Sorumsuz sevgili

elmalikurabiyee

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
10 Mart 2013
1.862
1.491
133
Merhaba hanımlar,
Geçmiş konularımda bahsetmiştim. 3 yıllık bir ilişkim var. Yaşlarımız 25. Erkek arkadaşım sınava hazırlanıyordu. Önce nişan yapalım dedik. Annesi annemi arayıp kapatırken "biz sizi ararız" moduna girdi. Bir daha da ne arayan var ne soran. Halbuki biz sevgilimin haberi dahilinde aile üyelerine haber vermiştik. Onun lafına güvendik yarı yolda kaldık. Neyse olaylar duruldu üzerinden 2 ay geçti. Şimdi sınavı ertelendi. Bir yandan da çalışıyor bu arada. Kpss ye yönelmeye karar vermmişti(!). Ancak 2 hafta geçti. Ne kadar güzellikle söylesem de kızsam da çalışmayı bıraktı. Ben hem bir işte çalışıyorum. hem yüksek lisans yapıyorum hem de kpss ye hazırlanmaya çalışıyorum. Onun için bunca sabır gösterip, geleceğimiz için bu kadar çabalarken adamda sorumluluk adına bir adım yok. Aylardır ailesiyle konuşuyor sözde. Bir yüzük takmaya ikna edemedi annesini. Kadın apaçık ayıp ediyor. Bunun farkında ola ola sevgilim annesine "anne bak ayıp ediyorsun" dediği halde kadında tık yok. Yani tek erkek evlatsın en küçüksün nasıl ikna edemezsin aileni aylardır. Ben her lafı sözü göğüslerken sen karşıma geçip "psikolojim bozuluyor ders çalışasım yok" diye nasıl dersin yahu??
En son bu sabah epey sağlam bir şekilde tartıştık. Zeytindalı uzattım bize gel hem oturalım hem ders çalışalım dedim yarın gelse olurmuymuş bugün gelemez miş miş. Çıldırdım artık ya.
Diyorum ki şöyle işi gücü oturmuş, ne istediğini bilen, aile içinde belli saygınlığı olan benden birkaç yaş büyük adamakıllı birileriyle görüşsem mi artık diyorum. Annem beni tek başına bu insanın kahrını, ailesinin sorumsuzluklarını çekeyim diye mi doğurdu ve büyüttü diyorum. Ama böyle düşününce vicdanen rahatsız hissediyorum.
Çok sinirli her dakika kavga eden her dakika huzursuzluk çıkaran bi insana dönüştüm ve onun üzerine çok gidiyorum bazen farkındayım ama suç bende mi yoksa o mu beni bu hale getirdi göremiyorum.
Nişanlılık dönemi stresi mi tam anlamıyla iş düzenini oturtamamasının stresi mi yoksa aşk sevgi gitti de saçma sapan bir gözü körlük mü yaşıyorum seçemiyorum. Nolur yardım edin...
 
Son düzenleme:
25 yaşındaki adam neden annesini 'ikna' etmeye çalışıyo anlamadım. Demekki ya ailesi onu evlenmek için yeterli görmüyo,bu yüzden ciddiye almıyolar,ya da ana kuzusu. İkisi de seni sıkıntıya sokar. Saygınlığı yok,ne istediğini bilmiyo.

Şimdiden elini taşın altına koymayan adam evlenince ne yapacak bi düşün bence. Ev geçindirmek kolay değil, aileyle eş arasında denge kurmak kolay değil. Sevgilin bunları yapamayacak biri gibi.
Aileler işin içine girince na yapacak bu adam,ondan emin misin bi kere,iyi düşün. Bu kadar hoşgörünün üstüne karşında anne anne diye dolaşan birini bulursan kaybolan zamanına yazık olur.

Bir de nişan için-adım atmak için bastıran taraf sen olma. Erkekler bazen çok acımasız olabiliyo. Bi sorun olduğunda "sen istemiştin" demesi işten bile değil.
 
Diyorum ki şöyle işi gücü oturmuş, ne istediğini bilen, aile içinde belli saygınlığı olan benden birkaç yaş büyük adamakıllı birileriyle görüşsem mi artık diyorum.
Seviyomusunuz gercekten daha en bastaki basit olaylara gogus geremiyosunuz evlilik oyle kolay degil yol yakinken iyi dusunun.
 
25 yaşındaki adam neden annesini 'ikna' etmeye çalışıyo anlamadım. Demekki ya ailesi onu evlenmek için yeterli görmüyo,ya da ana kuzusu. İkisi de seni sıkıntıya sokar. Saygınlığı yok,ne istediğini bilmiyo.

