Ayrı yaşamak sizleri daha kolaya alıştırabilir. Özgür iki insan gibi yaşayacağınızı düşünüyorum. Tekrar bir araya gelmek iki taraf için de daha sıkıntılı olacaktır. Bundan sonraki süreçte bağları kuvvetlendirecek yollar üzerinde yoğunlaşın. Sabırla, sakinlikle sonuna kadar her yolu deneyin. Ileride bir keşkeniz olmasin.Bazı erkekler eşlerini sevdikleri halde çok ilgili olamıyorlar, biraz da anlayış göstermeye çalışın. Bu konuyu çok fazla dillendirmiş gibisiniz, anlamını yitirmiş. Kıskançlıklarınızla haksız yere kendinizi ve eşinizi yıpratmışınız. Evlenmek içın sizi tercih etmiş. Her erkeğin veya kadının evlenmeden önce sevgilileri olabilir.Ayrı yaşamak hep aklımda var ama nasıl olur bilmiyorum, Özgür iki insan gibi mi olacağız, birbirimizden haberimiz olmayacak yoksa hem evli gibi ama ayrı evlerde kalan bir çift mi, konduramıyorum kafamda. Boşanma sürecinde çocuk konusu da dediğiniz gibi aklıma çok takılıyor, o psikolojiyle birkaç ayımız nasıl geçer kimbilir. Siz boşanma sürecinde misiniz şuan?
Mesaj atmak aksine sizi değersiz hissettiren bir insana değer vermek olmakta malesef asla tavsiye etmem yapılacak en doğru şey onu yok sayıp öyle yaşamak boşanmış gibi hiç umurunuzda olmasın onun ne düşüneceği. O zaman o sizinle ilgilenmeli kaybetmek istemiyorsa eğer hala aynıysa zaten umurunda değilsiniz ozaman siz ne yapsanız boş bu evliliği ya boşanarak ya bu şekilde kabul edip şikayet etmeden geçirmelisiniz sevgi bekleyene sevgiyi hep esirgiyorlar malesefDaha önce denemiştim uzuuunca bir mesaj atarak cevap bile vermemişti, öyle ketum biritekrar deneyebilirim belki, teşekkür ederim
Aynen öyle..Ben de çekişmeli dava sürecindeyim,nick değiştim mastershef eski nickim.Yalanlar, iftiralar,hiç tanımadığım yalanci tanıklara ek olarak Cimer şikayeti,ceza davası,manevi tazminat davası diye ilerliyor,sırada ne var bakalım.Tahminimce eşya davası,nafaka azaltma davası diye devam eder.Sizin davada ilk duruşma olmadi değil mi henüz ?2 çocuğum var. Benim açtığım davanın dilekçeler aşaması bitti, o karşı dava açtı. Birde onu dilekçeler aşaması ile uğraş derken aylarca karşılıklı dilekçeler verildi. Bir erkek hiç olmadığı kadar ve aklın almayacak kadar nasıl çirkefleşir, bunu görüyorsun. O kadarını da yapmaz dediğin herşeyi yapıyor. Yalan, iftira, yalancı tanık... Aylardır bir arpa boyu alınan yol... Velhasıl zor, bununla birlikte şimdiden daha huzurlu bir yuva
Allah bu süreci yaşayan herkesin yardımcısı olsunAynen öyle..Ben de çekişmeli dava sürecindeyim,nick değiştim mastershef eski nickim.Yalanlar, iftiralar,hiç tanımadığım yalanci tanıklara ek olarak Cimer şikayeti,ceza davası,manevi tazminat davası diye ilerliyor,sırada ne var bakalım.Tahminimce eşya davası,nafaka azaltma davası diye devam eder.Sizin davada ilk duruşma olmadi değil mi henüz ?
