- 31 Ocak 2022
- 191
- 217
Selam hanımlar nasılsınız? Ben yine farklı bir vaka ile geldim gerginim bir tık linçlenmemek umudu ile usulca yazıyorum 
Biz şimdi manitimle haftanın çoğu günü beraberiz bazen bi kaç gün görüşemiyoruz belki ama buna rağmen her gün telefonda konuşmak istiyor bende telefonda konuşmaktan çok haz etmeyen biriyim hatta genel yeni dedikodu ya da komik bir muhabbet yoksa falan mesajlaşmayıda çok sevmem konuşamam yalnızca yüz yüze kafasındayım anlayacağınız. Bu arada genel olarak sohbet etmeyi severim konuşkanımdır ama sessiz kalmayı konuşmamayı kendi kabuğuma çekilmeyi bir köşede çürümeyide seviyorum
Yaşadığımı belli etmek için sürekli konuşmak mı zorundayım ya abi ben yoruluyorum yani neden bu kadar zorluyoruz ki bu olayı ben çözemedim. Hani konuşacak bir şeyde yok sürekli aynı konuları tekrar ederken nöronlarım ağlıyo gibi hissediyorum bir tık sıkılganda bir tipim kırmakta istemiyorum bi ara şaka ile karışık yarına kadar sürer mi bu muhabbet falan dedim gülerek sen işte konuşmak istemiyor musun benimle neden böylesine evrildi. İnsanlara gelince çok güzel teşhis koyabilsem de kendim için pek becerikli değilim terzi kendi söküğünü dikemiyor demekki. Arkadaşlarıma falan bakıyorum saatlerce konusuyorlar konusmayınca dert yanıyorlar falan bana aşırı gereksiz geliyor ben mi abartıyorum ya sizce daha mı ılımlı olmalıyım acabası yaşayan var mı bu durumu? telefon fobisi olanlar aydınlatsın beni
Biz şimdi manitimle haftanın çoğu günü beraberiz bazen bi kaç gün görüşemiyoruz belki ama buna rağmen her gün telefonda konuşmak istiyor bende telefonda konuşmaktan çok haz etmeyen biriyim hatta genel yeni dedikodu ya da komik bir muhabbet yoksa falan mesajlaşmayıda çok sevmem konuşamam yalnızca yüz yüze kafasındayım anlayacağınız. Bu arada genel olarak sohbet etmeyi severim konuşkanımdır ama sessiz kalmayı konuşmamayı kendi kabuğuma çekilmeyi bir köşede çürümeyide seviyorumYaşadığımı belli etmek için sürekli konuşmak mı zorundayım ya abi ben yoruluyorum yani neden bu kadar zorluyoruz ki bu olayı ben çözemedim. Hani konuşacak bir şeyde yok sürekli aynı konuları tekrar ederken nöronlarım ağlıyo gibi hissediyorum bir tık sıkılganda bir tipim kırmakta istemiyorum bi ara şaka ile karışık yarına kadar sürer mi bu muhabbet falan dedim gülerek sen işte konuşmak istemiyor musun benimle neden böylesine evrildi. İnsanlara gelince çok güzel teşhis koyabilsem de kendim için pek becerikli değilim terzi kendi söküğünü dikemiyor demekki. Arkadaşlarıma falan bakıyorum saatlerce konusuyorlar konusmayınca dert yanıyorlar falan bana aşırı gereksiz geliyor ben mi abartıyorum ya sizce daha mı ılımlı olmalıyım acabası yaşayan var mı bu durumu? telefon fobisi olanlar aydınlatsın beni
Bu arada sevmemek ile alakası yok çok aşığım kocam da kocam diye geziyorum (birazda cringelik) benim karakterim böyle ama kimisine de bu garip geliyor işte
Normalde öyleyim zaten bende küçük bir çocuk gibiyim yanında zaten sarmayan biri ile sevgililiğe kadar gidemem. Dakikası bitsin diye dua edeceğiz yapacak bir şey yok o zaman
uzaktaysak aksam 8 saat bile konustugumuz oluyordu "resmen mesai doldurduk, zaman nasil gecti" modundaydik.
telefonda konuşmak istemiyorum ama hep buluşmak istiyorum o oluyor mu peki 