• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sevgili ve Maddi Konular

Söylenecek herşey söylenmiş.
Adam tam bir dolandırıcı, öncelikle kendi ailesini dolandırıyor. Çalışmakta gönlü yok; demek ki hayatını milleti dolandırarak idame ettirmeyi planlıyor. Hala iyi biri diyorsanız, size mutluluklar. Allah sizleri iyi insanlarla karşılaştırmasın da kimsenin başına çorap örmeyin…
 
Adam anne babasını , kendisini büyüten en sevdiklerini kandırıyor aldatıyor sizin tek derdiniz borç iciinde yaşamak mı ? Yalan söyleyerek aldığı parayı çar cur ediyor, ona iyilik yapmak istiyorsanız önce ayrılın sonrada ailesine gerçeği anlatın
 
Konu fake arkadaslar.

Guzel yorumlar yazmissiniz ama fake yani.

Konu sahibi nick olarak da zaten "son zihin bukucu" demis kendine.

T thelastmindbender Bu arada bu fake konuya sayfalarca yorum aldin konu sahibi, konuyu acarken kac sayfa hedeflemistin?
üyeliği eski .konulara emin olmadan fake yazmak sitede yasaktır bu arada.nikinden nasıl böyle sonuç çıkardınız şaştım?gayet normal bir nik
 
üyeliği eski .konulara emin olmadan fake yazmak sitede yasaktır bu arada.nikinden nasıl böyle sonuç çıkardınız şaştım?gayet normal bir nik

1627073839664.webp


Konu fake bence demistim daha once.
Bu yorumuma begen yaptigi icin oyle dusundum.
 
ailesini kandırması okuyorum diye fakir aileden para alması onu da sevgilisiyle yemesi normal yani sizce?aa gençtirrr çoğu yanılabilir mi diyelim?1 yıl bocalar en fazla desek bu çocuk 24 yaşında 1. sınıfta nesi normal?anne babası ayağına ayakkabı alamadan buna para gönderiyordur yahuu yazıktır günahtır o aileye
Evet gençtir yanılabilir gerçekten. Buraya bu kız yerine çocuğun annesi yazsa ona da aynısını yazardım bütün hayatı mahvoldu diye düşünmeyin gençlerin çoğunda bir bocalama dönemi oluyor derdim. Şimdi yazarken hatırladım bir kuzenim de tam emekli öğretmen anne-babası ona İstanbulda iyi bir semtten öğrenci evi aldığı sene okulu bırakmaya karar vermişti. Birkaç yıl takıldı kendi kendine sonra okula döndü bitirdi şuan çok iyi bir pozisyonda çalışıyor. Şirketinin ona tahsis ettiği bir mersedesi var. Kendi kendine düğününü yaptı çok düzgün bir eşi var vs.

Sizi de anlıyorum ülke şartlarından dolayı gençlerin bir iki yıl kendini bulması, hayatı keşfetmesi yersiz bir lüksmüş gibi geliyor ama gerçekten değil herkesin ihtiyacı var aslında böyle bir döneme.

Zaten aslında çevrenize dikkat ederseniz siz de farkedeceksiniz. Gençliğin başlarında bu avarelik dönemini yaşayamayan çok fazla sorumluluk üstlenmek zorunda kalan insanlar ya 27lerde elleri ilk para görmeye başladığında ya 40larda ya da emekli olduklarında bu tarz bir bunalım ve savrukluk dönemi geçiriyorlar. İleride bir aile kurduktan sorumlulukları arttıktan sonra herşeyi salacağı bir döneme gireceğine şuan yalpalasın biraz daha iyi.

Zaten şu durumda çocuğun yapacağı hovardalık ya da borç ne olacak. En fazla kıza ayda yılda bir orta halli yemek ısmarlar ya da arkadaşlarıyla çıkar iki bira içer kyksını bitirip ayın kalanını makarna yiyerek geçirir. Üni öğrencilerine verilen 1000-1500 TL'lik kartın limitini doldurur. Okulunu birkaç yıl uzatır vs. Bunlar kolay toplanabilecek şeyler. Alttan üstten ders alır yaz okulu yapar bir şekilde halleder motivasyonu artınca okulunu. Birkaç ay çalışsa borcunu kapatır. Bunları illa sevgili olmaya devam etsin konu sahibi diye yazmıyorum tabi mutlu değilse ayrılsın. Ama kişisel olarak yitip gitmiş bir hayat olduğunu düşünmüyorum ortada.

