- 21 Şubat 2024
- 3
- 0
- 34
-
- Konu Sahibi paradaisos
- #1
Kafada biten şeylerin bazen dönüşü olmuyor. Sizin aklınız ruhunuz başka bir şeye özlem duyarken eşiniz ile orta yola girmeyince uyum olması zor.. Gittikçe uzaklaşırsınız. Konuşmak duymak istemeyen birine anlatmak insanı yoruyor. Psikolog diyeceğim ama maddi durum belli, ömrünüzün kalanını bu şekilde yaşamak isteyip istemediğinizi kendinize sorun cevap orda aslındaMerhaba arkadaşlar,
Ben 2019dan bu yana evliyim. 3 ay sonra hamile kaldım pandemi patladı kızım oldu. Pandemi o bu derken zaten evliliğimi hiç bir şekilde sosyal bir şekilde yaşayamadım ne sinema ne gezme tozma. Oysa bekarken asla durmayan sosyal bir insandım. Maddi durumumuz el vermedi çalışmak zorunda kaldım. Bebeğimle birlikte hem ev hem iş hem evlilik beni zorladı. Fazlasıyla duygusal bir insanım ağlarım ama bir yandan da derdimi anlatırım çokta güzel duygularımı aktarırım. Eşimede hep bu şekilde yaklaştım anlattım hep, sevgiliyken nişanlıyken. Ama artık tükendim. Şuanda biraz ücra bir yerde yaşıyoruz. Arabamız yok bakkal dışında oturduğumuz yerde hiç birşey yok evden çalışıyorum ailemin yanına gidiyorum arada bir 1-2 hafta kalıp geliyorum. Eşim serbest çalışıyor arada para giriyor eve arada girmiyor tamamen şuanda bana bağlıyız maddi konuda. Gir bi işe diyorum başkasının altında çalışmayı sevmiyor kendi başına iş yapmak istiyor ancak başarılı olamadı hala. Bekle sabret ediyor maddi açıdan. En ufak kavgamızda annemin piskolojik ve sağlık sorunları var annen gibi olmaya başladın aynı annen gibisin diyor bunu kaç kez söyleme diyorum ancak yapıyor bazen bana hakaret dahi ediyor koca karı gibisin şudur budur. Ben artık ondan soğudum bir kac kez de söyledim boşalım da dedim sen bu çocuğa dua et diyor ben çocuk icin evli kalmak istemiyorum. Kavgalarda çok kırıcı konuşuyor ve ben bunları asla unutmuyorum.
Maddiyat değil benim sorunum bunu eşimde biliyor isteseydim zengin biriyle evlenirdim ancak ufacık bir şeyde beni rencide etmesi benim laflarımın ona batması aynı dilde konuşamamız benim canımı cok acıtıyor. Ben farklı şeylerde bahsediyorum bize ne ondan diyor. Ortak konuşacak birşeyimiz kalmadı. İnanılmaz bir çıkmazın içindeyim. Ne yapacağımı bilmiyorum. 2 sırnaşma sonrası benden cinsel açından birşey bekliyor aylarca birşeyler yaşamıyoruz istemiyorum cünkü bir kac sağlık sorunum oldu oda bunları biliyor canımı sıkıyor cünkü bu durum kafama takıyorum sağlığımı. Lafın kısası cok iyi bir baba ev işlerinde yardım eder ama duygularımı anlamıyor 2 gün anlasa 3.gün sen şöylesin zaten böylesin sen yaşlanınca kimbilir nasıl olacaksın diyor. Yani ben ne yapcam ?! Şehirdede yaşadım ama benle film izlemek dışında birşey yapmazdı avmye bile gitmezdi. Bir piknik yaptığımızı bile hatırlamıyorum. Çıkmazdayım siz ne yapardınız?
