Öncelikle herkese merhaba. Bana yardımcı olabileceğinizi düşündüğüm için başımdan geçenleri anlatıcam umarım sıkılmadan okur ve olumlu olumsuz yorumlarinizla bana biraz fikir verebilirsiniz..
- Adım muhammed . 28 yaşindayım o 19. 2 sene önce bir birlikteliye başladım. Öncelerde ailesiyle tanişmadigim için her şey gayet guzeldi. Daha sonra beni annesiyle tanistirdi derken bizim serüven başladı. Zamanla annesiyle ters düsmeye basladık. Benim sözümü hep dinlerdi. Çevresinde ki butun pisliklerden uzaklaştirdim onu. Her şeyine karışırdım. Hep iyi olmasini istedim. Ailesi onu eve para getiren bir eşşek olarak gorduğü, yapilan butun borçları ona ödettiği için içten ice kurulurduk beraber. O kadar seviyordum ki maddi manevi hep destekcisi oldum. Ailesi benim onunla evlenmiyeceğimi onu oyaladigimi surekli vurgulayıp. Benimle birlikteyken eski sevgilye dondurme cabaları, numarasini zengin tarlası olan komsu cocuguna vermeler falan baya mevzular da yasadık.. Kısa kesiyorum. Annesi 2 kez beni savciliga verdi. Tabi 2 sikayette de kızı benim yanimda oldugu icin yalan ifade diyip ailesine karsi durdu..
- 3 ay önce moralim bozuk. Yanıma gel dedim. Hemen cikti geldi. Biraz sarhoştum ama kendimden emindim. Gitme dedim. Önce bi şaşırdı. Sonra gitmedi. Ailesiyle aramiz o kadar kotuydu ki bir gun evlenirsek onu istemiyecegimi ve kaciracagimi hep söylerdim. Hatta kendisi bi çıkış olsa durmam bu evde diyordu bana. Neyse 2 hafta sonra dini resmi nikahi yaptık. Tabi nikahtan önce bszi konulari konustuk. Ailesinin onada banada cok haksizligi rezilliği oldu. Ben kendisini 1 kimlikle aldım. Evimdeki kiraciyi cikardim. Evi ailemin desteğiyle 2 haftada kurdum. Ilk zamanlar ailesiyle gorusmuyordu. Hatta annesini arayip benim huzurumu bozmayin ben mutluyum aramayin falan diyordu. Gel zaman git zaman. Kiyafetlerini almaya basladik. Eksiklik hissetmesin diye elimden geleni yaptım. Ailemle arası o kadar iyiydi ki ben tartissam bana kizardı. Evimiz kuruldu Allah razi olsunlar. Gözlerde ki parıltılar. :) Yeni evliyiz ya mutluyduk. Her sey sicagi sıcağına iken ailesi hep hatali kisimdı. 2 senelik iliskimizde 1000 kere kavga etmişizdir. 5 dakika sürerdi barismamiz. Aradan 1 2 ay geçti. Ailesiyle konusmasina göz yummaya baslamistim. Ama git gel kesinlikle yapmiyorduk. Ailem yeni evliyiz zamanı var diyerek pazarimiza kadar halledip dolabimizi dolduruyorlardı. 1 gün anası aradı köyden sana birşeyler topladım dedi. Bende biz daha yeniyiz ve normal evlenmedik. 3 5 kilo şey için küçük düşmeyelim. Bana biraz zaman ver. Telefonda konuş ama gitme dedim. Bi kavgalar :) atti yüzüğü cikti disari. Yürüyor yolda yüzüme bakmiyor. Annesine gider gibi yapmış. Bize gitmiş. O gün eve geldigimiz de anladim ki her an gidebilirdi. Nitekim de öyle oldu. Yine 1 gun annesi aradi. Oraya geliyorum goruselim dedi. Bende ben evdeyim. Gorusmek istiyorsan disarida gorusebilirsin sikinti yok dedim. Gecede basladi kendini bana kurmaya. Sesini cikarmiyordu ama icten ice kuruyordu. Gece saat 4 de kavga etmeye basladik. Rezil olmaktan korktugum icin hep sesimi kestim. Hep ustume geldi. Disari kacmak istedim sakinlessin diyr, kapiyi kitleyip anahtari almalar. Oturdugum odayi kapatiyorum kapiyi kirarim aç falan. Ben sirf rezillik cikmasin diye hep sustum. Tekmeler tokatlara karsi tek yaptigim sey onu tutup itmek oldu. Neyse o gece bir sekildr