Senin de benim gibi kısıtlama sorunun varmış. gerçekten artık bu kadar yetişkin yaşa gelmişken bazı kararları kendin verememek çok kötü. Gerek özgüven eksikliği gerekse asosyallik olsun bir çok problem yaratıyor insanda. bu gibi ailelere sahip olanlar aynı zamanda psikolojik destek almaları da şart benceBenim pek dışarı olayım yoktur ama kız kardeşim dışarı çıktı geçen gün, sahilde arkadaşıyla biraz voleybol oynamak istemişler. Bu arada kardeşim 18 yaşında. Her neyse, 1 saat sonra filan aradılar, cevap vermedi. Her zamanki huyu. Telefonu sessize alır, bakmak aklına gelmez. Babam hemen panik oldu çıktı gitti sahilde onu aramaya. Annem deseniz evde tutturmuş kardeşin kayboldu diye. Sonra arkadaşını arama geldi aklımıza, öğrendik ki beraber başka bir yere uğramışlar.
Bunu bana da yaparlar. nişanlılığım boyunca bir kez olsun kafam rahat çıtığımızı hatırlamam. Hep diken üstündeydik. Durmadan ararlardı, geç kalma şansı zaten yok. En son birgün beni almaya gelmişti, babam izin vermedi inanabiliyor musunuz? ne evde oturup konuşmamıza ne de dışarda zaman geçirmemize izin vermediler.
Ben de birgün çıktım izin almadan, istediğim gibi vakit geçirdim, eğlendim. Babam aradı ikimize de fırça çekti kapattı. Takmadım ben. Akşam eve geldim suratlar beş karış. İlk fırsatta hakaretlere başladılar tabi. Artık umursamıyorum cidden.
Sizin babanız yine çıkmanıza izin vermiş. Bizde o da yok
Senin de benim gibi kısıtlama sorunun varmış. gerçekten artık bu kadar yetişkin yaşa gelmişken bazı kararları kendin verememek çok kötü. Gerek özgüven eksikliği gerekse asosyallik olsun bir çok problem yaratıyor insanda. bu gibi ailelere sahip olanlar aynı zamanda psikolojik destek almaları da şart bence
Nişanlıyım düğünüme 5 aydan kısa bir süre var eşyalarla uğraşıyoruz bu aralar. Bugun de eşya telaşındaydık nişanlımla. İstanbulda yaşıyoruz fakat evlerimiz biraz uzak nişanlımla. Eşya telaşından yorulup bulunduğumuz yerde nişanlımın evine yakın olduğu için onlara gidip çay içtik hep beraber. Aksam Saat 9 civarı çıkıp 10a tam gelmeden eve döndüm. Evde ne tepki gördüğümü ne siz sorun ne ben söyleyeyim. Bu saatte eve nasl gelirmişim. Utanarak söylüyorum ama Bi güzel baba dayağı da yedim bu yaşta. Şoktayım şuan. Sizce bu durumda kim haklı sizler de bu gibi tepkiler yaşadınız mı hiç ?
Insanlar boyle anne babalar yuzunden evlılıgı kurtuluş olarak görüyor zatenEvliligi ''kurtulus'' olarak goren zihniyet var oldukca bu baskilar suregelecek....
kesinlikle katılıyorum. baskı baskı baskı yani suya bile parmağınızı dayayıp baskı yapınca fışkırıyor değil mi? ne yapsın bu kızlar bir şekilde kaçıp uzaklaşıp kişiliklerini kazanmak zorundalar sanki körlemesine yürümek gibi önlerine çıkan ilk fırsatta yaşadıkları baskıdan kurtulmak isteyecekelr. ben çok haklı görüyorum. sıkıntı baskıcı aile yapısında. her türlü suçun günahı onlar bence..Insanlar boyle anne babalar yuzunden evlılıgı kurtuluş olarak görüyor zaten
Herkes bir an once evlen kurtul demis de ben oyle dusunmuyorum. Kurtulus olarak yapilan evliliklerin sonucunu hepimiz goruyoruz. Bu kafalar duzelmedikce daha cok kadin cinayetleri okuruz 3.sayfa haberlerinde.Insanlar boyle anne babalar yuzunden evlılıgı kurtuluş olarak görüyor zaten
bu yüzden iş kısır döngüye giriyor aile baskısından kaç evlen eş baskısından kaç eve dön toplum baskısından kaç yeniden evlen eş baskısından artık patla ve sonun olsun.. ama hep bir erkek ve hep bir baskı sadece türü farklı..Herkes bir an once evlen kurtul demis de ben oyle dusunmuyorum. Kurtulus olarak yapilan evliliklerin sonucunu hepimiz goruyoruz. Bu kafalar duzelmedikce daha cok kadin cinayetleri okuruz 3.sayfa haberlerinde.
