- 15 Ağustos 2017
- 491
- 525
- 103
Evet konu 9 yaşında ki kızım
Ben artık onun umursamazlığı ve ne dersem tersten yapmasından çok yoruldum. İnsan hiç mi öğrenmez? Hiç mi düzen nedir tertip nedir umursamaz?
Farkındayım yaşı küçük ama lafları inanın yaşından çokça büyük.
Mesela her sabah yataktan kalkınca yeleğini giymesini pandufunu giymesini söylemem gerek asla kendi kendine düşünemez. Ya da umursamaz desem daha doğru olur.
Ödevlerini en az on kez söylemem gerek ki yapsın. Çoraplarını hep sağdan soldan toplarım. Bunlar basit gibi gelebilir ama sürekli olunca inanın insan artık söylemekten yoruluyor. Yemek seçer ağlayarak yer yemeği. Sagolsunlar evde yemek seçmelerinden dolayı artık yemek yapmaktan nefret ediyorum.
Beslenmesine dikkat etmez su içmeye dikkat etmez ve sürekli hastalanır. Zaten alerjisi var
Çaresiz kaldim ve kendi çocuğum bana en büyük yük haline geldi.
En son bugün arkadaşı gelecekti tv izlemesin arkadaşıyla vakit geçirsin diye ben cagirdim.
Yarım saatimiz var ve ödevini yapıp pijamasını vs degistirmesi gerekiyor. Bende ütü yapıyorum. Zannediyorum ki o ödevini yapıyor. Ama bi gittim baktım kızım mandalina yiyerek dışarıyı izliyor. Şimdi bu durumda nasıl sakin kalabilirim. Hayatimizda her şey son dk olmak zorunda değil ki Çok yoruldum. Diyeceksiniz ki sen öğretememişsin ama küçük olan kardeşi asla öyle değil çok düzenli kurallara uyar karşılaştırmak için söylemiyorum ama ikisi de benim çocuğum.
Son olarak belirteyim ki kızım üstün yetenekli iki alandan bilsem öğrencisi ve ikisini de ilk girişte kazandı.
Benim durumumu yaşayan ve bir yol bulan var mı lütfen fikrinizi belirtir misiniz ? Şimdiden teşekkür ederim.
Ben artık onun umursamazlığı ve ne dersem tersten yapmasından çok yoruldum. İnsan hiç mi öğrenmez? Hiç mi düzen nedir tertip nedir umursamaz?
Farkındayım yaşı küçük ama lafları inanın yaşından çokça büyük.
Mesela her sabah yataktan kalkınca yeleğini giymesini pandufunu giymesini söylemem gerek asla kendi kendine düşünemez. Ya da umursamaz desem daha doğru olur.
Ödevlerini en az on kez söylemem gerek ki yapsın. Çoraplarını hep sağdan soldan toplarım. Bunlar basit gibi gelebilir ama sürekli olunca inanın insan artık söylemekten yoruluyor. Yemek seçer ağlayarak yer yemeği. Sagolsunlar evde yemek seçmelerinden dolayı artık yemek yapmaktan nefret ediyorum.
Beslenmesine dikkat etmez su içmeye dikkat etmez ve sürekli hastalanır. Zaten alerjisi var
Çaresiz kaldim ve kendi çocuğum bana en büyük yük haline geldi.
En son bugün arkadaşı gelecekti tv izlemesin arkadaşıyla vakit geçirsin diye ben cagirdim.
Yarım saatimiz var ve ödevini yapıp pijamasını vs degistirmesi gerekiyor. Bende ütü yapıyorum. Zannediyorum ki o ödevini yapıyor. Ama bi gittim baktım kızım mandalina yiyerek dışarıyı izliyor. Şimdi bu durumda nasıl sakin kalabilirim. Hayatimizda her şey son dk olmak zorunda değil ki Çok yoruldum. Diyeceksiniz ki sen öğretememişsin ama küçük olan kardeşi asla öyle değil çok düzenli kurallara uyar karşılaştırmak için söylemiyorum ama ikisi de benim çocuğum.
Son olarak belirteyim ki kızım üstün yetenekli iki alandan bilsem öğrencisi ve ikisini de ilk girişte kazandı.
Benim durumumu yaşayan ve bir yol bulan var mı lütfen fikrinizi belirtir misiniz ? Şimdiden teşekkür ederim.