Sadece birtek şey istedim senden..sevdiğim kadar sevilmek.
Evet beni seni çok sevdim, hemde gözümü kırpmadan canımı verecek kadar.
Öyle ansızın girdin ki hayatıma, herkesi herşeyi unutturmayı başardın..
Ne senden öncesi vardı, ne senden sonrası olacak..
Aramızdaki mesafeleri biran olsun bile hissettirmedin bana..
Ve sana tekrar kavuşacağım gün kapıya dayandı..
O günki telaşımı heyecanımı tahmin bile edemezsin.
Bir yandan ben makyajımı yapıyordum, diğer yandan ise kuzenim saçlarımı bişeye benzetmeye çalışıyordu
Ve mesaj geldi senden "ben geldim kapının önündeyim aşkım".
Tam 1 sene hasret kaldım, kokuna, gülüşüne, o yumuşacık yüzüne..
Mesajı görür görmez kapıdan bi fırladım (hayatımda hiç bukadar hızlı merdiven inmemiştim)
Kapıya yaklaştıkca heyecandan bacaklarım tutmuyordu.
Ve karşımda duruyordun..çok havalı güneş gözlüğünle geçtin karşıma..ben ise tek kelime edemedim..sadece sarıldım..
Kokunu içime çeke çeke, bir annenin evladına sarılıp kokladığı gibi sarıldım sana..
O gün benim en mutlu günümdü. İlk defa türkiyede sinemaya gitmiştim, sevdiğimle. Korku filmi seçmiştik (yalandan korkuyormuş gibi yapıp sana tutunayım diye
Sonra mantıcıya gittik, çok acıkmıştık. Kaşığımı elimden alıp çocuk gibi yedirmeye başladın, diğer elinde peçeteyle de ağzımı silip durdun.
Aniden Ankaraya gitmem gerekti, seni birdaha göremeden :-(
Bütün tatil senin özleminle geçti..son günü yine görecektim seni. 4 gözle bekledim o günü.
Ve o gün geldi..yine bir telaş sardı beni. Uçağım ankaradan istanbulaydı..havaalanına beni karşılamaya geldin, yine ölümüne sarıldım sana..o an Allaha dua ettim "nolur zaman çabuk geçmesin" diye. Almanyaya uçağım 7 saat aktarmalıydı, 7 saat birlikte geçirdik, ama yetmedi..ayrılık vakti geldi..bu sefer beni uğurlamak için yanımdaydın.. O an sanki biri kalbimi söküp almıştı.. O kadar zordu ki okadar canım yanıyordu ki..düşündükçe hala ellerini üzerimde hissediyorum, sanki arkamı döndüğüm an sana sarılabilecekmişim gibi.
Yine koskoca 1 sene geçti sevgilim..hayatımın en zor senesini geride bıraktım.
Bu süre içinde ne duygular besledik içimizde, ne zorluklarla atlattık bu seneyi..çok tartıştık, çok ayrılmayı denedik ama olmadı. Hiçbir zaman kopamadım senden.
Ama sen çok değiştin sevgilim..gözlerimin içine bakıp ta "beni asla bırakma, ben sensiz yapamam" diyen adam sen değilmiydin?
"Ya sen ya hiçkimse" diyen adam sen değilmiydin?
"Seni benim kadar kimse sevemez" diyen adam sen değilmiydin?
Nerde şimdi o sevgin? Niye bukadar uzaklaştın benden? Asla bir kötülüğüm olmadı ki sana bugüne kadar..sadece canımdan çok sevdim, kılına zarar gelirse benim canım yanardı, kahrolurdum..
Neden beni ilgiye alakaya muhtac bıraktın? Okadar mı bıktın benden? Veya bensizlikten?
Okadar mı nefret ediyorsun artık benden? Üzerine titrediğim, hayatımın geri kalan günlerini birtek seninle geçirmek istediğim için mi?
"Seni çok seviyorum, için rahat olsun herşey düzelecek" diyorsun, ozaman ben neden kendimi yalnız hissediyorum? Neden bu aşkı tek başıma yaşıyormuşum gibi hissediyorum?
"Evleneceğim kadın sensin" diyorsun ya hep, neden ozaman bukadar mutsuzsun? Neden bukadar bunaldın herşeyden? Neden her kavganın ardından "ayrılalım" diyebiliyorsun? Bu kadar basit mi senin için? Bu mu senin sevgin?
Neden hep bitmesin diye yalvaran taraf ben, insafa gelip te "tamam unutalım" diyen taraf sensin?
Nedir senin derdin sevgilim? Beni artık istemiyorsan neden bırakmıyorsun? Neden medeni bir şekilde konuşup "ben bir gelecek göremiyorum dürüstçe kavgasız nesiz ayrılalım" demiyorsun? 1 ay sonra yine türkiyedeğim, ailelerimiz tanışacak..buna bile sevinmiyorsun..derin bir off çekip içimi karartıyorsun. Sanki zorla istemediğin bir hayata sürüklüyormuşum gibi seni..
"Rezillik saçmalık istemiyorum, yoksa hepinizi silerim, sende dahil"..bumu senin bana olan sevgin? Bukadar mı değişir bir insan?
Bir zamanlar aşkından deli olan adamı özledim ben..şimdiki beni çok yordu..tükendim artık gücüm kalmadı gerçekten..
Her gece her gece ağlamaktan çok yoruldum..
Peki döktüğüm gözyaşlarının hesabını nasıl vereceksin sevgilim?
