-
- Konu Sahibi degisikbirisi
- #21
Temas etmeyi çok seven erkekler de var.hatta kadınlardan daha çok seven erkekler de var.ben kadın erkek değil kişilik özelliği olduğunu düşünüyorum.biz kadınlar yazmışsınız ya ona istinaden yazdım.bence hicbir meselede kadınlar şöyle erkekle böyle denmemeli.bakıyorsun tersi örnek de çok fazla.koskoca kişilerin davranışlarının hâlâ psikologlar gibi aileye, yetiştirilmeye gore yorumlanmasını da abes ve fazla iyi niyetli buluyorum.adam gelmiş 35 yaşına.hala mı aile, yetiştirilme yaniSevgiyi gosterme sekilleriniz apayri. Aslinda o size sevgisini yukarda yazdiklarinizla gosteriyor. Fedakar olusu, benim olmasada esimin olsun, merhameti, insanligi, duyarli olmasi, sizle beraber cabalamak icin iliski terapistine gitmesi... daha bircok sekilde sevgisini gosteriyor. Sizin sevgi gosterme seklinizde dokunarak. Yani sevme sekilleri bize ailemizden miras kaliyor. Benim esimde merhametli, sefkatli, sevgi dolu, ama sevgi gosterme sekli calismak, eve kazancini getirmek, beni muhtac etmemek, istedigim her seyi alabilmek vs vs ona gore bunlar yetiyor.
Fakat biz kadinlar sevgiyi tam tersi dokunarak, ilgi gostererek ve gorerek tatmayi seviyoruz.
Ben de esime bazen bu konudan yakindigimda, beni cok sevdigini ve bunu kendi diliyle bambaska ifade edebildigini anlatiyor. Hepimizin hisleri, hepimizin sevme ve deger verme gudulerimiz farkli. O yuzden esiniz sizi bence cok seviyor ama bastirilarak buyudugu icin sevgiyi bu sekilde gostermek yerine evine sadik, size sadik kalarak aslinda yerine getirdigini dusunuyor.
Bu yuzden evlilik bitmez. Gebeligin en bas donemlerinde zaten erkekler bi kendini geri cekiyor. Cocuga bir sey olur dusuncesiyle. O yuzden esinizi boyle kabullenip devam edeceksiniz. Cunku en bastan boyleymis. Evlenince degisseydi o ayri... mutluluklar :)
Malasef bizde aynıyız eşim asker belki meslek icabıdır diyorum ama çok ciddi ve soğuk. Köyde büyümüşler anne babasi hala yan yana bile oturmaz. Eşimde sadece bir yerden giderken veya eve geldiğinde öper başka türlü durduk yere öpeyim elini tutuyum güzel bir laf edeyim demez . Yattigimizda ben sarılırım ben öperim oda karşılık verir ama asla aklına kendi getirmez . Malasef kişilik meselesi sanırımMerhaba herkese.Bir konuda farklı fikirlere ihtiyacım var..
Ben yaklasık 1 senelik evliyim.4 aylık hamileyim yaşım 32 eşim de aynı..
İkimiz de calısıyoruz mesleklerimiz de aynı,işyerlerimiz farklı..
Eşim iyi bir insan,cok dürüst,merhametli,düşünceli ve fadakar..
Kendine almaz bana alır ,benim olmasa da olur der o yönünü hep severim,takdir ederim.Ben ailemden uzakta olduğum icin sen mutlu ol der..Saygılı bir eş hem bana hem ailesine..
Ailesi de cok iyi insanlar,cana yakınlar ben de seviyorum onları..
Fakat sorun eşimin fiziksel temas kurmaması.Şöyle anlatıyım,ben elini tutmadan elimi tutmaz,ben sarılmadan sarılmaz,öpmeden öpmez..Ara ara söylüyorum keşke sen de yapsan falan diye..Hatta bazen söylüyorum beni sevmiyor musun acaba?Fiziksel temas kurmuyorsun,insan sevdiği kişiye dokunmak ister,cekim olur diyorum..Sevmek dokunmakla olmuyor mıç mıçla olmuyor diyor.Ama kadınım sonucta bunlara da ihtiyac duyuyorum..
Cinsel anlamda da normaldi her sey..Gebelikten önce hafta 3 gün düzenli iliski olurdu..
Gebelikten sonra haftada bire düştü,fakat bunu sorun etmiyorum.Hamileyim diye böyle olmustur diyorum bilmiyorum bu da normal mi?
Yani nişanlılıktw da böyleydi,hep söylerdim yakınlık,temas,ilgi bunlarw ihtiyacım var diye..İlgi bağımlısı değilim ama ne biliyim sevdiğim insan sonucta onun da arada icinden gelsin,sarılsın öpsün isterim..
