Sevgilimle 7 aydır birlikteyiz ve son 2 aydır da birbirimizden uzaktayız iş gereği. İki gün önce yaşadığımız bir problemi anlatmak istiyorum çünkü ağlamaktan boğulacağım kafayı yemek üzereyim.
İki gün önce kahve köşesi yapmak için böyle üç katlı rafları olan bir şey almıştım o geldi. Kurumu zor değildi ama tek başıma baya uğraştım tornavidayla falan. Yaparken de erkek arkadaşımla görüntülü konuşuyoruz. O da işten geldi kendine yemek falan hazırlıyordu ben uğraşırken.
Her neyse bitti ben de üstüne hemen kahve makinasını koydum kupalarımı falan koydum böyle hevesli hevesli hemen bak diye ona gösterdim. Bir de alt kısmına süt koymuştum. Neyse gösterdim çok güzel olmuş ama süt saçma aşkım dedi neyse ben de sustum o an bir şey demedim bana işte bir kahve firmasının sahibiyle tanıştığını oradan istediğim kahveyi alacağını falan anlatmaya başladı. Bu sefer ben çıldırdım sana hevesle bir şey gösteriyorum süt saçma diyorsun sonra hemen başka şeylerden bahsediyorsun bu mu yani söyleyeceğin dedim o da ne diyeyim güzel olmuş dedim kötü bir şey demedim falan dedi hevesimi kırdın dedim sürekli ne deseydim ne deseydim sonra da bana mı yaptın sanki falan dedi. Ben iyice sinirlendim sütü açık sandım ondan saçma dedim bozulur diye dedi. Ben de hayır değil falan dedim neyse tam konuyu kapatacaktım biraz daha bir şeyler ekledim düzenledim tekrar gösterdim bu sefer ooo inanılmaz süper falan diye dalga geçti. Ben de telefonu yüzüne kapattım.
Daha önce de bunu yaptığımı bi daha yapmamamı vs söylemeye başladı mesajla. Yani mesele tamamen benim üzerime yıkıldı. Bu yaptığını bi düşün ben sana kötü bir şey demedim güzel olmuş dedim heves kıracak bir şey söylemedim ne demem lazımdı konuşmayacağız şuan git düşün yazma falan demeye başladı. Tabii ben iyice sinirlendim yazmazsan yazma defol git ne yaparsan yap dedim. Telefonu kapattım yarım saat sonra açtım. İki tane mesaj yazıp silmiş. Neyse konuşmadık gece beni aradı uyuyordum açmadım.
Sabah içime dert oldu kendimi suçlu hissettim ve o şekilde tepki vermek istemedim seni kırdıysam üzgünüm dedim. Sadece senden daha farklı bir yaklaşım bekledim üzerine daha fazla konuşmak istedim vs dedim düzgünce. Ama o hala beni suçlamaya devam etti. Ben onu suçluyormuşum telefonu yüzüne kapatıyormuşum o bunu haketcek bir şey yapmamış vs vs. Tamam diyorum kırmak istemedim yanlış davrandım hala uzatıyor benim ona kırılıp da böyle davranmış olduğumu idrak edemiyor. Sonra işinden dolayı mesajlaşmamız yarım kaldı. İşten çıkınca beni aradı tekrar konuyu açtık tabiiki.
Ben seni anlıyorum ama bu şekilde davranman yanlış ben sana kötü bir şey demedim hatta sana kahve alayım hangisini istiyorsan bak dedim vs demeye başladı. Ben de tamam kötü bir şey dedin demiyorum ama o an ben daha fazla güzel şey duymak istedim diyorum sanki çok büyük bir şey yaptın falan demeye başladı bu sefer. Ya böyle anlamsız bir şekilde saçma sapan savunmaya devam ediyor sürekli bana dese ki tamam haklısın o an tam yansıtamadım ne bileyim yorgundum ama gerçekten çok beğendim sana öyle hissettirmek istememiştim falan kapanacak. Ama yok takmış benim tepkilerime. Ben kendimi duygularımı o an hissettiklerimi anlatmaya çalıştıkça boğulmaya başladım.
Sonra bağırdım diye niye bağırıyorsun suçlu psikolojisi mi bu dediği anda kapatmak istiyorum konuşmak istemiyorum deyip kapattım. Bu en son dün gece oldu ve dün gece dahil bugün sabah sürekli ağlıyorum. Pms teyim ben mi abartıyorum ama beni sevmediğini bile düşünüyorum şuan. O kadar anlayışsız davranıyor ki. İnanamıyorum böyle yapmasına şok oluyorum. Kimseye de anlatmak istemiyorum son çare olarak size anlatmak istedim. Umarım uzun olmamıştır.
