anlatmak istersen yardımcı olmak isterim. ben ve burda yüreği güzel bir çok arkadaş var bana en zor günlerimde destek olan..belki sana da iyi gelebilir
çok teşekkür ederim ablacım. ben 19 yaşındayım. erkek arkadaşım 23 yaşındaydı. o istanbuldaydı ben ankarada. 6 ay uzak mesafe devam ettik. haziranın sonunda istanbula gittim onun yanına. 6 gün boyunca görüştük. görüştüğümüz günlerden birinde bana daha önce söylediği yalanlardan ötürü güvensizliğim sebebiyle facebookunu açmasını istedim. biraz zorla da olsa açtı. eski sevgilileri ekli mi diye baktım ekli değildi. 2 tane mesaj gelmişti. göster kimdenmiş mesajı okumayacağım dedim. bunda da biraz zorlama da olsa gösterdi. mesajı atan erkek arkadaşları ve normal kız arkadaşlarıydı ama altlarda daha önceden bana yattığını söylediği bi kızın mesajını gördüm. eskilerle görüşmek yok dememiş miydik dedim. ben sana yanlış söylemişim onla aramda bişey geçmedi falan dedi ama inanmadım. sonra benim güvenimi kazanmak için o hesabını kapattı, yeni bi hesap açtık ona. fotomuzu falan koydu. iyiydik. sonra o bodruma ailesinin yanına gitti. gittikten bikaç gün sonra eski hesabını açtı. "ben bu hesabı 2007de açtım ve kalsın istiyorum böyle kalıcak boşuna uğraşma" dedi. ben de küstüm ona, kapattım telefonu. o gece 1 kere aradı. sonra bir hafta oldu ne o arıyor, ne ben arıyorum. ankaraya dönünce haber vermek için aradım. (bu arada telefonu bozuk, hattını da kaybetmiş bu yüzden annesinin telefonundan haberleşiyorduk)
açmadı. aradım aradım açan yok.. sonra onun ev arkadaşını aradım. haber alamıyorum dedim. beni de bayadır aramıyor dedi. ev arkadaşı da dürüst bir çocuktur. "yağmur zaten hastasın, psikolojin bozulmasın daha fazla" dedi. ve bana sevgilimin beni gamze diye bir kızla aldattığını, bi süre onla görüştüğünü sonra da "benim ciddi bi ilişkim var" deyip o kızdan ayrıldığını söyledi. kızı evine de götürmüş, kızın evine de gitmiş. yani kısacası aldatmış beni.
ama bana asıl koyan bu değil. ben bu adamın maddi manevi her sıkıntısında yanında oldum. yeri geldi kendi harçlığımı ona gönderdim.
ve ev arkadaşı bana sevgilimin ot kullandığını söyledi. bir kez denediğini söylemişti bana. onunla uzun uzun konuşup onu ikna etmiştim. bir daha asla kullanmayacağına söz vermişti. buluşmalarımıza hep geç kalıyordu. meğer yanımdan gittikten sonra o rezil maddeyi kullandığı için uyanamıyormuş sabahları.
ve daha bir çok yalanını daha anlattı bana ev arkadaşı.
bunları duyan ben, dehşete girmiş şekilde onu annesinin telefonundan aramaya devam ettim. ama hiçbir şekilde açmadı. bir gün kafa dağıtmak için bi arkadaşımla dışarıdaydım. 1 saniyelik bir çağrı geldi telefonuma. baktım, annesinin telefonundan gelmiş. bin kere aradım yine açan olmadı. 1 saat sonra da "arama artık" diye bir mesaj geldi. belli ki yanlış aramış.
uzun uzun mesaj yazdım, bildiğim her şeyi anlatıp içimi döktüm. 24 temmuz günü son kez aradım onu. bir daha da aramadım. son konuştuğumuz tarih de 14 temmuz.
tek istediğim bir gün arayıp "evet yağmur ben sana haksızlık ettim" demesi. mutlu olursa, eğer şu an mutluysa bunu hazmedemem. mutlu olamasın istiyorum. ben onun hep yanındaydım. beni sırtımdan vurdu.
okulu açılıp da istanbula dönünce arar diyor herkes. ama yanlış anlamayın, amacım barışmak değil. uğradığım haksızlığı hazmedemiyorum. kandırılışımı. saflığımın kullanılmasını.
ne dersin ablacım, bi gün bu adam arar mı beni?