Ne yaptıysam asamadık bu sorunu..Ben yaptığımda gidip öptüğümde,sarıldığımda hosuna gidiyor,karsılık da veriyor.Ama bazen deniyorum iki gün üc gün dokunmuyorum fiziksel temasımız sıfır oluyor..
Yani bunlar normal mi acaba? Bazı insanlar sevgisini fiziksel olarak ifade edemez mi?Yoksa farklı bir sorun mu var?İnsanın aklına her sey geliyor artık sonuçta yeni bir evlilik ne biliyim..
Her zaman savunması sevmek dokunmakla olmuyor,herkes farklı ifade eder diyor..Ben dokunmakla öpmekle değil,seni kendimden cok düşünmekle sana yaptığım fedakarlıklarla gösteririm diyor..
Yetiştiği kültürel cevre,coğrafya benimle bambaşka,bastırılarak büyümüşler.Bizler gibi acık sekilde yetişmemişler bunları da düsünüyorum..Yetişme,tarzı kültür farkı vs diye..
Bir ara iliski terapisine de gittik benim de onun da adaptasyon süreci icin,evliliğe..Devam etmek istemedi klasik erkekler:)
Psikiyatrist de söyledi kültür ve yetisme farklının etkisi var ama cabalamalısın diye..
Görüntü olarak beni beğendiğini de biliyorum,ama ne biliyim üzüyor yani hic bir yakınlık görememek,Sarılıp sarmalanmamak(40 yılda bir de olsa)
Bu yüzden evlilik bitirmeye değer mi diyorum?Cünkü kötü alışkanlığı yok,saygısızlığı yok,bencilliği yok.Tek bir eksik var o da bu uzaklık..
Fikirlerinizi bekliyorumm.Bu normal mi,anormal mi?Eşi böyle olan var mı?
Bu arada tanıdım tanıyalı hep böyleydi..Sonradan değişmedi..
Meslek icabı değil.benim de asker sevgilim olmuştu.adam çatışmadan çıkar yanıma gelir dünyanın en sevecen, en şefkatli adamı olurdu.kızlar kısaca bahane üstüne bahane üretmeyin.ne yetiştirilme tarzıyla ne meslekle bir ilgisi yok bu işin. Hatalı davranışlara kilıf uydurup adamları aklama konusunda üstümüze yok valla.hem banane kazık kadar adamın aile tarzından.biriniz de kral çıplak deyin açık açık.Malasef bizde aynıyız eşim asker belki meslek icabıdır diyorum ama çok ciddi ve soğuk. Köyde büyümüşler anne babasi hala yan yana bile oturmaz. Eşimde sadece bir yerden giderken veya eve geldiğinde öper başka türlü durduk yere öpeyim elini tutuyum güzel bir laf edeyim demez . Yattigimizda ben sarılırım ben öperim oda karşılık verir ama asla aklına kendi getirmez . Malasef kişilik meselesi sanırım
Öncelikle tesekkür ederim cevap verdiğiniz icin..Benim de temasın,yakınlığın üst seviyede olduğu bir iliskim oldu zamanında,mesela orada da bu fedakarlığı bu güveni,huzuru bulamadım..Su an eşimle kendimi güvende hissediyorum ama düsünüyorum fiziksel temas ve icinden gelmemesi de benim icin büyük bir eksik..Yetiştirilme tarzı falan filan kısmının bence uzaktan yakından ilgisi yok.hangimiz evimizde anne, babamizın birbirne sarıldığını, dokunduğunu, el ele tutuştuğunu gördük ki.muhafazakâr ailelerden geldik çoğumuz.anne babamız biz yanlarındayken yanyana bile gelmiyordu neredeyse.bu tarz şeyler içgüdüdür, doğuştan gelir. Haa milyonlarca insan var bazılarının içinden de garip bir şekilde gelmiyor işte.adamın yapısı bu.biz evlenene kadar 30 yaşına gelmiş adamların artık yetiştirilmeyle, tecrübesizlikle işi kalmaz.yapisı bu.30 kusür yaşında değişeceğini sanmıyorum.zaten denemişsiniz sık sık söyleyerek.iki gün dikkat eder sonra yine aynı olur.keşke biraz daha emin olarak evlilikler yapılsa.sizi seviyor eminim ama durum bu maalesef.
Evlenmedim ama bu tarz bir sevgilim olmuştu.siz tüm özleminizle geliyorsunuz eve.adam size sarılmıyor bile.evin bir köşesinde oturuyor.siz de capcanlı, özlem dolu hâlinizle kalakalıyorsunuz.ben de çok sinirlendim, kızdım, üstelik ben de çok seviyordum
O sıra tam tersi neredeyse temas bağımlısı ve cinsellikte çok iyi bir adamla tanıştım.ama onu daha çok seviyordum.buna rağmen tercihimi temas etmeyi sevenden yana kullandım.çünkü biliyorum ki bu tarz adamla yıllar geçtikçe cinsellikte de daha kötüye gidecek.ayrılmak zor oluyor seve seve ama yapacak birşey de olmuyor bence.
Bu arada maşallah yine bir hamile kalmadan aklı başına gelmeyen kadın durumu.şu spermlerde keramet var heralde.şaka gibisiniz hanımlar ya.neredeyse hamile kalmadan sorunlu evlilik konusu açan kadın yok.ne seviyorsunuz hamile kalmayı.
Valla ben aklama cabasında değilim bu eksiği de beni fazlasıyla rahatsız ediyor ama dediğim gibi insani yönleri,olumlu tarafları da cok ağır basıyor doğruya doğru tek yanlısını görmedim ki iftira atayım..Su an derdim bunu yaşayan insanlar var mı evlilikte bunu görmek?Meslek icabı değil.benim de asker sevgilim olmuştu.adam çatışmadan çıkar yanıma gelir dünyanın en sevecen, en şefkatli adamı olurdu.kızlar kısaca bahane üstüne bahane üretmeyin.ne yetiştirilme tarzıyla ne meslekle bir ilgisi yok bu işin. Hatalı davranışlara kilıf uydurup adamları aklama konusunda üstümüze yok valla.hem banane kazık kadar adamın aile tarzından.biriniz de kral çıplak deyin açık açık.
Tıpkı benim arada kaldığım durumu yaşamışsın.ben de bana temas etmeyen adama karşı içimde dolup taşan bir sevgi, huzur vardı ki sorma.hayatımda bu kadarını yaşamamıştım.onun evindeki yatağa yattıgım zaman dünyanın en huzurlu dingin insanı oluyordum.ama gel gör ki temas sorunu vardı.biz de cinsellik sorunu da vardı.hiç olmuyor değildi ama hissediliyordu zamanla azalacağı.tutku eksikliği vardı.şöyle.günlerce ayrı kaldıktan sonra için şehvetle dolar kapıdan girer girmez sevişmeye başlarsın ya o durum olmuyordu.ya da özlediğini belli eden mesajlar atarsın.yine dediğin gibi temas bağımlısı ve cinsellikte çok iyi olan sevgilimde de çok tereddütler yaşadım arada kaldım.ne yapacağıma bir türlü karar veremiyordum.dediğin gibi o huzur ve mutluluk hissini onda bulamıyordum.tam bir çıkmazdaydım yani.zor kararlar bunlar gerçekten.Öncelikle tesekkür ederim cevap verdiğiniz icin..Benim de temasın,yakınlığın üst seviyede olduğu bir iliskim oldu zamanında,mesela orada da bu fedakarlığı bu güveni,huzuru bulamadım..Su an eşimle kendimi güvende hissediyorum ama düsünüyorum fiziksel temas ve icinden gelmemesi de benim icin büyük bir eksik..
Hamile kalma konusuna gelince ben isteyerek ve cabalayarak hamile kaldım.Hamile kalmadan önceden de eksileri artıları tartarak karar verdim.Cocukları aşırı cok seviyorum cocuk sahibi olmak istedim her zaman.Maddi imkanları,evliliğimizi,nasıl bir baba olacağını,cocuğun ev ortamındaki huzurunun her seyi düsünerek karar verdim hamiliğe planladıktan 2 ay sonra hamile kaldım..Yani hamile kaldıktan sonra aklım basıma gelmedi..
Fakat düsündüğüm nokta bu fiziksel temas konusu gittikce kötülesir mi?Evlilik birliğinin bozulmasına kadsr gider mi?
Ben kabullenirsem gitmez cünkü karsımdaki insan hayata karsı genel olarak doğru biri..
Ama mesele bu eksikliği tolare edebilecek miyim veya onu alıştırabilecek miyim?
yukarıdasarilimoncuk adlı arkadasın eşinin yıllar icinde bu sevgi diline alışması gibi ve gercekten onun yorumunda kendimi buldum ve bana umut ve ışık oldu,konuyu buraya açmamın amacı da,yaşayan insanlardan görüş ve tavsiye almaktı..
Yetiştirilme tarzına gelince ben dediğiniz gibi bir anne babayla büyümedim,muhafazakar bir aile değiliz.