Ailelerin de nasıl lisede çocuklarının notları kötü diye harçlık vermeyi kesmiyorlarsa üniversitede de bi 4-5 yıl çocuklarını desteklemeyi kendi sorumlulukları olarak görmesi gerekiyor bana göre. Çocuk bu desteği zamanında değerlendirmezse sonrasında desteğini çekersin tabiki kendi yolunu çizer gerekirse hem çalışır hem okur vs. 30 yaşına geldiğinde de eline bakacak hali yok. Ama üniversite zamanı barınma ve harçlık ihtiyacını karşılamak ailenin çocuğa karşı bir lütfu değil zorunluluğu diye düşünüyorum.
 
Evet gençtir yanılabilir gerçekten. Buraya bu kız yerine çocuğun annesi yazsa ona da aynısını yazardım bütün hayatı mahvoldu diye düşünmeyin gençlerin çoğunda bir bocalama dönemi oluyor derdim. Şimdi yazarken hatırladım bir kuzenim de tam emekli öğretmen anne-babası ona İstanbulda iyi bir semtten öğrenci evi aldığı sene okulu bırakmaya karar vermişti. Birkaç yıl takıldı kendi kendine sonra okula döndü bitirdi şuan çok iyi bir pozisyonda çalışıyor. Şirketinin ona tahsis ettiği bir mersedesi var. Kendi kendine düğününü yaptı çok düzgün bir eşi var vs.

Sizi de anlıyorum ülke şartlarından dolayı gençlerin bir iki yıl kendini bulması, hayatı keşfetmesi yersiz bir lüksmüş gibi geliyor ama gerçekten değil herkesin ihtiyacı var aslında böyle bir döneme.

Zaten aslında çevrenize dikkat ederseniz siz de farkedeceksiniz. Gençliğin başlarında bu avarelik dönemini yaşayamayan çok fazla sorumluluk üstlenmek zorunda kalan insanlar ya 27lerde elleri ilk para görmeye başladığında ya 40larda ya da emekli olduklarında bu tarz bir bunalım ve savrukluk dönemi geçiriyorlar. İleride bir aile kurduktan sorumlulukları arttıktan sonra herşeyi salacağı bir döneme gireceğine şuan yalpalasın biraz daha iyi.

Zaten şu durumda çocuğun yapacağı hovardalık ya da borç ne olacak. En fazla kıza ayda yılda bir orta halli yemek ısmarlar ya da arkadaşlarıyla çıkar iki bira içer kyksını bitirip ayın kalanını makarna yiyerek geçirir. Üni öğrencilerine verilen 1000-1500 TL'lik kartın limitini doldurur. Okulunu birkaç yıl uzatır vs. Bunlar kolay toplanabilecek şeyler. Alttan üstten ders alır yaz okulu yapar bir şekilde halleder motivasyonu artınca okulunu. Birkaç ay çalışsa borcunu kapatır. Bunları illa sevgili olmaya devam etsin konu sahibi diye yazmıyorum tabi mutlu değilse ayrılsın. Ama kişisel olarak yitip gitmiş bir hayat olduğunu düşünmüyorum ortada.

