Beğenilmiyorum

Çevrenizde bir bakın; sevilen, evli, ilişkisi olan tüm kadınlar sizce top model fiziğinde, bebek yüzlü kadınlar mı?

Evet, dış görünüş fark edilmenizi sağlar; ama her şey demek değildir. Sizin sadece güzelliğine vurulan insanları, yarın bir ayağınız bir menenjit mikrobu yüzünden tutmadığında, doğumdan sonra kilo aldığınızda, vücudunuzun her yeri sarkıp çatladığızda, olur ya bir tümör yüzünden görme engelli bir birey olduğunuzda yanınızda bulamazsınız.

Beğenmezse beğenmesin, herkes herkesi beğenmek zorunda mı? Siz kendinizi beğeniyor musunuz? Değiştirmek istediğiniz neler var? Veya kendinizle tamamen barışık mısınız? Memnun değilseniz gayet de yaptırın istediğinizi, estetik konusunda da eleştirileri umursamayın. Önemli olan sizin ne istediğiniz ve kendinizi nasıl güzel gördüğünüz. Bakın siz söylüyorsunuz, o adam da kel göbekli ortalama bir Türk erkeği. Lütfen modunuz düşmesin.
ya işte kel göbekli orta yaş bir erkek tarafından bile beğenilmedim :)) bu biraz fazla geldi kırıldım herhalde.
 
tam olarak durumum bu. gecen sene 3 erkek evlenme amacı ile yaklaşmak istedi ama aynen dediğiniz formlarda kişilerdi. ikisi daha önce evlenip boşanmış erkeklerdi. Ben onlar için türk toplumunda ideal eş standart kadın olduğum için seçmişlerdi ben olduğum için değil.. bunu görüyorum ben ve bu beni daha çok üzüyor dibe çekiyor. istiyorum ki bütün normlardan sıyrılıp sevsinler ben olduğum için.. ( imkansız bir şey farkındayım )
Herkes kendine iyi gelecek , kendi hayatını kolaylaştıracak , yüksüz insan istiyor. Şimdi evlenmiş boşanmış olmak ne kadın ne erkek için suç değil ama üzerinde travma ve yükler bırakan bir süreç. Bu travmaları ile yüzleşen, bunu bir hayat deneyimi ve ders alarak devam eden var , ama çoğunluğu bunu tam olarak atlatamıyor. Örneğin karısı tarafından aldatılan adam , sonraki ilişkilerinde aşırı güvensiz ve paranoyak oluyor. Ya da çocuk yetiştirmekle ilgili büyük sıkıntılar yaşayanlar , bir daha çocuk istemiyorum ne gerek var sen de isteme hayatımızı yaşayalım diyorlar( ilk evliliğinde yaşasaydın hayatını çocuk yapmasaydın) , evlilik içinde mali sorun yaşayanlar sonraki ilişkinde sürekli acaba benimle param için mi beraber düşüncesine kapılıyor. Ya da ilk evlendiğinde söz, isteme, nişan , kına geçesi , düğüne para veren adam , 2. Evliliğinde aman bunlar gerekli değil diyor çünkü hevesini aldı .
Ben sizi olduğu gibi seven biri sözünüze katılmıyorum , çünkü siz de aradığınız kriterler içinde birini istiyorsunuz, siz normlardan sıyrılamıyorsunuz ki karşı taraf nasıl sıyrılısın. Dediğiniz imkansızlık yanında mantıksız da, siz tüm yatınız aile ilişkileriniz, geliriniz, yaşam standartlarınız ve geçmişten gelen sorumluluklar ile bir ilişkiye başlayacaksınız. Anladığım kadarı ile öyle gözünüzü kapatıp evlenemeyecek kadar mantıklı düşünen bir insansınız. Yoksa o 3 kişiden biri ile evlenirsiniz. Yani sizin de standartlarınız yüksek aslında, belirli istek ve beklentileriniz var ilişkiden , siz de normlarınızdan sıyrılamıyorsunuz. Sevmek , aşık olmak tam olarak tanımadan olan bir duygu ve evliliğinin devamının garantisi değil. Herkes evlenirken kendince seviyordu ama sonunda boşandılar ya da bir süre sonra sevgi yeterli gelmedi.
Ben herşeyin hayırlısı olsun diyorum artık , düğününde göbek atıp , nişanlarında makas tuttuğum insanları boşadım. Olmadıysa hayatınıza giren insanlarla bir evlilik inanın en hayırlısı bu olduğu içindir. Kendi hayatınızı yaşamaya bakın.
 
