Merhabalar herkese. Herkesin bi derdi var, belki bilen bilir; benim sorunum da kaynımla
. Bilmeyenler içinse, yurtdışında yaşıyorum, evliyim 2-3 yıllık, 2 kaynım ise bize yakın oturuyorlar. Büyük kaynım ise Türkiye’den geleli 1,5 yıl kadar oldu.
Problemim büyük kaynımdı, en son yaptıklarından sonra kendisinden çok soğudum. 1.5 yıldan beri hergün eşimi arıyor ve küçük sebeplerle bir şeyler istiyordu, eşime gel bir şey konuşacağım diyip çağırıyor. Eşim her çağırdığında gidiyordu. İnanın hergün küçücük şey bulup eşimi çağırıyordu. (Ağrı kesici, ekmek, su, diş fırçası, soğan, kıyma, kalem,sigara, telefon uygulaması daha sayamadığım çok şey) eşim de gidiyordu. Kendisi çabuk alınan, sinirlenen, dediği olmayınca triplenen biri, (35-40 yaşındaki adamın da tribi hiç çekilmiyor
)
En son ki patlamam artık bugün oldu. Yine aradı, dedim eşime gitme, çünkü önemsiz bir şey için arıyor. Eşim dedi gidicem çabuk gelcem. Sonra ben de dedim “Kapıdan çıktığın an ben de çıkarım, 2 saat eve gelmem, telefonu da kapatırım.” Sonra eşim abisini arayıp “Çok yorgunum gelemeyeceğim” dedi. Ama tabi abisi anladı benim kızdığımı, çünkü 2-3 defa aradı ‘gel’ diye, eşim de ‘tamam’ demişti.
Sorum ise şu, eşim gidiyordu 10-15 dk duruyordu. Bu yüzden eşim dedi “Zaten 10 dk duruyorum, bunu neden büyütüyorsun. Ben sürekli ikinizin arasında kalıyorum.” Evet 10 dk duruyor ama mesele benim için zaman değil, eşimin bir evi-eşi yokmuşçasına her gün arayıp, hizmetçisi gibi ayağına çağırması. Eşim çok yumuşak biri olduğu için her zaman dediğini yapıyordu, bu yüzden ben ağırlığımı koymak zorunda hissettim kendimi. Eşimin “İkinizin arasında kalıyorum” lafı da bi tuhaf geldi bana, kızdım. Eşim kızgınlık anında dediğini söyledi.
Bu tepkim yersiz mi? Eşimin her gün bu şekilde 10 dk gitmesini problem etmemeli miyim? Böyle bir durumda kötü olmaya değer mi?