onu yataga cagirdim geldi bana sarildi uyuduk. Ertesi gun oldu. Gunduz 4 5 kalkan insan sabah 10 da ayaklandı. Telefonunu kırıktı. Surekli olarak telefonu ver telefonu ver diyor annesiyle iletisim kurmaya calisiyordu. Bi an bıktım lan yeter dedim yok telefon. Yine kavga :) bir seyleri yedirememeye baslamisti. Ailesi bir anda değer kazandı. Kendimi disari atmaya çalışıyordum yine kapilari kitledi. Mutfaktan bardak alip holde bardak kirmaya basladi ilk. Daha sonra senin ailen benim aileme döndü konu. Bi an boşlukta disari attim kendimi 1 sigars ictim geri döndüm. Ve süpriizz. Ona alinan ne varsa yirtmis. Her yer bardak dolap kapaklari kırılmış. Yastik kiliflari çıkarılmış yirtilmadan daginiklik vermek adina. Sesimi cikarmadim yine. Uzandi koltuga. Once halilari kaldirdim duvarlari sildim. Supurge yaptim. O bu sirada icerde uzanmis telefon bekliyor annesinden. Daha sonra makyaj falan. Ben normalde sabirli degilimdir. Ama o gün sanki rolleri degismistik. Saati geldi anesinin yanina gitti. 2 saat sonra annesi msj atti oglum musaitmisin. Dedim gelin. Icimi dokucektim. Ellerinde 2ser torba sözde alisveris yapmışlar. Kiyafetleri yirttigi icin o anda ben de sinrle ikisininf4 elinden aldim posetleri yere vurdum. Sonra hos geldin dedim annesine. Oturduk ve basladim anlatmaya ne zaman gelicek olsan sorun yasiyoruz dedim. Anlatmamiş bile. Çöp posetiyle herseyi doktum onune yirtilanlar kesilenler. O anda geceden beri kendimi tutan ben zivanadan ciktim. Evi temizlemek zoruma gitmedi gercekten. Ama anasinin gelecegini bioe bile oyle birakmasi cok sinirimi bozmuştu. O an karşımda bulunan bardagi yere vurdum annesi onume atlayinca ayagina geldi. Hastanelere goturdum. Diktirdim. O ana kadar annesi haklisin oglum bana biraz zaman ver bu gece konusayim falan filan:) hep bendim haklı. Eve gelene kadar telefonu olmayan insan assagilara inip tanimadigi insandan telefon alip annesini aramalar falan. Hic beni arayip bir sey soylememeler falan daha gelirken bile dolduruyordu beni. Eve geldik. Baktim tanimadigimiz birinden telefon almiş yaninda bekliyor. O an sinirle asansore binerken bi anlik ofkeyle hafif basina vurdum yalan yok. Gece dayanamadım gidip bi bakiyim dedim. Eve bi girdim:) kimse yok. Alyansima kimligime kadar alinmiş. Gunluk takmadigi altinlari kutusuz almis goturmus. O gece aradim açmadılar sonra engel. Ertesi gün 1 telefon hakkinizda şikayet var :) ben ifade vericem zannettim megers3 1 aylik tedbir alinmiş. Zaten tedbir almak icin ifade dahi yetiyormuş. Neyse şimdi ailem düşman. Kendimi sorgulamaya başladım. 1 ay oldu tam. Ne o ariyor ne ben. Bayramda aileden bir.kac kisiyi aramis bayramlasmak icin. Boşanma konusunda ailem tam destek. Bilirsiniz insanlar zaten o sana yakismiyordu demek icin hep kavgayi beklerler. O durumdayim. Seviyorum hemde çok. Ama kafasinda ne var bilmiyorum. Son fotolarda yuzugunu de takmaya basladi. Konuşsak belki hemen cozulecek bir şey ama kafam karışık. Sosyal bir hayatim yok fazla. Ve ben hep ne yapmaliyim diyorum kendime? Gideni getirmeye çalişmalimi? Sen benim herseyimsin. Ailem araç sen amaçsin diyen birini ailesiyle başbaşa birakip nafakasini ödemek mi? Vallahi yazarken rahaladım. Kısa keserek bu kad anlatabildim kendimi. Hayat tecrubem yaşım kadar. Ama evlilik tecrübem sıfır olduğu icin bir de bayanlara danismak istedim. Tesekkurler simdiden.