İlk soru hakkında yorum yapmayacağım çünkü çok uzak geliyor bana çocuğum olmadığı için bu tarz düşünce yapısı. Çocuğum olunca da DÜnyadaki her varlığın üstünde bir yaratık olduğuna inanır mıyım, her şartta yanında olmak ister miyim bilmiyorum. Annemin düşünce yapısı trajik bir şekilde ortada sorun varsa kendi yetiştirdiğin çocuğu suçla, komşununkini pohpohla şeklinde olduğu için çok umutlu değilim kendimden her şartta çocuğumun arkasını korumak konusunda.
Lambrusco bir de izledin mi bilmiyorum ''We need to talk about Kevin'' diye bir film var. Bu konu şu günlerde ilgini çektiyse, filmi de seversin muhtemelen. Bir annenin okulda katliam yapan teenage oğlu ve oğlunu koruması yüzünden tüm kasaba tarafından suçlanmasını, bir yandan da kendi içinde anne-oğul ilişkilerini sorgulamasını anlatıyor.
İdam konusuna gelince idamın çıkış noktası aslında suçlu için en büyük ceza olması değildir. Suçlunun artık topluma uyum sağlayamayacak kadar tehlikeli olduğu düşünülen durumlarda uygulanan bir çözüm olarak ortaya çıkmıştır. Bu açıdan bakınca devletin bütünlüğü ve toplumun iyiliği için öldürebileceğine ve işe yarayacağına inanmak, kişisel sebeplerle öldürmeyi seçmekten daha sağlıklı bir bakış açısı değil bana göre.
Teşekkürler pin_up_girl, annenin düşünce yapısına gülümsedim, benim annem de öyleydi, ne yaparsam yapayım beni suçlardı, komşunun çocuğunu pohpohlardı:) Hatta komşunun ailesi gelip, çocuğumuzun kusuruna bakmayın, Lambrusconun hatası yok dese de:)
Söylediğin filmi izlememiştim, sınavlar bittiği an direk bakacağım o zaman...Evet idam öyle kolay da uygulanabilen bir ceza türü değil, fakat burda idamı konuşurken, tecavüzcüler, teröristler ya da ne bileyim işte böyle insan katledenler ne olmalı sorusuna geldik, ve herkes direk idamını uygun gördü, bu da benim ilgimi çekti, merak ettim, iş idama gelince, nasıl bir tepki veriyoruz, neden direk idam edilsin tabiki diyoruz, yada neden edilmesin diyoruz. İdam edilsin diyenler olaya nasıl bakıyor, edilmesin diyenlerin düşünceleri neler bu sorudan yola çıkarak sordum.