İnsan başkaları tarafından sevilmeden kendini sevmeyi nasıl öğrenir ? Bu döngü tam olarak nerede kırılıyor bilemiyorum
Mesela aynanın karşısına geç eksiksiz yaratıldığın için şükret ve kendine güzel şeyler söyle. Eksik olduğunu düşündüğün yerlere değil de iyi olduğunu düşündüğün özelliklerine odaklan. Ne bileyim boyun,kilon,göz rengin,gülüşün,espri kabiliyetin …. Neyse artık sen kendinde neleri seviyorsun onları bul.
Sevgiye muhtaç olursan sevgi dilencisi durumuna düşersin,sevgiyi göstermeyi ve almayı birine layık görürsen o kişi sana layık olmaya çalışır
 
Mesela aynanın karşısına geç eksiksiz yaratıldığın için şükret ve kendine güzel şeyler söyle. Eksik olduğunu düşündüğün yerlere değil de iyi olduğunu düşündüğün özelliklerine odaklan. Ne bileyim boyun,kilon,göz rengin,gülüşün,espri kabiliyetin …. Neyse artık sen kendinde neleri seviyorsun onları bul.
Sevgiye muhtaç olursan sevgi dilencisi durumuna düşersin,sevgiyi göstermeyi ve almayı birine layık görürsen o kişi sana layık olmaya çalışır
Aynen katılıyorum, sevgi dilencisi çok doğru bir tabir. Özellikle kadınlara koca bulamazsan, evlenemezsen , düğün yapamazsan , çocuğun olmazsa sen kaybedensin dayatması yüzünden, kadınlar kendilerini oldukları gibi sevemiyorlar. Hayatlarındaki başarı, mutluluk hep bir erkeğin onları isteyip istememesine bağlı. Erkekler de bunu çok güzel kullanıyor, sanki kadınla evlenince onu genelevden çıkarmış , hayatını kurtarmış gibi görüyorlar kendilerini ve bu iyiliklerinin !!! Karşılığını bekliyorlar.
 
Merhaba arkadaşlar uzun yıllardır bu forumu sessizce takip ediyordum ama artık işin içinden çıkamıyorum. Yazmak istiyorum belki farklı bir bakış aydınlanmam da yardımcı olur zira Düşünmekten hasta oluyorum. 37 yaşındayım. 2. üniversitemi şuan açıktan okuyorum. Benim çocukluktan itibaren kilo sorunum vardı. Hiçbir zaman beğenilen popüler ilgi gören bir genç kız olmadım. Lisede , üniversitede sevgilim olmadı. Üniversiteden mezun olduktan sonra 110 kilo olunca ameliyat oldum. zayıflarsam ben de ilgi görür sevilirim hayatımın aşkını bulurum ya da o zaten beni bulur sanıyordum. Ama öyle olmadı. 50 kg verdim. Duruşum , giyim tarzım her şey değişti. Daha mutlu , özgüvenli biri oldum Kendimce. bir yıl öncesine kadar da çok sosyal bir insandım. Yaptığım iş gereği zaten asosyal olmam imkansızdı ama böyleyken bile günübirlik ilişki yaşamak isteyen erkekler çıktı karşıma ya da direkt evlenmek isteyen tuhaf erkekler ( adamla 1 ay olmuş tanışmamız tutturuyor evlenelim diye ) kaçtım tabi ki bu tip insanlardan. Eğitimler, çeşitli kurslar , geziler derken yaşım kırklara geldi ben hala hiç sevilmedim , sıradan basit heyecanları bile yaşamadığımı fark ediyorum ve bu beni çok üzüyor.

