Sizin Çocuklarınızda Böyle mi

Çocuk çok tuhaf bir şey.
3 yaşında olana doğumgününde bezi bıraktırdık iki hafta önce.
Aylar öncesinden psikolojisini hazırladık, pasta üflediğimiz gün büyüyeceğiz bezimiz olmayacak vs.
Zaten abisi var, her tuvalete girişte küçük de geliyor.

Neyse uzatmayayım, günde 4 sefer hatta her yediği şey sonrası kaka yapan çocuğum 3 gün kaka tuttu.
Tutması mesele değil, büyük de tutmuştu bırakırken ama çocuğun fizyolojik yapısına aykırı, 1 öğün yapamasa karnı ağrır, o derece sindirim sistemi çalışıyor.

4. gün bıraktım, taktım bezi ve bugün 2 hafta oldu.
2 haftadır bezine bile tüm gün boyunca ‘acıyor’ diye ağlayarak, krizler geçirerek yapıyor.
Anamdan emdiğim süt burnumdan geldi, sürekli ağlıyor, oturmuyor, yemek yemiyor, tepemde.
Kendi kendine travma yaşadı çocuk, halbuki ne gördü ne de tanık oldu.

Nasıl unutturacağım bilmiyorum, her yolu denedik, aşırı direnç gösteriyor.

Güzelim sitemi ellerimizle bozduk, derdimiz yokmuş gibi bu çıktı.
Son cumlene guldum yoksa gercekten zor bir durum
Kizim da biraktirmaya calisiyorum wc ye goturuyorum
Yapmiyor
Hatta bezi tutana kadar idrarini bile yapmiyor
O yuzden akisina biraktim
Sadece burda bir uye
Wc ye giderken cis yapmaya gidiyorum deyip tesvik et demisti bir sure denedim
Bezine yaptikca cis cis diyor arada
Amaaaannn herseyin bir zamani var
 
Son cumlene guldum yoksa gercekten zor bir durum
Kizim da biraktirmaya calisiyorum wc ye goturuyorum
Yapmiyor
Hatta bezi tutana kadar idrarini bile yapmiyor
O yuzden akisina biraktim
Sadece burda bir uye
Wc ye giderken cis yapmaya gidiyorum deyip tesvik et demisti bir sure denedim
Bezine yaptikca cis cis diyor arada
Amaaaannn herseyin bir zamani var
Büyüğe ben geç verdim eğitim ve 1 gün bile sıkıntı yaşamadım.
3 buçuk yaşındaydı, ilk gece uykusunda altına yaptı ve bitti.
Bir daha hiçbir şey yaşamadık, birkaç gün de kaka tuttu o kadar.
Küçük mahvoldu aynı zamanda mahvetti bizi.

İsterse ilkokula bezli başlasın, umrumda olmaz böyle şeyler de 2 yaşından beri çiş ve kakayı söylüyor, evde yapma yerleri var, kapı arkası, yan oda perdenin altı vb gibi.
Artık ihtiyaç duyuyor çocuk diye verdim, vermez olaydım😂
Açeydim kollarımı işe çocuum diyeydim de bezi çıkartmasaydım...
 
Büyüğe ben geç verdim eğitim ve 1 gün bile sıkıntı yaşamadım.
3 buçuk yaşındaydı, ilk gece uykusunda altına yaptı ve bitti.
Bir daha hiçbir şey yaşamadık, birkaç gün de kaka tuttu o kadar.
Küçük mahvoldu aynı zamanda mahvetti bizi.

İsterse ilkokula bezli başlasın, umrumda olmaz böyle şeyler de 2 yaşından beri çiş ve kakayı söylüyor, evde yapma yerleri var, kapı arkası, yan oda perdenin altı vb gibi.
Artık ihtiyaç duyuyor çocuk diye verdim, vermez olaydım😂
Açeydim kollarımı işe çocuum diyeydim de bezi çıkartmasaydım...
Aaa benim kizda gece bezi takma sabaha kadar ne iser ne cis yapar
 
Aaa, büyüğe verirken bile gece bezi dolu olurdu benim.
Çok önemli bir durum aslında bu, tutma refleksi gelişmiş demek.

Geç olsun güç olmasın dedikleri kafadayım, güç neymiş gördüm🤣
Aaslinda daha kolay alisiyormus gece cisini yapmayan cocuklar ama
Ne bilim cokta sık bogaz olsun istemiyorum
 
Bence götürün.
Çocuğunuz için değil, sizin kendi çocuğunuzla alakalı doğru yöntemleri bulmak adına yönlendirmesi için gitmelisiniz.

