- 26 Kasım 2015
- 1.916
- 546
- 123
son durum şu ki kendimi bok gibi hissediyorum. evet yalnızlık sevgi eksikliği gibi sorunlarım vardı . en yakın arkadasımın evlenecek olmasıyla da arttı da arttı. biliyorum safça davranıyor olabilirim. ben şuna sıgındım kendimi inandırmak için 2 arkadasımla da konuyu paylasmıstım sonucta sen yokken olmus bitmiş senle sevgili henüz değilken olan seylerdi dediler zamana bırak dediler bnde öyle yapayım bari dedim. sevme sevilme enerjimi yükseltiyordu suan yne moralim diplerde. onla paylastım bu düşüncelerimi ona artık inanamayacagımı vs . bizden birşey olmayacagını. İçeri gitmiştim geri geldim onu ağlamaklı gördüm sağa sola yürüyordu . şimdi de dil döküyor ben zaten o değildim diye. normal ilişkileri olmus aslında ilk cinselliğini kız arkadasıyla yasamıs lisede baslayıp üniteye kadar devam eden. böyle bir ilişkisi ilk defa olmus. bn kararsızdım önceden ama ne istediğimi gerekten biliyorum seni mutlu edicem bana hemen güvenmemeni anlıyorum diyor. empati yapıyorum haklısın ama zaman ver gör diyor. bir sürü sey yazmıs dısarı cıktı da kendisi suan malum aynı isyerinde aynı masada calısıyoruz demiştim. bilmiyorum ya inanmıyorum ve güvenmiyorum. Ya zamanla kadınla yine konustugunu görürüm derim haklıymısım illa bişeyini görürüm yakalarım dip dibe olunca. yada bilemiyorum içimde şüpheyle yine olmaz ama hergün onla iletişimde oldugum için duygularım arada zorlayabilir bu yalnızlıktan sıgınma da olabilir ilgi de olabilir. suan bilemiyorum.. 1 seneye yakın konustugum bir arkadasım vardı erkek psikolojik sorunlarda birbirimize destek oldugumuz o da bu durum cıkınca benim basıma benle konusmayı kesti benden hoslanıyormus cünkü.. velhasıl ondan da oldum en azından arada konusup görüştüğüm bir arkadastı. üzgün ve mutsuzum malesef..