Birbirlerine hep sıcaklardı annem babam ki hala öyleler o çekim ve sevgi hala hissediliypr aralarında..
Belki hep öyle gördüm o yüzdrn beklentim bu yönde oldu..
Eşimin ailesini de gözlemleme fırsatım cok oldu..Fazlasıyla ataerkil bir ev.Baba sevgisini gösterememiş ve simdi bunun pişmanlığını yaşıyor oğluna bakıp...Bunu babayla da paylastım anlattım evet kültürel olarak farklılıklar cok ama anlayıslı bir adam..
Adamın cevabı kızım sabret onlar böyle baskılanarak yetistiler ve bu bizim hatamız oldu.Adam diyor ki biz babamızın yanında cocuğumuzı kucağımıza alamazdık ayıptı diyor mesela…Değiştirmek senin elinde diye konustık.Ben de hayatı evlendikten sonra gördüm cocuk yasta evlendik diyor..Ben de isterim oğlum eşinin bir elini tutsun yanımızda bir mutluluğunu görelim diye , babanın düşünce tarzı da cok destekleyici oldu.
Yani yetiştirilme tarzıyla bağlantılı olmadığı konusuna katılmıyorum..sevgiler
Merhaba öncelikle cevapladığınız icin tesekkür ederim..Eşinizin sizi sevmediğini düşünmüyorum. Belli ki sevgisini ifade etme şekli sizinkinden farklı. Kültürel olarak ve yetiştiği ailenin/çevrenin de etkisi olabilir, karakter özelliği de olabilir; biliyorsunuz bazı insanlar soğuk mizaçlıdır daha mesafelidir. Bazı aileler var yanında çocuğunu bile sevemezsin, ayıp karşılanabiliyor veya annesiyle babasının birbiriyle ilişkisi bu şekilde olduğu için o da gördüğünü uyguluyordur. Canınızı sıkmayın, daha yeni evlisiniz; siz bildiğiniz yoldan devam edin, zamanla o da size belki de uyum sağlar. Cinsellik olarak haftada üç kere gayet iyi, hamilelik olmasa da ilerleyen dönemlerde çalışan insanlar haftada bir ikiye düşürüyor cinselliği. Peki af buyurun özel olacak ama baş başayken sizi arzuladığını nasıl belli ediyor? Hep siz mi tensel olarak temasta bulunup onu davet ediyorsunuz?
Ben de, "Allah başka dert vermesin" diyorum.Bu yüzden evlilik bitirmeye değer mi diyorum?
İşin özü bence baslı baslına evlilik cok zor bir karar..Tıpkı benim arada kaldığım durumu yaşamışsın.ben de bana temas etmeyen adama karşı içimde dolup taşan bir sevgi, huzur vardı ki sorma.hayatımda bu kadarını yaşamamıştım.onun evindeki yatağa yattıgım zaman dünyanın en huzurlu dingin insanı oluyordum.ama gel gör ki temas sorunu vardı.biz de cinsellik sorunu da vardı.hiç olmuyor değildi ama hissediliyordu zamanla azalacağı.tutku eksikliği vardı.şöyle.güerce ayrı kaldımtan sonra için şehvetle dolar kapıdan girer girmez sevişmeye başlarsın ya o durum olmuyordu.yine dediğin gibi temas bağımlısı ve cinsellikte çok iyi olan sevgilimde de çok tereddütler yaşadım arada kaldım.ne yapacağıma bir türlü karar veremiyordum.dediğin gibi o huzur ve mutluluk hissini onda bulamıyordum.tam bir çıkmazdaydım yani.zor kararlar bunlar gerçekten.
O kısım mecaz evlilik bitirmeye değer olmadığını ifade ettim zaten.Amin Allah başka dert vermesin ama bana kalırsa bu da bana göre bir dert.Herkesin üzülüp,sorun ettiği seyler aynı olmak zorunda değil diye düşüyorum..Ben de, "Allah başka dert vermesin" diyorum.
Onca doğrunun yanında, böyle küçük bir yanlış (ki çoğu kadına göre yanlış bile değil, çünkü her insan sevgisini farklı gösterir) göze batmaz diye düşünüyorum.O kısım mecaz evlilik bitirmeye değer olmadığını ifade ettim zaten.Amin Allah başka dert vermesin ama bana kalırsa bu da bana göre bir dert.Herkesin üzülüp,sorun ettiği seyler aynı olmak zorunda değil diye düşüyorum..
