Hanımlar merhaba..
4 aylık bir bebeğim var benim gündüz asla uyumayan gecede bir nebze olsun uyuduğu için sukrettgimden beri onuda uyumayan bir bebek..
Gündüz uyumadığı için haliyle yemek temizlik vs hep kalıyor uyumadığı zamanda kendi kendine oylanan bir bebek değil mutlaka ilgi bekleyen kucak isteyen alınmadığında kıyametler koparan bir bebek üstelik...Ben bazen o kadar yoruluyorum ki bir an önce uyusun diyorum uyumadigi kucak için ağladığı zaman içten içe öfkelenebiliyorum bazen oturup bende onunla ağlıyorum..psikolojik olarak iyi değilim eşimde sağolsun asla birseye elini atmaz bulduğum ilk fırsatta yemek yaparım ona bile bazen laf eder butun gun evdeymisim de ne yapıyormuşum...kendisi akşam 10 dk kucağında gezdirse al belim ağrıdı diye kucağıma geri veren biri ama ben gündüz bütün gün napiyormuşum..Bu sıcak günlerde banyo bile yapmaya fırsat bulamıyorum abartısız bazen wc deyken bile kıyametleri koparıyor çamaşırımı nasıl çekip çıkıyorum bilmiyorum...bi iki kere sebepsiz yere ağladığında bağırdım hatta hayatimi mafettin dedim ona acaba ben bebeğimi sevmiyormuşum diye düşünüyorum halbuki ufacik bebegin ne günahı var..uyuduğunda ise vicdan azabından kahroluyorum her sabah uyandığımda bugün hiç ofkelenmiycem diye söz veriyorum kendi kendime ama akşama doğru pilim bitik bir şekilde yine sinirlenmis oluyorum..hic birsye yetisemedikce dahada bunalima giriyorum karşı taraftan yardım görmedikçe üstüne anneligimi sorgulayinca ve bir de laf yiyince iyice icime kapanıyorum yetersiz hissediyorum kendimi..ne yapmaliyim sizce ben kotu bir annemiyim
Siz yardima ihtiyaci olan bir annesiniz. Simdi ilk isiniz bebegi uyku egitimi vermek olsun. Inanin 6. Ayda daha iyi olacak. Banyo yapmak icin bebegi ana kucagi ile yaniniza alin ben oyle yapiyordum. Hemen kanguru edinin. Kanguruda bir nebze uyuyor disari cikinca is yapinca.Hanımlar merhaba..
4 aylık bir bebeğim var benim gündüz asla uyumayan gecede bir nebze olsun uyuduğu için sukrettgimden beri onuda uyumayan bir bebek..
Gündüz uyumadığı için haliyle yemek temizlik vs hep kalıyor uyumadığı zamanda kendi kendine oylanan bir bebek değil mutlaka ilgi bekleyen kucak isteyen alınmadığında kıyametler koparan bir bebek üstelik...Ben bazen o kadar yoruluyorum ki bir an önce uyusun diyorum uyumadigi kucak için ağladığı zaman içten içe öfkelenebiliyorum bazen oturup bende onunla ağlıyorum..psikolojik olarak iyi değilim eşimde sağolsun asla birseye elini atmaz bulduğum ilk fırsatta yemek yaparım ona bile bazen laf eder butun gun evdeymisim de ne yapıyormuşum...kendisi akşam 10 dk kucağında gezdirse al belim ağrıdı diye kucağıma geri veren biri ama ben gündüz bütün gün napiyormuşum..Bu sıcak günlerde banyo bile yapmaya fırsat bulamıyorum abartısız bazen wc deyken bile kıyametleri koparıyor çamaşırımı nasıl çekip çıkıyorum bilmiyorum...bi iki kere sebepsiz yere ağladığında bağırdım hatta hayatimi mafettin dedim ona acaba ben bebeğimi sevmiyormuşum diye düşünüyorum halbuki ufacik bebegin ne günahı var..uyuduğunda ise vicdan azabından kahroluyorum her sabah uyandığımda bugün hiç ofkelenmiycem diye söz veriyorum kendi kendime ama akşama doğru pilim bitik bir şekilde yine sinirlenmis oluyorum..hic birsye yetisemedikce dahada bunalima giriyorum karşı taraftan yardım görmedikçe üstüne anneligimi sorgulayinca ve bir de laf yiyince iyice icime kapanıyorum yetersiz hissediyorum kendimi..ne yapmaliyim sizce ben kotu bir annemiyim
Cok dogru k9nu sahibi acil bunu yapmalisinEşinin çalışmadığı birgün sabah erkenden evden çık hızlıca annenle veya biriyle anlaş rahatsızlanmış de bebeğide ona bırak yarimgunden fazlada eve dönme baksın bakalım bütün gün evde ne yapıyormuşsun bazı insanlar konusmadan tatlı filden anlamaz anladığı dilden anlatmakta bizim işimiz bence cesaretli olup yaparsan anlar seni diye düşünüyorum
Arkadaşlar konu sahibinin tibbi desteğe ihtiyaci var baskalarini suçlayici yorumlar yapip durumunu normallestirmeyin, tek başına ,babasız buyutup üstelik çalısan, ama bebeğine asla bağirmayan,öfkelenmeyen anneler de var,onlar da peygamber değil sadece sağlıklı,normal anneler.Bu arkadas da biseylerin yolunda olmadiginin farkinda ama içini rahatlatmak destek aramak için başlık açmis, doğru yönlendirirsek iyi olurEşinin çalışmadığı birgün sabah erkenden evden çık hızlıca annenle veya biriyle anlaş rahatsızlanmış de bebeğide ona bırak yarimgunden fazlada eve dönme baksın bakalım bütün gün evde ne yapıyormuşsun bazı insanlar konusmadan tatlı filden anlamaz anladığı dilden anlatmakta bizim işimiz bence cesaretli olup yaparsan anlar seni diye düşünüyorum