Karşı olmama rağmen hadi bir de bunu deniyeyim diye sosyal medyadan biri ile konuşmaya başladım. 2 ay boyunca sadece instagramda ki fotoğraflarımı gördü. her gün günaydınlar, iyi akşamlar , güzel iltifatlar eksik olmadı ( bunların samimiyetsiz olduğunu biliyorum klasik erkek kafası bunun da farkındayım ) Neyse, 3 gün önce kahve içmek için buluştuk. oturduk gayet iyiydi her şey. Ayrılırken ikinci buluşmayı ayarlamaya çalıştı hatta , klasik eve gittin mi haber ver mesajları attı sonra pufff adam yok oldu ortadan ! Anladım beğenmedi beni. ben de instagramdan sildim hala ses yok. Ya çok ayıp değil mi böyle şeyler ? iki ay boyunca gece gündüz biriyle ilgileniyorsun sonra bir açıklama gereği bile duymadan yok oluyorsun. Yeni nesil bir şeyler diyorlar sanırım o tarz bir şey bu yaşadığım ama ben eski kafalıyım . zaten pek hoş deneyimlerim yok üstüne bir de böyle şeyler yaşayınca hepten diplere düşüyorum. Sanırım yaş olayına çok takılmaya başladım. anne olmak istiyorum o da ayrı gerginlik baskı yaratıyor çevre desen ayrı sorun.. Artık gerçekten kendimde bir kusur olduğunu düşünüyorum. Çok güzel bir kadın değilim farkındayım. Mesela dostum dediğim arkadaşım bana '' güzel değilsin ama çirkin de değilsin '' demişti. orta idare edermişim yani. Ama yetmiyor demek ki. Güzellik bu çağda hakikaten çok önemli galiba . Herkes işte estetik vs eleştiriyor tü kaka diyorlar ama genelde o tarz kadınlar ilgi alaka görüyor gibi ( Buluştuğum adam benden 5 yaş küçük kel orta boylu klasik türk erkeği diyebilirim ) böyle yani.. üzgünüm çok.
inan ki, diş görünüşle yada çok güzel olmakla sevilmenin ilgi görmenin çok alakasi yok bence. zaten sadece güzel diye ilgi görmekte sevilmek demek diyil. orta diyil baya çok cirkin olan kadinlar var eşi hem yakışıklı hemde etrafinda dört dönüyo kadinda çok mutlu ne güzel kadınlar da var eşi maymun bide kadına gün yüzü göstermiyor. kendini çok sev kendine deger ver hayatda erkekler begensin diye yaşamiyoruzki bir tane adam gibi biri çıksın karşina sana deger versin oda olur Allahin izniyle.
 
Aynen katılıyorum, sevgi dilencisi çok doğru bir tabir. Özellikle kadınlara koca bulamazsan, evlenemezsen , düğün yapamazsan , çocuğun olmazsa sen kaybedensin dayatması yüzünden, kadınlar kendilerini oldukları gibi sevemiyorlar. Hayatlarındaki başarı, mutluluk hep bir erkeğin onları isteyip istememesine bağlı. Erkekler de bunu çok güzel kullanıyor, sanki kadınla evlenince onu genelevden çıkarmış , hayatını kurtarmış gibi görüyorlar kendilerini ve bu iyiliklerinin !!! Karşılığını bekliyorlar.
Katılıyorum ve artırıyorum 😀 hiçbir şey başarmak zorunda bile değilim. Öyle değerliyim ki. Bir insanı seversem de hakkını veririm ama hak ederse. 12 yıllık evli de olsam Çantada keklik olmam.
Hatta geçenlerde görümcem ve eşinin yanında bir konu konuşuyorduk. Bir kadının onu sevmeyen bir adamın peşinden koşması hakkında. Eşim dedi ki “vasfiyeteyzeniz eğer sevilmediğini hissederse 1 gün durmaz yanımda. Ona verdiğim tüm maddi olanaklara rağmen 2 çocuğumuza rağmen eğer sevilmezse beni bırakır gider” dedi.
Aferin dedim kendime 😃
 
