Bizim de yeğen bindirmişti oğlumu kucağına 2 yaşlarındaydı. arkasından biz günlerce ağlama krizleri çektik arabada.Kesinlikle katılıyorum, siz 5 dakika mutlu edin diye ben çok daha mutsuz etmek zorunda kalıyorum deyince anlıyor bizimkiler. Ayrıca sizde ne kadar sertsiniz yaa ne olacak el kadar çocuk enişte bile olsa bir adamın kucağında oturup, her türlü kaza ihtimaline karşı gerçek bir arabayı yönetmek istiyorsa cık cık cık çok normal bir şey
Her defasında diye yazmam yanlış anlaşılmış sanırım istenilmeyen davranış sırasında bunu yapmak pedegogların da önerdiği iletişim şeklidir.. İletişim aracı olarak yerinde kullanırsanız sorun yok koşullanma aracı olarak kullanırsanız evet sorun yaşanır.
Anneleri rahat bıraksalar çocuk yetiştirme konusunda çok daha iyi bireyler yetişecek ama
Kötü anne, sert anne oldumay bir de köy yolunda binecekmiş yağmur yağıyor yerler vıcık vıcık çamur
Çok sertsin şekerim çok, hiç ihtimalleri düşünmüyorsun İşte o kısım onların umurlarında değil, görmüyorlar ya. Zannediyorlar ki biz çocuğu mutlu ettik, çok eğlendi falan, arkasından ana babaya işkenceBizim de yeğen bindirmişti oğlumu kucağına 2 yaşlarındaydı. arkasından biz günlerce ağlama krizleri çektik arabada.
Sırf kafaları şişmesin diye ağlamasına müdahale ediyorlar.Su an yaz tatili için anneannedeyiz,yeğenim telefona alıştırılmıs, bizimkini de zapt edemedim başta telefonu kaptırdık.Baktim ihlal ediyor kendi telime yasak getirdim,eve dönünce benimkini isteyemesin,anneanneninkini alıyor biraz sabah biraz akşam.Sabah kahvaltı öncesi baktım tel elinde, kahvaltı etmedi düzgün,teli aldım bu tabak bitecek yoksa tel yok ki tel tablet vermek asla benim işim değil,yırttı kendini dede bir yandan anneanne, yenge bir yandan müdahale ediyor ağlatma ver şeklinde.Vermedim o da sustu bir şekilde.Aglar ağlar susarci biri değildim ama buna mecbur kalınıyormus.
Bu ben işte. Neymiş çocuğu çok sıkıyormuşum çok disiplinliymişim.E bu çocuk benimle yaşıyor. sizin 5 dk ilginizle sonsuz şımartmalarınız yüzünden çocuğun düzeni bozuluyor. Çok hareketli bir çocuğum var ve sınırları kolaylıkla ihlal edebiliyor bu yüzden bazı konularda sınır koymamız gerekiyor ki bunu pedagog eşliğinde yaptık.
En son ablamı bozdum yeter dedim ya karışma çocuğuma ben senin çocuklarına karışıyor muyum eleştirmek sana mı kaldı dedim. Neymiş çocuk istiyorsa ağlatmamalıymışım. İstediği ney eniştesi araba sürerken o da kucağına oturup beraber sürecekmiş
İşte ben de sırf anneanne babaanne ses çekmesin ya da acimasin diye yapılan hataların düzeltmelerin yapıyorum sanırım.İyi ki aynı sehirde olmayacağız,anne ve çocuk olarak müdahalesiz kalacak olmak nimetmiş.İyi gene otoban değilmiş en azından kamyon ,200le falan giden araba yok. En fazla tarlaya girer arada girmişken de üründen yürütürdünüz
İşte o kısım onların umurlarında değil, görmüyorlar ya. Zannediyorlar ki biz çocuğu mutlu ettik, çok eğlendi falan, arkasından ana babaya işkence
Evet çok hassas yaşlar 0-6 arası.Bu dönemdeki sorun çözme biçimimizle onlara gelecekte sorun çözme becerisi konusunda bir nevi rehber oluyoruz o sebepten pedagog ile mutlaka görüşerek bu durumu yönetmek istiyorum
Sırf kafaları şişmesin diye ağlamasına müdahale ediyorlar.Su an yaz tatili için anneannedeyiz,yeğenim telefona alıştırılmıs, bizimkini de zapt edemedim başta telefonu kaptırdık.Baktim ihlal ediyor kendi telime yasak getirdim,eve dönünce benimkini isteyemesin,anneanneninkini alıyor biraz sabah biraz akşam.Sabah kahvaltı öncesi baktım tel elinde, kahvaltı etmedi düzgün,teli aldım bu tabak bitecek yoksa tel yok ki tel tablet vermek asla benim işim değil,yırttı kendini dede bir yandan anneanne, yenge bir yandan müdahale ediyor ağlatma ver şeklinde.Vermedim o da sustu bir şekilde.Aglar ağlar susarci biri değildim ama buna mecbur kalınıyormus.
