sinir bozucu bir özgüven problemi

Cok dusunuyorsun. Biraz ani yasamak lazim. Telefon geldiginde tak diye cikacaksin. Korkulara dusuncelere takilmayacaksin. Dusunr dusune kendine engel oluyorsun.Ben oyle kasiyer olarak ise girmeyeyim de cv me kotu yansimasin diyenlerden degilim.
Emekte olmak lazim. Bakarsin kasiyerlik yaparken bir sirket sahibi ile konusmaya dalmissin ordan oraya derken o seni kendi sirketine ise almis gibisinden birseyler gelisir vs.. Veya ordaki is arkadaslarinin tanidiklari olur vs..
 
Evet öyle ama ülkemizde işler bu sekilde yüryor malesef
Benim dediğim bundan 15 yıl evveli
Şimdi daha zordur
 
Devleti genellikle kötülüyorlar ben de bunu anlamıyorum. Devlette körelmek diye bir klişe var kamu deyince insanların aklına solitaire oynayan hırkalı memurlar geliyor sanırım ama o devir çok geride kaldı. Düz memurlukta yatış yaptığın dolayısıyla köreldiğin yerler vardır ama çok kaliteli çalışanları olan kaliteli kamu kurumları var. Sanırım ben şanslı kesimdenim çoğu özel işyerinde rastlayamayacağım nitelikte insanlar tanıdım kamuda, iyi okullardan mezun dil bilen bir ayağı yurtdışında olan çok insan var. Hepsi bi kenara plaza dili ve edebiyatı iyi bir kamu kurumunda öğrendiğiniz protokol ve nezaket kültürünün yanından bile geçmez.

İstanbul'da falan imkanları iyi gerçek anlamda kurumsal ya da yabancı bir şirkette (böyle yerler de az bulursan kaçırma zaten) çalışmıyorsanız asıl özel sektörde körelirsiniz. Deyim yerindeyse köle gibi çalışıp ortalama bi maaşa günde 10 saatinizi (kiminde ctesi dahil) satarsınız ne sosyal hayat kalır ne kendinize ne çoluğa çocuğa vakit ayırabilirsiniz. İyi bir kamu kurumunda ise yıpranmadan nispeten nitelikli bir iş yaparsınız, iyi maaş alırsınız, izinlerinizi rahat kullanırsınız, sosyal hayatınız olur, yurtdışında araştırma eğitim imkanlarınız olur ve masraflarınızı devlet karşılar.

İşbu yorum anadoludaki ortalama ünilerden mezun ortalama öğrenciler ve mezunlar için yazılmıştır. Ülkemizin ivy league okullarından mezunsanız zaten pek işsizlik kaygınız olmaz en iyi yerlerde çalışırsınız.
 
Hem kamuda hem özel sektörde torpil denen bir illet var ne yazık ki. Elhamdülillah çalıştığım yerlere hep torpilsiz girdim ama iş ararken ben de düşünmedim değil birilerini bulmak, bir yandan allahım böylesini nasip etme diye dua ettim şükür gerek kalmadı. Harıl harıl torpil arayanlara hem kızıyorum hem kızamıyorum, öyle bir ortamdayız ki insan yeri geliyor kendi hakkını yedirmemek için kendisi hakka girmek zorunda kalıyor.
 
iibf'lilerin girebileceği a grubu memurluklar bence gayet güzel meslekler. ama ben kim olsa dürüstçe söylüyorum ben oralara girebileceğimi sanmıyorum. ne sınavını ne de mülakatlarını gözüm yiyor açıkçası. iibf için alımlar da bayağı az yani benim deliler gibi a grubu kpss çalışan arkadaşlarım şu an inanılmaz büyük bir hayal kırıklığı içindeler. çünkü 400 bin iibf'li atama bekliyormuş galiba, e kurum ilan açıyor, sınav duruyor 50 kişi alacağım diyor. bir de mesela 20 tane iktisat, 10 tane işletme, 20 tane çeko falan filan gibi. e referans meselesi de maalesef önemli. o yüzden kesinlikle gözüm yemiyor, ne aylarca oturup sınavına çalışmayı, ne 1 senede çok az kurumun açtığı sınavı, ne puanım geçerliliğini kaybedip de emeklerim çöpe gidince tekrar sınavına girmeyi, hiçbirini yemiyor.

