- Konu Sahibi Fotosentez
-
- #1
Durdum durdum, yine dedim favori mekanima yazayım, kızlar belki bir fikir verirler.
Efendim benim sorunum, aslında salt kendim değil, bütün kadınların içinde bulunduğu bir durum.
Şimdi ben çok aşık olarak bir ilişkiye başladım, ama klasik annesi, kıskanç bir abi faktörü ve bunları algilamakta idrak yolları enfeksiyonu yaşayan bir erkek arkadaşım vardı. Anlat anlat anlat tükendim. Ay dedim bu anlamayacak, yeter dedim, ama nasıl yıpranmışım. 3 5 olay değil, 3 5 ay değil 1.5 sene sürmüş benim bu çile halim. Ki düşünün aileler tanışıyor, ama henüz nişan düğün yok.
Neyse, ben artık bırakınca, kendi de gözleri açılınca bu adam anladi. Ama ciddi anladi. Bir senedir burdaki bir çok kadının istediği bir eş adayına sahibim. Korur kollar kimseye ezdirmez saygi duyar ve gurur duyar. Beni herkesin yanında över. Çiçek gibi davranır öyle ki gittiğimiz düğünde herkes bu kadar zamandır Birliktesiniz, sen ne yaptın bu adama da bu hala böyle gözünün içine bakıyor der.
Ne güzel di mi?
Ama ben affedemiyorum. Aslında affedememek de değil, ciddi bir adım atamıyorum. Sevmiyorum asla değil, hala aşık olduğum adam o benim. Ama hazmedemiyorum. Bu insanların benim alanıma bu kadar tecavüz etmeleri, bu kadar azap cektirmelerine katlanamiyorum. Bunu ona söylediğimde cevap veriyor, şu an birsey var mi? Bir sıkıntı var mı? İyi de kardeşim şimdi ben artık ayda 1 yemeğe gidiyorum, kıskanç olan abin evlendi 1 sene oldu, adam ati aldı üsküdar geçti artık adamın benle bir derdi kalmadı çünkü onun amacı evlilikti yaptı.
Ama biliyorum, biz ciddi bir adım atsak bu adam yine kiyaslayacak, huzursuzluk çıkaracak.
Biliyorum az samimi olunsa annesi ile ister istemez nişan döneminde olunacak, bu kadın gene bunları yapabilme potansiyeline sahip.
Bana diyor ki dene, olmazsa ayrilirsin.
İyi de kardeşim benim hayatım iddia kuponu mu?
Ben sana daha önce bir yatırım yapmisim, hepsini kaybetmişim. Şimdi sen bana, tekrar yatırım yap diyorsun. Herşey çiçek böcek olacak diyorsun.
Ben bu adama nasıl güveneyim nasıl?
Şimdi diyeceksiniz ki é sende hiç birşeye gelmiyorsun o zaman ayrıl. É ben niye ayrılayim? Şu an adam örnek damat adayı. Ama korkuyorum iste.
Bir örnek vereyim, minicik küçücük bir örnek. Ordan anlayın.
Abisi beni isteyecekleri gün 2 ay önceden belli iken, saçma sapan bir bahane ile, 2 hafta önce tanıştığı kızı, aynı gün öğle saati istemeye gitti. Akşamına bize geldiler. Ailem arkadaşlarım onun çevresi bunu komple garip buldu. Ama benimki dönüp, bunda ne var dedi. Normal dedi. Niye takıldın dedi? Çok normal ya?!
Şimdi bunları diyorum. Bunlar ta ne zaman oldu artık farkındayım artık akillandim insanlar değişir. Anlar.
İnsanlar değişmez derdim de değişirmiş be. Çünkü bende o gözü kapalı insan değilim. Kendi yoluma istesem devam edebilecek güçteyim. Ama işte yazık mi ederim?
Size niye yazdım onu da bilmiyorum Allahtan başka kim bilebilir ki? Ama işte yine de soruyorum. Ne önerirsiniz bana?
