- 22 Mart 2023
- 352
- 25
- 58
-
- Konu Sahibi birannebirbebek46
- #1
Hiç bir zaman ailemle aram iyi olmadı. Sanki onlar beni yapmayı seçmemiş ben kendim doğmuşum gibi. Babamla birçok konudan ötürü konuşmuyorum artık hayatımdan çıkardım. Annem de hiçbir zaman yanımda olmadı. Evlendim bana 35 gr altın vereceğini söyledi fakat vereceği zaman altın düştü zarar ederiz biraz idare et vs saçma sapan şeyler söyleyerek vermek istemedi neyse zar zor verdi. ben karşı olduğum için söz nişan kına bohça hiçbir geleneği yapmak istemedim. ayrıca öyle bir masrafı olmadı yani. Üniversitede yurt parası dışında hiç para vermedi de ben çalıştım kazandım ama gizli çünkü ona da izin vermiyordu yazın çalışıp okul zamanı rahat etmek istedim hep ama engel oldu. Üniversitede ikinci el ayakkabı alıyordum yırtık mont giyiyordum gördüğü halde hiç umursamadı. Sütyenimin teli çıkıp batıyordu bi kere çamışır makinesine takıldı tel. Ağzıma s.çtı nozucaksın makineyi diye. Bundan sonra elinde yıkıcaksın atıcaksan makineye dedi. İnsan para verir onu giyme yenisini al der. Abimin iç çamaşırını alabiliyordu. Parası yoktur diyenler için diyim üniyi bitirince ananeme ev aldı. O zamanlarda biriktirmiş hep.
Üniversitede 3 kişilik odada kalırken tek kişilik odaya geçmek istemiştim ve para yok diyerek izin vermemişti fakat memlekete gidince öğrendim ki abime ev almış üstelik annemin evinde oturduğu halde o şehirde okurduğu halde.
Neyse doğum yaptım refakatçi olmak çok istedi bende kabul ettim doğumdan 10 gün önce geldi normal istediğim için zamanı belli değildi. Ve bir süre sonra artık doğumda gideyim. çok kaldım ne zaman doğursan vs demeye başladı sanki benim elimde. Sanki ben zorla çağırdım. sonra bazı sebeblerden sezeryan oldum. ben utangaç bir insanım göğsümü öyle herkese gösteremem. Neyse ki gelecekti anneme dedim işte sen bana emzirirken yardım etme çünkü sen yaparsan kv de yapar istemiyorum. ona sen bakma da diyemem sen müdahale etme. Sanki bunu dememişim gibi kv yanında bana yardım etmeye kalktı çocukta ağlıyordu bende iyice sinirlendim stres oldum emziremedim de. Mama ver dedim annem hiç sevmediğim bir yüz ifadesi yaptı bişeyler dedi. Sonra ki altı mı pis dedi annem hayır dedi direk ama değştireli 2 saat olmuş yani bende öyle deyince sinirlendim ne biliyorsun dedim sertçe ve altını açtılar çocuk kaka yapmış. Sonra hemşire filan geldi emzirdim işte neyse. Olay bu ayrıntılı anlattım biraz çünkü sırf su konuşmalar yüzünden sonra benle konuşmadı hiç. Gece oldu yattı uyudu. Sezeryanlı halimde kalkıp kalkıp çocuğa baktım altını değiştirdim. Baktım olmuyor eşimi çağırdım o geldi birlikte yaptık Annem bütün gece uyudu. Bir ara kalktı birşeye ihtiyacınız varmı dedi sinirliydim yok dedim yattı. Sezeryan olanlar bilir yatağa oturup kalkamıyordum bu yüzden düğmeden indirip kaldırıyordum sürekli ve her oynattığımda yatağı kalkıp bakıp yatıyordu rahatsız olduğunu belli etmek için sanırım bende kasılıp yapamıyordum kalkınca sırf bu yüzden yatağa oturmadığını bilirim tekrar. Neyse ertesi gün oldu yine konuşmadı taburcu olana kadar yine ben ilgilendim çocukla. birde hastanede daha 1 gün kalmışız doktora iyi bence biz taburcu olalım vs diyor çocuntada satılıkm başlangıcı var emziremiyorumda hemşireler yardım ediyordu bende en son ısrarla gitmek isteyince sen git sıkıldıysan dedim. Doktor beni taburcu ediyordu onun yüzünden.
neyse arabadayız çocuk kucağında araba her sallandığında canım yanıyor ki ön koltuktan dönüp iyimisin diyo annem yanımda bir kere demedi dönüp bakmadı. Eve gittim ben emzirdişim halde oğlum ağlıyordu annem geldi kıyamam aç bu çocuk yazık tarzı bişey dedi gitti. O gitti zaten moralim bozuk ağladım baya. gideceği gün doktora gidecektik çocuk için anneme sarılıımı sarı gibi geldi dedim annemde gözüne kadar gelmiş sarılık demicektim ama sen dedin diye diyorum dedi. Ben gittim içeri baya ağladım tekrar. Sonra neyse sarılık filanda değilmiş. Yani ölür sanki moral verse.