halk genellikle bilgisayarda kağıt oynayan memur tipiyle daha çok muhatap olduğu için aklına onlar geliyor bence çünkü mesela vergi müfettişiyle, gelir uzmanıyla karşılıklı gelebilmek zor, kim muhatap olacak bunlarla, mehmet emmi mi? vatandaşın işi genelde nüfusa, sigortaya, ptt'ye falan düştüğü için o dediklerimle karşılaşma ihtimali çok az. o nedenle bilmiyor.

ha şimdi diyeceksiniz ki emek olmadan yemek olmaz. ama ben, nasıl desem, o kadar fazla emek harcayacak kadar güven duymuyorum bu devlete... onun karşılığını alamamak özel sektördeki iş görüşmesinde reddedilmek gibi birşey değil çünkü bana göre. ben yüzüp de kuyruğuna gelirsem, benim yerime sırf referansı var diye başkasını alırlarsa ben onun sarstığı özgüven ve psikolojim ile ne yaparım? fikrim yok.

o nedenle mecburen ilk etapta kurumsal olmayan ya da yarı kurumsal yerlerde sürünüp daha sonra kurumsal bir yere girebilmek için kendimizi göstereceğiz.
 
Ben iki yıllık işletmecilik okudum ve her yaz kendime bir iş buldum.Çok cüz i miktarda olsa önce sekreterlik yaptım büroyu temizler telefonlara bakardım 23 yaşında,sonra dgs sınavına girdim ve iibf işletme bölümünü kazandım bütün yaz bursa aradım ve buldum,okulun kantininde çaycılık ,kasiyerlik yaptım,ailemden tek kuruş almadan okudum.evlendiğimde eşime çalışacağım dedim ve bir gazete ilanında iş buldum şirketin muhasebesini tutmak gibi ,o işe başvurduğumda hiçbirşey bilmiyordum fakat hızlı öğrenen biri olduğumdan ben biliyorum dedim ve özgüvenimden dolayı bir de onların acil eleman ihtiyacından dolayı işe alındım.ordaki muhasebe sorumlusu 1 haftada bana işi öğretti ve ben çalışmaya başladım.iyi de maaşım vardı.Fakat haftada tek gün iznimin olması sıkıntı oluşturuyordu ordan ayrılıp tanıdık aracılığı ile kurumsal bir firmaya girdim 6 yıldır da burada çalışıyorum.En önemli şey şu ki''ben yapabilirim,herkes yapıyorsa ben de yaparım gibi '' cümlelerle kendimi motive ederdim.Emin ol hersabah kalktığımda bunu söylerdim bu bana özgüven kazandırdı
 

rica ederim ne demek :). ingilizce konuşma için, izlediğin filmleri ingilizce alt yazılı izleyip durdurup söylediklerini tekrar etmeye çalış, çok işe yarıyor, bir de ingilizce kitap okumak. ücretsiz ingilizce uygulamaları var, duolingo, voscreen falan onlara bir göz at. vakit varken bunlarla ilgilenmek mantıklı :). dediğim gibi bundan sonra iyisiyle kötüsüyle görüşmelere gidersin. ne giydiğin çok da önemli değil, temiz olsun bir gömlek bir pantalon / etek yeter. daha yeni başladığını herkes biliyor kimse jilet gibi olmanı beklemez :). ayrıca şu an yaptığın işi de biraz ballandırıp süsleyerek anlat yani boş durmadığını belli et. bir de gideceğin şirketle ilgili araştırma yap gitmeden, sektörle ilgili vs. daha spesifik tekrar görüşmeye çağırma durumu falan olursa mesaj atabilirsin yardımcı olmaya çalışırım.

İyi şanslar :)
 
Olumsuz iş görüşmelerinin de size deneyim katacağını düşünmekle başlayın bence. Yedi-sekiz senelik iş hayatı deneyimime bakınca yaşadığım olumsuzlukların daha öğretici olduğunu görüyorum.

Özgüvensizlik olarak adlandırdığınız durum; biraz da sorumluluk sahibi ve mükemmelliyetçi bir insan olmanızdan kaynaklanıyor olabilir mi? Eğer öyleyse düşündüğünüzün aksine başarısız olacağınızı zannetmiyorum.

Bir de bu sürece eğlenceli bir pencereden bakabilmelisiniz. Yani çok istediğiniz bir işi edinemediğinizde alay edebilin, abartarak anlatabilin. O zaman etkisi kalmıyor üzerinizde. Tecrübe edilmistir
 
Allah gönlüne göre versin canım, yeni mezunken hepimiz bu tedirginlikleri yaşadık bişeyler oluyor ama merak etme. Ama yorumuna dair şunu söylemeden edemeyeceğim aklının bi köşesinde bulunsun diye, olur da planların değişir kpss çalışırsan kendini 400bin iibfli ile karşılaştırma. Senin rakibin taş çatlasın 3bin kişi olur, onların 2bini guy hedefler kalan bin kişidir senin asıl rakibin. Ortalık iki kelimeyi bir araya getiremeyen okuduğunu anlamaktan aciz üni mezunları dolu, konuşmandan belli kapasiteli birisin kendini her iibfli ile kıyaslama.
 
Muhasebeyi şu aşamada dahi istemiyorsan işin içine girince hiç sevmezsin. Bence direkt onu en arka plana at.

İlk işimi bulduğumda çok istekli ve hırslıydım. Bunu karşımdaki insanda anlamıştı sanırım.
Üzerindeki ölü toprağı at.
Çalışacağın iş yeri konusunda tabii ki seçiçi ol. Fakat cvinde stajyerlik dahi yoksa ilk işini ilk basamak olarak düşün kısa süreli dahi olsa ilerlemek istediğin işte asgari ücretli bir işi kabul et. 1 sene sık dişini ve o deneyimi cvine yaz. Zaten çalışacağın yer düzgün bir yerse ilk yılda sana daha iyi bir ücret vermeye çalışır. Aksi söz konusu ise zaten 1 yılın sonunda bir gün bekleme çık o işten.
Bence ik ve dış ticaret güzel bölümler.
Her iş yerinde büyük oranda satış el üstündedir bilgin olsun.
İk eğlenceli bir iştir. İnsanlarla ilişkin iyi ise.
İş görüşmelerinde sana bir şeyi bilip bilmediğini sorulduğunda bilmesen dahi kısa sürede o işi yapabileceğin sinyalini vermelisin. Güler yüzlü ve pozitif olmalısın. :)
İş başı ile sonuçlanmamış görüşmeler seni korkutmasın. Herkesin başına geliyor. Bu bile tecrübedir.


 
Tabi ki zaten seçicilikten kastım maaş ve firmanın küçüklüğü-büyüklüğü konusu. Inşallah en kısa zamanda gönlünüze göre bir iş bulursunuz.
 
Bir de ehliyetinizi almak için paranızı denkleştirmek adına nacizhane bir fikir vereyim :) bayram üstü 1 haftalık mağzalar destek eleman arıyolar 500-600 civarı para veriyolar. O tür yerlerde çalışmam gibi takıntılarınız yoksa bir an önce ehliyetinizi alın bence, iş bulma aşamasında işinize yarayabilir.
 
Ah ben zamanında mesleğimle alakasız ne komik ne absürt işlerde çalıştım bir bilsen
Temsili örnek vereyim;
Cerrah olup, son ütücülük yapmak gibi
Hiç bilgimin olmadığı ama sırf işsiz kalmamak ve ekonomik olarak rahat olmak için o, bu demez, güvenilir bir yerse, haydii bismillah der atlardım işe

Bi arkadaşım vardı benim gibi o da mesleğinden alakasız işlerde çalışıyordu boş durmamak için.
Çalıştığı yere müşteri olarak bir hanım gelmişti. Bu kızın istediği sektörün üst düzey yöneticisi. Kızın aldığı eğitimi duyunca kendi mesleğini neden yapmıyorsun sorusuna iş bulamıyorumki yanıtını duyunca, kıza iş teklifinde bulunmuştu
Benim içinse şans, sadece bir köpek isminden ibaret

