- 27 Mart 2018
- 267
- 159
- 103
- 35
- Konu Sahibi Melegimiz89
- #1
Arkadaşlar zor bir dönemden geçiyorum. Hamileyim, iki çocuğum var ve çalışıyorum. İlk üç ay bir şey içim almadı sürekli bulantılı ve aşırı halsizdim. Yeni yeni toparlanmaya başladım ve hamileliğimde riskli bi virüs geçirdiğim için biraz zor ve stresli geçiyor.
Bugün çalıştım. İşten sonra alışveriş. Çocuklar çıldırttı. Yemek yaptım, sofrayı kurdum acele acele çünkü akşam yemeği saati geçmek üzereydi. Yemek yemek istemedi çocuklar . Sürekli kavga ettiler, bağırtı çağırtı sabrım tükendi. Zar zor yedirdim ve kızıma ikinci kase çorbasını içirirken eşimden süt ısıtmasını istedim. Eşim bu arada sürekli cumartesi maç için ara ara arkadaşlarıyla mesajlaşıyordu. Gidip gelip mesajlaşıyor. Ses etmedim. Mutfağa gitti ve geri döndü mesajlaşmaya devam etti. Bekledim ve normal bi şekilde sütün nerede olduğunu sordum. Gitti ısıtmaya ve tekrar mesajlaşmaya devam ettiği için sütler fazla ısındı..ılımasını beklerken tekrar mesajmaya devam etti. Artık sabrım kalmamıştı. Çorba bitti ve sütleri hala gelmedi. Bende yatak odama geçtim çünkü orada dursaydım kavga edecektim. Ben odadayken çocukları yatırması tam 1,5 saat sürdü. Saat 21:30 da sesleri kesildi ve uyudular.
Ardından biz kavga ettik. Üste çıktı. Benim anlayışsız olduğumu söyledi. 3 saat uykuyla duruyormuş. Ne varmış sanki. Alış verişi yerleştirmiş boş mu durmuş. Çok yorgunmuş.sanki her gün mü mesajlaşıyormuş böyle.
Çocuklar yatınca mesajlaşabilirdin. Maça daha üç gün var dedim. Ve her gün geç yatıp az uyumasının kendi hatası olduğunu söyledim. Ama üste çıkmaya devam etti en sonunda artık patladım ağlayarak odama geçtim. Kötü oldum. Teselli etmeye geldi özür diledi ama artık içimden düzeltmek gelmedi. Uyuyacaktım oda mutfağı toplayıp yatacağını söyledi.
Gece saat 1:30 odaya geldi. Çekmeceleri açıp kapattı ışığı açtı. Giyeceği şeyi çırptı ve ben bu seslerden rahatsız olup uyandım. Sabah yine işe gideceğim ve çocukları hazırlayıp okula götürmesi de var. Uyumaya çalıştım ama uyuyamadım ve kendisine teşekkür ettim. Oflayıp pofladı. Ne yapsaymış. Birşey giymesemiymiş. Kendisi biliyor gece uyanınca bir daha uyuyamadığımı. Özellikle ışıkta Rahatsız olup uyandığımıda. Kızdı bana ve odadan gitti koltuğa.
Berbat durumdayım ama ben mi abartıyorum? Gece neden ta o saatte yatıyor madem bütün derdi 3 saat uykuydu? Hergün ya film ya birşey geç yatıyor kendi tercihi. Bu günde sebebi dinlene dinlene toplamış mutfağı ondan geç yatmış. Sanırsın savaş alanıydı. Bir makına dolmaz yani çıkan bulaşık ve geriye kalan kısım temizdi zaten
Seytan diyor sabah çık git tek başına halletsin çocukları görsün benden destek bitince bi işi yetiştiremediğini ama çocuklara kıyamıyorum. Kendimi şuan zaten suçlu hissediyorum onları uyumadan önce opemediğim için. Duygusal anlamda bitkinim kendimi tükenmiş hissediyorum.
Haksızımıyım kızmakta? Hormonlardan bazi şeyleri göremiyormuyum?