Şimdiden elini taşın altına koymayan adam evlenince ne yapacak bi düşün bence. Ev geçindirmek kolay değil, aileyle eş arasında denge kurmak kolay değil. Sevgilin bunları yapamayacak biri gibi.
Aileler işin içine girince na yapacak bu adam,ondan emin misin bi kere,iyi düşün. Bu kadar hoşgörünün üstüne karşında anne anne diye dolaşan birini bulursan kaybolan zamanına yazık olur.

Bir de nişan için-adım atmak için bastıran taraf sen olma. Erkekler bazen çok acımasız olabiliyo. Bi sorun olduğunda "sen istemiştin" demesi işten bile değil.
Çok güzel söylemişsiniz. Bende onu diyorum. İstediğin gibi olmasa da işin gücün var. Evlenelim diyecek halim yok. Bugün evlenelim demiyorum. Ama ailemi ayaklandırdınız dedeme kadar konuyu aksettirdiniz. Bari bir yüzük takalım insanların içi rahat etsin diyorum. Yok yok yok. Ben ailemle her gün konuşuyorum kavga ediyorum sesimi yükseltiyorum ama ailem arkamda durmuyor. Hele biraz bekle oğlum diyolar diyor. Yahu insan bir telefon açar anneme. X hanım kusura bakmayın bir türlü arayamadık ama şu şu sebeplerden dolayı biraz erken buluyoruz. Çocuklar heveslenmiş ama bizce sınavı atlatsınlar bari, dese anlıcam yani.
Onun haricinde faturaları geç yatırır. Sınavına çalışmazz. Eline diken batsa psikolojim bozuk canım birşey yapmak istemiyor moduna geçer. Ben yapması gerekipte yapmadığı şeyler için kızdığımda da sürekli beni suçlar. Üzerime geliyosun der.
Bugün diyor ki yaşama sevincim kalmadı. Dedim ki esas ben güleryüzlü cıvıl cıvıl bir insandım şimdi kendimi tanıyamıyorum artık istemiyorum seni bitsin vs vs dedim.
Gerçkekten çok doldum.
 
Adamın işi yok

Bir alanda sebat da etmiyor

Neden nişan yaparsınız ki

Annesi işin olsun evlenirken her şeyini kendin yap diyor olabilir ki o zaman haklıdır

Açıkça konuşunnn
İşi var. Çalışıyor. Sadece yüksek memuriyet pozisyonlarını (müfettişlik vs) istediği için ekstra olarak sınava hazırlanıyor.
 
Siz zaten onu sevmiyorsunuz artık.Aklı başında birisiniz ve onunla olmayacağını biliyorsunuz.Olsa da sorumsuz ya da bazı şeylere isteksiz olduğunun farkındasınız.Denginiz olmadığına da karar vermişsiniz.
Sizin yerinize koydum kendimi, arkama bile bakmadan kaçardım ne vicdanı!!
Yani illa bugün biriyle olayım demiyorum. Birkaç zaman kendimi psikolojik bir bakıma alırım. Özüme cıvıl cıvıl günlerime dönerim. Sonra yoluma bakarım diyorum sadece. Ama iyiyken çok iyiyiz. Beni kırmaya korkar kaç kez kovdum istemiyorum ayrılalım dedim kapılarıma geldi ağladı yalvardı elimden gelenin en iyisi bu dedi. Öyle deyince de kıyamıyorum. Belki gerçekten ailesi çok zorluyordur onu.
Ama kişisel sorumsuzlukları beni çıldırtıyorrr.... Ne sevgi kalıyo ne aşk ne sabır...
 
Yani illa bugün biriyle olayım demiyorum. Birkaç zaman kendimi psikolojik bir bakıma alırım. Özüme cıvıl cıvıl günlerime dönerim. Sonra yoluma bakarım diyorum sadece. Ama iyiyken çok iyiyiz. Beni kırmaya korkar kaç kez kovdum istemiyorum ayrılalım dedim kapılarıma geldi ağladı yalvardı elimden gelenin en iyisi bu dedi. Öyle deyince de kıyamıyorum. Belki gerçekten ailesi çok zorluyordur onu.
Ama kişisel sorumsuzlukları beni çıldırtıyorrr.... Ne sevgi kalıyo ne aşk ne sabır...
Çok iyi anlıyorum.
Şimdiden böyle ileride daha kötü olacak,daha çok batacak gözünüze her kötü hareketi.
Hakkınızda hayırlısı
 
Seviyorsunuz veyahut seviyordunuz bence onemli olan nokta bu degil. Zira zaten bukadar sorumsuz ve ne istedigini bilmeyen bir insanla yuva kurarsaniz her halukarda SEVIYORDUM, artik sevmiyorum diyeceksiniz gibi gorunuyor. Ya simdi ya da on sene yirmi sene sonra.. bilincli ve akli basindasiniz. Ask karin doyurmuyor, ask huzur vermiyor. Sevgi olmazsa olmaz fakat tek basina yeterli degil. Ruhunuz zarar gorur.
 