Bu arada iş hayatından öğrendiğim şu ki;
Herşeyi bilmektense, herşeyi bilir özgüveninde olup da buna karşı tarafı inandıranlar çok daha iyi yerlere geliyorlar
 
İibf 2010 mezunuyum. Senin gibiydim.
Ne ingilizce ne ehliyet hiç bir vasıf yok.
Bankalara başvurdum. Mülakatları veremedim.
Şirketlete başvurdum. Cevap gelmedi. Herkes tecrübe istiyor. Ya da boğaziçi mezunu olmanı.
Öyle pislik düzen var iibf'de.
Benden ancak memur olur dedim.
Çünkü özel sektörün istedikleri bende yok.
Prezantabl değilim.
Aşırı uyanık değilim.
İş bilmem.
Okulu bile zorla bitirdim.
2012 kpss ye 3 ay sıkı çalıştım.
B grubuna. Matematiğim iyi olduğu için zorlanmadım. Ve atandım. İyi ki de memur olmuşum diyorum.
Bana göre en kötü memurluk özel sektörden kat be kat iyidir.
 
haftada tek gün izin gerçekten zor, evlenip çoluk çocuğa karışınca daha zor muhtemelen.
açıkçası bugüne kadar neyi gözümde büyüttüysem o kadar da büyük olmadığını anladım :) muhtemelen buna da aynı şey olacak ama şu psikolojiden çıkabilsem...
 
teşekkür ederim hakkımda böyle düşündüğünüz için.
yanlış anlaşılmasın ama ben de o bahsettiklerinizi gördüm hatta aynı sınıfta aynı dersleri aldım, hakikaten bir kıyaslamaya kalksam o kim ben kim diyebilirim. kendimi seviyorum ve elbette diğerlerinden farkım olduğunu düşünüyorum tıpkı benden de çok farklı, çok daha yetenekli insanların olduğunu bildiğim gibi.

mesela geçenlerde sınıfımdan bir kızın instagramını buldum, profiline bir girdim, biyografi bölümüne "ekonomist" yazmış. bunu yapan birkaç tanıdık daha olmuştu. şimdi instagramı ne kadar ciddiye alabiliriz o ayrı konu ama... benim bildiğim 4 sene ekonomi okumakla ekonomist olunmaz ki. akademik anlamda ileri seviyede eğitim varsa ve çalışmalarınız varsa, bilimsel araştırmalarınız varsa ekonomist sıfatını hak eder ve sahip olursunuz. benim bildiğim ekonomist bayağı ekonomi ve ekonomik verileri bilimsel açıdan yorumlar, öngörüler yapar, neden sonuç ilişkileriyle birlikte analiz yaparlar ve alana son derece hakimdirler. ekonomist yazmışsın da nerde ekonomistlik yapıyorsun derler adama, öyle değil mi? 2 fed kararı yorumlayıp, döviz kurlarında artışın ülkedeki siyasi gerginliğe bakıldığı zaman sürebileceğini söyleyip, merkez bankası için 1-2 eleştiride bulunmakla olunmuyor ki ekonomist. bana göre en azından.
 
çok teşekkür ederim, sağolun :)
 
staj meselesini anlatsam gülersiniz belki.
ben maalesef okurken staj meselesini fazla düşünmediğim için son sınıfa bıraktım, arkadaş çevremde biraz boşverci tiplerdi bu konuda. son sene aradık ama bulamadık, neymiş sadece zorunlu stajı olanları alıyorlarmış, bizimki zorunlu değilmiş. birkaç yere başvurduk almadılar meğer tanıdıklarını almışlar. :) o iş maalesef olmayınca, şehir de ufaktı, staj işi kaldı.
maaşı dert etmiyorum zaten asgari olması başlangıç için sorun değil. dış ticaret ilanları bu aralar çok azaldı ama uygun olduklarıma başvuruyorum elbette.
teşekkür ederim yorumunuz için :)
 
Tabi ki zaten seçicilikten kastım maaş ve firmanın küçüklüğü-büyüklüğü konusu. Inşallah en kısa zamanda gönlünüze göre bir iş bulursunuz.

teşekkür ederim, sağolun :)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…