Günlük yeni hayatıma ne zaman alışacağım?
Bazen boğuluyorum sanıyorum...
Bazen herşey üstüme üstüme geliyor sanki...
Alışmak,alışmak,,,,
Özlüyorum annemi,babamı, evimi...
Sessizliği, sakinliği...
Yalnızlığı...
Sevdiğim adam yanımda aslında çok ama çok mutlu olmam lazım...
Ama dış etkenler...
Zor günlük zor...
İnsanlara alışmak , yaşam tarzlarını kabul etmek...
Ayak uydurmak...
Eskiden rahattım. Ama şimdi sorumluluklarım var.
Ben kendi hayatımı yoluna sokmaya kendi düzenimi kurmaya çalışırken müdehaleler sıkıyor, bunaltıyor..
Günlük bu hep böyle mi olur sence?