- 23 Mayıs 2018
- 75
- 44
- 8
- 34
- Konu Sahibi medidnired
- #1
Arkadaşlar Merhaba;
Bu aralar o kadar allak bullak durumdayım ki.. Yarın için psikologtan randevu bile aldım..
Yaşadıklarımı size anlatmak istiyorum ki üçüncü,dördüncü,beşinci bir göz olarak görüşleriniz benim için çok değerli..
Eşimle zaten yolunda gitmeyen,düşe kalka devam eden bir evliliğimiz var.. Çocuğumuz için bir şans daha bir şans daha diyoruz sürekli..
Bu arada kayınvalidem ve kayınpederimle dublekste kirada oturuyoruz.. Bunu ben istedim ilk başta evet..
Çalıştığım için oğluma destek olurlar, onun bir düzeni olur diye düşündüm..
1 buçuk yıldır birlikte oturuyoruz ve her iki tarafta artık birlikte oturmak istemiyor.. Eylül ayında evleri ayıracağız diye konuşmuştuk eşimle.. Bu dönemde de kayınvalidemler yazlıklarında.. Oğlum da orada kalıyor bazı zamanlarda. Eylül ayında okula başlayacak..
Ama gelin görün ki görümcem damdan düşer gibi girdi hayatımıza. 3. seferdir Amerikaya gidiyor evini satıp dağıtıp gitti bir daha geri dönmeyeceğim dedi ama 10 ay sonra geçtiğimiz hafta aldı bavullarını geldi..
Gidecek bir yeri olmadığı için bizim üst kata,annelerinin katına yerleşti ama tabi sonuç olarak aynı evde yaşamaya başladık.Hal böyle olunca eşim eylüldeki taşınma işimizi erteledi..Ama ben 1 dk daha aynı evde yaşamak istemiyorum artık.. Çünkü kendisi çok başına buyruk bir insandır.. En basit örnek.. Geçtiğimiz akşam oğlum hastalandı,hastaneye gittik serum falan aldı. Görümcem de duyunca çıktı geldi ama içmiş öyle gelmişti leş gibi kokuyordu.. Birde saçma sapan kahkahalar gereksiz bir neşe.. İnanın çıldırdım o akşam ve eşim ablasının o halini anlayıp da hadi abla sen istersen eve git demedi..
Görümce kişisi geri döndüğünde sözler vermişti hayatım düzenli olacak artık içmeyeceğim söz falan..
36 yaşında bu arada.Dün kayınvalidem aradı oğlum için geçmiş olsun demeye.. x nasıl o geldi mi hastaneye falan dedi. Bende dayanamadım dedim anne valla içmiş öyle gelmiş hastaneye onun adına gerçekten üzülüyorum artık dedim. Ama aramızda kalsın olur mu dedim.. Sanki ben öyle demedim kaynanam aramış hemen kızını kızmış falan.. Sonra beni aradı ben dayanamadım aradım konuştum falan bende tamam dedim kapattım..O kadar yoruldum ki artık 5 yıldır sadece sorun çıkaran bir insan ve o evde bir çocuk var içip gelmesini istemiyorum.. Arada sırada arabamızı da alıyor o halde gitse bir duvara patlatsa yine biz zarar göreceğiz..
Sonra onlar söylemeden konuyu ben anlattım eşime böyle böyle oldu ama kasten yapmadım annen için üzüldüğüm için paylaştım dedim.. Eşim sen manyak mısın rahatsız mısın.. Sorun çıkartmaya yer arıyorsun.. İçiyorsa sananeeeee falan bayağı bir saldırdı bana..Bende anneni de babanı da ablanı da al başına çal gül gibi geçinip gidin o evde dedim.. Dün gece eve gitmedim.. Bundan sonra ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum..
Eşim bir gün olsun beni savunmadı.. Haklısın demedi.. Bu ve buna benzer daha çok olay yaşandı daha önce..