Orası öyle tabii ki, ama konu sahibi kaç yasında bilmiyorum ama sonucta nisanlanmıs bir insan sorumluluk sahibi bir insan, babasından dayak yemeyi nasıl yedirebilir? Ben beni bir birey olarak görmeyen bir aile ile yasamaya devam etmektense kendi verdigim kararların sonuclarına katlanmayı tercih ederim. Cunku belli bir yastan sonra aile icinde kisi bireyselliginden uzaklasıyor, kaç yasına gelirsen gel hala cocuk oluyorsun cunku.Herkes bir an once evlen kurtul demis de ben oyle dusunmuyorum. Kurtulus olarak yapilan evliliklerin sonucunu hepimiz goruyoruz. Bu kafalar duzelmedikce daha cok kadin cinayetleri okuruz 3.sayfa haberlerinde.
Akli olan okuyup iyi bir meslek sahibi olana dek ugrasir. Kendini kurmanin ancak bu versiyonunu anlayabilirim..bu yüzden iş kısır döngüye giriyor aile baskısından kaç evlen eş baskısından kaç eve dön toplum baskısından kaç yeniden evlen eş baskısından artık patla ve sonun olsun.. ama hep bir erkek ve hep bir baskı sadece türü farklı..
Bu sekilde koskoca kızı döverek kişiliğine nasıl bir saygısızlık etmis babası nasıl ezmiş resmen okurken ben utandım. Bizim toplumumuzda bireye saygı yok ki, aile icinde cocuk sıfatından kurtulmak imkansız. Cok uzuldum gercekten de. En azından evlenince kendi hayatı olur hic degilse kendi kişiliği ile yasar boyle aile baskısı altında degil. O kadar uzuldum ki anlatamam. Ben olsam hemen kaçar evlenirdım vallakesinlikle katılıyorum. baskı baskı baskı yani suya bile parmağınızı dayayıp baskı yapınca fışkırıyor değil mi? ne yapsın bu kızlar bir şekilde kaçıp uzaklaşıp kişiliklerini kazanmak zorundalar sanki körlemesine yürümek gibi önlerine çıkan ilk fırsatta yaşadıkları baskıdan kurtulmak isteyecekelr. ben çok haklı görüyorum. sıkıntı baskıcı aile yapısında. her türlü suçun günahı onlar bence..
sıkıntı şu ki (konu sahibini tenzih ederek söylüyorum) baskı altında büyüen çocukların kişiliği gelişemediği için eş seçimlerinde başarısız olabilliyorlar. insanın ne istediğini bilmesi için önce kendini tanıması lazım. sayfalarca yazsam yine içim soğumaz öyle kızıyorum ailelere..Bu sekilde koskoca kızı döverek kişiliğine nasıl bir saygısızlık etmis babası nasıl ezmiş resmen okurken ben utandım. Bizim toplumumuzda bireye saygı yok ki, aile icinde cocuk sıfatından kurtulmak imkansız. Cok uzuldum gercekten de. En azından evlenince kendi hayatı olur hic degilse kendi kişiliği ile yasar boyle aile baskısı altında degil. O kadar uzuldum ki anlatamam. Ben olsam hemen kaçar evlenirdım valla
Ayri eve cikmak guzel de o evi kendi basina nasil cekip cevirecegin onemli. Cesaretin var mi? Acikcasi benim yok. Ailemin evinde cok mutluyum yeri gelir baski da yaparlar. Ama hicbir koca sevgisi anne babanin ilgi ve sefkatini veremez bir kadina.Orası öyle tabii ki, ama konu sahibi kaç yasında bilmiyorum ama sonucta nisanlanmıs bir insan sorumluluk sahibi bir insan, babasından dayak yemeyi nasıl yedirebilir? Ben beni bir birey olarak görmeyen bir aile ile yasamaya devam etmektense kendi verdigim kararların sonuclarına katlanmayı tercih ederim. Cunku belli bir yastan sonra aile icinde kisi bireyselliginden uzaklasıyor, kaç yasına gelirsen gel hala cocuk oluyorsun cunku.
