ne acidan fark var?(cocuk yok o sekilde)Bence evlenmiş boşanmış Bi adamla hiç evlenmemiş Bi adam arasında çok fark var.
ne acidan fark var?(cocuk yok o sekilde)
Bu arada topik sahibinin derdi adamin evlenmis bosanmis olmasi yada yasi degil.
Arkadaslar selam,
Bir konuda goruslerinize ihtiyacim var.
3 yillik guzel giden bir iliskim var fakat erkek arkadasim ne evlilik ne de beraber yasamayi dusunuyor.
Ozet gecmem gerekirse, kendisi 40 yasinda ve daha once bir evlilik yapmis, cocugu yok. Guzel bir isi olan , kulturlu , eglenceli ve kadinlara deger veren birisi. Onunlayken gercekten mutluyum fakat goz ardi edemedigim durumlar var, gece hayatini ve alkolu cok seviyor , biraz bencil, arkadaslari biraz on planda ve en onemlisi evlilik ve cocuk dusunmuyor. Alkol kismi cok rahatsiz etmiyor (duzgunce icen birisi) Bense gelecek konusunda ne istedigimi bilmiyorum. Evlilikler cok samimi gelmiyor, cogu aldatiyor, cocuktan sonra ozellikle askin yerini baska seyler aliyor. Ama ben deneyimlemedigim icin arada kaliyorum. Cocuklari cok sevsem de sorumlulugu gozumu korkutuyor. Ama yine de yalniz yasamak bana gore degil, aile kurmaya daha yatkinim.
Bu iliskiye ailem de haliyle pek sicak bakmiyor. Sevgilim ise evli insanlarin birbirini sevdiginden daha cok seviyorum seni diyor. Bana yemekler yapiyor, spora gidiyoruz birlikte, tatillerimizi yapiyoruz ama ben artik duzen istiyorum, yasim 32.
Daha once evlilik dusunmedigi icin ayrilmistik medenice ama birbirimizden de kopamiyoruz.
ayrildigimizda farkli kisilerle gorussem de olmuyor bir yastan sonra denk birini bulmak zorlasiyor. Yine de farkli seyler istedigimiz icin elimi masaya vurup arkami donup gidemiyorum cunku seviyorum ve yalniz kalmak istemiyorum sanirim.
Bir de kendimde farkettigim bir sey var, evet guzel vakit geciriyoruz ama beni ovmuyor, iltifat etmiyor, hediye pek almiyor cicek zaten almiyor. Bunlari dusundugumde ve etrafimdaki mutlu iliskileri gordugumde, ozellikle sosyal medyada, beni kotu etkiliyor ve kendince biseyler yapan birisi sanki bana yetmiyormus gibi hissediyorum ve kendimi sucluyorum bunlar da olmayiversin , doyumsuz musun diyorum kendime. Sonra neden daha iyi bi versiyonunu yaratmiyor ki diyorum.
Simdi size soruyorum, siz olsaydiniz napardiniz?
Seninle evlenmek istemeyenin hayatini heba etme derim. Tanidigim ayni senin gibi durumdaydi 41 yasina geldi dayanamadi ayrilmak zorunda kaldi, 8 sene beraberdi baska caresi yoktu fikri değiştiririm demisti degistiremedi bir erkek istemiyorsa eger evliligi düsünmüyorsa hemen ayril.Arkadaslar selam,
Bir konuda goruslerinize ihtiyacim var.
3 yillik guzel giden bir iliskim var fakat erkek arkadasim ne evlilik ne de beraber yasamayi dusunuyor.
Ozet gecmem gerekirse, kendisi 40 yasinda ve daha once bir evlilik yapmis, cocugu yok. Guzel bir isi olan , kulturlu , eglenceli ve kadinlara deger veren birisi. Onunlayken gercekten mutluyum fakat goz ardi edemedigim durumlar var, gece hayatini ve alkolu cok seviyor , biraz bencil, arkadaslari biraz on planda ve en onemlisi evlilik ve cocuk dusunmuyor. Alkol kismi cok rahatsiz etmiyor (duzgunce icen birisi) Bense gelecek konusunda ne istedigimi bilmiyorum. Evlilikler cok samimi gelmiyor, cogu aldatiyor, cocuktan sonra ozellikle askin yerini baska seyler aliyor. Ama ben deneyimlemedigim icin arada kaliyorum. Cocuklari cok sevsem de sorumlulugu gozumu korkutuyor. Ama yine de yalniz yasamak bana gore degil, aile kurmaya daha yatkinim.
