sevgilimin annesi babamın eski nişanlısı

Sevgilinizin annesi evli değil mi?
Babanız da annenizle evli, aradan 26 yıl geçmiş.
Koskoca insanlar bir zahmet kendilerine, duygularına hakim olmayı bilsinler.
 
Bazıları inandırıcı değil demiş ama evet var böyle şeyler..
Çok zor bir durum,ne desem bilemedim..
 
Arkadaşım gunaydin, pazar sabahi türk filmi kusagi izliyor musun gibi oldum.. Nasil bir kader buymus boyle..Allahim yardimcin oolsun. Yani simdilik bi yorum yapamicam. Karnimi neyin doyurayim bi aklim calissin düşüncelerimi söyleyeceğim.
 
Bu durumda kalbinin değil de beyninin söylediklerini yapıcaksın. Arkadaşlara katılıyorum eş her zaman bulunur Allah mutlaka karşına birini çıkarır ama anne öyle değil. Ayrılmalısın...
 
Annenizin isteğini başta fazla müdahaleci buldum, ama babam annemden soğursa dediniz ya, vicdan azabından kurtulamazsınız ömür boyu.

Babanızdan emin değilseniz en azından zamana bırakın, Allah bir kapı acar.
 
Sevgili bulunur
bence ayrilin
 
Kendi ailemle esimin ailesi birbirini gayet sever.
bes senelik evliyim, bes kere belki gorusmuslerdir.
Yani bu konu gercekse eğer, hic de gorusmelerine gerek yok.
ama sen babandan cocuk aldirmis birine (!) Anne diyebilecek misin onu bilemem.
 
Şansa bak.keşke anneniz söylemeseydi bunu size.şimdi mutsuz olsanız unutamasanız aynı şekilde annenizinde vicdan azabı duyması gerek.aileleler çok görüşmüyolar düğün ve çocuk sürecinden sonra ama yinede zor karar.
 
En mantıklısı çocuk olayından bahsetmeden olanları sevgiliye anlatmak.onun önerisi ne olcak ona göre hareket etmelisiniz bence.eğerki nikah kıyıp ailelerin az görüşmesini falan isterse o da,annenizle konuşup böyle bi öneride bulunup düşüncelerini öğrenin.ayrılık da olabilir başka bişeyde ama tek başına bitirmek olmaz bence.orta yolu bulmaya çalışın.önce konuşup birlikte düşünüp elinizden geleni yapmanız gerek ilişkiniz içinde anneniz içinde.hayırlısı olsun
 
Sadece eski nisanlisi olsaydi bisey olmaz derdim.ama cocuk filan isin icine girince cok ayri tabi bana gore.
Anneniz kaygilanmakta hakli olabilir.ama eski eskide kalmista olabilir.
birazda anneniz kendi mutlulugunun bozulmamasi icin sizden fedakarlik bekliyor gibide.......

Valla dogru duzgun bi yorum yazamadim.
kafamda deli sorular???
Allah yardimciniz olsun ne diyecegimi bilemedim
 
Aradan geçmiş 25 yıl, köprünün altından çok sular akmış, buruşmuşlar-kırışmışlar eski nişanlısı mı kalmış artık?
 
arkadaşlar, aranızda yaşıtlarım/küçüklerim/ablalarım da vardır her olgunlukta insanın yorumuna ihtiyacım var şöyle ki ben 88 doğumluyum ve 2buçuk senelik bir ilişkim var. ilk sevgilim kendisi, ben de onun ilk sevgilisiyim. aramızdaki şeyler çok masum ver gerçekten hayatımın en mutlu 2bucuk yılını geçirdim. her iliskideki gibi ufak tefek sorunlarımız oldu ama atlattık hep, hiç uzun süre küs kalmadık, 1 gece bile iyi geceler dilemeden yatmadık birbirimize. ve böyle güzel giden bi ilişkimiz olduğu için artık adını koymak istedik aileleri tanıştırmak istedik ve tanıştırdık ta... onun ailesi beni biliyordu, benimkiler onu biliyordu. hiç sorun çıkmaz sanarken tanışma olduktan sonra annen beni yanına çekti ve bu aileden biriyle evlenmemi asla istemediğini söyledi nedenini çok uzun çabalarım sonucu öğrendim meğerse sevgilimin annesi babamın eski nişanlısıymış. hatta annemden önce yıllarca nişanlı kalmışlar, kadın babamdan evli olmadan hamile kalmış, bebeği düşürmüş, evlenmelerine 2 hafta kala bi sebepten ayrılmışlar. ama annemin dediğine göre babam o kadını çok sevmiş kolay kolay unutamamış hatta annemle ilk evlendiği zamanlar anneme sürekli yanlışlıkla o kadının ismiyle seslenmiş. ve annemin dediğine göre tanışma olduğu gün babam masada yemekteyken annemden gözlerini kaçırmış hep ve bikaç kere de kadına bakarken yakalamış babamı. biliyorum bi çoğunuz bu senin hayatın vs diyecek ama ben annemi herşeyden çok, kendimden çok, sevgilimden çok seviyorum ve bilebile annemi üzmek hayatta yapmak isticeğim en son şey. ama sevgilimi de terketmek istemiyorum çünkü çok mutluyum gerçekten. ama evlensem illa ki iki aile birbiriyle görüşecek ya babamın aklı kayarsa ya annemden soğursa allahkorusun bu vebalin altından nası kalkarım annemin yüzüne nası bakarım ben. sevgilime de diyemem ki evlenelim ama ailenle hiç görüşmeyelim diye sonuçta onun da kendi ailesi o da annesinin üzülmesini hiç istemez. birde ben bu konusmadan sonra sevgilimin agzını aradım ailen n düşünmüş sevmiş mi beni ve ailemi diye hiçbi şeyden haberi yok sanırım gayet gülere çok sevmişler şimdilik bi sorun yok gibi hatta annem seni çok sevmiş çok kibar kız oğlum aaferin bu kızı kaçırma dedi" dedi. günlerdir bu konuyu düşünüyorum ne annemin yüzüne bakabiliyorum ne sevgilime eskisi gibi davranabiliyorum.