Bana kalsa ben de evlenmem ama karşı taraftan çok ısrar gelirse ne yaparım bilmiyorum.bana kalsa 2,3 günde bir görüşüp hem duygusallığı hem cinselliği dinamik tutmak daha mantıklı geliyor bana.eee tabi çocuk yapacaksan mecbur evleneceksin.İşin özü bence baslı baslına evlilik cok zor bir karar..
Ve sanimiyetimle söylüyorum isteyerek ve severek bir evlilik yapmama rağmen,büyük sorunlarım da olmamasına rağmen, kimseye de evliliği tavsiye edemem..
Eleştirilere acık biriyim..haklısınız iyi bir eş olduğunu ben de ifade ettim.Hayalini kurduğum eş var mı yok mu bilemem ama kusursuz evlilik yok buna eminim..Maksadım tamamen aynı durumu yaşayan kadınlardan tavsiye almak ve paylasım yapmak..Dediğiniz gibi size göre dert olmayan bir sey bambaska bir sehirde ve kültürde tek basıma olduğum icin bana göre bir dert,dert cok doğru bir tavir değil belki,evlilik icinde bir sorun diyelim..Kusura bakmayin belki söyleyecegim biraz sert olacak ama: sizinki resmen şımarıklık. Çok iyi eşiniz var. Burda neler yaşayan kadınlar var, sizin derdiniz “kendiliğinden sarılmıyor”. Allah başka dert vermesin. Sakın olaki boşanmayın. Sizin hayalini kurduğunuz eş masallarda bile yok.
Kitabı okuyacağım tavsiye icin tesekkür ederimSevginin 5 Dili isimli bir kitap var.
Onu okumanizi tavsiye ederim.
Hatta bu mesajı okuyan herkesin okumasını tavsiye ederim.
Herkesin sevgi gosteris şeklinin aynı olmadığını göreceksiniz.
Kimininki temas, kimi söz ile, kimi davranış ile....
Sizde kendi sevgi dilinizi ve eşinizin sevgi dili i kesfedersiniz bu kitapla.
Ve bu farklılıklara saygı duymayı ogreneceksiniz
Önemli bir sorun valla.ben de yaşamıştım.temas ihtiyacın karşılanmadıgı için sürekli kavga çıkıyor.O kısım mecaz evlilik bitirmeye değer olmadığını ifade ettim zaten.Amin Allah başka dert vermesin ama bana kalırsa bu da bana göre bir dert.Herkesin üzülüp,sorun ettiği seyler aynı olmak zorunda değil diye düşüyorum..
Yine de mücadele vermeye devam edeceğim.Canım bencede normal değil, bende çok mücadele verdim ama hiç bir şey değişmedi. Onun yapısınin bu olduğunu kabul etmeyi seçtim. Arada yine sorguluyorum da yapacak bir şey yok, belki bizde onlari rahatsız ediyoruz
Benim eşim de belli bir süre köyde büyümüş.Ataerkil bir aile ve toplum,fazlasıyla muhafazakar bir sehir.Bence bunların etkisi cok fazla karakterin ve alıskanlıkların oluşmasında.Malasef bizde aynıyız eşim asker belki meslek icabıdır diyorum ama çok ciddi ve soğuk. Köyde büyümüşler anne babasi hala yan yana bile oturmaz. Eşimde sadece bir yerden giderken veya eve geldiğinde öper başka türlü durduk yere öpeyim elini tutuyum güzel bir laf edeyim demez . Yattigimizda ben sarılırım ben öperim oda karşılık verir ama asla aklına kendi getirmez . Malasef kişilik meselesi sanırım
Biz 4 senedir evliyiz çabaladım tabi ama 1 hafta istediğim gibi olursa diğer hafta unutuyor . Yada ben temas bağımlılsiym bilemiyorum ki kimde sorun . Yani bir yere giderken veya geldiğinde sarılıp öpüyoruz ama durduk yere olmiyor açıkcasiBenim eşim de belli bir süre köyde büyümüş.Ataerkil bir aile ve toplum,fazlasıyla muhafazakar bir sehir.Bence bunların etkisi cok fazla karakterin ve alıskanlıkların oluşmasında.
Benim eşim de ben yaptığımda rahatsız değil karsılık veriyor,zaten rahatsız olduğunu hissetsem devam etmem ve gercekten büyük bir sorun olduğunu düsünüyorum,sevgi eksikliği gibi.Sizin durumunuzla aynı yani..Belki zamanla bu sevgi diline alışır belki de hep böyle gider.İçgüdüsel olarwk icinden gelmez.
Sizin kac sene oldu? Ve her zaman cabaladınız mı yakın olmak icin?fikir olması acısından soruyorum