Merhaba,
Eşimle huzurlu, stabil, sorunsuz ve mutlu bir evliliğimiz var. 6 yıl mesafe ilişkisi sonrası yaklaşık 2 yıldır evliyiz. Biz çok mutlu ve hiç tartismasiz yasamamiza rağmen çevremdeki herkesten negatif yorum-elestiri alıyoruz. Sizce bizim değişmemiz gerekir mi? Normal değil miyiz? Bir şeyler eksik mi, bir şeyleri mi kaçırıyoruz?
Sorun şu ki, biz çok bireysel yaşayan bir çiftiz ve böyle çok mutluyuz. Örnekler: mesela akşam yemeğinde ben bir şey dinlemekten yavaş yavaş yemekten hoşlanıyorum, eşim hızlı ve çalışırken ya da bir şeyler izlerken bu sebeple çoğunlukla ayrı yemek yiyoruz. Uyuma ve uyanma saatlerimiz farklı, bu sebeple ikimiz de evden çalışmamıza rağmen farklı saatlerde kahvaltı yapıyoruz ya da yatağa gidiyoruz. Tabi günaydın iyi geceler sarilmalarimiz var :) evden çalışsak bile kahve molalarimiz vb farklı.
Tek tatile gitmekten hoşlanıyorum Ben, sanat tarih seviyorum bu sebeple bu tarz yerlere yalnız ya da arkadaşlarımla ailemle gidiyorum. Eşim bilgisayar oyunlarını çok seviyor, tatilde bekar arkadaşlarıyla villa vb kiralayıp sabaha kadar oyun oynuyorlar turnavalar düzenliyorlar, ben tabi ki katılmıyorum :) bana komik de geliyor kocaman adamların saatlerce oyun oynaması :) teknolojik gelişmelerle ilgili bu konferansları fuarları takip eder farklı şehirde ülkede olsa bile katılır, benim ilgimi cekmedigi için gitmem :) müzik tarzlarimiz farklı, o yüzden yalnız gittigimiz konserler çok oluyor. Ben tiyatro severim o sinema, ortak çok nadir gideriz. Benim misafirlerim geldiğinde o zaman geçirmek istemezse nazik bir bahaneyle evden gider, hatta ona dışarıda zaman geçireceği keyifli aktiviteleri ben bulurum. Aynı şekilde geçen hafta onun bir arkadaşı geldi, ben bir saat falan sohbet edip alışverişe çıktım... Buna benzer binlerce örnek verebilirim. Evde sorumluluklarimiz net bellidir, bu sorumlulukları asla aksatmayiz, is bölümümüz %50-50.
İkimiz de iyi maaşlarda çalışıyoruz, hem ortak hesabımız var ev giderleri tatil birikim vb için. Hem de tutarı keyfimize göre degismekle birlikte bireysel hesaplarımız var, ona asla parasını sormam o da bana sormaz. Ben ailemi sık ziyarete giderim canı aile ortamı isterse gelir, istemezse asla ısrar etmem o da bana aynı şekilde. Gece kız kıza ya da erkek erkeğe çıkarız/çıkarlar kimse o gece nerdesin bile yazmaz bazen sabahladigimiz bile olur. Birbirimizden tatlı söz güler yüzden başka hiçbir beklentimiz yok. Eşim olsa bile benim hoslandigim ama onun çok ilgilenmediği konularda ona ısrar etme hatta davet etme haddini kendimde bulmuyorum. O da benim sınırlarıma çok saygılı, geçen haftalarda mesela yıllık iznimin %70'ini onun olmadığı bi seyahatte çok da tanımadığı insanlarla geçirdim. ben yokken evde hasta olmuştu, keyfim bozulmasın diye bana söylememiş bile.
Her konuda çok özgür hissediyoruz ve gül gibi geçiniyoruz, ama çevremden sürekli eleştiri alıyorum. Siz ne düşünüyorsunuz?
Son olarak, duygusal anlamda da çok yoğun hislerimiz var, aşık olarak evlendik hala da öyleyiz. Bazen saatlerce sarmaş dolaş oluruz göz göze oluruz, dizi izleriz, spor yaparız, .... Bazen saatlerce yalnız zaman geçiririz. Onu çok derin çok farklı seviyorum, aşığım. O da aynı şekilde.
Hem çok farklıyız, hem de başka çok ortak yönümüz var. Sizce biz diğer çiftlerin bildiği/hissettiği bir şeyleri kaçırıyor muyuz? Cevrenizde var mı bizim gibisi?
neden sürekli iki uç nokta örnek verilmiş yani ya birbirinden komple bağımsız olacaksın ya da sürekli dip dibe, mıç mıç ve zorla kaynanaya götürüldüğün bir evlilik olacak.
Sanki bunun ortası yok.
warrior princess zaten hemen tespit etmiş olayı yani bana bakın benim böyle hayatım var sorusu bu. madem mükemmel ideal bir evlilik o zaman yaşa işte ne güzel. adamdan sabaha kadar haber yok ne oldu yolda gelirken araba mı çarptı gasba mı uğradı insan bi merak eder adam nerede kaldı diye?
