Birincisi eşinize değer vermeniz sevdiği gibi yemek yapmak istemeniz çok güzel
Ama eşinizin sizi hizmetçisi gibi görmesi yemek beğendiği gibi olmayınca kavga etmesi berbat, neden buna izin veriyorsunuz? Siz onun aşçısı değilsiniz farkında mısınız?
İkincisi kayınvalidenizin mutfağınızda tencerenizde ne işi var? Neden sınırınızı çizip haddini bildirmiyorsunuz?
Üçüncüsü “el kızına düştü şimdi sevmediği şeyleri de yiyor” diyince, sen yapmayı becerememişsin o yüzden sevmiyormuş benimkilere bayılıyor, kim bilir kayınpederim el kızına düşünce neler çekmiştir bazen üzülüyorum adamcağıza diyemiyor musunuz?
Dördüncüsü yemeği mahvettiğinde tencereyi verip eline biz bunu yemeyiz buyur kendin ye diyip niye yollamıyorsun evden, eşine de anan geldi böyle böyle yaptı o yüzden bu akşam yemek yok ya zeytin ekmek yiyeceksin ya dışardan söyleyeceksin yada sen pişireceksin ben de yiyecem afiyetle, ananı durdurana kadar böyle neden demiyorsunuz?
Yada, eşin gelene kadar kayınvalideyi oyalayıp eşin gelince ikisi bir aradayken tencereyi alıp hayatım ben taa sabah başladım bu yemeği pişirmeye senin sevdiğin gibi olsun diye ama anan geldi bu hale getirdi buyrun size afiyet olsun benim içim almıyor diyip gözlerine sokup tencereyi ortalarına bırakıp neden odana çekilmiyorsun?
Ne kadar korkuyorsunuz kavga çıkacak diye ya