Büyük konuşmamak lazım bu konuda. Hayırlısı deyin hep. İnsanlara laf yetiştirmek zorunda hissetmeyin. Sonuçta size zorla yaptırabilmek güçleri yok. En fazla konuşabilirler, ki yaptıkları bu.
Ben 22 yaşında anne oldum. Henüz çok gençtim, evlendiğim zamanlarda kamu ya da özelde iş bulma imkanım yoktu eski siyasi durumlar sebebiyle.
Sonra, çalışma ve atanma imkanı doğdu. Çalıştım, formasyon aldım, sınava hazırlandım. Yani sıralama olarak gayet mantıklıydı aslında yaptığım o sırada. Eşimle çok kavga ettim o 2. Yi yapalım derken, önce ben atanacağım dedim. İstemiyorum dedim, hazır olmam gerek dedim, büyük konuştum. Biz ev aldık, araba aldık, KPSS çalışıyorum, bir yandn artık hazırım dediğim 28 yaşında (ki yine genç bir yaştır) erken menapoza girdiğimi öğrendim.
4 senedir, KPSS filan bıraktım, çocuk için tedavi görüyorum. Hatta önümüzdeki ay yine bir
tüp bebek tedavisine başlıyorum inşallah.
Beklediğimiz gibi olmayabiliyor her şey. Ne olması, ne olmaması konusunda çok iddialı sözler, inatlaşmalar yaşamadan, hayırlısı olsun diye düşünün.
Atanmak bir öncelikse sizin için, önce 1-2 senenizi buna ayırın. Bebekle aynı verimlilik olmaz çünkü.
Ama bebek de bir ayak bağı, bir güçlük değil. Ayrı bir güzellik.
Ben şahsen hazır 22 de anne olmuşken art arda büyütseymişim, şu anda bayağı rahatmışım diye düşünüyorum. Çünkü 9 yaşındaki oğlumu büyütürken de gayet enerjik ve çok keyifliydim. Şu anda onunla arkadaş olarak evde oturttuğumuz yerleşik düzen de aynı şekilde pek keyifli.
Bu yaşta tekrar bebek bezi, gece uykusuzluğu gibi şeylere dönmek daha zor geliyor. Çünkü bu yaşta eskisi kadar uykusuzluğa dayanıklı ve enerjik değilim. Daha çok gezme tozma, okul, akademik kısımlar daha çok ilgilendiriyor beni. Ayrıca düzene daha bir düşkünüm artık.
Bence 20 ler çok daha uygun yaşlar anne olmak için. Hem daha enerjiksin. Hem de 20 Lerinde büyürtüğün çocuğu 30 Larında okula başlatıp, artık en verimli ve mantıklı zamanını daha sosyal geçirebiliyorsun. Bu da saçma bir fikir değil.
Size bunları söyleyenlerin bu şekilde düşündüğünü ve kötülüğünüz için konuşmadıklarını düşünün. Bu yalnızca bir tavsiyedir. Bütün fikirlerin artısı ve ekşisi vardır kendi içinde. Siz kendinize göre en mantıklı olan yolu seçer, onda ilerlersiniz. Ana kesin yargılar ve büyük sözlerden kaçının.
Benim sözler benim kafaya düştü zira :)
Bu arada ilk anne olduğumda ailemin de fişteklemesiyle, çok erken anne oldum, gençliğimi yaşayamadım modundaydım. Onu da eşimin başına çok kaktım, ve 6 sene ara vermemde bu sa etkili olmuştu.
Fakat geçen zaman gösterdi ki, o zaman bana bu kadar kötü görünen şey, çok hayırlıymış benim için. Erken menapoza girdiğimi öğrendiğimde büyütmüştüm çocuğumu çok şükür.