Heh işte benim oğlumun istekleri de tıpkı direksiyona geceyim tarzında istekler
Her hafta aynısını yaşıyorum, sil başa dönüyoruz.Anneleri rahat bıraksalar çocuk yetiştirme konusunda çok daha iyi bireyler yetişecek ama
Kötü anne, sert anne oldum
Aynen her cocuk farkli karakterlerde.2 cocuk annesi olarak ben de bire bir yasadim bu farkliliklari.
Küçük oğlum kulaklarını tıkar ‘anne bıktım başım ağrıyor ağlatma şunu’ diye.
Ben bu işi "burada sana ses çıkarmıyorum ama eve dönünce benim kurallarımın geçerli olacağını unutma" diyerek çözdüm. Bende işe yaradı.Her hafta aynısını yaşıyorum, sil başa dönüyoruz.
Artık bu kural meselesinin cılkı çıktı, bana verdikleri cevap ‘burası anneannemin evi, senin kuralların geçersiz sen kendi evinde dinlet bize’ e bu yüzü kimden alıyorlar, ailemdem
Nerdeyse boyuna geldi büyük oğlan annemin, hala kucağında el yıkatmaya çalışıyor, ayakkabı giydiriyor, tepside yemek yediriyor falan.
Eve dönünce ne oluyor, biz 1 yaşa dönmüşüz ve yapmadığım her şey için kavga kan ter gözyaşı
Her ailemle görüştüğümde annemle kavga etmekten başka bir şey yapmıyoruz, kadın beni hesaba almıyor ki.
Madem öyle deyip artık çocukları yatılı yolluyorum, ben kafa dinliyorum.
4 yaş aralı iki çocuğum var. Ben de aynı kuralları uyguladım ikisine, büyük kaçamayacağını bildiğinden çok aksilik yapmaz ama küçük aklınızı karıştırıp kaytarmak için her şeyi yapıyor. Nadiren başarılı oluyor ama denemekten asla vazgeçmiyor. Mizac gerçekten çok önemli, ikisini de ben büyüttüm ama iki ayrı kutup gibiler, benzer yanlarını bulmam çok zor.
Bu tamamen yetiştirme hatası, sonradan gelen küçük tatlı bebek, herkes etrafında pervane olmuş, anne hayır demiş büyük abla yapmış, büyük abla hayır demiş baba yapmış, bu faciayı kendi elleriyle yaratmışlar. Hiçbir çocuk doğuştan böyle olmaz.
Yeni nesil cocuguMerhaba hanımlar, 4 yaşını doldurmak üzere olan bir oğlum var.Dogdugundan beri ağlıyor,hep zor bir bebek/çocuk olmuştur,bana mi zor geliyor onu da merak ediyorum
7 aylıktan beri annem bakıyordu ben yokken, Şubat Haziran arası yarım gün kreşe verdim.Kresten aldıktan sonra çok daha ağlak, kaprisli,inatçı bir çocuk oldu.
Hayırdan yoktan asla anlamıyor, bişey istiyorsa derhal alınacak, yapılacak.Makul olmayan her şeyi almak yapmak istiyor ben de haliyle reddediyorum nedenini açıklayarak anlatmaya çalışıyorum dinlemiyor sadece bağırıyor ağlıyor istediği şeye odaklanıyor sadece ve sadece.Yanimda kim varsa haşati çıktı çocuğun dediğini yap da sussun diyor, hatta bunu biraz döv birsz senden çekinmesi lazım diyen de oldu,ben mi çocuğu egitemiyorum anlamadim çok yıprandım.Cocugu asla ikna edemiyorum,oysaki kendisine hep doğruyu söylerim örnek olmaya çalışıyorum ama yok boşa çabaliyorum.Gun içerisinde çok çok basit şeylerden yeri göğü inletiyor,olmayacak olanı ben de iki kat inatla reddediyorum yapmıyorum senin için yapacak bir şeyim yok deyip o an onu ağlamaya bırakıyorum.İnatlasinca o da inatci olur yorumuyla karşılaşıyorum bu defa da.Ne yapacağımi şaşırdım.