Ben hem gelişim hem de beslenme uzmanıyla devam ettim bir süre.
İnanır mısınız, 3 senedir sıvı bir yemek tüketmeyen oğlum, çorba içer oldu.
Evde artık çocuklara özel yemek yapmıyorum çünkü bakış açımı değiştirdi.

Benimkilerin birçok başka sorunları var, yapısal olarak direnç mevcut.
Ve aynı model anne bende de var, karıştırmıyorum ki karışmasında hak görecek bir emeği bile söz konusu değil.

Mükemmel anne değilim, yanından geçemem.
Hatta gayet katı, kuralcı, bağıran çoğu kişiye göre acımasız da bir anneyim fakat çocuklarım da zaten normal yaramazlık statüsünde değil, başımıza kaza bela gelir yapmazsam.
Ama günde belki 30 kere sizi çok seviyorum diye sarılır, 300 den fazla öperim, severim.
Hepsinin yeri ayrı, kuralcı olmak demek sevgisizlik değil.

İki azmanla ancak böyle başa çıkabiliyorum, sizin 1 çocukla 6 çocuk hissetmeniz normal.
Çünkü kural yok ve daima istediği yapılan bir çocuk var ortada.
benimkindede acayip bir inat var. Boğa burcu olduğu için sanırım çok inatçı bir çocuk. Her dediği olacak, yapmam dediği birşeyide asla yaptıramıyorum. Bugün çantan koridorda oğlum getirir misin dedim benim ayaklarım ağrıyor anne getiremem dedi. Bazen birşey soruyorum dilim ağrıyo anne kusura bakma cevap veremem diyo...
 
benimkindede acayip bir inat var. Boğa burcu olduğu için sanırım çok inatçı bir çocuk. Her dediği olacak, yapmam dediği birşeyide asla yaptıramıyorum. Bugün çantan koridorda oğlum getirir misin dedim benim ayaklarım ağrıyor anne getiremem dedi. Bazen birşey soruyorum dilim ağrıyo anne kusura bakma cevap veremem diyo...
Dilim agriyor konusamam bunu bende deneyim


Dicem ama evliyim dili nasil agridi derler 😆😆😆😆
 
Benim 3,5 yasindaki kizim 2 yasindan beri kendk yataginda kendi odasinda uyur sorunsuz bi sekilde. Suan 1,5 yasindaki kizimda kendi odaskna kendi yataginda uyur... ben hem arkadas gibiyim hem anneleriyim.. yani bilirler nezaman onlarla oynayabilirim nezaman oyniyamam diye sukur suana kdr hic bi sorun yasamadik ❤️ Insallah sizde bi an once cözersiniz bu durumu
 
Çocuğu neye nasıl alıştırırsak öyle gidiyor hakikaten. Oğlum 2 yaşında ve genelde oyunlarını kendi kendine oynar. Sadece bulunduğum odaya taşır orada devam eder oyuna. Üç gün önce yeni bir eğitici oyun aldım, nasıl oynandığını kavrasın diye de yanında bulundum, gerekli yerlerde şöyle yaparsan daha iyi olur gibi yönlendirmeler yapıyorum filan. Ana çocuk üç günde alıştı mı benimle oynamaya, şimdi oyunu kucaklayıp yanıma geliyor beraber oynayalım diye. İlk bı getirdiğinde tepki vermiyorum açıyorum oyunu diziyorum önüne sonra kıyın kıyın kaçıyorum yanından.
Bugün de sırf arabaya bindirip gezmeye götürmedik diye bir saate yakın ağladı, görmezden geldim. Eşimle sohbet ediyoruz, bir şey yokmuş gibi davranıyoruz baktı onu takan yok, elimden tutup mutfağa götürüyor nar yiyecekmiş. Anında bıçak gibi kesildi ağlaması.
Bazen bırakın ağlasın bırakın huysuz olsun, onun her istediği şeyin istediği vakit de olmayacağını öğrenmesi lazım. Vakit kaybetmeden dengeyi sağlamanız lazım yoksa daha çok zorlanırsınız
 
Annemle defalarca konuştum. Değişen birşey olmadı malesef. Anneme göre çocuğun kilosu iyiyse herşey yolundadır. Önemli olan yemek yedirmek. Gerekirse telefondan çizgi film açılıpbir şekilde o yemek yedirilmelidir.
Yapmam gereken şey taşınmak aslında. Ayrı bir düzenimiz olsa cok daha kolay olurdu eminim.
Peki uzman yardımı faydalı olurmu sizce. Pedagoga mı götürmeliyim