Yazılarınızda bile çok naif bir enerji alıyorum. Bu çekici değil. Ben mesela çok soğuk bir enerji veririm ve sizin kilo vermemiş halinizim. Bundan memnunum. Kilo değil mesele tamamen enerji. Terapiye gitmeden önce çok negatiftim ki yine soğuktum. Şuanda daha pozitif bir enerji yayıyorum. Öyle söylüyrolar. Kendinizden emin bir enerji vermeniz gerekli bence. Ki bu bende sorun mu var dediğiniz için söylüyorum. Yoksa hayatınızda bir erkek olması çok önemli değil. Evlilik de aynı.
 
Siz önce erkekler tarafından beğenilmiyorum, düzgün birini bulamıyorum inanç kalıbınızı değiştirip, ben sevilmeyi hak ediyorum inancına geçmeniz lazım. Şu an bunu diliniz söylüyor ama o frekansta değilsiniz. Olsaydınız zaten hayatınızda sevip sevildiğiniz biri mutlaka olurdu.

Eşleri sevgilileri olan insanlara bakın bir. Çok mu güzeller? Hayır. Hatta bazı insanlar sıradandır ama bir ortama girdiğinde herkes ona bakar neden? Çünkü aura kaynaklıdır bunlar hep. Her konuyla ilgili sınırsız olasılıklarımız var aslında bunu hiç unutmayın.
 
Kronik bir kanka olabilir misiniz? Fazla sempatik bir arkadaşım var o bana hep öyle gelir. Herkes onla arkadaş olmak ister. Ama bu kadar.
 
Yazılarınızda bile çok naif bir enerji alıyorum. Bu çekici değil. Ben mesela çok soğuk bir enerji veririm ve sizin kilo vermemiş halinizim. Bundan memnunum. Kilo değil mesele tamamen enerji. Terapiye gitmeden önce çok negatiftim ki yine soğuktum. Şuanda daha pozitif bir enerji yayıyorum. Öyle söylüyrolar. Kendinizden emin bir enerji vermeniz gerekli bence. Ki bu bende sorun mu var dediğiniz için söylüyorum. Yoksa hayatınızda bir erkek olması çok önemli değil. Evlilik de aynı.

naif , ince düşünceli olduğum soylenir hatta saf salaksın diyende oluyor. ama vallahi bilmiyorum artık kafam allak bullak oldu. sorunları kendimde aradıkça daha büyük bir kaosa batıyorum içimde ben.
 
Siz önce erkekler tarafından beğenilmiyorum, düzgün birini bulamıyorum inanç kalıbınızı değiştirip, ben sevilmeyi hak ediyorum inancına geçmeniz lazım. Şu an bunu diliniz söylüyor ama o frekansta değilsiniz. Olsaydınız zaten hayatınızda sevip sevildiğiniz biri mutlaka olurdu.

Eşleri sevgilileri olan insanlara bakın bir. Çok mu güzeller? Hayır. Hatta bazı insanlar sıradandır ama bir ortama girdiğinde herkes ona bakar neden? Çünkü aura kaynaklıdır bunlar hep. Her konuyla ilgili sınırsız olasılıklarımız var aslında bunu hiç unutmayın.
Ben bunu nasıl yapacağımı bilmiyorum..
Bir kız arkadaşım vardı durup durup kendi omuzunu öperdi. deli misin diye takıldığımız bir akşam '' kendimi seviyorum ne var '' demişti.. böyle yazılar görünce aklıma o geliyor . ben kendimi nasıl seveceğimi , nereden başlayacağımı bile bilmiyorum.