Öyle eşyalara zarar veren orayı burayı karıştıran bir çocuk değildir fakat çok hareketli, asla oturmaz yerinde durmaz.Surekli bir şeylerle oyalanmak istiyor.Onu alıp nereye gidersem yanımda götürmek istiyorum fakat dışarıda iki dk sonra eve dönelim diye yirtiniyor yollarda rezil oluyoruz.Evde de o ne yapıyorsa ons eşlik etmemi istiyor.Yemek yapamıyorum,teli elime sadece WC de o görmeden alabiliyorum çünkü teli birak diye sinirlenip bağırıyor,zorla mutfağa gidip müzik açsam odadan yanıma gelip başım şişti kapat diyor,bir arkadaşımla bir yerde oturmaya gitsem tmm hadi artık gidelim diyor iki dk sonra, yani anlayacağınız beni aşırı kısıtlıyor.Oturup onunla meşgul olacağım çizgi film izleyeceğiz,LEGO yapacağız, kitap inceleyeceğiz,boyama yapacağız vs vs.. Devamlı bunlarla mi meşgul olacağım, sıkılıyorum kendimle kalamiyorum.
Bir yerlerde yanlışlık mı yapıyorum, şımarttim mi sizinkiler de böyle mi..çok bunaldım çok
yapacak bısey yok Allah sabır wersın bızlere Sizinle ilgili değil muhtemelen anneniz baktığı için, onun etkileri bunlar. Büyükler ile büyüyen çocuklarda genelde oluyor bunlar. Sanırım sizin sert durmanız ve tavizsiz olmanız, anneniz veya diğer büyüklerle siz yokken uzun süre başbaşa en azından bir süre bırakmamanız aklıma gelen çözüm.Merhaba hanımlar, 4 yaşını doldurmak üzere olan bir oğlum var.Dogdugundan beri ağlıyor,hep zor bir bebek/çocuk olmuştur,bana mi zor geliyor onu da merak ediyorum
7 aylıktan beri annem bakıyordu ben yokken, Şubat Haziran arası yarım gün kreşe verdim.Kresten aldıktan sonra çok daha ağlak, kaprisli,inatçı bir çocuk oldu.
Hayırdan yoktan asla anlamıyor, bişey istiyorsa derhal alınacak, yapılacak.Makul olmayan her şeyi almak yapmak istiyor ben de haliyle reddediyorum nedenini açıklayarak anlatmaya çalışıyorum dinlemiyor sadece bağırıyor ağlıyor istediği şeye odaklanıyor sadece ve sadece.Yanimda kim varsa haşati çıktı çocuğun dediğini yap da sussun diyor, hatta bunu biraz döv birsz senden çekinmesi lazım diyen de oldu,ben mi çocuğu egitemiyorum anlamadim çok yıprandım.Cocugu asla ikna edemiyorum,oysaki kendisine hep doğruyu söylerim örnek olmaya çalışıyorum ama yok boşa çabaliyorum.Gun içerisinde çok çok basit şeylerden yeri göğü inletiyor,olmayacak olanı ben de iki kat inatla reddediyorum yapmıyorum senin için yapacak bir şeyim yok deyip o an onu ağlamaya bırakıyorum.İnatlasinca o da inatci olur yorumuyla karşılaşıyorum bu defa da.Ne yapacağımi şaşırdım.
Öyle eşyalara zarar veren orayı burayı karıştıran bir çocuk değildir fakat çok hareketli, asla oturmaz yerinde durmaz.Surekli bir şeylerle oyalanmak istiyor.Onu alıp nereye gidersem yanımda götürmek istiyorum fakat dışarıda iki dk sonra eve dönelim diye yirtiniyor yollarda rezil oluyoruz.Evde de o ne yapıyorsa ons eşlik etmemi istiyor.Yemek yapamıyorum,teli elime sadece WC de o görmeden alabiliyorum çünkü teli birak diye sinirlenip bağırıyor,zorla mutfağa gidip müzik açsam odadan yanıma gelip başım şişti kapat diyor,bir arkadaşımla bir yerde oturmaya gitsem tmm hadi artık gidelim diyor iki dk sonra, yani anlayacağınız beni aşırı kısıtlıyor.Oturup onunla meşgul olacağım çizgi film izleyeceğiz,LEGO yapacağız, kitap inceleyeceğiz,boyama yapacağız vs vs.. Devamlı bunlarla mi meşgul olacağım, sıkılıyorum kendimle kalamiyorum.
Bir yerlerde yanlışlık mı yapıyorum, şımarttim mi sizinkiler de böyle mi..çok bunaldım çok
