorum, mesafemi ayarlayamiyorum. bunun yolu nedir bana lütfen bu sayfada bilenler yardimci olsunlar
 
Siz uyarsanız dahi sizi dinleyeceklerini sanmıyorum. Kendileri de biliyor öfke problemleri var. Sizin ricanızla kontrol edebileceklerini mi düşünüyosunuz cidden?
Yapacağınız şey görüşmemek. Ya da mesafe koymak. Yapamıyorum edemiyorum söyleyemiyorum diyorsanız da böyle toksik bir ilişki enerjisiyle yaşamaya alışın.
Çocuklarınız varmış elbet şahit oluyor ya da duyuyorlardır. Yazık değil mi onlara
 
Yazin arkadaşım geldi avrupadan 16 gun ailecek evimde kaldı, yedi, icti, dolaplarımı acil çok rahat yiyip ictiler, 16 gun boyunca herseyi biz ödedik, 1$ harcamadılar üstelik sürekli de laf koydu, 3 gun cocuklarini bana bırakıp kocası ile gezmeye gitti, diger günlerde de çocukları bırakıp bırakıp ciktilar. Inanin son gun bile dolabımdaki dondurmayı yemişler, esim ve bana bir lokma ayirmamislar. Gittikten sonra da hala bana trip attı, laf koymali mesajlar yazdı, gecen gun de "selam nasılsın, sana kizginligim gecti, bir arayıp sorayım dedim" diye mesaj yazmış, icimden küfürler yazmak geldi tobe estagfurullah dedim, cevap vermedim.

Bu arkadas sürekli evime yatılı geliyor, anne baba evine gelmişim gibi diyor, yanımda kari koca kavgası yapıyor, son geldiginde bana laf koyuyorlar gidiyorlar, gidince de arayıp soruyor hala ama yüzüne karşı ters olmadığım icin rahatsız oldugumuzun asla farkında degil

Baska bir arkadas grubunda dengesiz bi zorba tarafından yogun olarak zorbalığa maruz kalıyorum, sürekli beni manipüle ediyor.

Diger insanlar evime uc kere geliyorsa bir kere davet etmiyorlar.

Ben çok cömert olup da insanlara ev aldiklarinda/dogum günlerinde/cocuk d günlerinde/bayramda pahalı hediye alıyorsam karsiliginda bana en ucuzunu, kotusunu, ise yaramazını alıyorlar, bir tane güzel bir hediyem yoktur arkadaslarimin aldigi.

Bir yere gidilecek ise hep benim arabam ile gidilir, new Yorker sen sur, sen beni al, sen bizi gotur vs vs


con yoruldum ben kullanilmaktan, karsilik bulamamaktan ve de mesafe koyamamaktan.....
terapi de aliyorum terapist de sürekli anlatıyor ama yapamiyorum, mesafemi ayarlayamiyorum. bunun yolu nedir bana lütfen bu sayfada bilenler yardimci olsunlar
Hayır demeyi öğrenmekle başla, terapiyi kesinlikle bırakma, eşine topu at, o mesafe koysun
 
Toksikler, iletişim şekilleri kaos yarın sizin evinizin huzuru da kaçar, sıra size gelir demedi demeyin. En son finalde siz kötü olursunuz.
Bizim öyle oldu toksik insanlar yüzünden bizim ilişkimiz bozuldu ve kafaya takmak zorunda kaldım terapi aldım en sonunda.....
Ben bir daha eşimin ailesinin sorunlarını ister kendiyle ilgili ister başkasıyla ilgili dinlemiyorum....
Çözüm de üretmiyorum....
Ara ara sorunlar olur o ayrı ama sürekli
sorunları olduğu için kesinlikle dinlemiyorum gittiğim de sorun çıkarsa hemen o ortamı terk ediyorum....
Çıkıp gidicem net ve kesin kararım kimseyi dinlemek zorunda değilim benim babam öyle yapardı bende aynısını yapıcam.....
 
