- 2 Temmuz 2018
- 3.505
- 4.026
- 53
- 34
- Konu Sahibi bookermoon
-
- #21
İnanın ilgilenmiyor değilim, önce dinlerim, işyerinde ne yapmış ne etmiş, bugün nasıl... Ama sonu gelmiyor, örneğin tuvalete gitmek için kalktığımı görür, tuvaletin önüne kadar konuşarak bana eşlik eder. Diğer insanlarla çok az konuşur benimle hiç susmuyor.Ben önce eşimle ilgilenirim, sonra kitabımı okurum. Zaten birbirimize çok az vakit ayırabiliyoruz gün içinde. O zamanı da kaybetsek evliliği mutlu sürdürmek zor olur diye düşünüyorum. Ama "ayağımı tutuyor" kısmına gülümsedim yakendinize zaman ayırmak istediginizi anlıyorum. Bende ayirmaya çalışıyorum. Eşinizle bunu uygun bir dille konuşabilirsiniz.. Mesele onu istememek veya kırmak degil sonuçta
:) yok yok, o daha kötüPupg oynatmaya başlayın
Merhabalar hepinize. Fikirlerinize ihtiyacım var, çünkü kendim bir yol bulamaz oluyorum artık. 28 yaşında, bir bebeği olan, şuan çalışmayan bir kadınım. Sorunum şu, eşim iyidir hoştur, aramızdaki sevgi ve saygı oldukça kuvvetlidir. Fakat son zamanlarda beni çok bunaltıyor. (Aslında hep böyleydi ama benim tahammülüm azaldı). Örneğin, akşam uzanmışım kitap okuyorum, elleri sürekli üzerimde, ya bacağımı okşar ya boynuma dokunmaya çalışır, hiçbirşey yapmazken bile ayağımı tutar. Sonra sürekli benimle muhabbet etmek ister. Kendisi böcekbilime, uzay, zaman, teknoloji, ve daha birsürü şeye ilgilidir. Yeni öğrendiği bilgileri bana anlatır hergün ama hergün. Evet bende çok seviyorum bunları dinlemeyi ama herzaman olmuyor işte. Gün boyu çocukla ilgilen, ev temizle, yemek yap derken çocuğu uyutunca birazcık sessizlikte kitap okuyup dinlenmek istiyorum. Ama ne mümkün. Bazen kitabımı alıp başka odaya geçtiğim oluyor, bugün burda takılacağım çok yorgunum, diye ama ozamanlar da çok kırıldığını hissedebiliyorum. Biliyorum çoğunuz kızacaksınız ve haklısınız, ilgilenmese de burda ağlayıp, kocam benimle ilgilenmiyor, konusu açacaktım. Şikayetçi değilim ama gerçekten herzaman olmuyor. Bunu onunla konuşsam ama nasıl desem hiç fikrim yok. Sizler olsanız ne yapardınız? Ne önerirsiniz?
Onun ne söylediğini çok iyi anlıyorum. Dediğim gibi şikayetim bunun sürekli olmasından.Hadi aksama kadar kafan şisti adamin soylediklerini anlamiyorsundur ve sessizlik istiyorsundur tamam da dokununca ne oluyor? Hatta agrin varsa birak masaj yapsin iyi geliyor valla biz aksamlari sira sira masaj yapiyoruz. Kitap alip odaya gitmek neymiş. Koltuğun uzak kösesinde bir sure otursam "bu akşam niye boylesin" der adam. Siz de biraz simariklikta olmuş.
Adamin yaptigi fazla olan birsey yok ortada
Valla demeden duramıcam ,yoksa çatlarim..daha ne istiyom be bacım esi saçını okşasın diye konu açanlar var burada....sevgi rahatsız etmez sevgi insanı var eder ne güzel iste
[/QUOT aynı benim gibi benim ki de gelir yemek yer yatar yanına oturmadan ayy dur yorgunum der bir şey anlatacak olsam kaçar konu sabihi daha ne istiyor sa
Ben aynı eşiniz gibiyim. Sürekli eşime dokunurum,severim. Kitap okurken bile sohbet etmeye çalışırım. Sıkılıp bunalabileceği hiç aklıma gelmemişti.umarım sıkılmıyordur :) Kişi kişiyi kendi gibi bilirmiş. Ben yakın teması,sıcaklığı çok severim. O yüzden de karşımdakininde hoşlanacağını düşünürün her zaman. Çocuklarıma karşı da böyleyim. Eşinizde belki bu temaslardan mutlu olduğunuzu sanıyordur. Açıkça konuşun diyemeyeceğin. Zira eşim bana gelse dokunma dese çok bozulur hatta küserdim.
