sözlülüğümün ılk donemlerınde anlaşamamazlık yoktu tabı zaten ben cogu seyıne tamam dıyen bırıyım,aramız bozulmasın dıye.kafa uyusmazlıgımız var bunu aılemde onaylıyor.Cevreyıde onlar düşünüyor zaten ben değil.ona cok buyuk haksızlık yapıyorum farkındayım,asla boyle bı duruma gelmek ıstemezdım.O cocuk olsada olmasada anlaşamıyorum,sadece suan destek oluyor bana,aılemle sorun yasıyorum cunku,moralım bozuk oluyor genelde.iyice bunaldım.mutlu bı evllık olacagını sanmıyorum bende,ackısı yok kahvesı kumarı gece hayatı dışarıya ılgısı sıfır.o yönden hiç kuşkum olmaz ama sözlüm bana dost değil eş olucak,evlenıp pişman olmaktan korkuyorum.
konustugum kişi ise sigara,nadiren alkol,kahve gıbı alışkanlıkları var,bıraz rahat.onlarda aklımı kurcalamıyor değil.ayrıca bı donem bagımlılık yapan madde kullanmış ama bagımlı değil cok sukur ve aylar önce bıraktı.bunun için ona güvenemıyordum cok ama suan farklı seyler hıssedıyorum.
off çok kötü durumdayım,anlatamıyorum...