Şimdi kiminiz neden üçüncüyü yaptın gibi yorumlar yapacak. Buna gerçekten ihtiyacım yok. Planlı bi hamilelik değil ve eşim son dönem herşeye sinirlenen alınan bir tip oldu. Yoksa her konuda elinden geldiği kadar bana destek. Bildiğim iş sıkıntısı filanda yok.
Bugün çalıştım. İşten sonra alışveriş. Çocuklar çıldırttı. Yemek yaptım, sofrayı kurdum acele acele çünkü akşam yemeği saati geçmek üzereydi. Yemek yemek istemedi çocuklar . Sürekli kavga ettiler, bağırtı çağırtı sabrım tükendi. Zar zor yedirdim ve kızıma ikinci kase çorbasını içirirken eşimden süt ısıtmasını istedim. Eşim bu arada sürekli cumartesi maç için ara ara arkadaşlarıyla mesajlaşıyordu. Gidip gelip mesajlaşıyor. Ses etmedim. Mutfağa gitti ve geri döndü mesajlaşmaya devam etti. Bekledim ve normal bi şekilde sütün nerede olduğunu sordum. Gitti ısıtmaya ve tekrar mesajlaşmaya devam ettiği için sütler fazla ısındı..ılımasını beklerken tekrar mesajmaya devam etti. Artık sabrım kalmamıştı. Çorba bitti ve sütleri hala gelmedi. Bende yatak odama geçtim çünkü orada dursaydım kavga edecektim. Ben odadayken çocukları yatırması tam 1,5 saat sürdü. Saat 21:30 da sesleri kesildi ve uyudular.
Ardından biz kavga ettik. Üste çıktı. Benim anlayışsız olduğumu söyledi. 3 saat uykuyla duruyormuş. Ne varmış sanki. Alış verişi yerleştirmiş boş mu durmuş. Çok yorgunmuş.sanki her gün mü mesajlaşıyormuş böyle.
Çocuklar yatınca mesajlaşabilirdin. Maça daha üç gün var dedim. Ve her gün geç yatıp az uyumasının kendi hatası olduğunu söyledim. Ama üste çıkmaya devam etti en sonunda artık patladım ağlayarak odama geçtim. Kötü oldum. Teselli etmeye geldi özür diledi ama artık içimden düzeltmek gelmedi. Uyuyacaktım oda mutfağı toplayıp yatacağını söyledi.
Gece saat 1:30 odaya geldi. Çekmeceleri açıp kapattı ışığı açtı. Giyeceği şeyi çırptı ve ben bu seslerden rahatsız olup uyandım. Sabah yine işe gideceğim ve çocukları hazırlayıp okula götürmesi de var. Uyumaya çalıştım ama uyuyamadım ve kendisine teşekkür ettim. Oflayıp pofladı. Ne yapsaymış. Birşey giymesemiymiş. Kendisi biliyor gece uyanınca bir daha uyuyamadığımı. Özellikle ışıkta Rahatsız olup uyandığımıda. Kızdı bana ve odadan gitti koltuğa.
Berbat durumdayım ama ben mi abartıyorum? Gece neden ta o saatte yatıyor madem bütün derdi 3 saat uykuydu? Hergün ya film ya birşey geç yatıyor kendi tercihi. Bu günde sebebi dinlene dinlene toplamış mutfağı ondan geç yatmış. Sanırsın savaş alanıydı. Bir makına dolmaz yani çıkan bulaşık ve geriye kalan kısım temizdi zaten
Seytan diyor sabah çık git tek başına halletsin çocukları görsün benden destek bitince bi işi yetiştiremediğini ama çocuklara kıyamıyorum. Kendimi şuan zaten suçlu hissediyorum onları uyumadan önce opemediğim için. Duygusal anlamda bitkinim kendimi tükenmiş hissediyorum.
Haksızımıyım kızmakta? Hormonlardan bazi şeyleri göremiyormuyum?
Şimdi kiminiz neden üçüncüyü yaptın gibi yorumlar yapacak. Buna gerçekten ihtiyacım yok. Planlı bi hamilelik değil ve eşim son dönem herşeye sinirlenen alınan bir tip oldu. Yoksa her konuda elinden geldiği kadar bana destek. Bildiğim iş sıkıntısı filanda yok.
Son düzenleme: