Bende hep öyle derdim ama nişanlım başka, o kıymet bilen, şımarmayan biriydi benim gözümde. O yüzden gurur falan dinlemedim ki beni tanıyanlar bilir, gurur benim icin herşeyden önce gelirdi. Cok haklısınız, elbette bendede hatalar var, onu tamamen suçlamıyorum ama ne hepsi nişandan önce olmuştu, geriye döndü hep, o zaman neden nişan yaptık dediğimde düzelir sandım dedi, halbuki aynı hataları yapmadım. Hatalarımda şu; fazla üzerine düşmemek, her attığım adımı ona haber etmemek ki ben sevmiyorum her gittiğim yeri haber etmeyi, edilmesinide beklemem, bireysel işlerime gerekli özeni göstermemek ki o beni bağlayan bi durumdu onunla ilişkimizi etkileyen bişey değildi, bide bazen gereksiz tavır yapmak. Ben mükemmel biri değilim ama ne kendimden soğutacak hareketler sergiledim, ne yalan söyledim, ne kalp kırdım. Ailesinin yakınına oturmayı ben teklif ettim, aile bireyleriyle hep aramı iyi tuttum, her dediğini kabul ettim, en ufak bi beklentim olmadan karşılık beklemeden jest yaptım sürekli ama o hep aynı konulara takıldı, hep kendi penceresinden değerlendirdi olayları