Allah yardımcımız olsun
Amin.Aynen benim de hiç tanımadığım üç yalancı şahidi var,biri talimatla dinlendi,ikinci bir türlü duruşmaya teşrif etmiyor zorla getirme kararı çıkarıldı,üçüncü bu ay talimatla dinlrnecek teşrif ederlerse..Allah bu süreci yaşayan herkesin yardımcısı olsun
Gerçekten sınır tanımıyorlar.. 2 duruşma görüldü, bu ay yalancı şahitleri dinlenecek 3.duruşmada. Hiç tanımadığım kişiler ne söyleyecek çok merak ediyorum. Çekişmeli boşanma, mal rejimi ve nafaka ödemediği için ceza davalarım açık.
Merhaba herkese,
5 yıllık evliliğim, 3.5 yaşında da oğlum var. Eşimi çok seviyorum sevgimden bir şey eksilmedi ama çok mutsuzum. Çok zor biri bana göre, hiçbir şey söylemeye gelmez, çok gururludur.
Zamanında haklı sebeplerden onu kıskandığım için kendisini eve kapattı, hiçbir şey yapmak istemiyor. Ayrı ayrı arkadaşlarımız var ama ailecek görüştüğümüz birileri yok. Dışarı çıkacaksak sürekli onun iş arkadaşlarıyla ve eşleriyle çıkıyoruz. Ailecek görüşebileceğimiz arkadaşlarla da maddi olarak anlaşamadığımız için gidemiyoruz bir yerlere, ya da gitsek bile herkes hep bizden bekliyor diye rahatsız oluyorum ben bunun sürekliliğinden ve yine evdeyiz.
Ben eşimden daha çok vakit ayırıyorum kendime mesela, o da sadece spora gidiyorum haftada bir iki, ona sen de gel ya da başka yere git diyorum (hatta eski sevgilisinin olduğu yere bile git diyorum gitmiyor). Arada erkek arkadaşlarıyla yemeğe gidiyor.
Derdiniz dışarı çıkmak mı demeyin ama imkanımız var evdeyiz sürekli. Oğlumuz için parka, avmye gidiyoruz. Eve geldiğimde hep muhabbet kurmaya çalışan benim, işinden dolayı da sürekli gergin. Konuşmaya çalışsam sürekli ilgi bekliyorsun diyor, e kocamdan beklemem normal değil mi elin adamından mı bekleyeyim deyince de sinirleniyor.
Madem mutsuzsun böyle olmaktan bir yerlere gidelim ikimiz ya da oğlumuzla diyorum, söyleme tarzım yanlışmış o benim organizatörümmüymüş. Başkalarını gezdirmeyi pek sever ama.
Bu arada ben evde de otururum benim için hiç farketmez ama evde de pek konuşmuyoruz, beni bu hale sen getirdin kısıtlayarak diyor. Kıskanç biriyim kabul ama asla gün içinde rahatsız etmem, aramam sormam öyle mıçmıç mesaj atsın diye de beklemem, nerdesin diye yoklamam, kıskançlık nedenlerim geçmişte hep ona ilgisi olan kadınlar ve eski sevgilileri vs ile ilgiliydi.
İlişkimizi kurtaramıyorum, çok zor biri gerçekten, konuşmakla da olmuyor. 3.5 yaşında çocukla da boşanırsam hem iş hem full ilgilenmek, ev vs kafayı yerim gibi geliyor, işim yoğun bir iş, evden de çalışmam gerekiyor yeri geldiğinde, ailemle de yaşayamam onlarla da yaşamak zor müdahale ederler onlarla yaşarsam. Off bilmiyorum bazen kestirip atasım geliyor, ama o gücü de bulamıyorum. Ya ilerde başkasıyla olursa diye bile düşünüyorum. Böyle bir ilişkide ne yapardınız? Başkasına gelince güleryüz, adam bana gelince böyle, bu değersizlikten bıktım. Ya ben eşimle oturup iki sohbet etmek istiyorum o bile yok.
