Popüler Konu Sevgili günlük...

9 sene önce yazdığım günlüğü buldum.

fiziken etrafım doluymuş ama çok yalnızmışım. şimdiyse etrafımı boşalttım ama hiç yalnız hissetmiyorum.

demek ki büyümüşüm

aferim ki bana.
 
Günlük; muhtemeldir ki önümüzdeki bir hatta üç yıl boyunca sıkıntımı paylaştığım tek arkadaş olacaksın. Umarım öyle olmaz.. i dont feell good..
 
Kimseye hatta kendime bile belli etmekten kacinsamda aslinda cok endiseliyim
Yetisememekten korkuyorum.
Allahim sen yardim et. Parasiz ve issiz olmak ne kotu birsey heleki birisiyle ciddi dusunuyorsan
 
Gereksiz alınganlıklar of...
Direkt söylesem paranoyak ve suçlu olan ben olacağım.
Benlik bir şey yok, bana gösterdiğinizi yansıtırım.
 
Günlük gidiyorum. Buraya tekrar gelirsem geldiğimde umarım iyileşmiş olduğumu, sağlığımın iyiye gittiğini ve sana güzel haberlerim olduğunu yazarım..
 
Selam günlük ;
Vakit geldi çattı bu şekilde bir vedayı hiç düşünmemiştim hayat gerçekten çok acımasız bir kere daha anlamış oldum planda olmayan şeyler yaşatıyor insana ... günlerdir ağlıyorum keşke böyle olmasaydı keşke böyle olmasına sebep olanlar bu hayatta karşıma çıkmasalardı.
Bana böylesine acılar yaşatanlar , beni yerimden yurdumdan hayatımdan sevdiklerimden edenler bir kere daha Allah sizin bin belanızı versin evet versin ve ben ölmeden o günleri göreyim bu gözyaşlarımda boğulun inşallah ! Beddua etmemek için kendime söz vermiştim ama içim dışım paramparça hak etmediğim şeyleri bana yaşatan insanlar için ne kadar beddua etsem de az işte diliyorum bir gün “ yaşattıklarınızı yaşarsınız “ !
 
Sadece yap Vind.. Başarısızlığa hazır olarak yap.
Ama artık bir şeyler yap. Lütfen!
Biraz hırs yap artık, azimli ol, disiplinli ol ve bunlarda stabil kal başarana kadar.
Gerçekten istiyorum, gerçekten bu ataletten, ruh halinden kurtulmak için uğraşıyorum ama zor. Gerçekten zor.
Lütfen Allah'ım, yardım et.
 
Dua ede ede, işaret isteyerek uyuyakalıp bir rüya gördüm... Bir işaret... Hissettim... Bayadır böyle bir rüya ve his yaşamamıştım. Ama bir şey daha yapmam lazım, inşallah yapabilirim.
 
Merhaba günlük... Yine ben. Ve yine doldum da geldim. 2012'den bu yana o kadar çok şey yaşamışım ki.. Sanki zaman bir anda akıp gitti ama benim için tarih yine 2012. Eskide takılı kaldım. Anılarda takılı kaldım. Bir türlü önüme bakamıyorum. Sanki geriye dönsem her şey düzelecek benim için. Yine mutlu olacağım, ailem yine bir bütün olacak sanki aramızdan o ayrılmamış gibi... O kadar çok isterdim ki hayatımın en başına gitmeyi. İçimdeki acı dinsin diye, unutmak için her şeyi yapardım. Keşkelerle yaşamaktan yoruldum. Kuyudayım sanki dipsiz bir kuyuda... Çıkamıyorum, kurtulamıyorum. Bir ışık lazım, yardım eli lazım. Ama kimse gelmiyor... Yapayalnızım.
 
Şu tartışmadan, huzursuzluktan, kırmaktan/kırılmaktan kaçma sebebiyle gerekeni yapamama hallerimi ve iletişim konusundaki hassasiyetimin çok sinirlenmeme sebep olmasını da halledebilirsem güzel olur.
 
Selam günlük ;
Bugün yeni bir hayata başladım kafamda milyon tane soru bir sürü sorumluluğum var
En sevdiklerimden çok ama çok uzaktayım sıfırdan bir hayat kurdum kendime nasıl alışıcam nasıl üstesinden gelicem bilmiyorum umarım beni buraya sürükleyen kaderimin içinde beklemediğim bir sürü güzellik vardır inşallah.
Sebep olanları bir kere daha Allah’a havale etmeden geçmek istemiyorum !
Hoşça kalsın herşey ...
Hoşça kalsın herkes ...
 
