Sanırım öyle . Gündüz işte zaten nereye isticek. Ben de mutfağı çok severim hiç erinmem o yüzden. Tepeme çıkarma gibi bi durumumda olmuyor.. Şimdi belki bazıları dıyebilir 'ayol böyle her dediklerini yaparsanız tepenize çıkarlar vs.. diye' =) ama yok öyle olmuyor. İsteme uslubu da çok önemli tabi eşinizin..
Onun için dunyadaki bütün erkeklerin cenaze namazını kılmadım,tum erkeklere rağmen onu sevdim.
Başımı kaldırıpta kimseye bakmadım.
Onunla uyuyup,onunla uyandım hep aklımdaydı.
Bütün yanlışlarında haklı sebepler bulmaya çalıştım.
Hatalarına eyvallah dedim.
O bela okudukça yapma pişman olursun dedim,cevap bile vermedim.İçime attım.
Derslerine yardımcı olmaya çalıştım,sınav zamanı büyük hatalarına tamam dedim sırf ben olmadan çalışmaz ders çalışalım diye.
Sırdaşım,en yakın arkadaşım yaptım onu.
Hiç bir zaman yalan söylemedim, hiç bir zaman ayıp etmedim ona karşı .
Canımdan çok sevdim emek verdim.
Fedakarlık mıydı bu yaptıklarım ve niceleri?
Hayır sadece olması gerekenlerdi.
Ben elimden,gönlümden geleni yaptım ama o içimde koca bir boşluk,gözlerimde bir yaş olmayı seçti.Bende akıttım gitti.
Bana verdiği en güzel ders hiç kimse ama hiç kimse senden önemli değil.Hayal kurarsın alırlar,emek verirsin alırlar..Hiç birşey olmamış gibi.
Fedakarlık hakeden de güzeldir.
Hiç bir şeyden pişman değilim.İçimde affettim yoluma devam ediyorum.
Ben ne yaptim.. Sevdiğim için herkesi karşına aldım,annem ayrıl, ben istemiyorum demesine lazim hala onunla annemden habersiz görüşüyorum çünkü çok seviyoruz
Bu konuyu açtım çünkü benim durumumda olup, ailesi istemeyip neler yaptıklarını ve sonuçlarını öğrenmek istedim canım
Ben ailemi, işimi ,arkadaşlarımı bırakıp onun yaşadığı ülkeye geldim. Futboldan nefret eden ben takımımı da değiştirdim beraber maç izliyorum. Düşündüm de şimdi benden ala fedakar eş mi bulacak kakiim kafasına biraz