Aslında evliliğinizin yapı taşlarını düzenlemek adına bir evlilik terapistinden destek alsanız çok iyi olmazmı hem çocuğunuz için hem sizin için belki çok farklı konular vardır eşinizin dile getirmediği veyahut sizin farkına varmadığınız yani benim fikrim böyle eğer sevgi varsa aşk varsa saygı varsa herşey düzelir maalesef çocuktan sonra da biz böyle anlattığınğz gibi olduk dün akşam aldım eşimi karşıma sordum artık sevmiyomusun sevginde azalmamı var yoksa farklı bir meselemi bana direk şunu söyledi çünkü farkında değilsin ama eve her geldiğimde yüzün asık bebek seni çok yorduğu için bana ilgi göstermiyosun tepkisiz kalıyosun birçok şeyde gibi gibi cümleler kurdu düşündüm ve hak verdim gerçekten öyle söylediği gibiMerhaba herkese,
5 yıllık evliliğim, 3.5 yaşında da oğlum var. Eşimi çok seviyorum sevgimden bir şey eksilmedi ama çok mutsuzum. Çok zor biri bana göre, hiçbir şey söylemeye gelmez, çok gururludur.
Zamanında haklı sebeplerden onu kıskandığım için kendisini eve kapattı, hiçbir şey yapmak istemiyor. Ayrı ayrı arkadaşlarımız var ama ailecek görüştüğümüz birileri yok. Dışarı çıkacaksak sürekli onun iş arkadaşlarıyla ve eşleriyle çıkıyoruz. Ailecek görüşebileceğimiz arkadaşlarla da maddi olarak anlaşamadığımız için gidemiyoruz bir yerlere, ya da gitsek bile herkes hep bizden bekliyor diye rahatsız oluyorum ben bunun sürekliliğinden ve yine evdeyiz.
Ben eşimden daha çok vakit ayırıyorum kendime mesela, o da sadece spora gidiyorum haftada bir iki, ona sen de gel ya da başka yere git diyorum (hatta eski sevgilisinin olduğu yere bile git diyorum gitmiyor). Arada erkek arkadaşlarıyla yemeğe gidiyor.
Derdiniz dışarı çıkmak mı demeyin ama imkanımız var evdeyiz sürekli. Oğlumuz için parka, avmye gidiyoruz. Eve geldiğimde hep muhabbet kurmaya çalışan benim, işinden dolayı da sürekli gergin. Konuşmaya çalışsam sürekli ilgi bekliyorsun diyor, e kocamdan beklemem normal değil mi elin adamından mı bekleyeyim deyince de sinirleniyor.
Madem mutsuzsun böyle olmaktan bir yerlere gidelim ikimiz ya da oğlumuzla diyorum, söyleme tarzım yanlışmış o benim organizatörümmüymüş. Başkalarını gezdirmeyi pek sever ama.
Bu arada ben evde de otururum benim için hiç farketmez ama evde de pek konuşmuyoruz, beni bu hale sen getirdin kısıtlayarak diyor. Kıskanç biriyim kabul ama asla gün içinde rahatsız etmem, aramam sormam öyle mıçmıç mesaj atsın diye de beklemem, nerdesin diye yoklamam, kıskançlık nedenlerim geçmişte hep ona ilgisi olan kadınlar ve eski sevgilileri vs ile ilgiliydi.
İlişkimizi kurtaramıyorum, çok zor biri gerçekten, konuşmakla da olmuyor. 3.5 yaşında çocukla da boşanırsam hem iş hem full ilgilenmek, ev vs kafayı yerim gibi geliyor, işim yoğun bir iş, evden de çalışmam gerekiyor yeri geldiğinde, ailemle de yaşayamam onlarla da yaşamak zor müdahale ederler onlarla yaşarsam. Off bilmiyorum bazen kestirip atasım geliyor, ama o gücü de bulamıyorum. Ya ilerde başkasıyla olursa diye bile düşünüyorum. Böyle bir ilişkide ne yapardınız? Başkasına gelince güleryüz, adam bana gelince böyle, bu değersizlikten bıktım. Ya ben eşimle oturup iki sohbet etmek istiyorum o bile yok.