İlgi güzel şey elbette, fakat bazen insan öylece uzanmak istiyor.Bende böyleyimeşim şakayla işte dinleniyorum ben falan diyo ama tabi memnun o da ama ya ilerde böyle olursa şikayet eder benden kaçarsa
Kitap okurken insan zaten bir muhabbetin ortasında gibi oluyor, düşünün ki iki kişi aynı anda birşey anlatıyor. Bende bazen kitabı kapayıp onunla sohbet ederim fakat bence herkesin kendine ait zamanı olmalı.Ben aynı eşiniz gibiyim. Sürekli eşime dokunurum,severim. Kitap okurken bile sohbet etmeye çalışırım. Sıkılıp bunalabileceği hiç aklıma gelmemişti.umarım sıkılmıyordur :) Kişi kişiyi kendi gibi bilirmiş. Ben yakın teması,sıcaklığı çok severim. O yüzden de karşımdakininde hoşlanacağını düşünürün her zaman. Çocuklarıma karşı da böyleyim. Eşinizde belki bu temaslardan mutlu olduğunuzu sanıyordur. Açıkça konuşun diyemeyeceğin. Zira eşim bana gelse dokunma dese çok bozulur hatta küserdim.
Bir aralar oda benden önce uyurdu ozaman çok güzel oluyordu :) Ama şimdi onuda bıraktı. Canı sağolsunBen sizi anlıyorum, eşim de eşiniz gibidir. Diğer koltuğa geçse niye ayrı oturuyorsun der alınır :)
Bizim iki küçük çocuğumuz var çocuklar uyuduktan sonra kahve,çay keyfi yapıyoruz, muhabbet ediyoruz, sonra ben kitap yada dergi okumaya çalışırım ama eşim birçok kez böler okumamı. Allah'tan benden erken uykusu gelir insanda yatak odasına geçmez yanımda uyur muhakkak. O arada kendi kendime kalıyorum bir saat. İnsan özlüyor sessizliği.
Sizin sıkıntıniz cocugun küçüklüğünden kaynaklanıyor bence, o tuvalete zor gidilen zamanlari yasadik biliyorum o zaman bir 10 dk kendinle kalmak bile cok iyi geliyor insana.biraz uzun da olsa gecici bir süreçteki bu ruh hali icin oyle bir adamı incitmemek lazim incitmeden anlatabilmek. Kendime benzettim ben de esime yanasiirm hep ama o istemez, nadir dee olsa benim de istemediğim olur gerçi :) yani iyi yanından bakarsak esiniz evci, sefkatli ve dokunmayı cok seven birisi bence şanslısıniz..ayrica disaridaki dünyada, çalışırken biraz stresli hem de insanlara mesafeli davranıyoruz insan evde kendi gibi rahatça davranıp eşiyle sohbet etmek isteyebiliyor, genelde kadinlar da olur bu ama esinizde de var bu durum anladığım kadarıyla.. arkadaşa su sekilde katiliyorum calismadiginiz icin cocuk büyüdükçe kendinize illa ki zaman yaratacaksiniz su anda öyle olmadığı icin sikintidasiniz o da normal. Diğer bir arkadaşın da dediği gibi orayla burayla oynamasin diye yaslanmak iyi fikirÇalışmıyorum değil, ev içinde de sürekli çalışmış olduğuma inanıyorum. Sadece çocuğu uyutunca vaktim oluyor, tam şuan mesela. Oda ayağımda uyuyor, bırakınca ağlıyor, diş dönemi yüzünden. Yani aslında hiç boş vaktim yok. Lavaboya bile zor gidiyorum bazen.