O banane sanane diyecek sırf evime geldi diye sabırlı olcam he.
Banane banane dediği anda tutar kolundan yallah kapıya korum valla :KK70: :KK70: ay sinir oldum ya ne mecburiyetiniz var çekmeye hiç yere evinizin huzurunu kaçırtıyorsunuz. Çocuklarınızın da psikolojisini düşünmek zorundasınız onlarda şahit oluyor böyle mallıklara, ne gerek var??
 
Iletişim konusunda terapi aldığınız halde ilerleyememenizin sebebi nedir acaba? Bunun üzerine hiç düşündünüz mü ? Yalnız kalma korkusu falan mı ?sizi geçtim ancak bu eşiniz ve çocuklarınız açısından zor bir durum onlara bir nevi zorbalık yapıyorsunuz ,haklarına giriyorsunuz, bence kimse bu kadar tavizkar bir anne ve eşe onların arkadaşlarına tahammül etmek istemez kimse. Çünkü siz bu tavizleri tek başınıza vermiyorsunuz. Yeri geliyor ailenizden veriyorsunuz yeri geliyor ailenizle birlikte veriyorsunuz. Belki de çocuklarınız ve eşiniz o insanlarla aynı evde zaman geçirmek dahi istemiyorlar olaya bir de bu yönünden bakın lütfen kendinizi bir kenara koyun ama eşiniz ve çocuklarınızın hakkına girmeme konusunda karar alarak bu insanlarla görüşmeyin derim
 
Bizim bir aile dostumuz var (turk), Amerikaya 3-4 yıl once gelmişler ve yolumuz kesişti, muhabbetimiz de uyunca ailecek görüşmeye başladık. Baslarda eglenceli idi hep beraber (ben ve esim, onlar kari koca ve cocuklarimiz) güzel vakit geçiriyorduk, sürekli bize geliyorlar, arada biz gidiyoruz, ben kadınla telde görüşüyorum baya da canayakinlar vs vs.
Tabi samimiyetten dolayı bu çift bizim yanımızda tartisip, kavga edip, atisiyordu. Bize sorunlarını anlatıyorlar, biz de dertlerini dinleyip derman olmaya calisiyorduk, aralarını bulmaya calisiyorduk. Belli bir zamana kadar esim ve ben bunu normal goruyorduk, ne yapsınlar gurbette kimseleri yok en yakınları biziz gibisinden.
Ama artık son gelisleri bizi çok rahatsız etti. Bunlar bize yatılı geldi (2-3 gun kadar) Ilk gun yine dert dinlemek ile gecti, kadın ağlıyor, kocası konuşuyor, biz moral vermeye calisiyoruz vs. 2. 3. gun artık bunlar bağıra cagira evimizde kavga etmeye başladı (şiddet yok ama ortaligi inletiyorlar bağıra cagira, kadın ağlıyor bir yandan falan ) Esim ve ben yine moral vermeye calistik, düzeltmeye calistik. Sonra kocası ben araya bulmaya calisirken sinirle beni tersledi yatmaya gitti. Sabah oldu ben kahvaltı hazırlıyorum, kadın kocasına sataşıyor oturduğu yerden. Ben de X yardim eder misin kahvaltıya dedim, bana ne neden ben yardim ediyorum erkekler etsin dedi,esim ve adam kalktı yardim etti, sonra diyor ki oh iyi oldu Boyle erkekler calisacak. dedim ki ama ben sana kirildim çünkü yardim istedim, kalkmadın bile, bu da gelmiyorum da yemiyorum da o zaman dedi, sofraya gelmedi. yapma şöyle gel sofraya zaten kotuyum dedim (kayinvalidemde kanser riski vardi ve ben sabaha kadar aglamistim, esim de uzundu ve bunu biliyordu. ) bana ne ben de kotuyum dedi. esi cagirdi, benim esim cagirdi zoraki oturdu sofraya. ben de uzatmadım artık misafir diye ama bu hareketleri beni fazlası ile rahatsız etti
Simdi de kari koca sabahtan aksama kadar yanak yanağa, sarma dolAS instagrama resim koyuyor. O kadar dengesizler ki bizim yanımızda ağza alınmayacak hakaretler ediyorlar, sonra da yanak yanağa fotolar, gezmeler, tatiller, canim cicimler.... Bu bir defalık da degil üstelik her kavgadan sonra boyle. Bir de kadın sürekli beni arıyor, açmıyorum, mesaj yazıyor mecbur cevap veriyorum.
Size sorum su bu kadına kirici olmadan bu hissettiklerimi/kirginligimi ve beni sabah kahvaltıda çok rahatsız ettigini nasıl anlatmalıyım? Yani her defasinda kavga etmelerinden rahatsız oluyoruz, bizim kaç yıllık evliliğimizde Boyle kavgalar yaşanmadı kendi evimizde
Fazla samimiyetten maraz doğmadığına daha hiç şahit olmadım. Mesafe her zaman güzeldir.
 