Arkadaşlar konu sahibinin tibbi desteğe ihtiyaci var baskalarini suçlayici yorumlar yapip durumunu normallestirmeyin, tek başına ,babasız buyutup üstelik çalısan, ama bebeğine asla bağirmayan,öfkelenmeyen anneler de var,onlar da peygamber değil sadece sağlıklı,normal anneler.Bu arkadas da biseylerin yolunda olmadiginin farkinda ama içini rahatlatmak destek aramak için başlık açmis, doğru yönlendirirsek iyi olur
Canım eşinizde peygamber sabrı yok sizin psikolojik desteğe ihtiyacıniz var desem buna da kızacaksıniz muhtemelen ama önce durun bi düşünün lütfen, sizin bunu kabul edip yardım almanız mi hayatınızı daha guzel yapar yoksa öfkenizi hep susarak karşılayan ve biriktiren bir eşle ve çocuklarla yaşamaktan mutlu musunuz?Ne alakası var allah aşkına sağlıksız biri olsa sürekli bagrir o sürekli değil pilimin bittiği zamanlar bağırıyorum diyot insanların kişilikleri farklıdır ben çok sabırsız bir insanımdır benim eşindede resmen peygamber sabrı vardır bu kişiye göre değişir sen bunu bu kadının aklına sokarak onu daha kotu yaparsin asil sabahtan aksama kdr bi bebekle surekli kuckata ugrasmak kolaymı ?? Ne eşten destek görmüyor ne çevreden insan azcik grip olsa eşten ufacık ilgi bekler buda onun gibi bise bedenen yorulmuş bi kadın destek olarak doktor desteğine değil bence eş desteğine ihtiyacı var...!
Canım eşinizde peygamber sabrı yok sizin psikolojik desteğe ihtiyacıniz var desem buna da kızacaksıniz muhtemelen ama önce durun bi düşünün lütfen, sizin bunu kabul edip yardım almanız mi hayatınızı daha guzel yapar yoksa öfkenizi hep susarak karşılayan ve biriktiren bir eşle ve çocuklarla yaşamaktan mutlu musunuz?
Doğumdan sonra Saç dökülmesi normal, hamilelik boyunca dökülmeyen saçlar dökülmeye başlıyor.Eşimle konuştum bu kadarını yapabiliyormuş 10 dk kucağına almak bazen o bile yok..bugun rica minnet 15 dk ilgilendi evi süpürdüm misafir gelecek diye..sağolsun annem yetişti sonra annemde olmasa kafayı yerdim heralde..haftada bir kadın almaya başladım temizlik için ama sanki o bile yetmiyor saçlarım çok dökülüyo yerlerde gördükçe temiz pislik içinde sanıyorum sürekli evim pis aman biri geldide rezil olcam sanıyorum bu bile psikolojimin iyi olmadığının göstergesi
Ne ağlaması ya hu, beğenmeyen kendi yapsın. Niye bu kadar sessiz kalıyorsunuz. Nefret ediyorum böyle adamlardan.Bugün pilavım biraz lapa olmuştu bir pilavı bile beceremiyorsun bu yemek isine bir çözüm bulmak lazım dedi ağlamamak için kendimi zor tuttum
Peki sustum, ama yardima ihtiyacınız olursa veya konusmak isterseniz özelden ulaşabilirsiniz, sağlıcakla kalın1.cisi Ben sabırsız insanım sinirliyim demedim... sabırsız demek sürekli her an sinirlenmek değil eşim kadar sabırlı değilim sadce eşimin sustugunu veya içine biriktirdiğini nerden çıkardın? Içine biriktirmesi için kinci bir insan olması lazım? Ben sinirliyken asla konuşmam korkarım çünkü karşımdaki insanı kırmaktan uzmekten burdaki bazı insanlar bile okdr saçmaki ona rağmen tanimadigim insanlari üzmemek adına susuyorum he sen istiyorsunuz hepimiz bu kadına yazalım desteğe ihtiyaç gör diye kadında olmayan şekli aklıma sokalım kendini ona gibi hasta hissettirelim istiyorsun doktora ihtiyacı olan bence sensin insanları yorumuna karışmak yerine kendi yorumunu yap bırak bizde yapalım o kadın okusun aklı var sonuçta hangisi aklıma yatarsa onu uygular zaten senin yorumunu okuduğu zaman düşünür destek alsam mi diye gerek duyarsa alır.... insanlara müdahale etmek yerine yorumunu yap kenara çekil he bu işlerdende çok iyi anlarım diyorsan sağlık yerine bir sayga sıkıntımız olursa yazarız sende yardımcı olursunböyle boş yere kadının sayfasını boş mesajlarla doldur mamış oluruz diye düşünüyorum.
Canım eşinizde peygamber sabrı yok sizin psikolojik desteğe ihtiyacıniz var desem buna da kızacaksıniz muhtemelen ama önce durun bi düşünün lütfen, sizin bunu kabul edip yardım almanız mi hayatınızı daha guzel yapar yoksa öfkenizi hep susarak karşılayan ve biriktiren bir eşle ve çocuklarla yaşamaktan mutlu musunuz?
Peki sustum, ama yardima ihtiyacınız olursa veya konusmak isterseniz özelden ulaşabilirsiniz, sağlıcakla kalın