Ben ailede saygınlığı olan sözü geçen bir insanım. Tuttuğumu kopardığımı çok açık gözlü olduğumu falan söylerler. Özgüveni ve özsaygısı olan bir insanım. Bu kişinin hala çocuk gibi ben orda ders çalışamam ben şuan üzgünüm/psikolojim etkilendi ders çalışamam yok kuzenimi parka götürcem yok ablamlarla yemek yicez yok amcamın evrak işlerini halletcem vs. demelerinden faturaları geciktirmelerinden sorumsuzluklarından bıktım.
Ama diğer yandan gerçekten üzülüyor. Gerçekten bunalıyor. Ben ilk mezun olup iş ararken çok destek oldu bana. İş streslerimde kişisel streslerimde üzüntülerimde hep destek oldu. Çok seviyor biliyorum. Mutlu oalyım diye kırk takla atıyor falan..
Stresten mi böyle hissediyorum, bugün ki tartışmanın ateşinden mi, yoksa gerçekten aşk falan bitti uzatmaları mı oynuyoruz.....
Çıldırcam :mad:
 
Çok güzel söylemişsiniz. Bende onu diyorum. İstediğin gibi olmasa da işin gücün var. Evlenelim diyecek halim yok. Bugün evlenelim demiyorum. Ama ailemi ayaklandırdınız dedeme kadar konuyu aksettirdiniz. Bari bir yüzük takalım insanların içi rahat etsin diyorum. Yok yok yok. Ben ailemle her gün konuşuyorum kavga ediyorum sesimi yükseltiyorum ama ailem arkamda durmuyor. Hele biraz bekle oğlum diyolar diyor. Yahu insan bir telefon açar anneme. X hanım kusura bakmayın bir türlü arayamadık ama şu şu sebeplerden dolayı biraz erken buluyoruz. Çocuklar heveslenmiş ama bizce sınavı atlatsınlar bari, dese anlıcam yani.
Onun haricinde faturaları geç yatırır. Sınavına çalışmazz. Eline diken batsa psikolojim bozuk canım birşey yapmak istemiyor moduna geçer. Ben yapması gerekipte yapmadığı şeyler için kızdığımda da sürekli beni suçlar. Üzerime geliyosun der.
Bugün diyor ki yaşama sevincim kalmadı. Dedim ki esas ben güleryüzlü cıvıl cıvıl bir insandım şimdi kendimi tanıyamıyorum artık istemiyorum seni bitsin vs vs dedim.
Gerçkekten çok doldum.

Seni de o karamsarlığının içine çekmiş,en kötü karar kararsızlıktan iyidir.
Ama anlattıklarına bakınca olgunlaşamamış birini görüyorum, sen onun yükünü nereye kadar taşıyabilirsin. Bak fatura yatırmaya kadar hayatının her alanında böyle. Her şeyden çok çabuk etkileniyo hemen elini ayağını çekiyo karamsarlaşıyo.
Fazla hassas güçsüz bi yapısı var.
Bu kadar zayıf olduğu için ailesi de her işin içinde. Sevgilin hep pasif kalmış.

Çocuk eyler gibi onunla mı uğraşacaksın,bu gücü kendinde bulabiliyo musun?
Üstelik durumunun farkında da değil,kendisiyle sorunu yok,yani değişmeye de çalışmayacak. Ona göre sorun çıkaran sensin çünkü.
İlerde daha büyük sorumluluklar altına girerseniz bu halleri çok gözüne batacak.

Bu halleri sizi sevmediği anlamına da gelmez,herkesin sevme şekli farklı.Karakter meselesi,yani adamın yapısı bu.
Ama aşk yetmiyo sadece,uyuşabilmek evlilikte çok çok önemli. Sen bu kadar atakken karşında rahat birini görünce çok yapranacaksın.
Şimdi uzaktan gözüne batıyo,o zaman her sabah bu sıkıntıya uyanırsın.

Bence evliliği ötelemesi gereken taraf sensin.
 