Yani Beraber çok güzel gezdik, tozduk, eglendik, konustuk, yedik, ictik, oyunlar oynadık vs. Ama çok yogun kari koca kavgaları var ve sadece bizim yanımızda çok kavga ediyorlar. Baslarda moral verirken son gelisleri artık bağıra cagira olunca biz rahatsız olduk. Kadin her defasında gidince de şöyle diyor her çift kavga ediyor, siz de ediyorsunuz bizimki sadece kendimizi kontrol edememek oluyor diyor yani rahatsızlık da duymuyorlar. Yani tum evlilik hayatimizi toplayın bir günleri kadar yapmaz bizim kavgalarımız, Boyle bağıra cagira çok rahatsız oluruz biz. Bir de herrrr kavgadan sonra bi gezi, tatil, instagrama sarmaş dolaş fotolar koyuyor ki i-na-na-mi-yo-rum, gercekten anlayamıyorum, esimle son sozlu tartismamizdan sonra uc hafta konusmamistim, iki ay da yan yana gelememiştim, o kadar zor toparlarım ki Boyle bir iliski artık benim midemi bulandiriyor
laçkalaşmış ve aşırı kötü ilişkilerinin kötü enerjisini sizin eve yayıp gidiyorlar farkında mısınız?
neler paylaşmış olursanız paylaşın sonuçta emeğiniz de var dimi onların üzerinde

kadın neden sizinle irtibatını kesmek istemiyor? sizden başka anlatacak onu sabırla dinleyecek kimse yok da ondan

kv niz kanser olma ihtimali var ona üzülüyorsunuz ve o BANANE diyor öyle mi?
o anda bıçak gibi soğurdum ben

benim de sıkıntım vardı gerçekten de derse
seninki devasa değil bizimki sağlık devasa olmadığı şurdan belli hiçbişey yok gibi eşinle mıçmıç olabildiğine göre diyip kestirip atın
 