Ailelerin de nasıl lisede çocuklarının notları kötü diye harçlık vermeyi kesmiyorlarsa üniversitede de bi 4-5 yıl çocuklarını desteklemeyi kendi sorumlulukları olarak görmesi gerekiyor bana göre. Çocuk bu desteği zamanında değerlendirmezse sonrasında desteğini çekersin tabiki kendi yolunu çizer gerekirse hem çalışır hem okur vs. 30 yaşına geldiğinde de eline bakacak hali yok. Ama üniversite zamanı barınma ve harçlık ihtiyacını karşılamak ailenin çocuğa karşı bir lütfu değil zorunluluğu diye düşünüyorum.
tmm bir kaç başarılı olmuş kişi örneği vermişsiniz ama bu geneli kapsamaz.ben de tonla böyle sorumsuz yaşamış hayat boyu da kendini geçindirecek iş sahibi olamamış kene gibi ailelerine yük yaşayan hatta emekli maaşlarına bile göz diken tipler gördüm.konu sahibinin sevgilisi en az 4 yıl daha okuyacak okulu bitirmesi için o da tekrardan kalmazsa.etti mi 8 yıl.bir de bunun işe girme sınavları kursları extraları var.maddi durumu kötü aile mecbur mu 8 yıl bu çileyi çekmeye.onlarda bu dünyaya yaşamaya geldi .dayım mesela hukuk fakültesini 7 yılda bitirdi ama dedem varlıklı bir adamdı uzun okuması kimseye bir zarar vermedi.aile geçim sıkıntısı çekiyorsa hem okuyup hem de çalışan gençler gördüm hem bu sitede hem de reelde.her genç kendi aile dinamiklerine uygun davranmalı.öylee ben ne istersem onu yaparım nasıl istersem öyle yaşarım yok.onu isteyen bir zahmet dar gelirli anne babadan da para almayacak kendi yağında kavrulacak
 
ailesine üniversitede okuduğunu söyleyerek kandıran, bunun üzerine gönderdikleri para ile cömertlik yapan bir adamın tam olarak hangi muhtemeşem özellikleri var demiştiniz ?
yazdıysanız da o güzel kelimelerin böyle birinin anlatıldığı bir konuda utanıp saklanmış olduklarını düşünüyorum.
Hakikaten. Adam bildiğin yalanci
 
Öncelikle herkese merhaba. Yaşadıklarım beni bugünlerde çıkmazda hissettiriyor o yüzden dışarıdan bakan birilerinin görüşlerini merak ediyorum. Saygı çerçevesi içinde görüşlerinizi bildirirseniz çok sevinirim.

Yirmili yaşlarımın başlarındayım. 3 senedir süren bir ilişkim var. Sevgilimi gerçekten çok seviyorum ve ona değer veriyorum fakat ister istemez geleceğe dair düşünmeye başladım ve gelecekte görebildiğim şeyler beni tatmin etmiyor. Sevgilim lise mezunu fakat oldukça kültürlü, saygılı ve iyi biri. Herhangi bir işte çalışmıyor. Ailesinin maddi durumu da iyi değil. Ailesi üniversitede okuduğunu sanarak sevgilime para gönderiyor. Sevgilimin başka yerlere borçları da var. Bunlara rağmen oldukça cömert biridir. Cebindeki tüm parayı benim için harcamaya çekinmez. Hatta bu yüzden kavga ettiğimiz de olmuştur. Bana aldığı bir hediye yüzünden aç yatmak zorunda kaldığı için birkaç gün boyunca aramız soğuk kaldık.

Konuyu dağıtmayacağım, konu tam olarak bu bahsettiklerim. Birlikte bir şey yapamıyoruz. Bir yerlere gidelim, birlikte dans dersleri alalım istiyorum bazen. Bunu ona asla yansıtmıyorum. Bazen o bir şeyler teklif ediyor ama zor durumda kalmasından korkup reddediyorum. Kırk yılda bir dışarıda bir şeyler yediysek hesaplarımızı kendim ödemeye çalışıyorum fakat ona da bozuluyor.

Gelecekte borç içinde yaşamaktan çok korkuyorum. Ben borçtan korktuğum için kredi kartı bile kullanmayan biriyim. Lüks bir yaşam istemiyorum yalnızca daha rahat ve dolu bir yaşamı düşlüyorum çocukluğumdan beri. Sevgilimi çok sevsem de o çalışmaktan ve para kazanmaktan nefret eden biri. Onu her şeyden çok sevsem de geleceğimizi düşünmek beni korkutuyor. Benim için her şeyi yapabilecek biri, onun gibi birinin tekrar karşıma çıkabileceğine ihtimal bile vermiyorum. Beni kimse onun gibi sevemez diye düşünüyorum. İnan laf olsun diye söylemiyorum. Çok seviyorum, çok. Fakat gelecekte mutsuz olabileceğimizi de düşünüyorum. O yüzden şimdi ne kadar acı çekecek olsam da ondan ayrılmalı mıyım? Lütfen yaşı itibarıyla benden daha çok tecrübeye sahip olan siz kadınlar bana yardımcı olun.
Sizin için herseyi yapacaksa çalışmakla başlayabilir.
 