Geçenlerde ev taşıdım ama çocuktan fırsat buluşta bir yerleşmemiştim yardıma geleyim dedi. Geldi yardım etti sonra dışarı çıkacaktık 3 çöp poşeti almış eline bebek arabasının altını almış bide çöp karton aşağı inçekmiş. Görünce indiremezsin al çocuğu dedim poşetle verdim. Çocuğun çantasını almaya gittim. Tüm yükü bana bırakmış. Teyzem de vardı insan ona verir bişeyleri. ben çocuğun çantası bebek arabası altını 3 poşet çöp bide kartonu zar zor aşağı indirdim diyorum annem aşağıdadır bebeği arabaya koyarız ben çöpü atar gelirim. Aşağıda yok kapının önünde yok sokak başında yok. Ta gitmiş marketin önüne bekliyor teyzemle muhabbet ediyor ben ise o kadar eşyayla işkence çekiyorum. çöp ters yönde olduğu için önce tüm eşyalarla çöpü attım sonra annemlerin yanına gittim gittiğimde bana gelmiş ne önce çöpü atıyorsun getirsene Arabanın altını dedi öyle deyince sinirlendim ben de ne beklemiyorsun herşeyi bana bırakmışsın birde konuşuyorsun o yolcu git gel mi yapacaktım vs dedim çocuğu aldım önden önden gittim. O gün sonra birdaha benle konuşmadı. Ertesi günde ben evde diye banyoya girmemiştim arkadaşım gelecekti temizlik yapmamıştım çocuğa annem bakarken yaparım diyordum. Sabah erkenden kalkmış hazırlanmış bir uyandım ben gidiyorum dedi çıktı gitti. Şok oldum zar zor çocukla iş yaptım. Beni ortada bıraktı gitti. Giderken suratıma bile bakmadı. 1 ayı geçti konuşmuyoruz o aramadı bende aramadım. Geçen bayramda eşim unutmuş annemi aramayı onun öyle huyunda yoktur alışmamış. Eşimi arayacağına annesine arayıp şikayet etmiş eşimde kızdı beni neden aramıyor annemi aramak nedir dedi.
Hep biliyordum ben aramasam aramaz diyordum daha öncede bir kere aramıştı beni telefonu duymadığım için aramamıştım bu olay olduğunda evli değildim aynı evde kalıyorduk. Ve telefonu duymadım diye bana hakaretler edip benle konuşmamıştı 1 hafta. Ben gidip konuştuğum için konuşmuştu.
Çekirdek ailemde mutluyum. eşim ve çocuğumla. Ama annemle konuşmuyoruz onlarla ne zaman konuşsam zaten ya sinir oluyorum ya üzülüyorum. Aramalımıyım. Aramak gelmiyor içimden. Biraz da o arasın o ilgilensin istiyorum. anne sonuçta böyle olmak istemezdim. Düşününce üzülüyorum.
Üniversitede 3 kişilik odada kalırken tek kişilik odaya geçmek istemiştim ve para yok diyerek izin vermemişti fakat memlekete gidince öğrendim ki abime ev almış üstelik annemin evinde oturduğu halde o şehirde okurduğu halde.
Neyse doğum yaptım refakatçi olmak çok istedi bende kabul ettim doğumdan 10 gün önce geldi normal istediğim için zamanı belli değildi. Ve bir süre sonra artık doğumda gideyim. çok kaldım ne zaman doğursan vs demeye başladı sanki benim elimde. Sanki ben zorla çağırdım. sonra bazı sebeblerden sezeryan oldum. ben utangaç bir insanım göğsümü öyle herkese gösteremem. Neyse ki gelecekti anneme dedim işte sen bana emzirirken yardım etme çünkü sen yaparsan kv de yapar istemiyorum. ona sen bakma da diyemem sen müdahale etme. Sanki bunu dememişim gibi kv yanında bana yardım etmeye kalktı çocukta ağlıyordu bende iyice sinirlendim stres oldum emziremedim de. Mama ver dedim annem hiç sevmediğim bir yüz ifadesi yaptı bişeyler dedi. Sonra ki altı mı pis dedi annem hayır dedi direk ama değştireli 2 saat olmuş yani bende öyle deyince sinirlendim ne biliyorsun dedim sertçe ve altını açtılar çocuk kaka yapmış. Sonra hemşire filan geldi emzirdim işte neyse. Olay bu ayrıntılı anlattım biraz çünkü sırf su konuşmalar yüzünden sonra benle konuşmadı hiç. Gece oldu yattı uyudu. Sezeryanlı halimde kalkıp kalkıp çocuğa baktım altını değiştirdim. Baktım olmuyor eşimi çağırdım o geldi birlikte yaptık Annem bütün gece uyudu. Bir ara kalktı birşeye ihtiyacınız varmı dedi sinirliydim yok dedim yattı. Sezeryan olanlar bilir yatağa oturup kalkamıyordum bu yüzden düğmeden indirip kaldırıyordum sürekli ve her oynattığımda yatağı kalkıp bakıp yatıyordu rahatsız olduğunu belli etmek için sanırım bende kasılıp yapamıyordum kalkınca sırf bu yüzden yatağa oturmadığını bilirim tekrar. Neyse ertesi gün oldu yine konuşmadı taburcu olana kadar yine ben ilgilendim çocukla. birde hastanede daha 1 gün kalmışız doktora iyi bence biz taburcu olalım vs diyor çocuntada satılıkm başlangıcı var emziremiyorumda hemşireler yardım ediyordu bende en son ısrarla gitmek isteyince sen git sıkıldıysan dedim. Doktor beni taburcu ediyordu onun yüzünden.
neyse arabadayız çocuk kucağında araba her sallandığında canım yanıyor ki ön koltuktan dönüp iyimisin diyo annem yanımda bir kere demedi dönüp bakmadı. Eve gittim ben emzirdişim halde oğlum ağlıyordu annem geldi kıyamam aç bu çocuk yazık tarzı bişey dedi gitti. O gitti zaten moralim bozuk ağladım baya. gideceği gün doktora gidecektik çocuk için anneme sarılıımı sarı gibi geldi dedim annemde gözüne kadar gelmiş sarılık demicektim ama sen dedin diye diyorum dedi. Ben gittim içeri baya ağladım tekrar. Sonra neyse sarılık filanda değilmiş. Yani ölür sanki moral verse.
Geçenlerde ev taşıdım ama çocuktan fırsat buluşta bir yerleşmemiştim yardıma geleyim dedi. Geldi yardım etti sonra dışarı çıkacaktık 3 çöp poşeti almış eline bebek arabasının altını almış bide çöp karton aşağı inçekmiş. Görünce indiremezsin al çocuğu dedim poşetle verdim. Çocuğun çantasını almaya gittim. Tüm yükü bana bırakmış. Teyzem de vardı insan ona verir bişeyleri. ben çocuğun çantası bebek arabası altını 3 poşet çöp bide kartonu zar zor aşağı indirdim diyorum annem aşağıdadır bebeği arabaya koyarız ben çöpü atar gelirim. Aşağıda yok kapının önünde yok sokak başında yok. Ta gitmiş marketin önüne bekliyor teyzemle muhabbet ediyor ben ise o kadar eşyayla işkence çekiyorum. çöp ters yönde olduğu için önce tüm eşyalarla çöpü attım sonra annemlerin yanına gittim gittiğimde bana gelmiş ne önce çöpü atıyorsun getirsene Arabanın altını dedi öyle deyince sinirlendim ben de ne beklemiyorsun herşeyi bana bırakmışsın birde konuşuyorsun o yolcu git gel mi yapacaktım vs dedim çocuğu aldım önden önden gittim. O gün sonra birdaha benle konuşmadı. Ertesi günde ben evde diye banyoya girmemiştim arkadaşım gelecekti temizlik yapmamıştım çocuğa annem bakarken yaparım diyordum. Sabah erkenden kalkmış hazırlanmış bir uyandım ben gidiyorum dedi çıktı gitti. Şok oldum zar zor çocukla iş yaptım. Beni ortada bıraktı gitti. Giderken suratıma bile bakmadı. 1 ayı geçti konuşmuyoruz o aramadı bende aramadım. Geçen bayramda eşim unutmuş annemi aramayı onun öyle huyunda yoktur alışmamış. Eşimi arayacağına annesine arayıp şikayet etmiş eşimde kızdı beni neden aramıyor annemi aramak nedir dedi.
Hep biliyordum ben aramasam aramaz diyordum daha öncede bir kere aramıştı beni telefonu duymadığım için aramamıştım bu olay olduğunda evli değildim aynı evde kalıyorduk. Ve telefonu duymadım diye bana hakaretler edip benle konuşmamıştı 1 hafta. Ben gidip konuştuğum için konuşmuştu.
Çekirdek ailemde mutluyum. eşim ve çocuğumla. Ama annemle konuşmuyoruz onlarla ne zaman konuşsam zaten ya sinir oluyorum ya üzülüyorum. Aramalımıyım. Aramak gelmiyor içimden. Biraz da o arasın o ilgilensin istiyorum. anne sonuçta böyle olmak istemezdim. Düşününce üzülüyorum.