Aynen öyle en azından mesajlarıma cevap verebilir bir insan. Engellesem mi acaba şimdi, çocuk gibi de olmak istemiyorum. Ama buraya yazmak iyi geldi. Benim verdiğim değeri hak etmiyor.
Aynen öyle en azından mesajlarıma cevap verebilir bir insan. Engellesem mi acaba şimdi, çocuk gibi de olmak istemiyorum. Ama buraya yazmak iyi geldi. Benim verdiğim değeri hak etmiyor.Fuckbuddy'liğin bile bir onuru vardır, adam onu bile çiğnemiş. Seviştiğin kadının arkadaşına yürümek nasıl bir abazalıktır, öküzlüktür, hem de kadının yanında? Gençliğimizde biz de "bana bağlanma" diyen ıssız adam triplerindeki mahmut abilerle karşılaştık, aşık da olduk / olduğumuzu sandık, sonra anladık ki hissettiğimiz aşk değil hırs. Ben bunu kendime aşık ederim hırsı tamamen. Beni nasıl görmez, bana nasıl bağlanmaz hırsı. Çözüm çok basit. Her yerden engelleyip içinizde sönmesini beklemek. Görüşmeye devam ettikçe daha da rezilleşebilir durum. İyice boka batarsın hiç çıkamazsın. Böyle bir arkadaşım vardı, ayrıl ayrıl dememize rağmen bırakmadı adamı. Adam en son başka bir kadınla nişanlanıp gecesine arkadaşıma geldi sevişmeye. Kadınlara zerre saygısı olmayan, sırf meta olarak gören, azınca aklına gelen aklı çükünde heriflere bok gibi davranmak lazım. Mesajlarına cevap vermemesi bile ne kadar büyük saygısızlık. Aklına çükü düşünce arayan ama bir mesajına bile cevap vermekten aciz, çükü var diye kendini bir bok sanan bir mal işte. Ay ne çok çük dedim =))))
Sosyal bir insanım aslında, sadece bu aralar çok fazla evde takılıyorum, belki de başka şeylerle ilgilensem daha iyi gelecek.İlginizi başka yerlere çekin. Sevdiğiniz ve motive olduğunuz başka şeyler yapın. Kız arkadaşlarınızla gezin… nerde yaşıyorsunuz?
Hayır engelleme. Bu onu önemsediğini ispatlar karşı tarafa. Onu yok sayman lazım ki kendini bişey sanmasın.Aynen öyle en azından mesajlarıma cevap verebilir bir insan. Engellesem mi acaba şimdi, çocuk gibi de olmak istemiyorum. Ama buraya yazmak iyi geldi. Benim verdiğim değeri hak etmiyor.
Açık ilişki ne ya, yeni moda mı bu?Herkese merhaba, hiçbir arkadaşıma anlatamadığım durumu size açmak, sizden fikir almak istedim. İlk önce kendimi anlatayım arkadaşlarım arasında çok da güzel olmayan biriyim, fiziksel olarak kendimi ben de pek beğenmiyorum. 7 ay önce birisi ile flört etmeye başladım. Başlangıçta çok iyiydi. İyi hissediyordum ama ucu açık ilişki istedi. Yani sevgili değiliz kesinlikle sadece flört ediyoruz. Birlikte vakit geçiriyoruz, bir iki öpüşme, dokunma da oldu başlangıçta daha sonra ilerledi durum. Mutluydum da. Beni güzel hissettiriyordu. Sevgi yoktu diye düşünüyordum ama sonra benim için durum değişti tabi. Ben sevmeye başladım, onu düşünür durur oldum hep. Sevdim, kıskandım. En sonunda geçen haftalarda açıldım. Ben seni seviyorum dedim. Keşke sevmeseydin dedi ama ilişkiye devam etti. Bu ilişki başlangıçta beni daha iyi noktaya getirdi, özgüven verdi, kendimi sevmemi sağladı. Ama şu an tam tersi hissettiriyor. Beni sevmeyen birine karşılıksız ilgi duyuyorum. Mesaj attım mesajıma cevap dahi vermedi. Asla da cevap vermez. Ama o ne zaman buluşmak istese ben hemen atlıyorum, tamam buluşalım diye. Sevdiğimi anladığımdan beri psikoloğa gidiyorum. Beni sevmeyen, değer vermeyen birine neden ilgi duyuyorum diye. Kendisi bir çok kişi ile görüşüyor hatta yanımda arkadaşıma bile yazdı. Sessiz kaldım.