İşi var. Çalışıyor. Sadece yüksek memuriyet pozisyonlarını (müfettişlik vs) istediği için ekstra olarak sınava hazırlanıyor.
O zaman kararsız

Ben hiç işi yok diye düşündüm

O kadrolar az sonuçta olmayacakmış gibi düşünüp hayat çizsin kendine

Bakın 36 yaşındayım kpss kursuna gidiyorum kursun en yaşlısıyım hocalardan büyüğüm vs

Sınav sonuçlarında birinciyim niye biliyor musunuz ben hayatı biliyorum

Müfettiş uzman vs olacağım diye gelen yeni mezunlardan evli çocuklu çalışan birisi olarak daha başarılıyım

Siz de başarılısınız ama nişanlınız belkî esasen o işi istemiyor sadece etiketi güzel diyor sonra da sebat edip çalışmıyor vs

Biraz bırakın kendi haline nazına da gitmeyin genelde ailesi neden müdahil derim
Ama burada annesinin belki bir bildiği vardır diyorum

Zira sizîn yaşlarınızda ailelerden tek kuruş yardım almadan ev kurduk evlendik vs insan isterse yapar anayı danayı takmaz
 
Ay psikolojisi bozuluyormuş, çalışmasa olmaz mıymış? Ergen olsa çekilecek laf değilken, 25 yaşında erkekten duyunca çekilecek laf hiç değil!
Eşim aynı yaştayken, nişanlanmak üzereydik. Adam hem çalışıyordu, hem yük lisans yapıyordu, üstüne Tübitak projesi yönetip, askerdeki abisine para gönderip, acaba nereden kesersem birikir diye hesap yapıyordu. Ki ben travmatik karının, o sıralar evlilikten ne yapsam da kaçsam diye planlar yaptığımında farkındaymış. :))))
Diyeceğim o ki sevgililik başka, evlilik başka. Kendi kafanın yeğlediği biriyle takıl. Evlilik zaten kolay değil birde ekstra zorluk çıkarmak niye.
 
Merhaba hanımlar,
Geçmiş konularımda bahsetmiştim. 3 yıllık bir ilişkim var. Yaşlarımız 25. Erkek arkadaşım sınava hazırlanıyordu. Önce nişan yapalım dedik. Annesi annemi arayıp kapatırken "biz sizi ararız" moduna girdi. Bir daha da ne arayan var ne soran. Halbuki biz sevgilimin haberi dahilinde aile üyelerine haber vermiştik. Onun lafına güvendik yarı yolda kaldık. Neyse olaylar duruldu üzerinden 2 ay geçti. Şimdi sınavı ertelendi. Bir yandan da çalışıyor bu arada. Kpss ye yönelmeye karar vermmişti(!). Ancak 2 hafta geçti. Ne kadar güzellikle söylesem de kızsam da çalışmayı bıraktı. Ben hem bir işte çalışıyorum. hem yüksek lisans yapıyorum hem de kpss ye hazırlanmaya çalışıyorum. Onun için bunca sabır gösterip, geleceğimiz için bu kadar çabalarken adamda sorumluluk adına bir adım yok. Aylardır ailesiyle konuşuyor sözde. Bir yüzük takmaya ikna edemedi annesini. Kadın apaçık ayıp ediyor. Bunun farkında ola ola sevgilim annesine "anne bak ayıp ediyorsun" dediği halde kadında tık yok. Yani tek erkek evlatsın en küçüksün nasıl ikna edemezsin aileni aylardır. Ben her lafı sözü göğüslerken sen karşıma geçip "psikolojim bozuluyor ders çalışasım yok" diye nasıl dersin yahu??
En son bu sabah epey sağlam bir şekilde tartıştık. Zeytindalı uzattım bize gel hem oturalım hem ders çalışalım dedim yarın gelse olurmuymuş bugün yeğeniyle ilgilenecekmiş miş miş. Çıldırdım artık ya.
Diyorum ki şöyle işi gücü oturmuş, ne istediğini bilen, aile içinde belli saygınlığı olan benden birkaç yaş büyük adamakıllı birileriyle görüşsem mi artık diyorum. Annem beni tek başına bu salağın kahrını ailesinin sorumsuzluklarını çekeyim diye mi doğurdu ve büyüttü diyorum. Ama böyle düşününce vicdanen rahatsız hissediyorum.
Çok sinirli her dakika kavga eden her dakika huzursuzluk çıkaran bi insana dönüştüm ve onun üzerine çok gidiyorum bazen farkındayım ama suç bende mi yoksa o mu beni bu hale getirdi göremiyorum.
Nişanlılık dönemi stresi mi tam anlamıyla iş düzenini oturtamamasının stresi mi yoksa aşk sevgi gitti de saçma sapan bir gözü körlük mü yaşıyorum seçemiyorum. Nolur yardım edin...



