Üzülme cnm, bak biz hiç korunmadık. Ben 31 yaşımda evlendim, eşim benden 10 yaş büyük. İkimizde de sorun görünmedi hiç. Yine de insan eli kolu bağlayıp oturamıyo boş boş, ona da kendime de bazen kür uyguladım. Göbeğimi çektirdim. Dua zincirleri kurduk bazen. Bazen geyiğe vurduk burada günlerce :) Yumurta takibi yaptırdım defalarca. Kaç ay klomen kullandım sayısını ben de unuttum. Hormonal denge diye bişey kalmadı. Psikolojik yıpranma kısmını hiç söylemiyorum. Bazen yorgun düşüp pes edip kapandık dünyamıza, bazen şahlanıp koşmaya başladık yine hayalimizin peşinde.
Sonra birgün devlette aşılama sürecine girdik bundan tam 1 yıl önce. ta ki 4 ay önceki son tedaviye kadar hemen hemen bütün süreçte burada kızlarla birlikteydim. Marttaki son aşılamamdı ve umutsuzluğun bile dibine vurduğum aydı. Ama bütün dünyamız, planlarımız, dengemiz, kurallarımız bir anda alt üst oldu ikinci çizgiyi gördüğümüz 17 nisan günü. Bu anlatılmaz yaşanır! Dilerim her bekleyen bunu tadacak!
Şimdi hâlâ bebeğim hakkında soruları yanıtlayan, mağazalarda hamile ya da bebek giyimine bakan ben miyim diye şaşıyorum. Çoğumuz için öyle uzaktı ki, bunları hayal etmek bile güçleşti kimi zaman, uyuşmuş gibi geçirdiğimiz günler oldu. Ama çoğumuz müjdeyi verip evladını koklayıp kucaklayarak ayrıldı bu sayfadan.
mybaby24 için buradayım ben kokuşmuş bu sayfada :) kendisi de biliyor, onu almadan gitmeyi düşünmüyorum. İnşallah kervana katılacağınız gün yakındır. Allah dualarımızı kabul etsin.