Psikologumun dediği sen onu sevmiyorsun onun yaşattığı duyguları seviyorsun. Büyük ihtimalle bu doğru. İlişkimizi anlattığımda hep yaşadığım güzel hisleri düşünüyorum onu değil. Her şey tamam ama keşke bana mesaj atsa diyorum, beni asla takmıyor. Bunu bile bile hala ona yazmam beni çok üzüyor. Beni asla sevmeyecek, değer vermeyen ve vermeyecek kişiyi düşünüyorum.
Beni kendime getirmeniz lazım, bu acı ne zaman biter, ne zaman kendime gelirim, içinizde karşılıksız seven birileri var mı? Nasıl atlatmam lazım? Bazen her şeyi bu şekilde anlatayım ve biterse bitsin zaten ortada bir ilişki yok diye düşünüyorum ama onu görememe düşüncesi bile beni ağlatıyor.
Bu da benim derdim Allah başka büyük dert vermesin tabi ama lütfen konumu taşımayın. Çok yalnız hissediyorum ve hiçbir arkadaşıma açık ilişki yaşadığımı anlatmadım, anlatamadım.
Büyük ihtimalle her ikisini de yaşıyorum. Psikoloğumla kendimi sevme noktasında çalışma yapıyoruz, ilerleme var kesinlikle. Eh yokluk da olabilir. Önümde çok fazla seçenek yoktu ve başlangıçta iyi gelmişti. Ama şu an verdiğim değeri, sevgiyi, zamanı hak etmiyor. Bunun farkındayım ama hala onu düşünüyorum, acaba neden beni sevmedi düşünceleri kafamda dolanıyor. Beni beğenmedi demek ki, yeterli değilim diyorum. Psikoloğum aynı zamanda bunun benim için iyi bir sınama olduğunu düşünüyor. Neden eksik hissettiğim noktasında çalışıyoruz.Sizinki sevgi degil muhtemelen bosluktan bu adama sarmissiniz. En basinda acik iliski istedigini soyleyen birini sevebilmeniz icin ya kendinizi sevmiyor olmaniz lazim ya da buyuk bir yoklukta olmaniz lazim.
Yazdıklarınız o kadar doğru kiKarşılıksız sevgi aptalca bir şey gerçekten. Bence idrak etmen gereken önemli şeyler var. Bu dünyada kimse ama kimse senden daha önemli değil. Kimse senin karşılıksız sevgini hak etmiyor, etmeyecek. (anne-baba, evlat hariç). Kimse o kadar mükemmel değil. Mükemmel bile olsa hak etmemeli.
Bir sevgi açlığın var muhtemelen. Ama en başta kendini sevmen gerekiyor. Kendini sevmeyi başarabilirsen zaten böyle adamların sana layık olmadığını fark edip seni gerçekten sevecek erkekleri tercih etmeye başlayacaksın.
Ayrıca açık ilişki dediğin şey de karşılıklı olur. Birbirinizi seversiniz, ona rağmen açık ilişki yaşarsınız, bu sizin tercihinizdir. Senin ilişkin açık ilişki değil, çünkü sadece adamın isteği bu yönde; sen onu kaybetmemek için kabul etmişsin sadece.
Kaçan kovalanır hesabı olmuş birazda. Aksi halde bu karakterde bir çocuk gerçekten sevilmez, değer görmeyi hak etmez. Her ne kadar beraber olmak adına da görüşüyor olsanız yanınızda ki arkadaşa yürümesi çok çirkin. Hoş sevgili olmayıp flörtleşme olayını da hiç anlamıyorum ama neyse :) Değer görseniz ondan belki de zamanla istemeyeceksiniz sadece '' neden sevilmiyorum, neyimi beğenmiyor? '' düşüncesi yıpratıyor sizi dediğim gibi sevilecek biri değil zaten ve emin olun seviyorum dese de sizi aldatır bu kişi.Herkese merhaba, hiçbir arkadaşıma anlatamadığım durumu size açmak, sizden fikir almak istedim. İlk önce kendimi anlatayım arkadaşlarım arasında çok da güzel olmayan biriyim, fiziksel olarak kendimi ben de pek beğenmiyorum. 7 ay önce birisi ile flört etmeye başladım. Başlangıçta çok iyiydi. İyi hissediyordum ama ucu açık ilişki istedi. Yani sevgili değiliz kesinlikle sadece flört ediyoruz. Birlikte vakit geçiriyoruz, bir iki öpüşme, dokunma da oldu başlangıçta daha sonra ilerledi durum. Mutluydum da. Beni güzel hissettiriyordu. Sevgi yoktu diye düşünüyordum ama sonra benim için durum değişti tabi. Ben sevmeye başladım, onu düşünür durur oldum hep. Sevdim, kıskandım. En sonunda geçen haftalarda açıldım. Ben seni seviyorum dedim. Keşke sevmeseydin dedi ama ilişkiye devam etti. Bu ilişki başlangıçta beni daha iyi noktaya getirdi, özgüven verdi, kendimi sevmemi sağladı. Ama şu an tam tersi hissettiriyor. Beni sevmeyen birine karşılıksız ilgi duyuyorum. Mesaj attım mesajıma cevap dahi vermedi. Asla da cevap vermez. Ama o ne zaman buluşmak istese ben hemen atlıyorum, tamam buluşalım diye. Sevdiğimi anladığımdan beri psikoloğa gidiyorum. Beni sevmeyen, değer vermeyen birine neden ilgi duyuyorum diye. Kendisi bir çok kişi ile görüşüyor hatta yanımda arkadaşıma bile yazdı. Sessiz kaldım.