Kesinlikle aynı şeyi bende söylüyorum herkes bu şekilde hayatına devam ediyor en azından düzlüğe çıkana kadar çalış diyorum belki biraz olsun kavgalarımız azalır seni işteyken özlerim beni anlarsın diyorum bende elin işinde çalışıyorum diyorum. Ailemi hep negatif yönde eleştiriyor sürekli onların lafını yapıyor onları savunmaktan yoruldum .sizi seviyorsa anlamaya çalışmalı, annen gibi oldun vs. rahatsız edici bir yorum.
kimse sevmiyor başkasının altında çalışmayı, ama hayatın gerçekleri ortada. düzgün bir işe girmeli
Hem ekonomik hem karakter yetersizliğini size hakaret ederek, manipüle ederek bastırmaya çalışıyor. İğrenç bir insan kesinlikle. Aileniz yanınızdaysa daha fazla beslemeyin bu embesili.Merhaba arkadaşlar,
Ben 2019dan bu yana evliyim. 3 ay sonra hamile kaldım pandemi patladı kızım oldu. Pandemi o bu derken zaten evliliğimi hiç bir şekilde sosyal bir şekilde yaşayamadım ne sinema ne gezme tozma. Oysa bekarken asla durmayan sosyal bir insandım. Maddi durumumuz el vermedi çalışmak zorunda kaldım. Bebeğimle birlikte hem ev hem iş hem evlilik beni zorladı. Fazlasıyla duygusal bir insanım ağlarım ama bir yandan da derdimi anlatırım çokta güzel duygularımı aktarırım. Eşimede hep bu şekilde yaklaştım anlattım hep, sevgiliyken nişanlıyken. Ama artık tükendim. Şuanda biraz ücra bir yerde yaşıyoruz. Arabamız yok bakkal dışında oturduğumuz yerde hiç birşey yok evden çalışıyorum ailemin yanına gidiyorum arada bir 1-2 hafta kalıp geliyorum. Eşim serbest çalışıyor arada para giriyor eve arada girmiyor tamamen şuanda bana bağlıyız maddi konuda. Gir bi işe diyorum başkasının altında çalışmayı sevmiyor kendi başına iş yapmak istiyor ancak başarılı olamadı hala. Bekle sabret ediyor maddi açıdan. En ufak kavgamızda annemin piskolojik ve sağlık sorunları var annen gibi olmaya başladın aynı annen gibisin diyor bunu kaç kez söyleme diyorum ancak yapıyor bazen bana hakaret dahi ediyor koca karı gibisin şudur budur. Ben artık ondan soğudum bir kac kez de söyledim boşalım da dedim sen bu çocuğa dua et diyor ben çocuk icin evli kalmak istemiyorum. Kavgalarda çok kırıcı konuşuyor ve ben bunları asla unutmuyorum.
Maddiyat değil benim sorunum bunu eşimde biliyor isteseydim zengin biriyle evlenirdim ancak ufacık bir şeyde beni rencide etmesi benim laflarımın ona batması aynı dilde konuşamamız benim canımı cok acıtıyor. Ben farklı şeylerde bahsediyorum bize ne ondan diyor. Ortak konuşacak birşeyimiz kalmadı. İnanılmaz bir çıkmazın içindeyim. Ne yapacağımı bilmiyorum. 2 sırnaşma sonrası benden cinsel açından birşey bekliyor aylarca birşeyler yaşamıyoruz istemiyorum cünkü bir kac sağlık sorunum oldu oda bunları biliyor canımı sıkıyor cünkü bu durum kafama takıyorum sağlığımı. Lafın kısası cok iyi bir baba ev işlerinde yardım eder ama duygularımı anlamıyor 2 gün anlasa 3.gün sen şöylesin zaten böylesin sen yaşlanınca kimbilir nasıl olacaksın diyor. Yani ben ne yapcam ?! Şehirdede yaşadım ama benle film izlemek dışında birşey yapmazdı avmye bile gitmezdi. Bir piknik yaptığımızı bile hatırlamıyorum. Çıkmazdayım siz ne yapardınız?