Biz de anneanne, babaanne ile birlikteydik tam tanımı çocuk bizi takmıyordu. Yapmayın diyordum yapıyorlardı, çocuk abur cubur ve tv, telefon bağımlısı oldu yemek yemez. konuşmadı çünkü bizimle bağlantısı yok. Önce babaanne gitti annem de çalışıyordu tv kestik çocuk iletişim kurdu bizimle konuşmaya başladı sonra evi taşıdık 1 seneyi geçti şimdi oturttuk düzeni. Önceden anneanneye gidince kalacağım burada diye krize girerdi şimdi gitmeden orada kalamazsın annem ben seni özlüyorum ağlamak yok diyorum tamam diyor ağlamıyor. Abur cubur bitti masa da bizimle yiyor yeni yeni herşeyi de yemeye başladı şükür. Çocuk kendine geldi resmen kuralların farkında çocuklar ama yüz alınca yapmıyorlar. Şimdi kimseden yüz alamıyor uyuyor. Telefon ve tvden de yeni ayırdık artık çok kısa zaman kontrollü izliyor. Ne izlediğini seçiyoruz kısa tutuyoruz. Sizin de benzer durum sanırım ama kurallar da net olun. Mesela tv 5 dk izle uyuyacaksın diyorum önce ağladı umursamadım biz seninle konuştuk ben sana söyledim ağlamakta özgürsün ama yarın çizgi film yasak dedim alıştı şimdi. Geç yatıyordu o da düzeldi şimdi 21:30 yatakta halen nazlanıyor ama vazgeçmiyorum uykuya geç dalıyor inat ediyor ama almıyorum yataktan. Şimdi yeni numarası annecim seni öpücem diye kalkıp kollarımı, yanaklarımı öpüyor dayanamadığımı bildiği için :) çok numaracı çocuklar gerçekten parmağında oynatır ele almazsan
 
Cocuk anne babayi istismara acik olurmuş. Siz verdikce o alacak.Sinirlar koymalisiniz.Size saygi duymayi ogrenmeli.Kres iyi olmus.Boyle yetisen cocuk yetiskin oluncada zorlanir.Simdiden baslamalisiniz sinirlara
 
Bağımlı olmasın, bütün ihtiyaçları karşılanmış sağlıklı bir çocuk olsun. Benim annemde yeğenimi kendisine çok alıştırdı şimdi bir an bile bırakmıyor, bir yere gidince ağlıyor. Kendi kendine oyun kurup oynayacak kadar huzurlu ve mutlu olması önemli
 
Çocuk tek olduğu ıcın arkadaşı siz olmuşsunuz napsın kuzucuk. Annesi parka çıkar bol bol bıraz dış dünyaya dönüp arkadas edınsın benım büyük oğlumda oyledyı benden ayrılmazdı .1. Sınıfa başladığında her gün ağlardı ayrılırken. Küçüğüm de anneci ama henüz 26 aylık. Birazda bizler ızın vermiyoruz çocuklarımıza sanki. Kendımize bağımlı bireyler yetıstırıyoruz.
 
Benim kızım da böyle. İlkokula başlayınca rahatladı. Ben ona "anne saati" diyince rahat bırakır beni. Ama öncesinde onunla baş başa vakit geçirmem gerekir. Bir de benim kızımın özel bir durumu var iki buçuk sene önce ağır bir hastalığa yakalandı. Tedavi süresi boyunca herşey onun mutlu olmasi üzerine oldu. Şimdi normal hayata dönüyoruz.

Benim annemlerde yakın ama TV yi bana sormadan açmazlar. Otorite aynıdır. Birinin hayır dediği evet olmaz.

Bizimkilerde ne yazik ki TV ye çok alıştı.
 
Tek olduğu İçin size daha düşkün olması normal. Hem annesi, hem arkadaşı olarak görüyor sizi. Ve bu yaşları tam da sosyalleşmeye ve oyun kurmaya başladıkları yaşlar.

sizinle oynamak istemesi normal ama muhtemelen biraz fazla müsamaha göstermişsiniz. Çocuk şımaracak alanı da bulmuş. Alışkanlıktır bu, çocuğa kızmaya da gerek yok. Çocuk doğası gereği hep sınırlarını zorlar.