Psikologumun dediği sen onu sevmiyorsun onun yaşattığı duyguları seviyorsun. Büyük ihtimalle bu doğru. İlişkimizi anlattığımda hep yaşadığım güzel hisleri düşünüyorum onu değil. Her şey tamam ama keşke bana mesaj atsa diyorum, beni asla takmıyor. Bunu bile bile hala ona yazmam beni çok üzüyor. Beni asla sevmeyecek, değer vermeyen ve vermeyecek kişiyi düşünüyorum.
Beni kendime getirmeniz lazım, bu acı ne zaman biter, ne zaman kendime gelirim, içinizde karşılıksız seven birileri var mı? Nasıl atlatmam lazım? Bazen her şeyi bu şekilde anlatayım ve biterse bitsin zaten ortada bir ilişki yok diye düşünüyorum ama onu görememe düşüncesi bile beni ağlatıyor.
Bu da benim derdim Allah başka büyük dert vermesin tabi ama lütfen konumu taşımayın. Çok yalnız hissediyorum ve hiçbir arkadaşıma açık ilişki yaşadığımı anlatmadım, anlatamadım.
Özgüvenini geliştirip bu adamı bırakmayı düşünme, bu adamı bırakarak özgüvenin gelişecek.Herkese merhaba, hiçbir arkadaşıma anlatamadığım durumu size açmak, sizden fikir almak istedim. İlk önce kendimi anlatayım arkadaşlarım arasında çok da güzel olmayan biriyim, fiziksel olarak kendimi ben de pek beğenmiyorum. 7 ay önce birisi ile flört etmeye başladım. Başlangıçta çok iyiydi. İyi hissediyordum ama ucu açık ilişki istedi. Yani sevgili değiliz kesinlikle sadece flört ediyoruz. Birlikte vakit geçiriyoruz, bir iki öpüşme, dokunma da oldu başlangıçta daha sonra ilerledi durum. Mutluydum da. Beni güzel hissettiriyordu. Sevgi yoktu diye düşünüyordum ama sonra benim için durum değişti tabi. Ben sevmeye başladım, onu düşünür durur oldum hep. Sevdim, kıskandım. En sonunda geçen haftalarda açıldım. Ben seni seviyorum dedim. Keşke sevmeseydin dedi ama ilişkiye devam etti. Bu ilişki başlangıçta beni daha iyi noktaya getirdi, özgüven verdi, kendimi sevmemi sağladı. Ama şu an tam tersi hissettiriyor. Beni sevmeyen birine karşılıksız ilgi duyuyorum. Mesaj attım mesajıma cevap dahi vermedi. Asla da cevap vermez. Ama o ne zaman buluşmak istese ben hemen atlıyorum, tamam buluşalım diye. Sevdiğimi anladığımdan beri psikoloğa gidiyorum. Beni sevmeyen, değer vermeyen birine neden ilgi duyuyorum diye. Kendisi bir çok kişi ile görüşüyor hatta yanımda arkadaşıma bile yazdı. Sessiz kaldım.