Bu iliskiye ailem de haliyle pek sicak bakmiyor. Sevgilim ise evli insanlarin birbirini sevdiginden daha cok seviyorum seni diyor. Bana yemekler yapiyor, spora gidiyoruz birlikte, tatillerimizi yapiyoruz ama ben artik duzen istiyorum, yasim 32.
Daha once evlilik dusunmedigi icin ayrilmistik medenice ama birbirimizden de kopamiyoruz.
ayrildigimizda farkli kisilerle gorussem de olmuyor bir yastan sonra denk birini bulmak zorlasiyor. Yine de farkli seyler istedigimiz icin elimi masaya vurup arkami donup gidemiyorum cunku seviyorum ve yalniz kalmak istemiyorum sanirim.
Bir de kendimde farkettigim bir sey var, evet guzel vakit geciriyoruz ama beni ovmuyor, iltifat etmiyor, hediye pek almiyor cicek zaten almiyor. Bunlari dusundugumde ve etrafimdaki mutlu iliskileri gordugumde, ozellikle sosyal medyada, beni kotu etkiliyor ve kendince biseyler yapan birisi sanki bana yetmiyormus gibi hissediyorum ve kendimi sucluyorum bunlar da olmayiversin , doyumsuz musun diyorum kendime. Sonra neden daha iyi bi versiyonunu yaratmiyor ki diyorum.
Simdi size soruyorum, siz olsaydiniz napardiniz?
Evli misin bilmiyorum ama ben evliyim. Evli Bi adamın düşünce yapısı ile bekar Bi adamın düşüncesi çok başkadır o adam evliliği tatmış yaşamış aynı evde yaşamak nedir biliyor. Ve Bi sürü daha konu yazabilirim buraya.ne acidan fark var?(cocuk yok o sekilde)
Bu arada topik sahibinin derdi adamin evlenmis bosanmis olmasi yada yasi degil.
Baska yorumlar da var 40 yasinda adamla ne isin var diye ama adam bekar cocugu da yok. Asiri da bi yas farki yok, adam kendine iyi bakip 40 gostermiyor da olabilir.
32 yasinda olup 25 yasinda adamla da takilan biliyorum ben. Orada da benzer yaş farkivar ama herkes de yasitiyla olacak diye bi durum da yok.
Kaldi ki konu sahibi de mevcut sevgilisiyle ara verdigi donemde baska arkadasliklar da kurmus. O acidan esit gibiler, adamin da mevcutta baska arkadasliklari oldugunu dusundurdu bana paylasimlari cunku..umarim yanilirim.
Cocuk yok diye ozellikle yazdim ben.cocuk olursa tabi evlenmis bosanmis adam ve bekar adam bambaska..Çok fark var, konu sahibesinin anlattığı profilde erkek tanıyorum, biri de okuldan arkadaşım. 2 çocukla boşandı sonra özgür olmak istedi, asla asla evlenmek veya bağlanmak istemiyor. Bir kıza çok aşık olldu, kızın ailesi de ya evlenin ya ayrılın dedi o da özgürlüğünü tercih etti, sonra da oturup 6 ay boyunca vahlandı ama asla evlenmeye yanaşmadı. Böyle aşk olmaz, bazı insanlar aşka sevgiye değer vermiyor, bağlanmadan, sorumluluk almadan günübirlik hoşça vakit geçirmek istiyor. Gerçekten sevmek güvenmek isteyen insanlar böyle insanlarla yapamaz. Hayal bille edemedim, sen seviyorsun ama karşındaki insanın öyle bir derdi dahi yok, korkunç derecede acı verici. Kısacası omaz kardeşlerim, olmaz.
Evli diilim henuz evlenmedim, burdaki yorum yazanların cogu da evli diil..Evli misin bilmiyorum ama ben evliyim. Evli Bi adamın düşünce yapısı ile bekar Bi adamın düşüncesi çok başkadır o adam evliliği tatmış yaşamış aynı evde yaşamak nedir biliyor. Ve Bi sürü daha konu yazabilirim buraya.
Benm düşünceme göre evlenmiş boşanmış 40 yaşında Bi adam bişileri yaşamış etmiş görmüş heycan yok bekar Bi kadının ne işi var dedim kadın yani konu sahibi evlenmek istiyor.
Hadi hoşçakalın açıklamamı yaptım iyi günlerr
Cocukla birlikte aile olmak istemiyorlar demekki..zaten evli gibi yasiyor bu yastaki cogu adamlar o sebeple gerek de duymuyolar..Evlenip bosanmis ve 40 yasinda olan bir adamin cocuk istegi olmadigi surece tekrar evlenmek istemesi dusuk bir ihtimal.
adam aşık değil o yüzden evlenmiyor. aşık olsa bak nasıl evleniyor :)Arkadaslar selam,
Bir konuda goruslerinize ihtiyacim var.