Evet beni seni çok sevdim, hemde gözümü kırpmadan canımı verecek kadar.
Öyle ansızın girdin ki hayatıma, herkesi herşeyi unutturmayı başardın..
Ne senden öncesi vardı, ne senden sonrası olacak..
Aramızdaki mesafeleri biran olsun bile hissettirmedin bana..
Ve sana tekrar kavuşacağım gün kapıya dayandı..
O günki telaşımı heyecanımı tahmin bile edemezsin.
Bir yandan ben makyajımı yapıyordum, diğer yandan ise kuzenim saçlarımı bişeye benzetmeye çalışıyordu
Ve mesaj geldi senden "ben geldim kapının önündeyim aşkım".
Tam 1 sene hasret kaldım, kokuna, gülüşüne, o yumuşacık yüzüne..
Mesajı görür görmez kapıdan bi fırladım (hayatımda hiç bukadar hızlı merdiven inmemiştim)
Kapıya yaklaştıkca heyecandan bacaklarım tutmuyordu.
Ve karşımda duruyordun..çok havalı güneş gözlüğünle geçtin karşıma..ben ise tek kelime edemedim..sadece sarıldım..
Kokunu içime çeke çeke, bir annenin evladına sarılıp kokladığı gibi sarıldım sana..
O gün benim en mutlu günümdü. İlk defa türkiyede sinemaya gitmiştim, sevdiğimle. Korku filmi seçmiştik (yalandan korkuyormuş gibi yapıp sana tutunayım diye
Sonra mantıcıya gittik, çok acıkmıştık. Kaşığımı elimden alıp çocuk gibi yedirmeye başladın, diğer elinde peçeteyle de ağzımı silip durdun.
Aniden Ankaraya gitmem gerekti, seni birdaha göremeden :-(
Bütün tatil senin özleminle geçti..son günü yine görecektim seni. 4 gözle bekledim o günü.
Ve o gün geldi..yine bir telaş sardı beni. Uçağım ankaradan istanbulaydı..havaalanına beni karşılamaya geldin, yine ölümüne sarıldım sana..o an Allaha dua ettim "nolur zaman çabuk geçmesin" diye. Almanyaya uçağım 7 saat aktarmalıydı, 7 saat birlikte geçirdik, ama yetmedi..ayrılık vakti geldi..bu sefer beni uğurlamak için yanımdaydın.. O an sanki biri kalbimi söküp almıştı.. O kadar zordu ki okadar canım yanıyordu ki..düşündükçe hala ellerini üzerimde hissediyorum, sanki arkamı döndüğüm an sana sarılabilecekmişim gibi.
Yine koskoca 1 sene geçti sevgilim..hayatımın en zor senesini geride bıraktım.
Bu süre içinde ne duygular besledik içimizde, ne zorluklarla atlattık bu seneyi..çok tartıştık, çok ayrılmayı denedik ama olmadı. Hiçbir zaman kopamadım senden.
Ama sen çok değiştin sevgilim..gözlerimin içine bakıp ta "beni asla bırakma, ben sensiz yapamam" diyen adam sen değilmiydin?
"Ya sen ya hiçkimse" diyen adam sen değilmiydin?
"Seni benim kadar kimse sevemez" diyen adam sen değilmiydin?
Nerde şimdi o sevgin? Niye bukadar uzaklaştın benden? Asla bir kötülüğüm olmadı ki sana bugüne kadar..sadece canımdan çok sevdim, kılına zarar gelirse benim canım yanardı, kahrolurdum..
Neden beni ilgiye alakaya muhtac bıraktın? Okadar mı bıktın benden? Veya bensizlikten?
Okadar mı nefret ediyorsun artık benden? Üzerine titrediğim, hayatımın geri kalan günlerini birtek seninle geçirmek istediğim için mi?
"Seni çok seviyorum, için rahat olsun herşey düzelecek" diyorsun, ozaman ben neden kendimi yalnız hissediyorum? Neden bu aşkı tek başıma yaşıyormuşum gibi hissediyorum?
"Evleneceğim kadın sensin" diyorsun ya hep, neden ozaman bukadar mutsuzsun? Neden bukadar bunaldın herşeyden? Neden her kavganın ardından "ayrılalım" diyebiliyorsun? Bu kadar basit mi senin için? Bu mu senin sevgin?
Neden hep bitmesin diye yalvaran taraf ben, insafa gelip te "tamam unutalım" diyen taraf sensin?
Nedir senin derdin sevgilim? Beni artık istemiyorsan neden bırakmıyorsun? Neden medeni bir şekilde konuşup "ben bir gelecek göremiyorum dürüstçe kavgasız nesiz ayrılalım" demiyorsun? 1 ay sonra yine türkiyedeğim, ailelerimiz tanışacak..buna bile sevinmiyorsun..derin bir off çekip içimi karartıyorsun. Sanki zorla istemediğin bir hayata sürüklüyormuşum gibi seni..
"Rezillik saçmalık istemiyorum, yoksa hepinizi silerim, sende dahil"..bumu senin bana olan sevgin? Bukadar mı değişir bir insan?
Bir zamanlar aşkından deli olan adamı özledim ben..şimdiki beni çok yordu..tükendim artık gücüm kalmadı gerçekten..
Her gece her gece ağlamaktan çok yoruldum..
Peki döktüğüm gözyaşlarının hesabını nasıl vereceksin sevgilim?