- 22 Mayıs 2018
- 3.500
- 5.710
-
- Konu Sahibi piramses1982
- #201
Allahım yolunuzu açık etsin ve çok güzel kapılar açsın yargılamak için yazmadım yanlış anlamamışsınızdır umarım
Allahım yolunuzu açık etsin ve çok güzel kapılar açsın yargılamak için yazmadım yanlış anlamamışsınızdır umarımAvrupa'da yaşayıp, hayalimdeki mesleği yapabilmek için başka alternatifim yok ki....
Teşekkür ederim. Allah hepimizin yolunu açık etsin. Kurulu bir düzen varken, bırakın şehir değiştirmeyi ülke değiştirmek apayrı bir yeni hayat. Sabır ve inanç....Allahım yolunuzu açık etsin ve çok güzel kapılar açsın yargılamak için yazmadım yanlış anlamamışsınızdır umarım
Paylaşımlarınızdan anladığım eşiniz pek çalışacak gibi durmuyor.Yanlış anlamayın ama belli bir yaştan Sonra var olan geleceğinizi bitirip burda tekrar bişeyler yapmak anlamsız geldi bana.Eşinizin durumu iyi olsa olabilirdi belki ama size destek olacak bir eşte Yok
Bende siZin dik duruşunuzu takdir ettimNasil sinir bozucular ama. Zaten akli dengesi yerinde olan insanlar Boyle seyler yapmazlar, Allah gozlerini doyursun mal mulk icin nasil kendilerini alcaltiyorlar.
Mesela ben suan calismiyorum, kucuk bir cocuk, arti gebelikten dolayi. Ama hic bir zaman yardim talep etmedim. Cok sukur esim calisiyor, kit kanaat olsada geciniyoruz. Ben evime bir sey almam gerektiginde ikinci eline bakiyorum,uygun fiyatli marketlerin kampanyalarini takip ediyorum, ogluma ikinci el kiyafet aliyorum cunku hayat pahali, elde olan para kisitli. Esim disarida bir kahveye,corege para vermesin diye her sabah 6da uyanip kahvalti hazirliyorum, eski tip sefertaslari gibi yemek kaplarina onceki aksamdan kalan yemegi koyuyorum, disarida yemesin diye. En son ne zaman kendime ust bas aldim inanin hatirlamiyorum, hamilelikten dolayi bedenim buyudu esimin pijamalarini giydim hep. Ben boyle yasamaktan asla sikayet etmiyorum zaten hakkimda yok, sosyalden para almak benim hakkim degil, Ben calismayip cocuk bakmayi tercih ettiysem ve maddi imkanimda kisitliysa Boyle yasamak zorundayim. Ama sonra 10 kusur yildir hic calismamis, devletten yemis, dil bilmeyen kadinin biri Ben cocuguma ikinci el kiyafet aldigimi soyledigimde bana sanki cocuguma veba bulastiriyormusum gibi agiz yuz yapip tiksinerek konustugunda nasil zoruma gidiyor. Iste boyle insanlar yuzunden sosyalden gecindigini soyleyen insana bende onyargiyla yaklasiyorum.
Sizi devletci oldugunuz icin taktir ettim gercektenelestirip elestirip asla donus yapmayan ikiyuzluler cok fazla malum. Devletci olup, devletin hakkini savunanlara ihtiyac var.
Benim meslegimi yapabileceğim firmalar çoğunlukla Gebze'de. Eşimle İstanbul'da yaşarken ev kira derdimiz olmadığı halde, maaşım da cok iyi olmadığı için yüksek standartlarimiz yoktu, arabamız zaten hiç olamadı. Su anda geri dönüp Türkiyeye gitsem, artık eşim de olmayacağı için ve yine muhtemelen gebzede çalışabilecek olduğumdan, o civarlarda bir ev kiralamak zorunda olacağım (ki Gebzede ev kiralamak gerekir ki para biriktirebileyim) muhtemelen yine yüksek olmayan bir maaşım olacak. Kısaca ortalama bir hayat olacak. Bu yüksek standartta yaşayabilme imkanim sadece ailemin evindeyken mümkün, onlarla kalıp doktorama devam edeceğim ama dediğim gibi bu sırada çalışmam mümkün olmayacak. Kısaca baba parasıyla okuyan kız çocuğu olacağım. (36 yaşında hem de!)Ben de bu sekilde dusunuyorum. Konu sahibesinin durmunu hala cozemedimYani Turkiye'de de iyi gelirin, meslegin varsa gayet guzel yasiyorsun surunmuyorsun ki. Ben Turkiye'deyken gayet iyi bir arabaya binyordum, iyi muhitte oturuyordum, iyi yerlerde yiyip iciyordum, hastalandigimda ozel hastaneye gidiyordum. Diger muhendis arkadaslarim da asagi yukari benim gibi yasiyordu. Eeee simdi ben burdaki isimi sevmeseydim, neden bu hayat standartini birakip derecemin taninmadigi, is bulamadigim adam yerine konmadigim bir yere geleyim ki hem de issiz gucsuz bir adam icin? Bu kadari asiri Avrupa sevdasi geliyor bana.