3 yillik guzel giden bir iliskim var fakat erkek arkadasim ne evlilik ne de beraber yasamayi dusunuyor.
Ozet gecmem gerekirse, kendisi 40 yasinda ve daha once bir evlilik yapmis, cocugu yok. Guzel bir isi olan , kulturlu , eglenceli ve kadinlara deger veren birisi. Onunlayken gercekten mutluyum fakat goz ardi edemedigim durumlar var, gece hayatini ve alkolu cok seviyor , biraz bencil, arkadaslari biraz on planda ve en onemlisi evlilik ve cocuk dusunmuyor. Alkol kismi cok rahatsiz etmiyor (duzgunce icen birisi) Bense gelecek konusunda ne istedigimi bilmiyorum. Evlilikler cok samimi gelmiyor, cogu aldatiyor, cocuktan sonra ozellikle askin yerini baska seyler aliyor. Ama ben deneyimlemedigim icin arada kaliyorum. Cocuklari cok sevsem de sorumlulugu gozumu korkutuyor. Ama yine de yalniz yasamak bana gore degil, aile kurmaya daha yatkinim.
Bu iliskiye ailem de haliyle pek sicak bakmiyor. Sevgilim ise evli insanlarin birbirini sevdiginden daha cok seviyorum seni diyor. Bana yemekler yapiyor, spora gidiyoruz birlikte, tatillerimizi yapiyoruz ama ben artik duzen istiyorum, yasim 32.
Daha once evlilik dusunmedigi icin ayrilmistik medenice ama birbirimizden de kopamiyoruz.
ayrildigimizda farkli kisilerle gorussem de olmuyor bir yastan sonra denk birini bulmak zorlasiyor. Yine de farkli seyler istedigimiz icin elimi masaya vurup arkami donup gidemiyorum cunku seviyorum ve yalniz kalmak istemiyorum sanirim.
Bir de kendimde farkettigim bir sey var, evet guzel vakit geciriyoruz ama beni ovmuyor, iltifat etmiyor, hediye pek almiyor cicek zaten almiyor. Bunlari dusundugumde ve etrafimdaki mutlu iliskileri gordugumde, ozellikle sosyal medyada, beni kotu etkiliyor ve kendince biseyler yapan birisi sanki bana yetmiyormus gibi hissediyorum ve kendimi sucluyorum bunlar da olmayiversin , doyumsuz musun diyorum kendime. Sonra neden daha iyi bi versiyonunu yaratmiyor ki diyorum.
Simdi size soruyorum, siz olsaydiniz napardiniz?
Kou sahibi de goruldugu uzere mevcut erkek arkadasinin 40 yasinda ama genc gorundugunun ve kendisinin de yasi konu etmedigini yazmis.Kendisi 40 yaşında olmasına rağmen çok genç gösteriyor, ben de olgun bir insanım o yüzden uyum ve görüntü olarak bir zorluk yaşamıyoruz. Ama konu bundan çok daha farklı tabi ki.
Eklemek istediğim birkaç şey var.
Biz onunla ilk başta sosyal medya üzerinde tanıştık ve sadece görüşüyorduk. İtiraf ediyorum sevgili değildik ama cinsel birliktelik yaşıyorduk sadece.
Ben tanıştığımız zamanlarda çoktan yurtdışına taşınma kararı almıştım, yüksek lisans için 2 yıllığına. ve ben gittiğimde bitecekti. Ama ben gidince peşimi bırakmadı sürekli ilgilenmeye arayıp sormaya başladı ve sevgili olmak istedi.
aramızda 8 saat zaman farkına rağmen bana göre yaşamaya başladı, sürekli video callar, mesajlaşmalar çok aktifti. ve ben de yurtdışında çok yalnız hissettiğim için benim yanımda oldu. Herkes gibi tabi ki ben de kesin bişeyler yapıyodur mantığıyla şüpheye düşsem de her gece o uyuyana kadar konuşuyorduk, yani hissettiğim bir durum olmadı ama yine de bilmiyorum.
2 sene içinde 2 defa yurtdışına geldi o şekilde görüşebildik ve ben daha çok bağlandığım için önüme bakma kararı alıp bitirdim. fakat orda da mutlu olmadım. Ülke ve insanlar bana çok soğuk gelmişti , denediğim ilişkiler oldu ama yapamadım. Tekrardan konuşmaya başladık ve ben kesin dönüş yaptım.