Arkadaşlar, herkese şimdiye dek yazdıkları ve yazacakları cevaplar için teşekkür etmek istedim. Bakın biliyorum, kendimi aptal gibi gösteriyorum fakat yoğun duygular beslediğiniz birine karşı tamamen objektif gözle bakamıyorsunuz. Buraya yazma amacım da buydu hatırlarsanız, başka birinin bakış açısına ihtiyaç duyuyordum. Lütfen kırıcı olmamaya özen gösterin çünkü benim için çok zor bir durum
Bak canım,sana iyi davranıyor olması yalan söylediği gerçeğini değiştirmez. Bu durumunu ilerde sana da yapabilir. Bu birinci eksi.
Kimse burada maddi problemleri suçlamıyor. Suçlandığı tek şey,bu konuya sürdürebilir bir çözüm bulup çalışmıyor olması. Bu seni kötü etkiliyor. Kendisini de kötü etkiliyor. Borç yapıp, çalışmıyor. Seni de vicdanen kötü hissettirebiliyor. Bu ikinci eksi.
Şimdi sana söylüyorum. Sen kendi seçimlerini kontrol edebilirsin. Onu değiştiremezsin. Çoğu insanın yanılgısı bu. "Değiştiririm" mantığı ile hiçbir şey olmaz. Tavsiyem bir konuş,de ki "Sürdürebilir bir şekilde ekonomini idame ettirmiyor olman beni şu şekilde etkiliyor. Rica ederim bir çözüm bul". Buna karşın değişmiyor da -ki değişmeyecektir- yollarını ayırman hayırlısı olur
 
üniversite okumanın hiçbir vizyon katmadığını gösteren bir genç daha. hiç mi okulunuzda çevrenize bakmadınız, hocalarınızı ve diğer arkadaşlarını gözlemlemediniz.
hiç akıl veren bir arkadaşınız, dur diyeniniz olmadı mı ?
yada bir erkek bu kadar mı önemli gerçekten ?
dolandırıcılıkla (resmen ailesini dolandırıyor) eline geçen paradan size aldığı hediye mi sizi özel yapıyor ?
çalışsın, cömert değil sıradan bir hediye alsın ama alnının teri olsun.
Ben bunun toplumsal cinsiyet rollerinden kaynaklandığını düşünüyorum. Hiç fedakarlık yapan,ilişki düzenleyen tarafın erkek olduğunu görmedim. Görsem de,çok az bu. Genelde bunlar kadınlardan bekleniyor. Ayrıca çoğu kız çocuğu sahibi ebeveyn ikili ilişkileri çocukları ile konuşmuyor. Kız ya kolunda bilezik olması gereken biri ya da birisinin karısı olarak yetiştiriliyor. Tabi ki çocukluğumuzda öğretilen şeylerden sorumlu değiliz. Ama yetişkinlik dönemindeki seçimlerimizden sorumluyuz
 
Ne okudum ben, calismaktan ve para kazanmaktan nefret ediyor? Peki nasil yasamayi düsünüyormus, ömrünün sonuna kadar ailesinden para alarak mi? Bunlari hic sordunuz mu?? Cok ilginc birisi…

Bence cok üzülür ve yipranirsiniz, hiiic ugrasmaya gerek yok. Sevgi yetmiyor maalesef.
 
Okuyorum ayagina yatip ailesini dolandiran sevgiliniz mi saygili ve iyi biri? 😳

Boyle birinin karsiniza tekrar cikip cikmayacagindan endise ettiginizi belirtmissiniz. Guzel bir haberim var size: Piyasa boyle adamlarla kayniyor.