Bende sevgili gunluk diye basliyim :)
Bir derdim var forumda aradim bulamadim bence bu konuyla ilgili de konular acilmali !
Esim kullandigimiz yere yakin olan otomobilimizi sattip suv lardan aldi.. sirf ben kullanmayim araba diye,danalar gibi kocaman bisey aldi geldi aptal yaaa kullanim klavuzu yok dedi.. gel iki tur atalim dedim omuz silkti kabul etmedi..bastan dedimki sen bole okuz arabasi alcaksin ya ya bu toyotayi satma yada bana bu tarz bisi al..neyse eskiye laf etmemek gerek onumuze bakcaz mecbur!! Yapiliyim besiliyim bende iriyim uzunum ama suv icinde kayboldum ,arabanin onunu goremiyorum ,koltugu havaya kaldirdim yetmedi.. yarin yastikla falan deneme yapicam ,,kizimi yagmurda yuruyerek okula birakmak durumunda kaldim!! Bi de demez mi sen duz yolda bile gidemezsin,,, is inada bindi de daha esimin park ettigi yerden cikamadim. Yanimdaki arabalara vurursamdiye ..yazik bana yaaa ((((
 
Allah'ım sussun lütfen... Ruhumu daraltmasın, baskı yapmasın lütfen. Sussun artık yeter... Lütfen... Zaten yapmaya niyetlendiğim bir şeyi baskı altında yapamıyorum, çok zorlanıyorum lütfen sussun...
 
Niye kabus gördüm ki şimdi... Biraz fazla içim sıkılmıştı ondan mı yoksa anlamı var mı...
 
Hislerimde körelme seziyorum son bir kaç gündür. İçim sıkılıyor ve direkt kabus görmeme sebep oldu.
Yanlış bir şey yaptım galiba... Ya da bir şey olacak...
Mevsim değişikliğinden dolayı bir kırgınlık da yaşıyorum belki ama bir sıkıntı var.
 
Dun okadar hastaydim ki mide bulantisi ,halsizlik,dizlerimde gucsuzluk... okadar yolu yuruyemezdim 2 cocukla bu sicaklarda.. mecbur huyunu suyunu bilmedigim yeni arabanin depriyaja bas ,kontak cevir ,vites 1 ve geri olarak arabayi hoplatarak ani fren ve gaz ile yakinimdakilere vurmadan cikabildim esimin park ettigi yerden!! Cam nerden aciliyo yok klimasi hangisi..su ne ise yariyomus,,bu dugme nicin varmis derken bi merakla birazcik ogrendim.. esim.duz yolda kullanamazsin ,park ettigim yerden cikmana imjan yok sen simdi vurursun ezerssin bilmem ne demoralize laflar bosa gitti.. manuelede devam oylede boylede kullanacagim benden kurtulus yok velhasil bu hasta halinle gayet iyi surdum,benimsedim arabayi sanki.. iyilesince kisa tutulan vites aralarinida karistirmam diye dusunuyom ,tabii birazda pratik sart..
Aslinda cok uykum geldi ama yarina is birakamam iyilesemedimde henuz yaaa ... mutfak mi utu mu banyo mu ? Bermuda seytan ucgeni gibi
 
İlginç şeyler yapıyorum günlük, hayrolsun.
Bir an gelip yaptığım her şeyi silip, geri alacak gibi hissediyorum ama, olsun.
Bazen anlık içimi rahatlatma, tatmin olma isteği ile yapıyorum çünkü.
 
Bir ben varım, bir sen Allah'ım. Ruhen yalnız, yanlış anlaşılan bir insanım. Bazen öylesine canım yanıyor ki, biliyorsun..
Ben ki o kadar dikkat eden biriyim dürüstlük konusuna, yalandan dolandan nefret ederim, nezaketli olmaya çalışırım, niye bunu yaşıyorum peki.. Niye suçlayıcı tavırlarla karşılaşıyorum, niye yanlış anlaşılıyorum. Tam tersi biriyken kaldırması çok güç oluyor, asla hak etmiyorum çünkü... Ve güvenmek istedikçe de yara alıyorum...
Çok hassasım... Gerçekten çok fazla içim acıyor. Hak etsem, düzeltecek bir şeyim olsa da yapsam bitse. Ama nasıl olacak bilmiyorum bu durumda... İnsanlar çok ön yargılı, bir şey görmediği halde etiket yapıştırıyorlar. Anlayamıyorum bu keskinlikleri. Doğru olsa da hissediyor desem. Sadece tepkisel biriyim ki o da zorlanmadıkça sert olmaz...
Galiba kaderim bu. Yalnızlık ve yanlış anlaşılmak.
İkincisi gerçekten çok yoruyor, fobi gibi... Aileden, anneden başlayan fobi... Bununla nasıl baş edeceğim bilmiyorum...
Anlaşılmak nasıl mühim bir şey... Zorla sert ol diyorlar sanki insana... Bilmiyorum...
Kalbimi koru Rabbim. Bir gün dayanmayacak diye korkuyorum.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…