Kronik bir kanka olabilir misiniz? Fazla sempatik bir arkadaşım var o bana hep öyle gelir. Herkes onla arkadaş olmak ister. Ama bu kadar.

olabilirim , herkesle shbet edip anlaşabilirim ama iş ikili ilişkiye gelince yaş.
 
Merhaba arkadaşlar uzun yıllardır bu forumu sessizce takip ediyordum ama artık işin içinden çıkamıyorum. Yazmak istiyorum belki farklı bir bakış aydınlanmam da yardımcı olur zira Düşünmekten hasta oluyorum. 37 yaşındayım. 2. üniversitemi şuan açıktan okuyorum. Benim çocukluktan itibaren kilo sorunum vardı. Hiçbir zaman beğenilen popüler ilgi gören bir genç kız olmadım. Lisede , üniversitede sevgilim olmadı. Üniversiteden mezun olduktan sonra 110 kilo olunca ameliyat oldum. zayıflarsam ben de ilgi görür sevilirim hayatımın aşkını bulurum ya da o zaten beni bulur sanıyordum. Ama öyle olmadı. 50 kg verdim. Duruşum , giyim tarzım her şey değişti. Daha mutlu , özgüvenli biri oldum Kendimce. bir yıl öncesine kadar da çok sosyal bir insandım. Yaptığım iş gereği zaten asosyal olmam imkansızdı ama böyleyken bile günübirlik ilişki yaşamak isteyen erkekler çıktı karşıma ya da direkt evlenmek isteyen tuhaf erkekler ( adamla 1 ay olmuş tanışmamız tutturuyor evlenelim diye ) kaçtım tabi ki bu tip insanlardan. Eğitimler, çeşitli kurslar , geziler derken yaşım kırklara geldi ben hala hiç sevilmedim , sıradan basit heyecanları bile yaşamadığımı fark ediyorum ve bu beni çok üzüyor.

Karşı olmama rağmen hadi bir de bunu deniyeyim diye sosyal medyadan biri ile konuşmaya başladım. 2 ay boyunca sadece instagramda ki fotoğraflarımı gördü. her gün günaydınlar, iyi akşamlar , güzel iltifatlar eksik olmadı ( bunların samimiyetsiz olduğunu biliyorum klasik erkek kafası bunun da farkındayım ) Neyse, 3 gün önce kahve içmek için buluştuk. oturduk gayet iyiydi her şey. Ayrılırken ikinci buluşmayı ayarlamaya çalıştı hatta , klasik eve gittin mi haber ver mesajları attı sonra pufff adam yok oldu ortadan ! Anladım beğenmedi beni. ben de instagramdan sildim hala ses yok. Ya çok ayıp değil mi böyle şeyler ? iki ay boyunca gece gündüz biriyle ilgileniyorsun sonra bir açıklama gereği bile duymadan yok oluyorsun. Yeni nesil bir şeyler diyorlar sanırım o tarz bir şey bu yaşadığım ama ben eski kafalıyım . zaten pek hoş deneyimlerim yok üstüne bir de böyle şeyler yaşayınca hepten diplere düşüyorum. Sanırım yaş olayına çok takılmaya başladım. anne olmak istiyorum o da ayrı gerginlik baskı yaratıyor çevre desen ayrı sorun.. Artık gerçekten kendimde bir kusur olduğunu düşünüyorum. Çok güzel bir kadın değilim farkındayım. Mesela dostum dediğim arkadaşım bana '' güzel değilsin ama çirkin de değilsin '' demişti. orta idare edermişim yani. Ama yetmiyor demek ki. Güzellik bu çağda hakikaten çok önemli galiba . Herkes işte estetik vs eleştiriyor tü kaka diyorlar ama genelde o tarz kadınlar ilgi alaka görüyor gibi ( Buluştuğum adam benden 5 yaş küçük kel orta boylu klasik türk erkeği diyebilirim ) böyle yani.. üzgünüm çok.
Ben insanların doğuştan gelen bir kısmet seviyesi olduğuna inanıyorum.bunun fiziksel ve ruhsal özelliklerimizle hiçbir ilgisi yok.vermeyince mabup neylesin Mahmut diyorum.kabullenmek zor ama sizinki de pek açık değil anlaşılan.yapacak birşey yok bence.
 