Ayrı yaşamak hep aklımda var ama nasıl olur bilmiyorum, Özgür iki insan gibi mi olacağız, birbirimizden haberimiz olmayacak yoksa hem evli gibi ama ayrı evlerde kalan bir çift mi, konduramıyorum kafamda. Boşanma sürecinde çocuk konusu da dediğiniz gibi aklıma çok takılıyor, o psikolojiyle birkaç ayımız nasıl geçer kimbilir. Siz boşanma sürecinde misiniz şuan?
Merhaba herkese,
5 yıllık evliliğim, 3.5 yaşında da oğlum var. Eşimi çok seviyorum sevgimden bir şey eksilmedi ama çok mutsuzum. Çok zor biri bana göre, hiçbir şey söylemeye gelmez, çok gururludur.
Zamanında haklı sebeplerden onu kıskandığım için kendisini eve kapattı, hiçbir şey yapmak istemiyor. Ayrı ayrı arkadaşlarımız var ama ailecek görüştüğümüz birileri yok. Dışarı çıkacaksak sürekli onun iş arkadaşlarıyla ve eşleriyle çıkıyoruz. Ailecek görüşebileceğimiz arkadaşlarla da maddi olarak anlaşamadığımız için gidemiyoruz bir yerlere, ya da gitsek bile herkes hep bizden bekliyor diye rahatsız oluyorum ben bunun sürekliliğinden ve yine evdeyiz.
Ben eşimden daha çok vakit ayırıyorum kendime mesela, o da sadece spora gidiyorum haftada bir iki, ona sen de gel ya da başka yere git diyorum (hatta eski sevgilisinin olduğu yere bile git diyorum gitmiyor). Arada erkek arkadaşlarıyla yemeğe gidiyor.
Derdiniz dışarı çıkmak mı demeyin ama imkanımız var evdeyiz sürekli. Oğlumuz için parka, avmye gidiyoruz. Eve geldiğimde hep muhabbet kurmaya çalışan benim, işinden dolayı da sürekli gergin. Konuşmaya çalışsam sürekli ilgi bekliyorsun diyor, e kocamdan beklemem normal değil mi elin adamından mı bekleyeyim deyince de sinirleniyor.
Madem mutsuzsun böyle olmaktan bir yerlere gidelim ikimiz ya da oğlumuzla diyorum, söyleme tarzım yanlışmış o benim organizatörümmüymüş. Başkalarını gezdirmeyi pek sever ama.
Bu arada ben evde de otururum benim için hiç farketmez ama evde de pek konuşmuyoruz, beni bu hale sen getirdin kısıtlayarak diyor. Kıskanç biriyim kabul ama asla gün içinde rahatsız etmem, aramam sormam öyle mıçmıç mesaj atsın diye de beklemem, nerdesin diye yoklamam, kıskançlık nedenlerim geçmişte hep ona ilgisi olan kadınlar ve eski sevgilileri vs ile ilgiliydi.
İlişkimizi kurtaramıyorum, çok zor biri gerçekten, konuşmakla da olmuyor. 3.5 yaşında çocukla da boşanırsam hem iş hem full ilgilenmek, ev vs kafayı yerim gibi geliyor, işim yoğun bir iş, evden de çalışmam gerekiyor yeri geldiğinde, ailemle de yaşayamam onlarla da yaşamak zor müdahale ederler onlarla yaşarsam. Off bilmiyorum bazen kestirip atasım geliyor, ama o gücü de bulamıyorum. Ya ilerde başkasıyla olursa diye bile düşünüyorum. Böyle bir ilişkide ne yapardınız? Başkasına gelince güleryüz, adam bana gelince böyle, bu değersizlikten bıktım. Ya ben eşimle oturup iki sohbet etmek istiyorum o bile yok.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?