- 30 Aralık 2014
- 41
- 23
- 13
- Konu Sahibi Seni Yaradana Kurban
-
- #1
Merhaba arkadaşlar.
Bu yaz sözlendim ve çok mutluyum elhamdülillah. Sözümün sizce iyi geçip geçmediğini size sormak istedim çünkü başka sözlenenlerin sözlerini görünce ve duyunca üzülüyorum. Ben mutluluğuma bakan bir insanım elhamdülillah hiç gözümde yoktur birşeyler ama sözlenen yakınlarımın resimlerini görünce çok üzülüyorum.
Sözümde bana tek taş yüzük, küpe ve iki bilezik takıldı. Kutlanan hiç birşey olmadi ve bütün akrabalarımızdan gizlendi. Akrabalarımız derken sözlüm benim teyzemin oğlu. Gizlendi çünkü ailelerimiz bilinmesini istemedi. Nişanda herkes duysun istediler ama herkes duydu tabi.
Tatlı olarak baklava alındı gizli gizli mutfakta sözlümle yedirdiler bize. Sonra herkese dağıttık. Çok mutluydum ama o kadar mutluydum ki. Üzüntüm başka sözlenenleri görünce başladı.
Ne bir elbise giydim, ne de bir bohçam çiçegim oldu. Sadece takılar oldu. Günlük giydiklerimle sözlendim. Hediye falan hiç birşey almadım yani.
Sözden 5 gün sonra doğum günümdü ve eniştem (sözlümün babası) hediye olarak beşi bir yerde taktı. Öyle bitti gitti herşey. Sözümün fotoğraflarını bile çekmedi ailem. Istemiyor gibilerdi ama istemişlerdi.
Bi kaç ay sonra sözlenenlerin lafı ve resimleri gelmeye başladı bana, herkes anlatıyor kız kardeşlerinin sözünü fotoğraflar gösteriyolar. Baktım üzülmeye başladım.
Ne güzel elbise giymişler süslenmişler. Alyanslar tepsilerde, şekerler, yemekler, tatlılar, güller, çiçekler, çikolatalar herşey var. Güzel güzel kahve ikramları, sözlülerin göz göze bakışları. Bakmaya bile utanıyordum hiç birşey anlamamışım sözümden daha yeni fark ettim ama mutluydum.
Nasıl hissedeyim arkadaşlar? Sözüm çok mu kötü geçmiş sizce? Içimde kalması normal mi başka insanların söz resimlerini gördükten sonra? O günki mutluğumdan ağır basmalımı üzüntüm? Şimdi diyorum keşke daha güzel olsaymış, içimde kaldı.
Bu yaz sözlendim ve çok mutluyum elhamdülillah. Sözümün sizce iyi geçip geçmediğini size sormak istedim çünkü başka sözlenenlerin sözlerini görünce ve duyunca üzülüyorum. Ben mutluluğuma bakan bir insanım elhamdülillah hiç gözümde yoktur birşeyler ama sözlenen yakınlarımın resimlerini görünce çok üzülüyorum.
Sözümde bana tek taş yüzük, küpe ve iki bilezik takıldı. Kutlanan hiç birşey olmadi ve bütün akrabalarımızdan gizlendi. Akrabalarımız derken sözlüm benim teyzemin oğlu. Gizlendi çünkü ailelerimiz bilinmesini istemedi. Nişanda herkes duysun istediler ama herkes duydu tabi.
Tatlı olarak baklava alındı gizli gizli mutfakta sözlümle yedirdiler bize. Sonra herkese dağıttık. Çok mutluydum ama o kadar mutluydum ki. Üzüntüm başka sözlenenleri görünce başladı.
Ne bir elbise giydim, ne de bir bohçam çiçegim oldu. Sadece takılar oldu. Günlük giydiklerimle sözlendim. Hediye falan hiç birşey almadım yani.
Sözden 5 gün sonra doğum günümdü ve eniştem (sözlümün babası) hediye olarak beşi bir yerde taktı. Öyle bitti gitti herşey. Sözümün fotoğraflarını bile çekmedi ailem. Istemiyor gibilerdi ama istemişlerdi.
Bi kaç ay sonra sözlenenlerin lafı ve resimleri gelmeye başladı bana, herkes anlatıyor kız kardeşlerinin sözünü fotoğraflar gösteriyolar. Baktım üzülmeye başladım.
Ne güzel elbise giymişler süslenmişler. Alyanslar tepsilerde, şekerler, yemekler, tatlılar, güller, çiçekler, çikolatalar herşey var. Güzel güzel kahve ikramları, sözlülerin göz göze bakışları. Bakmaya bile utanıyordum hiç birşey anlamamışım sözümden daha yeni fark ettim ama mutluydum.
Nasıl hissedeyim arkadaşlar? Sözüm çok mu kötü geçmiş sizce? Içimde kalması normal mi başka insanların söz resimlerini gördükten sonra? O günki mutluğumdan ağır basmalımı üzüntüm? Şimdi diyorum keşke daha güzel olsaymış, içimde kaldı.