Okuyanlara sadece bunun için bile çok teşekkür ederim
Efendim benim sorunum, aslında salt kendim değil, bütün kadınların içinde bulunduğu bir durum.
Şimdi ben çok aşık olarak bir ilişkiye başladım, ama klasik annesi, kıskanç bir abi faktörü ve bunları algilamakta idrak yolları enfeksiyonu yaşayan bir erkek arkadaşım vardı. Anlat anlat anlat tükendim. Ay dedim bu anlamayacak, yeter dedim, ama nasıl yıpranmışım. 3 5 olay değil, 3 5 ay değil 1.5 sene sürmüş benim bu çile halim. Ki düşünün aileler tanışıyor, ama henüz nişan düğün yok.
Neyse, ben artık bırakınca, kendi de gözleri açılınca bu adam anladi. Ama ciddi anladi. Bir senedir burdaki bir çok kadının istediği bir eş adayına sahibim. Korur kollar kimseye ezdirmez saygi duyar ve gurur duyar. Beni herkesin yanında över. Çiçek gibi davranır öyle ki gittiğimiz düğünde herkes bu kadar zamandır Birliktesiniz, sen ne yaptın bu adama da bu hala böyle gözünün içine bakıyor der.
Ne güzel di mi?
Ama ben affedemiyorum. Aslında affedememek de değil, ciddi bir adım atamıyorum. Sevmiyorum asla değil, hala aşık olduğum adam o benim. Ama hazmedemiyorum. Bu insanların benim alanıma bu kadar tecavüz etmeleri, bu kadar azap cektirmelerine katlanamiyorum. Bunu ona söylediğimde cevap veriyor, şu an birsey var mi? Bir sıkıntı var mı? İyi de kardeşim şimdi ben artık ayda 1 yemeğe gidiyorum, kıskanç olan abin evlendi 1 sene oldu, adam ati aldı üsküdar geçti artık adamın benle bir derdi kalmadı çünkü onun amacı evlilikti yaptı.
Ama biliyorum, biz ciddi bir adım atsak bu adam yine kiyaslayacak, huzursuzluk çıkaracak.
Biliyorum az samimi olunsa annesi ile ister istemez nişan döneminde olunacak, bu kadın gene bunları yapabilme potansiyeline sahip.
Bana diyor ki dene, olmazsa ayrilirsin.
İyi de kardeşim benim hayatım iddia kuponu mu?
Ben sana daha önce bir yatırım yapmisim, hepsini kaybetmişim. Şimdi sen bana, tekrar yatırım yap diyorsun. Herşey çiçek böcek olacak diyorsun.
Ben bu adama nasıl güveneyim nasıl?
Şimdi diyeceksiniz ki é sende hiç birşeye gelmiyorsun o zaman ayrıl. É ben niye ayrılayim? Şu an adam örnek damat adayı. Ama korkuyorum iste.
Bir örnek vereyim, minicik küçücük bir örnek. Ordan anlayın.
Abisi beni isteyecekleri gün 2 ay önceden belli iken, saçma sapan bir bahane ile, 2 hafta önce tanıştığı kızı, aynı gün öğle saati istemeye gitti. Akşamına bize geldiler. Ailem arkadaşlarım onun çevresi bunu komple garip buldu. Ama benimki dönüp, bunda ne var dedi. Normal dedi. Niye takıldın dedi? Çok normal ya?!
Şimdi bunları diyorum. Bunlar ta ne zaman oldu artık farkındayım artık akillandim insanlar değişir. Anlar.
İnsanlar değişmez derdim de değişirmiş be. Çünkü bende o gözü kapalı insan değilim. Kendi yoluma istesem devam edebilecek güçteyim. Ama işte yazık mi ederim?
Size niye yazdım onu da bilmiyorum Allahtan başka kim bilebilir ki? Ama işte yine de soruyorum. Ne önerirsiniz bana?
Okuyanlara sadece bunun için bile çok teşekkür ederim