Kızlar haksız mıyım Allah aşkına.. Okuyan arkadaşlara şimdiden teşekkürler..
Bu aralar o kadar allak bullak durumdayım ki.. Yarın için psikologtan randevu bile aldım..
Yaşadıklarımı size anlatmak istiyorum ki üçüncü,dördüncü,beşinci bir göz olarak görüşleriniz benim için çok değerli..
Eşimle zaten yolunda gitmeyen,düşe kalka devam eden bir evliliğimiz var.. Çocuğumuz için bir şans daha bir şans daha diyoruz sürekli..
Bu arada kayınvalidem ve kayınpederimle dublekste kirada oturuyoruz.. Bunu ben istedim ilk başta evet..
Çalıştığım için oğluma destek olurlar, onun bir düzeni olur diye düşündüm..
1 buçuk yıldır birlikte oturuyoruz ve her iki tarafta artık birlikte oturmak istemiyor.. Eylül ayında evleri ayıracağız diye konuşmuştuk eşimle.. Bu dönemde de kayınvalidemler yazlıklarında.. Oğlum da orada kalıyor bazı zamanlarda. Eylül ayında okula başlayacak..
Ama gelin görün ki görümcem damdan düşer gibi girdi hayatımıza. 3. seferdir Amerikaya gidiyor evini satıp dağıtıp gitti bir daha geri dönmeyeceğim dedi ama 10 ay sonra geçtiğimiz hafta aldı bavullarını geldi..
Gidecek bir yeri olmadığı için bizim üst kata,annelerinin katına yerleşti ama tabi sonuç olarak aynı evde yaşamaya başladık.Hal böyle olunca eşim eylüldeki taşınma işimizi erteledi..Ama ben 1 dk daha aynı evde yaşamak istemiyorum artık.. Çünkü kendisi çok başına buyruk bir insandır.. En basit örnek.. Geçtiğimiz akşam oğlum hastalandı,hastaneye gittik serum falan aldı. Görümcem de duyunca çıktı geldi ama içmiş öyle gelmişti leş gibi kokuyordu.. Birde saçma sapan kahkahalar gereksiz bir neşe.. İnanın çıldırdım o akşam ve eşim ablasının o halini anlayıp da hadi abla sen istersen eve git demedi..
Görümce kişisi geri döndüğünde sözler vermişti hayatım düzenli olacak artık içmeyeceğim söz falan..
36 yaşında bu arada.Dün kayınvalidem aradı oğlum için geçmiş olsun demeye.. x nasıl o geldi mi hastaneye falan dedi. Bende dayanamadım dedim anne valla içmiş öyle gelmiş hastaneye onun adına gerçekten üzülüyorum artık dedim. Ama aramızda kalsın olur mu dedim.. Sanki ben öyle demedim kaynanam aramış hemen kızını kızmış falan.. Sonra beni aradı ben dayanamadım aradım konuştum falan bende tamam dedim kapattım..O kadar yoruldum ki artık 5 yıldır sadece sorun çıkaran bir insan ve o evde bir çocuk var içip gelmesini istemiyorum.. Arada sırada arabamızı da alıyor o halde gitse bir duvara patlatsa yine biz zarar göreceğiz..
Sonra onlar söylemeden konuyu ben anlattım eşime böyle böyle oldu ama kasten yapmadım annen için üzüldüğüm için paylaştım dedim.. Eşim sen manyak mısın rahatsız mısın.. Sorun çıkartmaya yer arıyorsun.. İçiyorsa sananeeeee falan bayağı bir saldırdı bana..Bende anneni de babanı da ablanı da al başına çal gül gibi geçinip gidin o evde dedim.. Dün gece eve gitmedim.. Bundan sonra ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum..
Eşim bir gün olsun beni savunmadı.. Haklısın demedi.. Bu ve buna benzer daha çok olay yaşandı daha önce..
Kızlar haksız mıyım Allah aşkına.. Okuyan arkadaşlara şimdiden teşekkürler..
