İyi haftalar kızlar.
Şimdi biraz para mevzularına gireceğim ama eşimi anlamam için belki birileri yardımcı olur.
Biz eşimle tanıştığımızda çok küçüktük,evlendiğimde ben 23 o da 25 yaşındaydı ama öncesindeki 9-10 sene birikim yapamadık.Okuduğumuz zaman zaten ailemizin parasıyla gezip tozardık, bizi aşan yerlere gittiğimiz de olurdu,eşimin 400 tl telefon faturası ödediği de olurdu,akşamları yarım saat daha beraber olalım diye taksiyle döndüğümüz de olurdu ki orta halli ailelerimize rağmen biraz savurganlık yapardık. (Şimdi düşününce üzülüyorum) Lise böyle geçti,o zamanlar ailesini tanıyordum ama çok sık görüşmediğim için böyle net bilmiyordum.Eşim faturasını,bana hediye aldığında ödediği parayı vb.şeyleri hep saklıyormuş ailesinden,zamanla farkettim.
Üniversiteyi başka ilde okudu,o zamanlar da sık sık gelirdi. Çoğunda kısıtlı yerlere giderdik,neymiş birisi görürmüş.Yani yine gizliyordu. Ben kendimce annesi para harcamasına kızıyor,üzülüyor herhalde diye düşünüyordum hatta annem de ona hak verirdi. Bunları anlatıyorum ki evlendikten sonra eşlerin değişmediğini yeni evlenecek kızlarımız bilsin; başta nasılsa öyle devam ediyor...
Neyse biz evlenirken kenarda bin tl bile birikmişimiz yoktu kısaca, eşimin babası olmadığı için asla onlara yük olmak istemedim.Kredi çekti eşim,tabi yine gizli; oturacağımız evi tadilat yaptık,perde aldık,bana set,çeyiz aldık vb.. Evin mobilyasını beyaz eşyasını,bütün ıvır zıvırını da aynı mağazadan alıp taksitlendirdik. İtiraf ediyorum ki güzel bir de kazık yedik
Şimdi eşim krediyi gizledi;
Balayına ödediğimiz parayı gizledi (Ödediğimiz paranın çeyrek fiyatını söyledi)
Eşyalara ödeyeceğimiz paranın çok az olduğunu söyledi,
Sohbet ederken görümcelerim,eltim,kayınvalidem bana "aylık ne kadar borç ödüyorsunuz" dediği zaman pot kırmamak için kırk kere düşündüm, "Acaba eşim ne demişti,ben de aynı miktarı söyleyeyim" diye...
Altınlarla borç ödemedik,ben hamile kalınca araba aldık.Onun bile masrafları gizlidir yani
Daha bir sürü olay.Sorun ne derseniz, bizim eşya borcumuz 2 yıl sonra bitti,kredi borcumuz 3 yıl sürdü şükür geçen yıllarda o da bitti. Bir kaç yıldır -bizim borcumuzun bittiğini sanarak,halbuki bitmemişti-
"Siz çift maaşlısınız" baskısı var üzerimde. Kayınvalidem "Siz kira vermiyorsunuz,iki kişi çalışıyorsunuz birikim yapıyor musunuz? Hadi güzel bir ev alın inş." gibi lafları, "Eltin çalışmıyor,tek maaşla ev geçindiriyor hem de kira ödüyor" gibi lafları artık benim sinirime dokunmaya başladı. Eşime kaç kere dedim "yaa niye söylemiyorsun ödediklerimizi,borçlarımızı. Bizi çift maaşlı borçsuz tasasız sanıyorlar" diye ama yok söylemiyor. Dersaneye yazıldık geçen aylarda,derste görümcem aradı eşim açmadı,onu da söylememiş,neymiş "o kadar para niye verdiniz" dermiş.Kazanamazsak elalem ne dermiş. Ama ailesi öyle insanlar değil ki,anlayış gösteriyorlar...
Köydelerdi mesela, biz hani maaşımızı direk kasaya atıyoruz ya, dönüş biletlerini biz aldık. Böyle ufak tefek şeyler de oluyor.Ay sonuna doğru böyle bir durum olsa ve üzerimizde para olmasa asıl o zaman arkamızdan konuşuyorlar,"bak bak bak ne kadar savurganlar,paraları ne bereketsiz" diye.Sizce bu adamın derdi ne? Ben artık onun gizlediklerine ortak olmak istemiyorum.Yanlış mıyım?
