- 14 Eylül 2017
- 2.705
- 9.771
Anlattıklarına üzüldüm, sana göre çaresiz gibi görünüyor, ama bu sekilde cocuklarina da verimli olamazsın, ilacla tedavisi, eşinin desteği yok mu?
(Bdv de değilim farkındayım, ama kayıtsız kalamadım)
Anlattıklarına üzüldüm, sana göre çaresiz gibi görünüyor, ama bu sekilde cocuklarina da verimli olamazsın, ilacla tedavisi, eşinin desteği yok mu?Konuşacak daha doğrusu özgürce saçmalayabileceğim kimse olmadığı için buraya yazayım bari.
Şu beynim keşke sussa...
Hatırlarım da çoğu geceler (bu aralar özellikle) kafama vura vura uyuyorum,ilaç etkisini gösterince sızıyorum.
Geçen yıl salonun en kuytu yerine çöküp duvara vura vura uyuyordum ev sahibi 'gece çocuklar duvara vurmasın' diyince ondan vazgeçmiştim.
Sebebi ne; sebebi kafamdaki seslerin,uğultuların,vızırtıların susmaması susmuyor işte Allahın cezası beynim susmuyor.
Şuan da da susmuyor mesela ondan bu saçmalamalarım.
Doktorum ısrarla hastaneye yatmamı istiyor,en azından 3 günlüğüne ama yapamam.
Çocuklarım bensiz uyuyamaz gece, annem annemde dertten uyuyamaz.
Sabah e-nabızdan baktım da. Doktorum son gittiğimdeki tanı kısmına'psikotik belirtili manik nöbet'yazmış. Sahi ben ona neler anlatmıştım da psikotik belirti dedi ki.Ha doğru ya bitmek bilmez kuruntularımdan bahsetmiştim bi de otobüste adamın birinin sürekli beni takip ettiğinden(öyle bişey yok malesef sadece bazen bana öyle geliyormuş sonunda çözdüm.)
Daha 27 yaşındayım ve ben nasıl bu hale geldim ki ya. Ailemde bipolarlı kimse yok genetik desem.Ama bipolar beyindeki kimyasal dengesizliklerden kaynaklanıyor benimde öyle galiba.Şu kelimeyi hiç sevmem ama keşke diyorum keşke 12-13 yaşlarında kendimdeki belirtileri önemseyip bi doktora gitseydim.Ya da aileme söyleseydim keşke.Bu kadar ilerlemezdi belki. Kendimi bildim bileli triktillomani var bende(saç koparma hastalığı) ha bende ki tutam tutam değil de tek tek özellikle kalın olan saçlarıma kastım ve daha nice nice b.ktan takıntılar.
Çok yalnızdım , ortaokula başladığımda çok yalnızdım zaten öğretmen yüzünden problemli bi ilkokul geçirmiştim.Ortaokulda da tek ve en sevdiğim arkadaşım okula yeni gelen kızla takılmaya başlayınca resmen ortada kalmıştım.Sonra sonra problemlerim arttı.(Neler yaşadığımı ısrarla anlatmayacağım).
Korkuyorum ; kızlarımın benim yaşadıklarımı yaşamasından korkuyorum.
Beynimin beni ele geçirip bütün herşeyi alt üst etmesinden korkuyorum.
Öyle işte ...
İlaç tedavisi var tabi ki. Olmazsa bunların kat be kat fazlası oluyor.2 yeşil reçeteli(onlara bağımlıyım maalesef) 3 te normal ilacım var.Anlattıklarına üzüldüm, sana göre çaresiz gibi görünüyor, ama bu sekilde cocuklarina da verimli olamazsın, ilacla tedavisi, eşinin desteği yok mu?
(Bdv de değilim farkındayım, ama kayıtsız kalamadım)
Allah yardımcın olsun, umarım bu durumu kendini en az yıpratacak şekilde atlatabilirsin...İlaç tedavisi var tabi ki. Olmazsa bunların kat be kat fazlası oluyor.2 yeşil reçeteli(onlara bağımlıyım maalesef) 3 te normal ilacım var.
Eşimin desteği ? ehh o da var sayılır.
Klasik bipolar deyimi var ya 'kafa gelip gidiyor' diye ben öyleyim işte. Ama ne olursa olsun çocuklarıma karşı fiziksel şiddet kesinlikle yok hayatımızda.Sadece tahammülsüzlük var biraz çabuk sinirlenme gibi. Birde etkinlik oyun falan oynayamıyorum sevmiyorum çünkü. Onun dışında madden ve manen sonsuz bi şekilde yanlarındayım.
Benim derdim sadece kendimle.Hiçbir şeyi unutmayan kafamla...
Aferin sana toparladın kendini bak haklıyken haksız duruma düşmedin sabır smykmy ...Toparla kendini güçlü ol sen dimdik bir kadınsın haklıyken sakın haksız duruma düsme sakın