Benim meslegimi yapabileceğim firmalar çoğunlukla Gebze'de. Eşimle İstanbul'da yaşarken ev kira derdimiz olmadığı halde, maaşım da cok iyi olmadığı için yüksek standartlarimiz yoktu, arabamız zaten hiç olamadı. Su anda geri dönüp Türkiyeye gitsem, artık eşim de olmayacağı için ve yine muhtemelen gebzede çalışabilecek olduğumdan, o civarlarda bir ev kiralamak zorunda olacağım (ki Gebzede ev kiralamak gerekir ki para biriktirebileyim) muhtemelen yine yüksek olmayan bir maaşım olacak. Kısaca ortalama bir hayat olacak. Bu yüksek standartta yaşayabilme imkanim sadece ailemin evindeyken mümkün, onlarla kalıp doktorama devam edeceğim ama dediğim gibi bu sırada çalışmam mümkün olmayacak. Kısaca baba parasıyla okuyan kız çocuğu olacağım. (36 yaşında hem de!)
Kısacası Türkiye'de çalışırken yaşadığım standartlar sizin gibi iyi olduğu söylenemez. Ben yıllarımı okulda harcarken, arkadaşlarım direkt ise girdiler ve su an her biri çok iyi pozisyondalar, ben ise yaşıma orantılı olarak tecrübem az, dolayısıyla verilen maaş da. Hatta işin daha kotu yani, su an Türkiye'ye dönsem çalışmak istesem, yine iş bulamiycam. Kısaca Türkiye'de şu anda elimde tek olan şey doktoram, tabi boşanıp da oturumu giden bir kadinin psikolojisi ile biterse.
Üzerimdeki bu uğursuzluğun neden olduğunu bilmiyorum. Sanki biri feci beddua etti de tuttu ve iki yakam bir araya gelmiyor gibi bir durum var.
Bu durumda belki Almanya'da, Turkiyede bir türlü yapamadıklarımi yaparim, alacağım extra eğitim sertifika vs ile birşeyler yapabilmeyi ümit ediyorum. weiterbildung vs önümde yeni ümitler kapılar açar diye ümit ediyorum.
Eşimin çalışmıyor olması gerçekten çok ayrı bir mevzu....Allah'tan tüm ev işlerini o yapıyor (temizlikten yemege camasira kadar), evlendiğimizden beri bu boyleb kısaca bizde kadın erkek rolleri değişti. Böyle çiftler yok mu? Olmaz olur mu, var, mutlu olan da var olmayan da. Keşke adamakıllı çalışsa para kazansa da, ev işlerini bolussek.
Bu durumda bana Türkiye'ye dön dermiydiniz?
Okul bitince muhtemelen 42 olacağım, ve yine iş yok. Baba evinde oturmaya devam....gerçi onların şikayeti yok ama kendime ait param olmayacağı için kendime ait hayatım da olmayacak. Ama iyi bir evde iyiibir muhitte oturuyor olacağım.Bana sormamışsınız ama ben cevaplayayım , burda da yaşadığınız hayat Türkiye’den çok farklı değil. Burada da insanların size bakış açısı çok iç açıcı değil. ‘‘o adam çalışsa , işleri bölüşsek’ demişsiniz ama o adam çalışmazsizde elinden oturumu gitmesin diye evliliğini devam ettiren devlet yardımı ile geçinen bir kadından daha fazla ileri gidemezsiniz.
Türkiye’de babamın evinde babamın parasıyla okuyan bir kadın olmayı tercih ederdim.tabii ki herkesin düşüncesi farklı.
Dilerim herşey istediğiniz gibi olur
Okul bitince muhtemelen 42 olacağım, ve yine iş yok. Baba evinde oturmaya devam....gerçi onların şikayeti yok ama kendime ait param olmayacağı için kendime ait hayatım da olmayacak. Ama iyi bir evde iyiibir muhitte oturuyor olacağım.
Burda neden devlet yardımıyla geçinmek ten öteye gidemeyeyim ki? Gerekli weiterbildung vs ile iş bulmak o kadar imkansız mı?
Meslegimle ilgili iş başvuruları yapıyorum, yapmaya da devam ediyorum. Bulmus oldugum Weiterbildung, istediğim branş için eleman yetiştirilmek üzere tasarlanmis extra kalifikasyon sağladığı ve ardından 5 ay staj olduğu için istiyorum, belki stajsyaparken kendimi gosteririm firmada kalirim. ha bu arada iş başvurularında birinden olumlu yanıt gelir, anında yarıda bırakır çalışırım.Hayır o kadar imkansız değil tabii ki .
Ama sizin hayallerinizdeki gibi iş bulmanız biraz sıkıntı . İnşallah bulursunuz ama dediğim şu , insanlar eğitim yanında iş tecrübesi de arıyor .
Teorik ile pratik bazen örtüşmüyor bilindiği üzere . Gördüğünüz üzere almış olduğunuz eğitimler size tüm kapıları açmamış , neden ısrarla iş tecrübesi yerinen Weiterbildung pek anlam veremiyorum ...