Şimdi biraz para mevzularına gireceğim ama eşimi anlamam için belki birileri yardımcı olur.
Biz eşimle tanıştığımızda çok küçüktük,evlendiğimde ben 23 o da 25 yaşındaydı ama öncesindeki 9-10 sene birikim yapamadık.Okuduğumuz zaman zaten ailemizin parasıyla gezip tozardık, bizi aşan yerlere gittiğimiz de olurdu,eşimin 400 tl telefon faturası ödediği de olurdu,akşamları yarım saat daha beraber olalım diye taksiyle döndüğümüz de olurdu ki orta halli ailelerimize rağmen biraz savurganlık yapardık. (Şimdi düşününce üzülüyorum) Lise böyle geçti,o zamanlar ailesini tanıyordum ama çok sık görüşmediğim için böyle net bilmiyordum.Eşim faturasını,bana hediye aldığında ödediği parayı vb.şeyleri hep saklıyormuş ailesinden,zamanla farkettim.
Üniversiteyi başka ilde okudu,o zamanlar da sık sık gelirdi. Çoğunda kısıtlı yerlere giderdik,neymiş birisi görürmüş.Yani yine gizliyordu. Ben kendimce annesi para harcamasına kızıyor,üzülüyor herhalde diye düşünüyordum hatta annem de ona hak verirdi. Bunları anlatıyorum ki evlendikten sonra eşlerin değişmediğini yeni evlenecek kızlarımız bilsin; başta nasılsa öyle devam ediyor...
Neyse biz evlenirken kenarda bin tl bile birikmişimiz yoktu kısaca, eşimin babası olmadığı için asla onlara yük olmak istemedim.Kredi çekti eşim,tabi yine gizli; oturacağımız evi tadilat yaptık,perde aldık,bana set,çeyiz aldık vb.. Evin mobilyasını beyaz eşyasını,bütün ıvır zıvırını da aynı mağazadan alıp taksitlendirdik. İtiraf ediyorum ki güzel bir de kazık yedik
Şimdi eşim krediyi gizledi;
Balayına ödediğimiz parayı gizledi (Ödediğimiz paranın çeyrek fiyatını söyledi)
Eşyalara ödeyeceğimiz paranın çok az olduğunu söyledi,
Sohbet ederken görümcelerim,eltim,kayınvalidem bana "aylık ne kadar borç ödüyorsunuz" dediği zaman pot kırmamak için kırk kere düşündüm, "Acaba eşim ne demişti,ben de aynı miktarı söyleyeyim" diye...
Altınlarla borç ödemedik,ben hamile kalınca araba aldık.Onun bile masrafları gizlidir yani
Daha bir sürü olay.Sorun ne derseniz, bizim eşya borcumuz 2 yıl sonra bitti,kredi borcumuz 3 yıl sürdü şükür geçen yıllarda o da bitti. Bir kaç yıldır -bizim borcumuzun bittiğini sanarak,halbuki bitmemişti-
"Siz çift maaşlısınız" baskısı var üzerimde. Kayınvalidem "Siz kira vermiyorsunuz,iki kişi çalışıyorsunuz birikim yapıyor musunuz? Hadi güzel bir ev alın inş." gibi lafları, "Eltin çalışmıyor,tek maaşla ev geçindiriyor hem de kira ödüyor" gibi lafları artık benim sinirime dokunmaya başladı. Eşime kaç kere dedim "yaa niye söylemiyorsun ödediklerimizi,borçlarımızı. Bizi çift maaşlı borçsuz tasasız sanıyorlar" diye ama yok söylemiyor. Dersaneye yazıldık geçen aylarda,derste görümcem aradı eşim açmadı,onu da söylememiş,neymiş "o kadar para niye verdiniz" dermiş.Kazanamazsak elalem ne dermiş. Ama ailesi öyle insanlar değil ki,anlayış gösteriyorlar...
Köydelerdi mesela, biz hani maaşımızı direk kasaya atıyoruz ya, dönüş biletlerini biz aldık. Böyle ufak tefek şeyler de oluyor.Ay sonuna doğru böyle bir durum olsa ve üzerimizde para olmasa asıl o zaman arkamızdan konuşuyorlar,"bak bak bak ne kadar savurganlar,paraları ne bereketsiz" diye.Sizce bu adamın derdi ne? Ben artık onun gizlediklerine ortak olmak istemiyorum.Yanlış mıyım?