Döneli 8 ay oluyor. ve hala bir değişiklik yok. bana evlilik konusunda çok dürüst yaklaştı bunun farkındayım ama hiç benimle hayal kurmaması , bir amacımız olmaması ilerleyememiz bunlara itiyor.
Evlilik konusunda çok net olması, eski evliliğini boşa geçen bir zaman olarak görmesi , sorumluluk almak istememesi evet istememesinin sebebi ben değilim, onun sadece tercihi bu diye düşünmeme itmişti. ama burdaki yorumlar beni sevmediği yönünde.
Bunun yanı sıra yurtdışında iş arkadaşım vardı, japon. O benle ilişki istiyordu ve hoş bir çocuktu ama ben hayatımda biri var diye istemedim, normal şartlarda şans verebileceğim biriydi. hatta türkiyede yaşamaya evliliğe ve çocuk yapmaya okeydi. ama anlaşabilir miyiz nasıl olur sıkılır mı burda diye düşünmeden edememiştim. Japon çocuk 1 aylığına gelmek istiyordu buraya ailemi ve beni tanımak için. eğer olursa 1 sene sonunda yüksek lisansı bitirip gelebilecekti. o 33 yaşında. ve ben yok demiştim.
ben bu adamla net olarak bitirip bu çocuğa ya da başka birine şans vermeliyim sanırım.
adam alacagini senden rahatlikla alabiliyorsa neden evlensinki gittigi yere kadar faydalanacak senden demektir sende zaten evlilige sicak bakmiyorsun samimi gelmiyormus ve cocuk sorumlulugu vs gözünü korkutuyormus sanirim sende ne istediginin farkinda degilsin adam en azindan senden daha emin neyi istediginden asil sorun sizde oldugunu düsünüyorum evlilikmi ayrilikmi böyle devam mikendin kararini almalisinArkadaslar selam,
Bir konuda goruslerinize ihtiyacim var.
3 yillik guzel giden bir iliskim var fakat erkek arkadasim ne evlilik ne de beraber yasamayi dusunuyor.
Ozet gecmem gerekirse, kendisi 40 yasinda ve daha once bir evlilik yapmis, cocugu yok. Guzel bir isi olan , kulturlu , eglenceli ve kadinlara deger veren birisi. Onunlayken gercekten mutluyum fakat goz ardi edemedigim durumlar var, gece hayatini ve alkolu cok seviyor , biraz bencil, arkadaslari biraz on planda ve en onemlisi evlilik ve cocuk dusunmuyor. Alkol kismi cok rahatsiz etmiyor (duzgunce icen birisi) Bense gelecek konusunda ne istedigimi bilmiyorum. Evlilikler cok samimi gelmiyor, cogu aldatiyor, cocuktan sonra ozellikle askin yerini baska seyler aliyor. Ama ben deneyimlemedigim icin arada kaliyorum. Cocuklari cok sevsem de sorumlulugu gozumu korkutuyor. Ama yine de yalniz yasamak bana gore degil, aile kurmaya daha yatkinim.
Bu iliskiye ailem de haliyle pek sicak bakmiyor. Sevgilim ise evli insanlarin birbirini sevdiginden daha cok seviyorum seni diyor. Bana yemekler yapiyor, spora gidiyoruz birlikte, tatillerimizi yapiyoruz ama ben artik duzen istiyorum, yasim 32.
Daha once evlilik dusunmedigi icin ayrilmistik medenice ama birbirimizden de kopamiyoruz.
ayrildigimizda farkli kisilerle gorussem de olmuyor bir yastan sonra denk birini bulmak zorlasiyor. Yine de farkli seyler istedigimiz icin elimi masaya vurup arkami donup gidemiyorum cunku seviyorum ve yalniz kalmak istemiyorum sanirim.
Bir de kendimde farkettigim bir sey var, evet guzel vakit geciriyoruz ama beni ovmuyor, iltifat etmiyor, hediye pek almiyor cicek zaten almiyor. Bunlari dusundugumde ve etrafimdaki mutlu iliskileri gordugumde, ozellikle sosyal medyada, beni kotu etkiliyor ve kendince biseyler yapan birisi sanki bana yetmiyormus gibi hissediyorum ve kendimi sucluyorum bunlar da olmayiversin , doyumsuz musun diyorum kendime. Sonra neden daha iyi bi versiyonunu yaratmiyor ki diyorum.
Simdi size soruyorum, siz olsaydiniz napardiniz?