dizi senaryosu çıkar bundan...
 
arkadaşlar, aranızda yaşıtlarım/küçüklerim/ablalarım da vardır her olgunlukta insanın yorumuna ihtiyacım var şöyle ki ben 88 doğumluyum ve 2buçuk senelik bir ilişkim var. ilk sevgilim kendisi, ben de onun ilk sevgilisiyim. aramızdaki şeyler çok masum ver gerçekten hayatımın en mutlu 2bucuk yılını geçirdim. her iliskideki gibi ufak tefek sorunlarımız oldu ama atlattık hep, hiç uzun süre küs kalmadık, 1 gece bile iyi geceler dilemeden yatmadık birbirimize. ve böyle güzel giden bi ilişkimiz olduğu için artık adını koymak istedik aileleri tanıştırmak istedik ve tanıştırdık ta... onun ailesi beni biliyordu, benimkiler onu biliyordu. hiç sorun çıkmaz sanarken tanışma olduktan sonra annen beni yanına çekti ve bu aileden biriyle evlenmemi asla istemediğini söyledi nedenini çok uzun çabalarım sonucu öğrendim meğerse sevgilimin annesi babamın eski nişanlısıymış. hatta annemden önce yıllarca nişanlı kalmışlar, kadın babamdan evli olmadan hamile kalmış, bebeği düşürmüş, evlenmelerine 2 hafta kala bi sebepten ayrılmışlar. ama annemin dediğine göre babam o kadını çok sevmiş kolay kolay unutamamış hatta annemle ilk evlendiği zamanlar anneme sürekli yanlışlıkla o kadının ismiyle seslenmiş. ve annemin dediğine göre tanışma olduğu gün babam masada yemekteyken annemden gözlerini kaçırmış hep ve bikaç kere de kadına bakarken yakalamış babamı. biliyorum bi çoğunuz bu senin hayatın vs diyecek ama ben annemi herşeyden çok, kendimden çok, sevgilimden çok seviyorum ve bilebile annemi üzmek hayatta yapmak isticeğim en son şey. ama sevgilimi de terketmek istemiyorum çünkü çok mutluyum gerçekten. ama evlensem illa ki iki aile birbiriyle görüşecek ya babamın aklı kayarsa ya annemden soğursa allahkorusun bu vebalin altından nası kalkarım annemin yüzüne nası bakarım ben. sevgilime de diyemem ki evlenelim ama ailenle hiç görüşmeyelim diye sonuçta onun da kendi ailesi o da annesinin üzülmesini hiç istemez. birde ben bu konusmadan sonra sevgilimin agzını aradım ailen n düşünmüş sevmiş mi beni ve ailemi diye hiçbi şeyden haberi yok sanırım gayet gülere çok sevmişler şimdilik bi sorun yok gibi hatta annem seni çok sevmiş çok kibar kız oğlum aaferin bu kızı kaçırma dedi" dedi. günlerdir bu konuyu düşünüyorum ne annemin yüzüne bakabiliyorum ne sevgilime eskisi gibi davranabiliyorum.
Başlığı okuyunca abboowwww dedim .Konuyu okuyunca diycek bişiy kalmadı.:KK57:Ayrıl baari ya annene yazık.
 
Annen mutlu olacak diye ya sen bir omur boyu mutsuz olursan ayrildiginda unutamazsan. Karsina o cikip onunla evlenmeye karar verdiysen vardır bir hayir bunda.
Baban unutamadiysa zaten hep sizinle olmuş bu kadin demektir. Geçmişte yapilan hataların bedelini neden siz odeyesiniz. Sevgilinle otur konuş bu durumu ortak bir karara varin.
 
O kadar kişiden siz tutuyorsunuz babanızın eski nişanlısının oğluna denk geliyorsunuz öyle mi? ayrıca annenizin bu kadar detaylı anlatması da enteresan yani bir de tanışmada annemde gözlerini kaçırmış hep sevgilimin annesine bakmış diyorsunuz Allah aşkına köprünün altından çok sular akmış çocuklar tanışıyor annenbiz abartıyor olamaz mı ayrılmanız için yani bu kadar nasıl tesadüf olabilir. Neden ayrılmışlar peki hamile olduğu halde ayrılma sebebleri neymiş bana hiçte inandırıcı gelmedi konu ayrıca aileler çok sıkı fıkı olmaz olur biter sen onun ailesiyle o da senin ailenle görüşür aileler bir araya gelse bile o adam da evli annenizin yanında baban var hiç akıl kayması olur mu kaç yaşında insanlar.
 
Back