Merhaba arkadaşlar uzun yıllardır bu forumu sessizce takip ediyordum ama artık işin içinden çıkamıyorum. Yazmak istiyorum belki farklı bir bakış aydınlanmam da yardımcı olur zira Düşünmekten hasta oluyorum. 37 yaşındayım. 2. üniversitemi şuan açıktan okuyorum. Benim çocukluktan itibaren kilo sorunum vardı. Hiçbir zaman beğenilen popüler ilgi gören bir genç kız olmadım. Lisede , üniversitede sevgilim olmadı. Üniversiteden mezun olduktan sonra 110 kilo olunca ameliyat oldum. zayıflarsam ben de ilgi görür sevilirim hayatımın aşkını bulurum ya da o zaten beni bulur sanıyordum. Ama öyle olmadı. 50 kg verdim. Duruşum , giyim tarzım her şey değişti. Daha mutlu , özgüvenli biri oldum Kendimce. bir yıl öncesine kadar da çok sosyal bir insandım. Yaptığım iş gereği zaten asosyal olmam imkansızdı ama böyleyken bile günübirlik ilişki yaşamak isteyen erkekler çıktı karşıma ya da direkt evlenmek isteyen tuhaf erkekler ( adamla 1 ay olmuş tanışmamız tutturuyor evlenelim diye ) kaçtım tabi ki bu tip insanlardan. Eğitimler, çeşitli kurslar , geziler derken yaşım kırklara geldi ben hala hiç sevilmedim , sıradan basit heyecanları bile yaşamadığımı fark ediyorum ve bu beni çok üzüyor.

Karşı olmama rağmen hadi bir de bunu deniyeyim diye sosyal medyadan biri ile konuşmaya başladım. 2 ay boyunca sadece instagramda ki fotoğraflarımı gördü. her gün günaydınlar, iyi akşamlar , güzel iltifatlar eksik olmadı ( bunların samimiyetsiz olduğunu biliyorum klasik erkek kafası bunun da farkındayım ) Neyse, 3 gün önce kahve içmek için buluştuk. oturduk gayet iyiydi her şey. Ayrılırken ikinci buluşmayı ayarlamaya çalıştı hatta , klasik eve gittin mi haber ver mesajları attı sonra pufff adam yok oldu ortadan ! Anladım beğenmedi beni. ben de instagramdan sildim hala ses yok. Ya çok ayıp değil mi böyle şeyler ? iki ay boyunca gece gündüz biriyle ilgileniyorsun sonra bir açıklama gereği bile duymadan yok oluyorsun. Yeni nesil bir şeyler diyorlar sanırım o tarz bir şey bu yaşadığım ama ben eski kafalıyım . zaten pek hoş deneyimlerim yok üstüne bir de böyle şeyler yaşayınca hepten diplere düşüyorum. Sanırım yaş olayına çok takılmaya başladım. anne olmak istiyorum o da ayrı gerginlik baskı yaratıyor çevre desen ayrı sorun.. Artık gerçekten kendimde bir kusur olduğunu düşünüyorum. Çok güzel bir kadın değilim farkındayım. Mesela dostum dediğim arkadaşım bana '' güzel değilsin ama çirkin de değilsin '' demişti. orta idare edermişim yani. Ama yetmiyor demek ki. Güzellik bu çağda hakikaten çok önemli galiba . Herkes işte estetik vs eleştiriyor tü kaka diyorlar ama genelde o tarz kadınlar ilgi alaka görüyor gibi ( Buluştuğum adam benden 5 yaş küçük kel orta boylu klasik türk erkeği diyebilirim ) böyle yani.. üzgünüm çok.
Evli olabilir,sevgilisi olabilir yakalanmıştır
 
X