Radikal bir karar al , kendi geleceğin için terk et. Adam sorumsuz , sorumsuz adamla ömür geçmez , evlensen dahi hep bu adamın yükünü taşımak zorunda kalırsın. Örnek verecek olursam ; 3 yıllık ilişkimi sorumsuzluk yüzünden tek gecede bitirdim yıllar önce , şimdi geçmişe bakınca en doğru kararı verdiğimi görüyorum. Dikkat edersen senin içinde de yavaş yavaş bitme aşamasına gelmiş , şuan vicdan yapıyorsun bence kendi kendini manipüle etme ...
 
O zaman kararsız

Ben hiç işi yok diye düşündüm

O kadrolar az sonuçta olmayacakmış gibi düşünüp hayat çizsin kendine

Bakın 36 yaşındayım kpss kursuna gidiyorum kursun en yaşlısıyım hocalardan büyüğüm vs

Sınav sonuçlarında birinciyim niye biliyor musunuz ben hayatı biliyorum

Müfettiş uzman vs olacağım diye gelen yeni mezunlardan evli çocuklu çalışan birisi olarak daha başarılıyım

Siz de başarılısınız ama nişanlınız belkî esasen o işi istemiyor sadece etiketi güzel diyor sonra da sebat edip çalışmıyor vs

Biraz bırakın kendi haline nazına da gitmeyin genelde ailesi neden müdahil derim
Ama burada annesinin belki bir bildiği vardır diyorum

Zira sizîn yaşlarınızda ailelerden tek kuruş yardım almadan ev kurduk evlendik vs insan isterse yapar anayı danayı takmaz
Amaan yok. Yani biz böyle yetişmedik ne bileyim. Annem babam benim sınav yılımda boşandı. Çok zor zamanlar geçirdik. Ben dereceyle mezun oldum. Ona bunu da anlatıyorum. Bak psikolojim bozuk amaan deseydim şimdi burada olduğum noktada olmazdım diyorum. Paşam ne zaman istese ailesi parasını yollamış. Son erkek çocuk çok istenilerek el bebek gül bebek büyütülmüş. Okulunu uzattı ses etmedim. Sınava gircem dedi engel gibi gözükmek istemedim. Sınav iptal dediler kpss ye yön çevirdi destekledim. Ben 1 saatini bile çalmayayım buluşup oyalamayım diyorum. Arıyorum napıyorsun diye yeğenimi parka getirdim diyor. Ablamla alışverişteyiz diyor yok kuzenimle kahve içiyoz diyor.
Valla billa bunaldım artık.
 
Radikal bir karar al , kendi geleceğin için terk et. Adam sorumsuz , sorumsuz adamla ömür geçmez , evlensen dahi hep bu adamın yükünü taşımak zorunda kalırsın. Örnek verecek olursam ; 3 yıllık ilişkimi sorumsuzluk yüzünden tek gecede bitirdim yıllar önce , şimdi geçmişe bakınca en doğru kararı verdiğimi görüyorum. Dikkat edersen senin içinde de yavaş yavaş bitme aşamasına gelmiş , şuan vicdan yapıyorsun bence kendi kendini manipüle etme ...
Tam tanımladığınız gibi. Vicdan yapıyorum sanırım. Gerçi en son telefonu kapatırken dedim bitsin arık vs diye ama birkaç kez daha bunu yaşadığımız için ciddiye almadı sanırım...
 
Tam tanımladığınız gibi. Vicdan yapıyorum sanırım. Gerçi en son telefonu kapatırken dedim bitsin arık vs diye ama birkaç kez daha bunu yaşadığımız için ciddiye almadı sanırım...

Ne vicdanı hayatını düşün sadece, bazen gerçekten bencil olmak gerekiyor. En çok kendini sev , kendi denginle birlikte ol daha uyumlu , daha huzurlu ,daha sevgi dolu ilişkin olur. Evlensen nolucak adam ham daha pişmesi lazım ona da büyük sabır sevgi lazım...
 
Ne vicdanı hayatını düşün sadece, bazen gerçekten bencil olmak gerekiyor. En çok kendini sev , kendi denginle birlikte ol daha uyumlu , daha huzurlu ,daha sevgi dolu ilişkin olur. Evlensen nolucak adam ham daha pişmesi lazım ona da büyük sabır sevgi lazım...
Yaaa. Klasik bir soru olcak. Cevabını da biliyorum ama belki bu durum için farklıdır diye soruyorum. Evlenince biraz daha sorumlu bir insan olmaz mı? Borcun altında "damat" lığın altında ezilip olgunlaşmaz mı acaba?
 
Back
X