Benim ailem hicbir seyimi kısıtlamaz, istediğim her seyi de yaparım yediğim önümde yemediğim arkamda evim arabam her şeyim var tamam. Ama bazen eve sıgamıyorum keske evlensem diyorum cunku aynı sehirdeyken ayrı bir evde yasama şansım yok, o yüzden bazen keske kendi evim kendi düzenim kendi hayatım olsa diyorum. O kadar bunalıyorum ki bazen. Evlenmek tek çözüm yolu gibi geliyor.
çok doğru ama ergenlik psikolojisindeçocukların pek azı kendiliklerinden okuma yola gidiyor bu noktada da aile yönlendirmesi gerekli. o kafayla çocuk neyi tercih eder yıllarca o baskıya katlanıp okumayı mı sevdiği adamla kaçmayı mı. şu yaşımızda ilkini seçeriz ama o yaşta maselef ikinci cazip geliyor. ve bu seçimin günahıda baskıcı ailenin çocuğun değil. çocuk itildiği yolda ilerliyor.Akli olan okuyup iyi bir meslek sahibi olana dek ugrasir. Kendini kurmanin ancak bu versiyonunu anlayabilirim..
Hicbir zaman o kadar edilgen bir karaktere sahip olmadim. Annem daima bir erkege bagli kalamayacagim kadar ozgur bir irade yapisini asiladi bana. O yuzden kacarak evlilik fikri "bir erkegi kurtulus olarak gormek" kadini asagilan bir zihniyet benim zannimca. Kadin kendini kurtaracaksa okuyarak iyi bir meslek sahibi olarak kendini kurtarmalidir.çok doğru ama ergenlik psikolojisindeçocukların pek azı kendiliklerinden okuma yola gidiyor bu noktada da aile yönlendirmesi gerekli. o kafayla çocuk neyi tercih eder yıllarca o baskıya katlanıp okumayı mı sevdiği adamla kaçmayı mı. şu yaşımızda ilkini seçeriz ama o yaşta maselef ikinci cazip geliyor. ve bu seçimin günahıda baskıcı ailenin çocuğun değil. çocuk itildiği yolda ilerliyor.
işte aile yapısı öenmli. sizin aileniz size özgür irade yapısını aşılamış yine şanslıymışsınız. ama baskıcı bir aile özgür irade yapısını aşılamaz işine gelmez ayrıda zaten bilmez onun ne olduğunu. dolayısıyla kendi seçimlerimizle hayatlarımızla kıyaslayamayız. benim ailem kafası rahat insanlardı ben üniveristede ailemle aynı şehirdeyken ayrı yaşamaya başladım. şimdi nişanlısıyla 9 da geldiği için dayak yiyen bir kıza kendimden yola çıkarak yorum yapamam mesela değil mi? aynı şey..Hicbir zaman o kadar edilgen bir karaktere sahip olmadim. Annem daima bir erkege bagli kalamayacagim kadar ozgur bir irade yapisini asiladi bana. O yuzden kacarak evlilik fikri "bir erkegi kurtulus olarak gormek" kadini asagilan bir zihniyet benim zannimca. Kadin kendini kurtaracaksa okuyarak iyi bir meslek sahibi olarak kendini kurtarmalidir.