Merhaba arkadaşlar,
Ben 2019dan bu yana evliyim. 3 ay sonra hamile kaldım pandemi patladı kızım oldu. Pandemi o bu derken zaten evliliğimi hiç bir şekilde sosyal bir şekilde yaşayamadım ne sinema ne gezme tozma. Oysa bekarken asla durmayan sosyal bir insandım. Maddi durumumuz el vermedi çalışmak zorunda kaldım. Bebeğimle birlikte hem ev hem iş hem evlilik beni zorladı. Fazlasıyla duygusal bir insanım ağlarım ama bir yandan da derdimi anlatırım çokta güzel duygularımı aktarırım. Eşimede hep bu şekilde yaklaştım anlattım hep, sevgiliyken nişanlıyken. Ama artık tükendim. Şuanda biraz ücra bir yerde yaşıyoruz. Arabamız yok bakkal dışında oturduğumuz yerde hiç birşey yok evden çalışıyorum ailemin yanına gidiyorum arada bir 1-2 hafta kalıp geliyorum. Eşim serbest çalışıyor arada para giriyor eve arada girmiyor tamamen şuanda bana bağlıyız maddi konuda. Gir bi işe diyorum başkasının altında çalışmayı sevmiyor kendi başına iş yapmak istiyor ancak başarılı olamadı hala. Bekle sabret ediyor maddi açıdan. En ufak kavgamızda annemin piskolojik ve sağlık sorunları var annen gibi olmaya başladın aynı annen gibisin diyor bunu kaç kez söyleme diyorum ancak yapıyor bazen bana hakaret dahi ediyor koca karı gibisin şudur budur. Ben artık ondan soğudum bir kac kez de söyledim boşalım da dedim sen bu çocuğa dua et diyor ben çocuk icin evli kalmak istemiyorum. Kavgalarda çok kırıcı konuşuyor ve ben bunları asla unutmuyorum.
Maddiyat değil benim sorunum bunu eşimde biliyor isteseydim zengin biriyle evlenirdim ancak ufacık bir şeyde beni rencide etmesi benim laflarımın ona batması aynı dilde konuşamamız benim canımı cok acıtıyor. Ben farklı şeylerde bahsediyorum bize ne ondan diyor. Ortak konuşacak birşeyimiz kalmadı. İnanılmaz bir çıkmazın içindeyim. Ne yapacağımı bilmiyorum. 2 sırnaşma sonrası benden cinsel açından birşey bekliyor aylarca birşeyler yaşamıyoruz istemiyorum cünkü bir kac sağlık sorunum oldu oda bunları biliyor canımı sıkıyor cünkü bu durum kafama takıyorum sağlığımı. Lafın kısası cok iyi bir baba ev işlerinde yardım eder ama duygularımı anlamıyor 2 gün anlasa 3.gün sen şöylesin zaten böylesin sen yaşlanınca kimbilir nasıl olacaksın diyor. Yani ben ne yapcam ?! Şehirdede yaşadım ama benle film izlemek dışında birşey yapmazdı avmye bile gitmezdi. Bir piknik yaptığımızı bile hatırlamıyorum. Çıkmazdayım siz ne yapardınız?
Merhaba arkadaşlar,
Ben 2019dan bu yana evliyim. 3 ay sonra hamile kaldım pandemi patladı kızım oldu. Pandemi o bu derken zaten evliliğimi hiç bir şekilde sosyal bir şekilde yaşayamadım ne sinema ne gezme tozma. Oysa bekarken asla durmayan sosyal bir insandım. Maddi durumumuz el vermedi çalışmak zorunda kaldım. Bebeğimle birlikte hem ev hem iş hem evlilik beni zorladı. Fazlasıyla duygusal bir insanım ağlarım ama bir yandan da derdimi anlatırım çokta güzel duygularımı aktarırım. Eşimede hep bu şekilde yaklaştım anlattım hep, sevgiliyken nişanlıyken. Ama artık tükendim. Şuanda biraz ücra bir yerde yaşıyoruz. Arabamız yok bakkal dışında oturduğumuz yerde hiç birşey yok evden çalışıyorum ailemin yanına gidiyorum arada bir 1-2 hafta kalıp geliyorum. Eşim serbest çalışıyor arada para giriyor eve arada girmiyor tamamen şuanda bana bağlıyız maddi konuda. Gir bi işe diyorum başkasının altında çalışmayı sevmiyor kendi başına iş yapmak istiyor ancak başarılı olamadı hala. Bekle sabret ediyor maddi açıdan. En ufak kavgamızda annemin piskolojik ve sağlık sorunları var annen gibi olmaya başladın aynı annen gibisin diyor bunu kaç kez söyleme diyorum ancak yapıyor bazen bana hakaret dahi ediyor koca karı gibisin şudur budur. Ben artık ondan soğudum bir kac kez de söyledim boşalım da dedim sen bu çocuğa dua et diyor ben çocuk icin evli kalmak istemiyorum. Kavgalarda çok kırıcı konuşuyor ve ben bunları asla unutmuyorum.