Bizim bir aile dostumuz var (turk), Amerikaya 3-4 yıl once gelmişler ve yolumuz kesişti, muhabbetimiz de uyunca ailecek görüşmeye başladık. Baslarda eglenceli idi hep beraber (ben ve esim, onlar kari koca ve cocuklarimiz) güzel vakit geçiriyorduk, sürekli bize geliyorlar, arada biz gidiyoruz, ben kadınla telde görüşüyorum baya da canayakinlar vs vs.
Tabi samimiyetten dolayı bu çift bizim yanımızda tartisip, kavga edip, atisiyordu. Bize sorunlarını anlatıyorlar, biz de dertlerini dinleyip derman olmaya calisiyorduk, aralarını bulmaya calisiyorduk. Belli bir zamana kadar esim ve ben bunu normal goruyorduk, ne yapsınlar gurbette kimseleri yok en yakınları biziz gibisinden.
Ama artık son gelisleri bizi çok rahatsız etti. Bunlar bize yatılı geldi (2-3 gun kadar) Ilk gun yine dert dinlemek ile gecti, kadın ağlıyor, kocası konuşuyor, biz moral vermeye calisiyoruz vs. 2. 3. gun artık bunlar bağıra cagira evimizde kavga etmeye başladı (şiddet yok ama ortaligi inletiyorlar bağıra cagira, kadın ağlıyor bir yandan falan ) Esim ve ben yine moral vermeye calistik, düzeltmeye calistik. Sonra kocası ben araya bulmaya calisirken sinirle beni tersledi yatmaya gitti. Sabah oldu ben kahvaltı hazırlıyorum, kadın kocasına sataşıyor oturduğu yerden. Ben de X yardim eder misin kahvaltıya dedim, bana ne neden ben yardim ediyorum erkekler etsin dedi,esim ve adam kalktı yardim etti, sonra diyor ki oh iyi oldu Boyle erkekler calisacak. dedim ki ama ben sana kirildim çünkü yardim istedim, kalkmadın bile, bu da gelmiyorum da yemiyorum da o zaman dedi, sofraya gelmedi. yapma şöyle gel sofraya zaten kotuyum dedim (kayinvalidemde kanser riski vardi ve ben sabaha kadar aglamistim, esim de uzundu ve bunu biliyordu. ) bana ne ben de kotuyum dedi. esi cagirdi, benim esim cagirdi zoraki oturdu sofraya. ben de uzatmadım artık misafir diye ama bu hareketleri beni fazlası ile rahatsız etti
Simdi de kari koca sabahtan aksama kadar yanak yanağa, sarma dolAS instagrama resim koyuyor. O kadar dengesizler ki bizim yanımızda ağza alınmayacak hakaretler ediyorlar, sonra da yanak yanağa fotolar, gezmeler, tatiller, canim cicimler.... Bu bir defalık da degil üstelik her kavgadan sonra boyle. Bir de kadın sürekli beni arıyor, açmıyorum, mesaj yazıyor mecbur cevap veriyorum.
Size sorum su bu kadına kirici olmadan bu hissettiklerimi/kirginligimi ve beni sabah kahvaltıda çok rahatsız ettigini nasıl anlatmalıyım? Yani her defasinda kavga etmelerinden rahatsız oluyoruz, bizim kaç yıllık evliliğimizde Boyle kavgalar yaşanmadı kendi evimizde
Görüşme irtibatı kes, bu ortamda çocuklar ne yaptı
 
Şu duruma neden tahammül edip hayatınızda gereksiz kavga dram yüklüyorsunuz. Çıkarın hayatınızdan. Kahvaltıdaki sözüne takılıp kalmışsınız eşiyle sizin yanınızda öyle kavga eden yeri gelir size de acımaz der lafı . Kimle takılırsanız ona benzersiniz. Bir süre sonra sizin ilişkinizde de bu tip kavgalar sözler normalleşmeye başlar .
 
Ay çok kötü. Sizi kullanıyorlar malesef. Yanınızda kavga etmeseler bile sürekli dert yanan, yakınan birileri. Bi arkadaşım depresif ve sürekli dert yakınan biriydi. Mesajlarından bile enerjisi bana geçiyordu, ki şükür bıraktı o huylarını. Enerjinizi sömürüyor, sizi aşağı çekiyor; tesellileriniz kâr etmiyor bi de üstüne. E bunlardaki tavırlar da çok fena.

Kıymet bildiklerini pek düşünmüyorum. Aranıza mesafe koyun. Görüşmek zorunda değilsiniz. Hiç hoş değil, iyi dayanmışsınız.
 
Niye sizin evinizde sürekli sorunlarını anlatıp kavga ediyorlar bağıra çağıra asla müsaade etmeyin. Siz dert babası mısınız? Başka işiniz gücünüz yok mu da koskocaman insanların kaprislerini dertlerini çekeceksiniz boş verin Allah aşkına, 5 dakika önce birbirine girip sonra sarmaş dolaş olurken sizin kafanızı gereksiz şişirirler. Açık açık söyleyin gitsin yaptığınız hiç hoş değildi, kırıldık diyebilirsiniz hala ısrarla ararsa görüşmek istemiyoruz dersiniz.
 
X