Ya da bahsettiğiniz şey bence. Eşim dışarıdan çok sessiz ve konuşmayı sevmeyen bir tiptir. Sanırım bitek benimle iletişim kurduğu için böyle oluyor. Asla bu yüzden kırmam onu, bu sebepten sizlere danışıyorum. :)Sizin sıkıntıniz cocugun küçüklüğünden kaynaklanıyor bence, o tuvalete zor gidilen zamanlari yasadik biliyorum o zaman bir 10 dk kendinle kalmak bile cok iyi geliyor insana.biraz uzun da olsa gecici bir süreçteki bu ruh hali icin oyle bir adamı incitmemek lazim incitmeden anlatabilmek. Kendime benzettim ben de esime yanasiirm hep ama o istemez, nadir dee olsa benim de istemediğim olur gerçi :) yani iyi yanından bakarsak esiniz evci, sefkatli ve dokunmayı cok seven birisi bence şanslısıniz..ayrica disaridaki dünyada, çalışırken biraz stresli hem de insanlara mesafeli davranıyoruz insan evde kendi gibi rahatça davranıp eşiyle sohbet etmek isteyebiliyor, genelde kadinlar da olur bu ama esinizde de var bu durum anladığım kadarıyla.. arkadaşa su sekilde katiliyorum calismadiginiz icin cocuk büyüdükçe kendinize illa ki zaman yaratacaksiniz su anda öyle olmadığı icin sikintidasiniz o da normal. Diğer bir arkadaşın da dediği gibi orayla burayla oynamasin diye yaslanmak iyi fikir
sevgilimle ben olmuşsunuzMerhabalar hepinize. Fikirlerinize ihtiyacım var, çünkü kendim bir yol bulamaz oluyorum artık. 28 yaşında, bir bebeği olan, şuan çalışmayan bir kadınım. Sorunum şu, eşim iyidir hoştur, aramızdaki sevgi ve saygı oldukça kuvvetlidir. Fakat son zamanlarda beni çok bunaltıyor. (Aslında hep böyleydi ama benim tahammülüm azaldı). Örneğin, akşam uzanmışım kitap okuyorum, elleri sürekli üzerimde, ya bacağımı okşar ya boynuma dokunmaya çalışır, hiçbirşey yapmazken bile ayağımı tutar. Sonra sürekli benimle muhabbet etmek ister. Kendisi böcekbilime, uzay, zaman, teknoloji, ve daha birsürü şeye ilgilidir. Yeni öğrendiği bilgileri bana anlatır hergün ama hergün. Evet bende çok seviyorum bunları dinlemeyi ama herzaman olmuyor işte. Gün boyu çocukla ilgilen, ev temizle, yemek yap derken çocuğu uyutunca birazcık sessizlikte kitap okuyup dinlenmek istiyorum. Ama ne mümkün. Bazen kitabımı alıp başka odaya geçtiğim oluyor, bugün burda takılacağım çok yorgunum, diye ama ozamanlar da çok kırıldığını hissedebiliyorum. Biliyorum çoğunuz kızacaksınız ve haklısınız, ilgilenmese de burda ağlayıp, kocam benimle ilgilenmiyor, konusu açacaktım. Şikayetçi değilim ama gerçekten herzaman olmuyor. Bunu onunla konuşsam ama nasıl desem hiç fikrim yok. Sizler olsanız ne yapardınız? Ne önerirsiniz?
Dert herzaman büyük olacak değil ki. Ayrıca çok ağır bir lohusa depresyonu geçirdim etkileri hala süren, belkide bu yüzden kendimi dinlemek istiyorum bazen. Haset edilecek hiçbirşey yok. Hele ben en son kıskanılacak kişiyim, çünkü hayatım daha yeni düzelmeye başlıyor.Vay canına şunu da dert etmiş hatun . Yoksa biz haset edelim diye mi açılmış bu konu bilemedim
Bende bundan korkuyorum. Hevesini söndürmeyi asla istemem. Sohbeti çok hoşuma gidiyor zaten. Sadece bazen birazcıcık sessizlik istediğim oluyor.sevgilimle ben olmuşsunuz
sevgilime yolda gördüğüm böcekten tutun çiçeğe her şeyi anlatırdım:))
bir gün isyan etmişti her şeyi bana anlatmasan bazı şeyleri arkadaşlarınla konuşsan diye
ve çoğu zaman dinlememeye başladı
şimdilerde ise kopukluk başladı aramızda ve o çabalıyor iletişimi sürdürmek için
artık hiç konuşasım gelmiyor o kadar sıkılmışım ki iletişimsizliğe o kadar alışmışım ki soğudum onunla ir şeyler paylaşmaktan
arada üzülüyor eskiden benimle böyle konuşurdun filan diyor neden artık öyle değil diyor
sanırım ayrılcam yakın zamanda
bilmiyorum bence kıymetini bil ya
en azından günde bir saat ona ayırsan ne var ki sanki
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?