Bir de guzel bir cozumum var: Madem sevgiliniz calismaktan nefret ediyor; siz calisirsiniz, o da evde oturur.

Bu donemde boyle bir adami kacirmayin derim. 😉
 
Öncelikle herkese merhaba. Yaşadıklarım beni bugünlerde çıkmazda hissettiriyor o yüzden dışarıdan bakan birilerinin görüşlerini merak ediyorum. Saygı çerçevesi içinde görüşlerinizi bildirirseniz çok sevinirim.

Yirmili yaşlarımın başlarındayım. 3 senedir süren bir ilişkim var. Sevgilimi gerçekten çok seviyorum ve ona değer veriyorum fakat ister istemez geleceğe dair düşünmeye başladım ve gelecekte görebildiğim şeyler beni tatmin etmiyor. Sevgilim lise mezunu fakat oldukça kültürlü, saygılı ve iyi biri. Herhangi bir işte çalışmıyor. Ailesinin maddi durumu da iyi değil. Ailesi üniversitede okuduğunu sanarak sevgilime para gönderiyor. Sevgilimin başka yerlere borçları da var. Bunlara rağmen oldukça cömert biridir. Cebindeki tüm parayı benim için harcamaya çekinmez. Hatta bu yüzden kavga ettiğimiz de olmuştur. Bana aldığı bir hediye yüzünden aç yatmak zorunda kaldığı için birkaç gün boyunca aramız soğuk kaldık.

Konuyu dağıtmayacağım, konu tam olarak bu bahsettiklerim. Birlikte bir şey yapamıyoruz. Bir yerlere gidelim, birlikte dans dersleri alalım istiyorum bazen. Bunu ona asla yansıtmıyorum. Bazen o bir şeyler teklif ediyor ama zor durumda kalmasından korkup reddediyorum. Kırk yılda bir dışarıda bir şeyler yediysek hesaplarımızı kendim ödemeye çalışıyorum fakat ona da bozuluyor.

Gelecekte borç içinde yaşamaktan çok korkuyorum. Ben borçtan korktuğum için kredi kartı bile kullanmayan biriyim. Lüks bir yaşam istemiyorum yalnızca daha rahat ve dolu bir yaşamı düşlüyorum çocukluğumdan beri. Sevgilimi çok sevsem de o çalışmaktan ve para kazanmaktan nefret eden biri. Onu her şeyden çok sevsem de geleceğimizi düşünmek beni korkutuyor. Benim için her şeyi yapabilecek biri, onun gibi birinin tekrar karşıma çıkabileceğine ihtimal bile vermiyorum. Beni kimse onun gibi sevemez diye düşünüyorum. İnan laf olsun diye söylemiyorum. Çok seviyorum, çok. Fakat gelecekte mutsuz olabileceğimizi de düşünüyorum. O yüzden şimdi ne kadar acı çekecek olsam da ondan ayrılmalı mıyım? Lütfen yaşı itibarıyla benden daha çok tecrübeye sahip olan siz kadınlar bana yardımcı olun.

Herşeyi bir yana bırakın adam ailesini kandırıyor, kendi ailesini....
Koşarak uzaklaşın, vakit kaybetmeyin
 
Ben bunun toplumsal cinsiyet rollerinden kaynaklandığını düşünüyorum. Hiç fedakarlık yapan,ilişki düzenleyen tarafın erkek olduğunu görmedim. Görsem de,çok az bu. Genelde bunlar kadınlardan bekleniyor. Ayrıca çoğu kız çocuğu sahibi ebeveyn ikili ilişkileri çocukları ile konuşmuyor. Kız ya kolunda bilezik olması gereken biri ya da birisinin karısı olarak yetiştiriliyor. Tabi ki çocukluğumuzda öğretilen şeylerden sorumlu değiliz. Ama yetişkinlik dönemindeki seçimlerimizden sorumluyuz

bir de çoğu kadında "benim sevgimle değişir" romantizmi var. kimse değişmiyor aslında. ama kadınlar kendilerini o kadar sevmiyorlar ki bir erkeği kendileri için değişti sanıp oradan yapay bir mutluluk çıkarmaya çalışıyorlar.
 
Back
X