Maddiyat değil benim sorunum bunu eşimde biliyor isteseydim zengin biriyle evlenirdim ancak ufacık bir şeyde beni rencide etmesi benim laflarımın ona batması aynı dilde konuşamamız benim canımı cok acıtıyor. Ben farklı şeylerde bahsediyorum bize ne ondan diyor. Ortak konuşacak birşeyimiz kalmadı. İnanılmaz bir çıkmazın içindeyim. Ne yapacağımı bilmiyorum. 2 sırnaşma sonrası benden cinsel açından birşey bekliyor aylarca birşeyler yaşamıyoruz istemiyorum cünkü bir kac sağlık sorunum oldu oda bunları biliyor canımı sıkıyor cünkü bu durum kafama takıyorum sağlığımı. Lafın kısası cok iyi bir baba ev işlerinde yardım eder ama duygularımı anlamıyor 2 gün anlasa 3.gün sen şöylesin zaten böylesin sen yaşlanınca kimbilir nasıl olacaksın diyor. Yani ben ne yapcam ?! Şehirdede yaşadım ama benle film izlemek dışında birşey yapmazdı avmye bile gitmezdi. Bir piknik yaptığımızı bile hatırlamıyorum. Çıkmazdayım siz ne yapardınız?
Boşanma demek bu konu için kolay değil. İmkanınız olsa terapi alın dicem. Ancak bu imkan yok. Eşinizle karşılıklı bir şekilde iletişimi düzeltseniz kurtarılabilir gibi duruyor.Merhaba arkadaşlar,
Ben 2019dan bu yana evliyim. 3 ay sonra hamile kaldım pandemi patladı kızım oldu. Pandemi o bu derken zaten evliliğimi hiç bir şekilde sosyal bir şekilde yaşayamadım ne sinema ne gezme tozma. Oysa bekarken asla durmayan sosyal bir insandım. Maddi durumumuz el vermedi çalışmak zorunda kaldım. Bebeğimle birlikte hem ev hem iş hem evlilik beni zorladı. Fazlasıyla duygusal bir insanım ağlarım ama bir yandan da derdimi anlatırım çokta güzel duygularımı aktarırım. Eşimede hep bu şekilde yaklaştım anlattım hep, sevgiliyken nişanlıyken. Ama artık tükendim. Şuanda biraz ücra bir yerde yaşıyoruz. Arabamız yok bakkal dışında oturduğumuz yerde hiç birşey yok evden çalışıyorum ailemin yanına gidiyorum arada bir 1-2 hafta kalıp geliyorum. Eşim serbest çalışıyor arada para giriyor eve arada girmiyor tamamen şuanda bana bağlıyız maddi konuda. Gir bi işe diyorum başkasının altında çalışmayı sevmiyor kendi başına iş yapmak istiyor ancak başarılı olamadı hala. Bekle sabret ediyor maddi açıdan. En ufak kavgamızda annemin piskolojik ve sağlık sorunları var annen gibi olmaya başladın aynı annen gibisin diyor bunu kaç kez söyleme diyorum ancak yapıyor bazen bana hakaret dahi ediyor koca karı gibisin şudur budur. Ben artık ondan soğudum bir kac kez de söyledim boşalım da dedim sen bu çocuğa dua et diyor ben çocuk icin evli kalmak istemiyorum. Kavgalarda çok kırıcı konuşuyor ve ben bunları asla unutmuyorum.
Maddiyat değil benim sorunum bunu eşimde biliyor isteseydim zengin biriyle evlenirdim ancak ufacık bir şeyde beni rencide etmesi benim laflarımın ona batması aynı dilde konuşamamız benim canımı cok acıtıyor. Ben farklı şeylerde bahsediyorum bize ne ondan diyor. Ortak konuşacak birşeyimiz kalmadı. İnanılmaz bir çıkmazın içindeyim. Ne yapacağımı bilmiyorum. 2 sırnaşma sonrası benden cinsel açından birşey bekliyor aylarca birşeyler yaşamıyoruz istemiyorum cünkü bir kac sağlık sorunum oldu oda bunları biliyor canımı sıkıyor cünkü bu durum kafama takıyorum sağlığımı. Lafın kısası cok iyi bir baba ev işlerinde yardım eder ama duygularımı anlamıyor 2 gün anlasa 3.gün sen şöylesin zaten böylesin sen yaşlanınca kimbilir nasıl olacaksın diyor. Yani ben ne yapcam ?! Şehirdede yaşadım ama benle film izlemek dışında birşey yapmazdı avmye bile gitmezdi. Bir piknik yaptığımızı bile hatırlamıyorum. Çıkmazdayım siz ne yapardınız?