Psikologumun dediği sen onu sevmiyorsun onun yaşattığı duyguları seviyorsun. Büyük ihtimalle bu doğru. İlişkimizi anlattığımda hep yaşadığım güzel hisleri düşünüyorum onu değil. Her şey tamam ama keşke bana mesaj atsa diyorum, beni asla takmıyor. Bunu bile bile hala ona yazmam beni çok üzüyor. Beni asla sevmeyecek, değer vermeyen ve vermeyecek kişiyi düşünüyorum.
Beni kendime getirmeniz lazım, bu acı ne zaman biter, ne zaman kendime gelirim, içinizde karşılıksız seven birileri var mı? Nasıl atlatmam lazım? Bazen her şeyi bu şekilde anlatayım ve biterse bitsin zaten ortada bir ilişki yok diye düşünüyorum ama onu görememe düşüncesi bile beni ağlatıyor.
Bu da benim derdim Allah başka büyük dert vermesin tabi ama lütfen konumu taşımayın. Çok yalnız hissediyorum ve hiçbir arkadaşıma açık ilişki yaşadığımı anlatmadım, anlatamadım.
Aynen öyle yapıyorum, kendimi düzelteyim ve ayrılacağım, kendime güvenim gelince cevap vermeyeceğim diye diye ilerledi aslında. Direkt kesmem gerekirdiÖzgüveni
Özgüvenini geliştirip bu adamı bırakmayı düşünme, bu adamı bırakarak özgüvenin gelişecek.
Bu adamdan ayrılmak için kendine gelmeye çalışma, bu adamdan ayrılınca kendine geleceksin.
Napabilirim sorularının hepsinin cevabı aynı canım, bırakacaksın. Çok daha küçük şeyler için görüşmeyi kestim insanlarla. Ve iyi ki kesmişim ki sonunda doğru bir insan var hayatımda. Ya senin gibi takılıp kalsaydım? Gelecekte harika hissedeceğin o doğru ilişkideki adama saygısızlık ediyorsun elbette kendine de…
Kesinlikle daha iyi gelecek. Yeni insanlarla tanışın, yeni hikayeler dinleyin… kafanız dağılırSosyal bir insanım aslında, sadece bu aralar çok fazla evde takılıyorum, belki de başka şeylerle ilgilensem daha iyi gelecek.
Benden nefret etmiyor, sadece onu sevdiğim kadar o beni sevmiyor. Buluştuğumuzda gayet ilgili ama başka kızlara da aynı şekilde ilgili. Ellerimi tutar, saçımı okşar, iltifat eder. Birlikte vakit geçirdiğimizde iyi hissettirir. Tam platonik değil.Konudan bağımsız, sizi sevmeyen birini nasıl sevebiliyorsunuz ya bende bir hoşlantı oluşsa bile karşılığı olmadığını fark ettiğim an soğuyorum sevmek şöyle dursun. Platonik olaylar aşırı irrite edici geliyor bana.
Psikologunuzun bu tepkiler vermemesi çok etik ve çok normal çünkü hedefi uzun vadede sizi böyle toksikleştiren alt yapınızı temizlemek. Bizim tepkilerimizi verse sizi yargılamış ve fikir beyan etmiş olur ki bu da olmaz. Uzun vadede iyileşmek ve şemanızı düzeltmek için psikologunuzu kısa vadeli hızlı sonuçlar için ise bizi dinleyinKızlar tüm mesajları okudum ve o kadar iyi geldi ki. Psikoloğuma anlattığımda o asla bu şekilde cevap vermiyor. :) Hep benim duygu ve düşüncelerim üzerine yoğunlaşıyoruz ve olayda neden o şekilde tepki verdiğimi, altında yatan sebepleri araştırıyoruz. Kesinlikle iyi geliyor bu arada ama beni yönlendirici hiçbir konuşma yapmadığı için gerçek düşünmeleri ne onu bilmiyorum.
Yazdıklarınız bana çok iyi geldi. Eve geçtiğimde hepinize ayrı ayrı cevap vermek istiyorum
Kesinlikle buraya yazmak çok iyi geldi. Kafamda daha da oturdu. Beni hak etmeyen biri ve ben de daha iyi birini hak ediyorum. Sevgimi hak etmiyorPsikologunuzun bu tepkiler vermemesi çok etik ve çok normal çünkü hedefi uzun vadede sizi böyle toksikleştiren alt yapınızı temizlemek. Bizim tepkilerimizi verse sizi yargılamış ve fikir beyan etmiş olur ki bu da olmaz. Uzun vadede iyileşmek ve şemanızı düzeltmek için psikologunuzu kısa vadeli hızlı sonuçlar için ise bizi dinleyin