Yalnızca yeni düzene yavaş yavaş geçeceksiniz. Öncelikle TV kumandasını kaldırın. Önce iş yaptığınız odada onunla oynayın. Bir oyun kurun, aktivite oluşturun. Yapıştırma gibi, pirinci bardaktan bardağa koyma gibi (bir tepsi ya da sofra bezi üzerinde), oyun hamuru gibi ya da Lego gibi. Ve siz onun yanındayken o kendi oyununa devam etsin. Yavaş yavaş alışacaktır.

tabi yine de size düşkünlüğü olacak. Her işinizi bir seferde bitiremeyeceksiniz. Evi süpürürken peşinize takılacak, kapatıp açıp oynayacak. Küçük çocukla bu normal.

ben de tek çocuk annesi olarak bayağı bir mesai yaptım oyun arkadaşlığında. Devamlı bir aktivite bulmanız gerekiyor.

kendi adıma durumunuz müsait mi bilmiyorum ama bir kardeş düşünmenizi tavsiye ederim. Artık çocuğunuz yavaş yavaş sosyalleşmeye başlıyor bu dönemden sonra. Şu anda ona hayli hayli yetersiniz, çünkü kolay oyalayabiliyorsunuz. Ama bir müddet sonra kendi gibi çocuklarla oynamak isteyecek. Kendi dünyalarını oluşturacaklar ve anne artık dışarıda kalacak bir müddet sonra. O yüzden tam bir kardeşle bağlanıp oynama zamanları. İki çocuk anne için başta zor olsa da, çocuğun ruhsal gelişimi için çok büyük faydası var. Ayrıca ileriki zamanda sizi de çok rahatlatacak. Evdeyken, tatildeyken hep bir arkadaş arayışı olacak. Oğlum 11 yaşında. Benim mi işim zor, 2-3 çocuklu arkadaşlarımın mi desem, şu anda benimki daha zor. Onlara gittiĞimde oh çekiyorum, çocuklar kendi aralarında oynuyor, bir tek anneye yüklenmiyorlar.
 
İşte bende bunu yapmaya çalışıyorum. 1 saat oyun oynuyoruz hadi sen resim yap bende yemek yapayım diyorum. Bakıyorum tv açmış. Ben yoksam sadece tv olacak.

ama çocuk hep oyun mu oynamalı

siz yemek yapacaksanız o da gelsin mutfağa

resim de yapmasın, tv de izlemesin

o da mutfağa dahil olsun yani istemediği bir anda sen de resim yap deyince yapmaz ki o da boş vakit tv ile geçirilir diyor

siz onu işlerinize dahil edin böylelikle sürekli oynama modu ortadan kalkar

yalnız yaşı gereği o kitabı elli kere konuşarak okutur ki hayal gücü böyle gelişir o masalı da anlattırır

mesela sizin canınız istemiyorsa o anlatsın masalı

anne zamanı yapın yine

mesela oğlum 3,5 yaşında iken bir tane alt yazılı yabancı dizi izliyordum

sesini de kapatıyordum

o oynuyor ben dizi izliyordum dizi bitince de onunla kitap saati

anlaşmıştık böyle yürütüyorduk

yavaş yavaş oturtun anne zamanı kavramını
 
bende iki tane var, bu problemleri yasamadim o yuzden
ama pandemi sebebiyle eve tikildigimiz donemin basinda zok zorlandik,
benim calismam lazim, cocuklar ortak oyun istiyorlar haliyle falan,
neyse gunluk program yaptim,
saatlik, icinde tv de var ders de var, aile zamani da var.
Aile zamaninda esim de ben de isimizi birakip cocuklarla ilgilendik.
Ben onun disinda sadece odev zamaninda isi biraktim, esim de ayrica futbol saatinde cocuklari disari cikardi,
bu kadar,
onun disinda kendileri kendilerini oyaladilar, ben sadece materyalleri hazirladim.

Tabi kardes olmayinca sizin burada isiniz daha zor,
bir de aile faktoru varmis okudum,
ama yine de bir program yapin gunluk derim,
ilk haftadan degil ama sonrasinda cocuk da o programa ayak uyduracaktir.

bir de ben kendim cok kuralci birisi degilimdir,
evimizde nispeten az kural vardir diyebilirim,
ama o kurallara uymadiklarinda ciddi cezalar uygularim ( genelde tum hafta TV yasagi seklinde olur)
 
Kardesi olmadığı icin evde sizi oyun arkadaşı yapmış olabilir mi ? Belki kendi basına oynamaktan zevk almıyordur. Bizim kızlar mesela kendileri oynar ben katılmıyorum pek aralarına.
Birde yorucu olacak belli ama çocuğunuzun düzenini degıstırmeye çalışın. 4.5 yaşındaki bir çocuk gece 11 de yatmamalı. Öğle uykusu varsa onu kesebilirsiniz. 9 da yatağa girsin. Siz çok yıpranırsınız bu şekilde
 
Back